Komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym

 
Druk nr 2375 
 
 
Warszawa, 19 marca 2014 r. 
SEJM  
 
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ 
VII kadencja 
Komisja Infrastruktury 
 
INF-020-5-14 
 
 
 
 
Pani  
 
Ewa Kopacz 
 
Marszałek Sejmu 
 
Rzeczypospolitej Polskiej 
 
 
 
Na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu Komisja Infrastruktury 
wnosi projekt ustawy: 
 
- o zmianie ustawy o transporcie 
kolejowym. 
 
Do reprezentowania stanowiska Komisji w pracach nad projektem ustawy 
został upoważniony poseł Krzysztof Tchórzewski . 
 
 
 
Przewodniczący Komisji 
 
 
(-) Stanisław Żmijan 
 
 
 
Projekt 
U S T A W A  
z dnia……………..2014 r. 
o zmianie ustawy o transporcie kolejowym  
Art. 1. W  ustawie  z dnia 28  marca  2003 r.  o  transporcie  kolejowym  (Dz. U. z 2013 r. 
poz. 1594) wprowadza się następujące zmiany: 
1) w art. 9ad dodaje się ust. 3 w brzmieniu: 
„3. W sprawach dotyczących lokalizacji linii kolejowych, realizowanych w trybie 
niniejszego rozdziału, przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym nie stosuje się, z 
zastrzeżeniem art. 9n ust. 2 i art. 9o ust. 3 pkt 4 lit. g.”; 
2) w art. 23b w ust. 7 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: 
„Przepisy art. 23e ust. 3 stosuje się odpowiednio.”; 
3) w art. 23e dodaje się ust. 3 w brzmieniu: 
„3. Dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b i ust. 2 pkt 2, należy załączyć 
na informatycznym nośniku danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 
2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. 
U. z 2013 r. poz. 235), w postaci dokumentu elektronicznego pozbawionego możliwości 
jego modyfikacji.”; 
4) w art. 23f po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: 
„2a.  Dokumentację  i  informacje,  o  których  mowa  w  ust.  2,  należy  załączyć  na 
informatycznym nośniku danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 
r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, w postaci 
dokumentu elektronicznego pozbawionego możliwości jego modyfikacji.”; 
5) w art. 23g po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: 
„2a. Wyniki badań, o których mowa w ust. 1, a także dokumenty, dokumentację, 
dane techniczne i informacje, o których mowa w ust. 2,  należy  załączyć  na 
informatycznym nośniku danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 
r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, w postaci 
dokumentu elektronicznego pozbawionego możliwości jego modyfikacji.”. 
Art. 2.  Postępowania  w  sprawie  wydania  zezwolenia  na  dopuszczenie  do  eksploatacji 
pojazdu  kolejowego  zgodnego  z  TSI  lub  niezgodnego  z  TSI,  wszczęte  i  niezakończone  do 
– 2 – 
dnia wejścia w życia ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, 
prowadzi się dalej na podstawie dotychczasowych przepisów.  
Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
– 3 – 
U Z A S A D N I E N I E 
 
1.  Potrzeba  i  cel  wydania  ustawy.  Wykazanie  różnic  pomiędzy  stanem  dotychczasowym a 
projektowanym.  Przedstawienie  skutków  społecznych,  gospodarczych,  finansowych  i 
prawnych.  
 
Celem projektowanej nowelizacji jest usprawnienie procedur służących realizacji inwestycji 
infrastrukturalnych i taborowych w transporcie kolejowym poprzez: 
−  usunięcie  wątpliwości  interpretacyjnych  i  jednoznaczne  rozstrzygniecie,  że  przy 
wydawaniu decyzji administracyjnych na podstawie przepisów rozdziału 2b ustawy z 
dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym  (Dz. U. z 2013 r. poz. 1594) organy 
wydające  te  decyzje  nie  stosują  przepisów  o  zagospodarowaniu  przestrzennym,  co 
oznacza w szczególności, że postanowienia miejscowych planów zagospodarowania 
przestrzennego nie są dla tych organów wiążące (art. 1 pkt 1 ustawy nowelizującej);  
−  zwolnienie  z  obowiązku  składania  do  Prezesa  Urzędu  Transportu  Kolejowego 
dokumentacji  niezbędnej  do  uzyskania  zezwolenia  na  dopuszczenie  do  eksploatacji 
pojazdów kolejowych w postaci papierowej i wprowadzenie w to miejsce zasady, 
zgodnie  z  którą  jest  ona  składana  w  postaci  elektronicznej  (art. 2 pkt 2-5 ustawy 
nowelizującej). 
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym  (Dz. U. poz. 
1152),  uchyliła  regulację  wynikającą  z  art.  9ad  ust.  2.  tj.  artykuł  mówiący,  że  w sprawach 
dotyczących lokalizacji linii kolejowych przepisów o zagospodarowaniu  przestrzennym nie 
stosuje  się,  z  zastrzeżeniem  art.  9o  ust.  3  pkt  4  lit.  g.  Jednocześnie  w  art.  9  ust.  2n 
wprowadzono  możliwość  wyboru  trybu  uzyskiwania  decyzji  dla  robót budowlanych 
realizowanych w ramach inwestycji dotyczącej linii kolejowej zlokalizowanych na terenach 
zamkniętych. 
Uchylenie art. 9ad ust. 2 spowodowało wątpliwości, czy konieczne jest sprawdzenie wniosku 
o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej pod kątem zgodności z miejscowymi 
planami  zagospodarowania  przestrzennego  przez  organ  wydający  decyzję,  na  podstawie 
rozdziału  2b  ustawy  o  transporcie  kolejowym.  Jest  to  proces  znacznie  wydłużający 
uzyskiwanie decyzji lokalizacyjnych, zważywszy na fakt braku i nieaktualności miejscowych 
planów  przestrzennych  (MPZP).  W  dużych  aglomeracjach  opracowanie  i  zatwierdzanie 
takich planów trwa latami, z tego właśnie względu  zmiana która miała miejsce w ustawie, 
może doprowadzić do całkowitego paraliżu niektórych inwestycji kolejowych, zarówno już 
– 4 – 
prowadzonych  jak  i  przewidywanych  do  rozpoczęcia  (nie  można  bowiem  założyć,  że 
unowocześnianie polskiej kolei będzie sprowadzało się jedynie do rewitalizacji linii). Ponadto 
może  to  spowodować,  iż  program  inwestycyjny  dla  kolei  trzeba  będzie  zweryfikować, 
przesuwając  terminy  rozpoczęcia  prac  budowlanych  na  okres  bliżej  nieznany.  Realizacja 
inwestycji  może  się  bardzo  opóźniać  w  szczególności,  gdy  niezbędne  będzie  pozyskanie 
dodatkowych terenów dla infrastruktury kolejowej, co w wielu przypadkach może skutkować 
niezgodnością składanych wniosków z MPZP.    
Uzyskanie  decyzji  o  ustaleniu  lokalizacji  linii  kolejowej  jest  warunkiem  niezbędnym  do 
uzyskania kolejnych decyzji, w tym decyzji o pozwoleniu na budowę i realizacji założonego 
harmonogramu robót budowlanych.  
Z uzyskanych dotychczas informacji wynika, że koniczność powrotu w ustawie do zapisu w 
art.  9ad  ust.2  (z  zastrzeżeniem  możliwości  zastosowania  rozwiązań  przewidzianych  w 
dodanym art. 9n ust. 2) i  opisanych w treści  przed  30  sierpnia  2013  została  uznana  przez 
Ministerstwo  Infrastruktury  i  Rozwoju  za  zasadną.  Celowość  wprowadzenia  zmiany  oraz 
potrzeba dużego tempa prac nad tą regulacją zostały potwierdzone na grudniowej naradzie w 
Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju  z udziałem przedstawicieli wojewodów.  
Brak wprowadzenia przedmiotowej   zmiany  może  oznaczać  utratę  kolejnych  miesięcy  w 
realizacji programu inwestycyjnego unowocześniającego polską kolej.  
Również  w  przypadku  zmian  w  art.  1  pkt  2-5 proponowane zmiany  mają  na  celu 
skrócenie i ułatwienie prowadzenia określonych postępowań administracyjnych. Dostępność 
środków  z  budżetu  państwa  i  funduszy  Unii  Europejskiej  przeznaczonych  na  zakup  i 
modernizację taboru kolejowego sprawia, że do eksploatacji oddawanych jest z roku na rok 
coraz więcej nowych i zmodernizowanych pojazdów kolejowych. Warunkiem dopuszczenia 
ich do ruchu jest uzyskanie zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji pojazdu kolejowego 
wydawanego  przez  Prezesa  Urzędu  Transportu  Kolejowego.  W  związku  ze  znaczącym 
wzrostem liczby wniosków o wydanie zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji oraz 
objętością  dokumentacji  załączanej  to  tych  wniosków  niezbędne  jest  wprowadzenie 
proponowanych usprawnień. Wprowadzenie tej zmiany przyczyni się do zmniejszenia ilości 
dokumentacji  w  postaci  papierowej,  wyeliminowania  konieczności  kierowania  wezwań  do 
wnioskodawców  w  zakresie  właściwego  podpisu  dokumentacji  technicznej  (rysunki 
techniczne, schematy etc.), przyspieszenia rozpoznawania spraw administracyjnych i 
szybszego wprowadzenia pojazdów kolejowych  do eksploatacji, a w szczególności także do 
zmniejszenia kosztów ponoszonych przez wnioskodawców (aktualnie do wniosku załącza się