Rządowy projekt ustawy o odnawialnych źródłach energii

w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii innej niż instalacja termicznego
przekształcania odpadów, wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej
biomasę spalaną w układach hybrydowych lub wykorzystujących do wytwarzania
energii elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub
instalacji odnawialnego źródła energii innej niż instalacja termicznego
przekształcania odpadów wytwarzającej energię elektryczną w wysokosprawnej
kogeneracji;
4) drewno pełnowartościowe, zboża pełnowartościowe lub biomasę, którą
zanieczyszczono w celu zwiększenia jej wartości opałowej, lub zawierającej
substancje niewystępujące naturalnie w danym rodzaju biomasy – w przypadku
instalacji spalania wielopaliwowego oraz dedykowanej instalacji spalania
wielopaliwowego, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biomasę,
biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy;
5) substraty inne niż wymienione w art. 2 pkt 2 – w przypadku wytwarzania energii
elektrycznej z biogazu rolniczego;
6) substraty inne niż wymienione w art. 2 pkt 4 – w przypadku wytworzenia energii
elektrycznej z biopłynów;
7) biomasę pochodzącą z upraw energetycznych lub odpadów i pozostałości z produkcji
rolnej oraz przemysłu przetwarzającego jej produkty oraz zbóż innych niż zboża
pełnowartościowe, w ilości nieprzekraczającej udziału określonego w przepisach
wydanych na podstawie art. 61 dla poszczególnych instalacji.
Powyższe umożliwiło wprowadzenie skutecznej regulacji w art. 45 ust. 2 pkt 7
określającej katalog oświadczeń dołączanych do wniosku o wydanie świadectwa
pochodzenia lub świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego.
Zgodnie z art. 56 projektu ustawy opłatę zastępczą oblicza się według wzoru:
Oz = Ozj x (Eo - Eu),
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
Oz – opłatę zastępczą wyrażoną w złotych,
Ozj – jednostkową opłatę zastępczą wynoszącą 300,03 zł za 1 MWh,
Eo – ilość energii elektrycznej, wyrażoną w MWh, wynikającą z obowiązku
uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia lub
świadectw pochodzenia biogazu rolniczego w danym roku,
67
Eu – ilość energii elektrycznej, wyrażoną w MWh, wynikającą ze świadectw
pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu, które obowiązany
podmiot, o którym mowa w art. 52 ust. 2, przedstawił do umorzenia
w danym roku.
Należy również wyjaśnić, iż zgodnie z przepisem art. 67 prawa majątkowe wynikające
ze świadectwa pochodzenia lub świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego wygasają
z chwilą ich umorzenia, przy czym przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa
w art. 52 ust. 2 pkt 2, odbiorca końcowy inny niż odbiorca przemysłowy, towarowy
dom maklerski lub dom maklerski oraz odbiorca przemysłowy, wraz z wnioskiem
o umorzenie świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego
jest obowiązany złożyć do Prezesa URE dokument stwierdzający prawa majątkowe
wynikające z tych świadectw przysługujące wnioskodawcy i odpowiadającą tym
prawom ilość energii elektrycznej lub biogazu rolniczego.
W zakresie rozliczeń ww. obowiązku świadectwo pochodzenia lub świadectwo
pochodzenia biogazu rolniczego umorzone do dnia 31 marca danego roku
kalendarzowego jest uwzględniane przy rozliczeniu wykonania obowiązku określonego
w poprzednim roku kalendarzowym (art. 67 ust. 3).
Przypomnienia wymaga reguła obowiązująca obecnie, potwierdzona w art. 69 ustawy,
stanowiąca, iż opłata zastępcza stanowi przychód Narodowego Funduszu Ochrony
Środowiska i Gospodarki Wodnej i jest uiszczana na rachunek bankowy tego funduszu
do dnia 31 marca każdego roku, za poprzedni rok kalendarzowy. Dodatkowym
przepisem w tym zakresie jest zobowiązanie Narodowego Funduszu Ochrony
Środowiska i Gospodarki Wodnej do przedstawiania co kwartał ministrowi właściwemu
do spraw gospodarki oraz Prezesowi URE informacji o wpłatach z tytułu opłat
zastępczych.
Należy ponadto wyjaśnić, iż w stosunku do poprzedniego tekstu zmianie uległ przepis
art. 60 projektu stanowiący delegację ustawową określającą, iż minister właściwy do
spraw gospodarki może, w drodze rozporządzenia, w terminie do dnia 31 października
danego roku, obniżyć wielkość udziału, o którym mowa w art. 59, na kolejne lata
kalendarzowe, biorąc pod uwagę rodzaj podmiotu zobowiązanego, ilość wytworzonej
energii elektrycznej w mikroinstalacjach i w małych instalacjach, zobowiązania
wynikające z umów międzynarodowych, dotychczasowe wykonanie udziału energii
68
elektrycznej i paliw pozyskiwanych z odnawialnych źródeł energii zużywanych
w energetyce oraz w transporcie, ilość wytworzonego biogazu rolniczego, a także
wysokość ceny energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym. Zmiana wynika
z potrzeby odniesienia się do udziału ilościowego stanowiącego sumę energii
elektrycznej wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii wynikającej ze
świadectw pochodzenia lub ekwiwalentnej ilości energii elektrycznej wynikającej ze
świadectw pochodzenia biogazu rolniczego, lub uiszczonej opłaty zastępczej, w danym
roku. Norma wskazana w art. 59 projektu ma zatem zastosowanie do obowiązku,
o którym mowa w art. 52 ust. 1, wykonywanego przez podmioty, o których mowa
w art. 52 ust. 2 projektu.
W art. 72 projektu nastąpiła zmiana merytoryczna terminu wydania przez Radę
Ministrów każdego roku rozporządzenia określającego maksymalną ilość i wartość
energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, w tym maksymalną ilość energii
elektrycznej, która może zostać wytworzona w instalacjach odnawialnego źródła
o sprawności wytworzenia energii elektrycznej poniżej 4000 MWh/MW/rok,
wytworzonej przez wytwórców biorących udział w aukcjach. W przepisie tym
zrezygnowano z pierwotnego terminu 30 listopada i ustalono graniczną datę wydania
rozporządzenia na 31 października, gdyż wcześniejszy termin jest po pierwsze możliwy
do realizacji, po drugie stanowić będzie gwarancję zabezpieczenia odpowiedniego czasu
dla wytwórców zainteresowanych aukcją do przygotowania ofert na podstawie
informacji wynikających z przedmiotowego rozporządzenia.
Obowiązek przedłożenia kopii dokumentu potwierdzającego wniesienie kaucji do
Prezesa URE albo potwierdzającego ustanowienie gwarancji bankowej w rozumieniu
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe w wysokości 30 zł za 1 kW
planowanej łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej projektowanej instalacji ustalono
na moment przystąpienia do aukcji, a ponadto obowiązek ten dotyczy wyłącznie
podmiotów, które mają dopiero rozpocząć inwestycję w zakresie budowy instalacji
OZE (art. 79 ust. 3 projektu).
Zgodnie z przepisem art. 80 ust. 1 projektu aukcję wygrywają ci uczestnicy aukcji,
którzy zaoferowali najniższą cenę sprzedaży energii elektrycznej z odnawialnych źródeł
energii – aż do wyczerpania ilości i wartości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł
energii określonej w ogłoszeniu o aukcji. W przypadku gdy kilku uczestników aukcji
69
zaoferuje taką samą najniższą cenę sprzedaży energii, o sprzedaży energii elektrycznej
rozstrzyga kolejność złożonych ofert, co z punktu widzenia praktyki aukcyjnej jest
rozstrzygnięciem korzystnym, gdyż nie zmienia odgórnie zasad i warunków
dostarczenia energii elektrycznej, a co za tym idzie parametrów technicznych instalacji,
które mają decydujący wpływ na poziom wylicytowanej ceny sprzedaży energii
elektrycznej.
W art. 103 w ust. 2 zobowiązano Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A.
w terminie do dnia 31 stycznia do przekazania Prezesowi URE informacji o stanie
środków zgromadzonych na rachunku opłaty OZE na ostatni dzień roku poprzedniego.
Z kolei przepisy zawarte w rozdziale 6 dotyczącym krajowego planu działania
w zakresie energii ze źródeł odnawialnych zostały dostosowane do siatki pojęciowej
wykorzystywanej w przedstawianiu danych statystycznych.
Dla przykładu w art. 124 ust. 2 projektu wyrazy „energetyce, ciepłownictwie
i chłodnictwie oraz transporcie” zastąpiono wyrazami „w podziale na sektory
energetyki, ciepłownictwa i chłodnictwa oraz transportu”.
Zmian doprecyzowujących i ujednolicających dokonano konsekwentnie w pozostałych
przepisach w art. 125–128 projektu.
W rozdziale 7 dotyczącym warunków i trybu wydawania certyfikatów instalatorom
mikroinstalacji, małych instalacji i instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej
zainstalowanej mocy cieplnej nie większej niż 600 kW oraz akredytowania
organizatorów szkoleń dokonano kilku zmian doprecyzowujących. Zmiany te polegają
na dookreśleniu zadań i składu osób powoływanych na członków Komisji
Egzaminacyjnej przez Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego. Zgodnie z nowym
brzmieniem art. 131 ust. 3 projektu Prezes UDT powołuje członków Komisji
Egzaminacyjnej w liczbie odpowiadającej m.in. zapotrzebowaniu sprawnego
przeprowadzania egzaminów na terenie całego kraju, spełniających wymagania
określone w przepisach wydanych na podstawie art. 144 pkt 3 projektu. W skład każdej
Komisji Egzaminacyjnej wchodzi natomiast co najmniej 3 członków. Za
przeprowadzenie egzaminu dla instalatorów członkom Komisji przysługuje
wynagrodzenie.
70
W rozdziale 10 projektu ujęto zmiany w przepisach obowiązujących. W projekcie
ustawy dokonano następujących zmian:
1) w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
(Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.),
2) w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r.
poz. 1059, z późn. zm.),
3) w ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2014 r.
poz. 197),
4) w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. z 2013 r.
poz. 963 i 984),
5) w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2013 r.
poz. 1232, z późn. zm.),
6) w ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U.
z 2013 r. poz. 907, z późn. zm.),
7) w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych
(Dz. U. z 2013 r. poz. 1164 oraz z 2014 r. poz. 457).
Przedmiotowe zmiany mają na celu dostosowanie projektowanej regulacji do
aktualnych przepisów obowiązujących innych ustaw. Pozostałe przepisy stanowią
integralną część projektowanych przepisów.
Poniżej omówiono szczegółowo główny kierunek zmian ww. przepisów prawa.
W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
wprowadza się zmiany w obowiązujących przepisach, których celem jest dostosowanie
regulacji, będących kontynuacją dotychczasowych rozwiązań w zakresie
opodatkowania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej do przepisów
projektu ustawy o odnawialnych źródłach energii.
W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne wprowadza się szereg
zmian związanych z „wyjęciem” przepisów dotyczących odnawialnych źródeł energii
z PE i ich „przeniesieniem” do projektu ustawy o odnawialnych źródłach energii. Tak
na przykład w związku ze zdefiniowaniem odnawialnego źródła energii, mikroinstalacji
oraz małej instalacji w projekcie ustawy o odnawialnych źródłach energii, po
uchwaleniu będącej podstawową ustawą dla tych pojęć, definicje odnawialnego źródła
energii, mikroinstalacji oraz małej instalacji zawarte w projekcie nowelizującym PE
71