Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw

– 2 –
§ 2. Doręczenie pisma za pośrednictwem systemu teleinformatycznego następuje przez
umieszczenie tego pisma w systemie teleinformatycznym w sposób umożliwiający
użytkownikowi zapoznanie się z jego treścią za pośrednictwem konta.
§ 3. 1. Po odebraniu pisma albo po upływie 14 dni od dnia jego umieszczenia
w systemie teleinformatycznym w celu doręczenia, w elektronicznych aktach sprawy
automatycznie jest umieszczane potwierdzenie odbioru korespondencji.
2. Potwierdzenie odbioru korespondencji zawiera: oznaczenie doręczonego pisma, datę
jego doręczenia i użytkownika, któremu doręczono pismo albo datę umieszczenia pisma
w systemie teleinformatycznym w celu doręczenia z oznaczeniem doręczonego pisma.
§ 4. Pisma doręczonego albo uznanego za doręczone nie usuwa się z sytemu
teleinformatycznego. Użytkownik ma dostęp do tego pisma za pośrednictwem konta.
§ 5. Użytkownik może wskazać, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego,
użytkowników uprawnionych do odbioru pism, a także zmienić takie wskazanie.
§ 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ….

MINISTER SPRAWIEDLIWOŚCI
W porozumieniu:
MINISTER ADMINISTRACJI I
CYFRYZACJI










– 3 –
UZASADNIENIE
Potrzeba wydania rozporządzenia wynika z przepisu art. 1311 § 3 Kodeksu
postępowania cywilnego (dalej: „k.p.c.”). Przepis ten upoważnia Ministra Sprawiedliwości,
aby w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji, określił, w drodze
rozporządzenia, tryb i sposób dokonywania doręczeń elektronicznych, mając na względzie
zapewnienie skuteczności doręczeń oraz ochronę praw osób, którym pisma są doręczane.
Cytowane upoważnienie ustawowe zostało zmienione ustawą z dnia … o zmianie
ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. …). Na
podstawie obowiązującego poprzednio upoważnienia zostało wydane rozporządzenie
Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 grudnia 2009 r. w sprawie trybu doręczeń
elektronicznych w elektronicznym postępowaniu upominawczym (Dz. U. Nr 226, poz. 1831).
Wskazana wyżej ustawa nowelizująca rozszerzyła zakres stosowania przepisów
o doręczeniach elektronicznych. Przyjęto zatem, że właściwe byłoby wydanie jednego aktu
wykonawczego, w którym zostanie określony tryb doręczeń elektronicznych we wszystkich
postępowaniach cywilnych. Jedynie w odniesieniu do spraw rejestrowych będą
obowiązywały odrębne regulacje, co wiąże się ze specyfiką tych spraw.
Projektowane przepisy nawiązują do sprawdzonych reguł obowiązujących
w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Określają one czynności zmierzające do
doręczenia pisma, sposób dokumentowania odbioru pisma oraz późniejsze udostępnianie
pisma doręczonego lub uznanego za doręczone.
Materia objęta projektowanym rozporządzeniem nie stanowi przedmiotu regulacji
prawa Unii Europejskiej.
Projekt rozporządzenia nie zawiera przepisów technicznych i w związku z tym nie
wymaga notyfikacji, zgodnie z trybem przewidzianym w rozporządzeniu Rady Ministrów
z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji
norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039, z późn. zm.).
Projekt rozporządzenia zostanie zamieszczony na stronie internetowej Biuletynu
Informacji Publicznej Ministerstwa Sprawiedliwości, zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 2005 r.
o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z późn.
zm.), oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Rządowego Centrum Legislacji.
64-06-dg



Projekt
R O Z P O R Z Ą D Z E N I E
M I N I S T R A S P R A W I E D L I W O Ś C I
z dnia
w sprawie zakładania i prowadzenia ksi g wieczystych w systemie teleinformatycznym

Na podstawie art. 251 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych
i hipotece (Dz. U. z 2013 r. poz. 707, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:

DZIAŁ I
Przepisy ogólne
§ 1. Rozporządzenie określa sposób zakładania oraz prowadzenia ksiąg wieczystych
w systemie teleinformatycznym.
§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1)
księdze wieczystej – należy przez to rozumieć księgę wieczystą prowadzoną w systemie
teleinformatycznym;
2)
dotychczasowej księdze wieczystej – należy przez to rozumieć księgę wieczystą, której
treść nie została przeniesiona do struktury księgi wieczystej prowadzonej w systemie
teleinformatycznym;
3)
adnotacji – należy przez to rozumieć: wzmiankę o wniosku, o skardze na orzeczenie
referendarza sądowego, o apelacji i o skardze kasacyjnej, wzmiankę o wszczęciu
postępowania z urzędu, wykonanie orzeczenia sądu w wyniku rozpoznania środka
zaskarżenia oraz inne zapisy o charakterze czynności technicznej;
4)
wniosku o wpis – należy przez to rozumieć także zawiadomienie syndyka,
sędziego-komisarza i inne przewidziane w przepisach szczególnych;
5)
EGIB – należy przez to rozumieć ewidencję gruntów i budynków;

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 830, 941, 1289
i 1641.

– 2 –
6)
RZHLZ – należy przez to rozumieć rejestr zabezpieczenia hipotecznych listów
zastawnych.
§ 3. 1. Akta księgi wieczystej zakłada się z chwilą założenia księgi wieczystej.
2. Do akt księgi wieczystej załącza się wszelkie dokumenty i inne pisma dotyczące
danej księgi wieczystej w porządku chronologicznym, nadając każdej karcie kolejny numer
według zasad biurowości sądowej.
3. Do akt księgi wieczystej dołącza się w niezbędnym zakresie dokumenty należące do
zaginionej lub zniszczonej dotychczasowej księgi wieczystej lub części takiej księgi, które
zostały odnalezione, oraz zbiór dokumentów, jeżeli był prowadzony dla tej nieruchomości.
4. Jeżeli przedmiotem wniosku są wpisy w dwu lub więcej księgach wieczystych,
wniosek wraz z dokumentami załącza się do akt jednej z tych ksiąg.
5. Wniosek o odłączenie części nieruchomości załącza się wraz z dokumentami do akt
księgi wieczystej, do której przenosi się odłączoną część nieruchomości.
§ 4. 1. Akta księgi wieczystej prowadzi się w twardych teczkach, na których zamieszcza
się:
1)
nazwę sądu, nazwę gminy (miasta), numer repertorium księgi wieczystej i numer tomu
akt księgi wieczystej, jeżeli składają się one z więcej niż jednego tomu;
2)
napis „grunt oddany w użytkowanie wieczyste”, jeżeli księga wieczysta jest prowadzona
dla takiego gruntu;
3)
napis „lokal nr ... wyodrębniony z nieruchomości wpisanej w księdze wieczystej nr ...”,
jeżeli księga wieczysta jest prowadzona dla lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość;
4)
napis „księga wieczysta prowadzona dla nieruchomości wspólnej”, jeżeli księga
wieczysta jest prowadzona dla nieruchomości, z której są wyodrębniane lokale
stanowiące odrębną nieruchomość;
5)
napis „spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu (nazwa spółdzielni)”, jeżeli księga
wieczysta jest prowadzona dla takiego prawa.
2. Na okładce akt księgi wieczystej zamieszcza się notatkę o czynnościach, o których
mowa w § 3 ust. 3.
Dział II
Oznaczenie i struktura księgi wieczystej
Rozdział 1

– 3 –
Przepisy ogólne
§ 5. 1. Księga wieczysta zawiera cztery działy, podzielone na rubryki i pola. Rubryki
i pola mogą być podzielone odpowiednio na podrubryki i podpola.
2. Pole księgi wieczystej oznacza się niepowtarzalnym numerem składającym się
z czterech części określających odpowiednio: dział księgi wieczystej, rubrykę, podrubrykę
i numer kolejny pola w ramach podrubryki. Jeżeli dana rubryka nie jest podzielona na
podrubryki, trzecią częścią numeru jest cyfra „0”.
3. Podpola danego pola oznacza się kolejnymi literami alfabetu.
4. W takiej samej strukturze przechowuje się w systemie informatycznym także dane
dotyczące oznaczenia księgi wieczystej.
§ 6. 1. W przypadku gdy zachodzi konieczność wpisania w pojedynczym polu więcej
niż jednego elementu wpisu lub adnotacji, pole to powtarza się w strukturze księgi wieczystej
tyle razy, ile jest elementów wpisu lub adnotacji, tak aby każdy z tych elementów został
wpisany w osobnym polu.
2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy zachodzi potrzeba wpisania
w strukturę księgi wieczystej więcej niż jednego elementu wpisu lub adnotacji, dla których
przewidziano w tej strukturze odrębne pole.
3. Pola, w których nie dokonuje się wpisu, pozostawia się niewypełnione.
4. Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio do rubryk, podrubryk i podpól, z tym że
w przypadku działów III i IV w strukturze księgi wieczystej powtarza się zestaw rubryk
składających się na strukturę działu księgi wieczystej.
§ 7. Każdy dział księgi wieczystej zawiera rubrykę „wzmianka w księdze wieczystej”,
oznaczoną odpowiednio: 1.1 w dziale I-O, 1.10 w dziale I-Sp, 2.1 w dziale II, 3.1 w dziale III
i 4.1 w dziale IV, obejmującą odpowiednio pola:
1)
„wzmianka”: 1.1.0.1 w dziale I-O, 1.10.0.1 w dziale I-Sp, 2.1.0.1 w dziale II, 3.1.0.1
w dziale III, 4.1.0.1 w dziale IV – wzmianka o: wniosku, skardze na orzeczenie
referendarza sądowego, apelacji, skardze kasacyjnej lub wszczęciu postępowania
z urzędu, obejmująca dane, o których mowa w § 70;
2)
„chwila zamieszczenia”: 1.1.0.2 w dziale I-O, 1.10.0.2 w dziale I-Sp, 2.1.0.2 w dziale II,
3.1.0.2 w dziale III, 4.1.0.2 w dziale IV – data, godzina i minuta zamieszczenia
wzmianki w księdze wieczystej;