Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

– 30 –
konieczność zapewnienia kontroli i oceny zachowania osób, wobec których orzeczono te
kary, środki karne lub środki zabezpieczające.
Art. 43d. § 1. Nadzór nad wykonywaniem kar z zastosowaniem dozoru elektronicznego
oraz orzekanie w sprawach dotyczących wykonania tych kar należą do sądu, o którym mowa
w art. 43e.
§ 2. Nadzór, o którym mowa w § 1, obejmuje kontrolę i ocenę:
1)
legalności i prawidłowości wykonywania orzeczonej kary,
2)
prawidłowości obliczania okresów wykonywania w systemie dozoru elektronicznego
orzeczonej kary,
3)
wykonywania zadań probacyjnych i działalności wychowawczej sądowego kuratora
zawodowego oraz przebiegu procesu resocjalizacji skazanych,
4)
działalności upoważnionego podmiotu dozorującego w zakresie wykonania obowiązków
przez skazanego,
5)
kolejności wykonywania orzeczeń, jak również prawidłowości zawiadamiania
o wystąpieniu warunków technicznych pozwalających na niezwłoczne rozpoczęcie
wykonania orzeczonej kary lub o dacie, od której będzie to możliwe.
§ 3. Czynności związane z organizowaniem i kontrolowaniem wykonywania kar
z zastosowaniem dozoru elektronicznego oraz nałożonych w związku z nimi obowiązków
wykonuje sądowy kurator zawodowy. Przepisy o dozorze i kuratorze sądowym stosuje się
odpowiednio.
Art. 43e. W sprawach wykonywania dozoru stacjonarnego właściwy jest sąd, w okręgu
którego kara jest lub ma być wykonywana, a w sprawach wykonywania dozoru
zbliżeniowego i mobilnego – sąd, w okręgu którego skazany ma miejsce stałego pobytu,
a jeżeli skazany nie posiada takiego miejsca – sąd, w okręgu którego orzeczono środek karny
lub zabezpieczający wykonywany w systemie dozoru elektronicznego.
Art. 43f. § 1. Środkami technicznymi służącymi do wykonywania dozoru
elektronicznego są:
1)
centrala monitorowania,
2)
system teleinformatyczny, za pomocą którego podmiot prowadzący centralę
monitorowania, podmiot dozorujący, sądy, sądowi kuratorzy zawodowi i inne
uprawnione podmioty przetwarzają informacje związane z organizowaniem
– 31 –
i kontrolowaniem wykonywania kar w systemie dozoru elektronicznego (system
komunikacyjno-monitorujący),
3)
nadajniki,
4)
rejestratory stacjonarne i przenośne.
§ 2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki
techniczne i wymagania funkcjonalne, jakie powinny spełniać środki techniczne służące do
wykonywania dozoru elektronicznego, a także sposób funkcjonowania systemu
komunikacyjno-monitorującego, w tym sposób przekazywania danych wewnątrz tego
systemu, mając na względzie konieczność zapewnienia prawidłowego działania systemu
dozoru elektronicznego oraz zabezpieczenia danych osobowych i informacji związanych
z działaniem tego systemu przed ich nieuprawnionym ujawnieniem.
Art. 43g. § 1. Dozór elektroniczny wykonywany jest przez:
1)
podmiot prowadzący centralę monitorowania – w zakresie czynności związanych
z obsługą tej centrali,
2)
podmiot dozorujący – w zakresie pozostałych czynności.
§ 2. Podmiotem prowadzącym centralę monitorowania jest podmiot dozorujący lub
jednostka organizacyjna podległa Ministrowi Sprawiedliwości.
§ 3. Podmiotem dozorującym może być przedsiębiorca, instytucja państwowa lub
podmiot zagraniczny będący przedsiębiorcą w rozumieniu prawa kraju rejestracji
i spełniający warunki do wykonywania w Rzeczypospolitej Polskiej działalności
gospodarczej.
§ 4. Minister Sprawiedliwości dokonuje wyboru podmiotu dozorującego, o którym
mowa w § 3, w trybie określonym w ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, z późn. zm.)), i powierza mu wykonywanie
czynności, o których mowa w § 1 pkt 2.
Oddział 2
Rozpoczęcie dozoru elektronicznego
Art. 43h. § 1. Kara może być wykonywana w systemie dozoru elektronicznego jedynie
wówczas, gdy pozwalają na to warunki techniczne, obejmujące w szczególności liczbę oraz
zasięg dostępnych nadajników i rejestratorów oraz możliwości organizacyjne ich obsługi.

5)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. poz. 984, 1047 i 1473 oraz
z 2014 r. poz. 423.
– 32 –
§ 2. W razie gdy warunki techniczne nie są wystarczające do jednoczesnego objęcia
dozorem mobilnym wszystkich skazanych, wobec których dozór taki został orzeczony,
w pierwszej kolejności kieruje się do wykonania dozory mobilne orzeczone jako środek
zabezpieczający.
§ 3. Jeżeli skazany zamieszkuje wspólnie z inną osobą lub osobami pełnoletnimi,
warunkiem rozpoczęcia dozoru stacjonarnego jest uprzednia zgoda tych osób udzielona na
piśmie, obejmująca także umożliwienie podmiotowi dozorującemu przeprowadzanie
czynności kontrolnych.
§ 4. W wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych szczególnymi okolicznościami, sąd
może odstąpić od wymogu uzyskania zgody, o której mowa w § 3.
Art. 43i. § 1. Sąd, który wykonuje karę z zastosowaniem dozoru elektronicznego, żąda
od podmiotu dozorującego nadesłania informacji, czy warunki techniczne pozwalają na
niezwłoczne rozpoczęcie wykonywania tej kary, a jeśli nie – od jakiej daty będzie to
możliwe.
§ 2. Jeżeli z informacji uzyskanych od podmiotu dozorującego wynika, że nie jest
możliwe niezwłoczne rozpoczęcie wykonywania kary, sąd orzeka o odroczeniu wykonania tej
kary na czas określony, nie dłużej jednak niż do roku.
§ 3. Na postanowienie o odroczeniu wykonania kary przysługuje zażalenie.
Art. 43j. § 1. Po uzyskaniu od podmiotu dozorującego informacji, że możliwe jest
niezwłoczne rozpoczęcie wykonywania kary, oraz, w przypadku dozoru stacjonarnego, po
uzyskaniu zgody, o której mowa w art. 43h § 3, sąd wydaje postanowienie o rozpoczęciu
dozoru elektronicznego, w którym:
1)
wyznacza termin i określa sposób zgłoszenia przez skazanego gotowości do instalacji
środków technicznych,
2)
jeżeli wobec skazanego orzeczono dozór stacjonarny, określa miejsce wykonywania
dozoru, przedziały czasu w ciągu doby i w poszczególnych dniach tygodnia, kiedy
skazany ma obowiązek przebywania w tym miejscu,
3)
określa, jakie środki techniczne mają zostać zainstalowane.
§ 2. Termin, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie może być dłuższy niż 24 godziny od
zwolnienia skazanego z zakładu karnego, a jeśli skazany przebywa na wolności, nie dłuższy
niż 24 godziny od ogłoszenia lub doręczenia skazanemu postanowienia o rozpoczęciu dozoru
elektronicznego. Jeżeli wobec skazanego przebywającego w zakładzie karnym orzeczono
– 33 –
dozór mobilny lub zbliżeniowy, można wyznaczyć termin założenia nadajnika w okresie do
7 dni przed zakończeniem odbywania kary lub warunkowym przedterminowym zwolnieniem;
w takim wypadku o terminie powiadamia się podmiot dozorujący i dyrektora zakładu
karnego, a przepisu § 1 pkt 1 nie stosuje się.
§ 3. Przedziały czasu, o których mowa w § 1 pkt 2, nie mogą rozpoczynać się ani
kończyć w godzinach między 23.00 a 5.00, chyba że jest to uzasadnione wyjątkowymi,
szczególnie uzasadnionymi okolicznościami związanymi z pracą zawodową skazanego.
§ 4. Po ogłoszeniu lub przy doręczeniu postanowienia o rozpoczęciu dozoru
elektronicznego należy doręczyć skazanemu pisemne pouczenie o przysługujących mu
prawach i ciążących na nim obowiązkach związanych z dozorem elektronicznym, jak również
o konsekwencjach naruszenia tych obowiązków. Odpis postanowienia przesyła się
niezwłocznie sądowemu kuratorowi zawodowemu i podmiotowi dozorującemu.
§ 5. Na postanowienie o rozpoczęciu dozoru elektronicznego przysługuje zażalenie
jedynie w zakresie określenia przedziałów czasu, o których mowa w § 1 pkt 2.
§ 6. Rozpoczęcie wykonywania dozoru elektronicznego następuje z dniem, w którym
wobec skazanego uruchomiono środki techniczne niezbędne do wykonywania kary w tym
systemie.
§ 7. Jeżeli czas trwania dozoru elektronicznego jest określony, po rozpoczęciu
wykonywania dozoru sąd zawiadamia skazanego i podmiot dozorujący o dacie jego
zakończenia.
Art. 43k. § 1. Jeżeli wobec skazanego orzeczono zakaz zbliżania się do określonej
osoby kontrolowany w systemie dozoru elektronicznego, sąd poucza tę osobę o prawie do
wystąpienia z wnioskiem o wyposażenie jej w rejestrator przenośny albo stacjonarny oraz
o treści art. 43s i art. 43w.
§ 2. Jeżeli osoba chroniona nie wystąpi z wnioskiem, o którym mowa w § 1, w terminie
miesiąca od otrzymania pouczenia, albo oświadczy, że nie będzie korzystać z rejestratora, sąd
orzeka o zmianie dozoru zbliżeniowego na dozór mobilny. Przepisy art. 43i § 1 i art. 43j § 1
stosuje się odpowiednio.
§ 3. Na postanowienie o zmianie dozoru zbliżeniowego na dozór mobilny przysługuje
zażalenie stronom i osobie chronionej.
– 34 –
Oddział 3
Obowiązki i prawa skazanego
Art. 43l. § 1. Skazany ma obowiązek zgłosić podmiotowi dozorującemu, w terminie
i w sposób określony przez sąd, gotowość do instalacji środków technicznych.
§ 2. Podmiot dozorujący dokonuje niezwłocznej rejestracji zgłoszenia, o którym mowa
w § 1.
§ 3. Podmiot dozorujący niezwłocznie zawiadamia sądowego kuratora zawodowego
oraz sąd o niezgłoszeniu przez skazanego gotowości, o której mowa w § 1, albo o uchylaniu
się skazanego od instalacji środka technicznego.
Art. 43m. § 1. Skazany, wobec którego wykonywany jest dozór elektroniczny, ma
obowiązek:
1)
nieprzerwanie nosić nadajnik,
2)
dbać o powierzone mu środki techniczne, w tym zwłaszcza chronić je przed utratą,
zniszczeniem, uszkodzeniem lub uczynieniem niezdatnymi do użytku oraz zapewnić ich
stałe zasilanie energią elektryczną,
3)
udostępniać podmiotowi dozorującemu powierzone środki techniczne do kontroli,
naprawy lub wymiany na każde żądanie tego podmiotu, w tym również umożliwiając
pracownikom tego podmiotu wejście do pomieszczeń, w których skazany przebywa, lub
na nieruchomość stanowiącą jego własność lub będącą w jego zarządzie,
4) udzielać prezesowi sądu lub upoważnionemu sędziemu, sądowemu kuratorowi
zawodowemu, podmiotowi dozorującemu i podmiotowi prowadzącemu centralę
monitorowania wyjaśnień dotyczących przebiegu odbywania kary i wykonywania
nałożonych obowiązków oraz stawiać się na wezwania sędziego i kuratora.
§ 2. Skazany, wobec którego wykonywany jest dozór stacjonarny, ma ponadto
obowiązek:
1)
pozostawać we wskazanym przez sąd miejscu w wyznaczonym czasie,
2)
odbierać połączenia przychodzące do rejestratora stacjonarnego,
3)
umożliwiać sądowemu kuratorowi zawodowemu wejście do mieszkania lub na
nieruchomość, gdzie zainstalowano rejestrator,
4)
na żądanie osób upoważnionych, udzielać im wyjaśnień, o których mowa w § 1 pkt 4,
również przy użyciu rejestratora stacjonarnego.