Rządowy projekt ustawy o Agencji Wywiadu

– 85 – 
2) 
zwrot kosztów: 
a) 
przejazdów do miejsca: 
– 
szkolenia zawodowego w celu jego rozpoczęcia, 
– 
odbywania praktyki przewidzianej programem szkolenia  zawodowego 
i z powrotem, 
– 
pełnienia służby po ukończeniu szkolenia zawodowego, 
b) 
noclegów, 
c) 
dojazdów środkami komunikacji miejscowej w formie ryczałtu 
– w wysokości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 143 ust. 10. 
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
warunki wypłaty funkcjonariuszowi skierowanemu na szkolenie zawodowe uposażenia 
i innych świadczeń pieniężnych, o których mowa w ust. 2, 
2) 
podmioty  właściwe  w  sprawach  wypłaty  uposażenia,  o  którym  mowa  w  ust.  1,  oraz 
świadczeń, o których mowa w ust. 2 
– uwzględniając konieczność zróżnicowania warunków wypłaty tych świadczeń stosownie do 
okoliczności  związanych  z  lokalizacją  szkoleń  zawodowych,  na  które  kierowani  są 
funkcjonariusze. 
Art. 135.  W  okresie  pobierania przez funkcjonariusza wynagrodzenia przewidzianego 
w przepisach o  wynagrodzeniu  osób  zajmujących  kierownicze  stanowiska  państwowe, 
funkcjonariuszowi przysługują świadczenia pieniężne z tytułu służby, określone w niniejszej 
ustawie, z  wyjątkiem  uposażenia  oraz  świadczenia  pieniężnego,  o  którym mowa  w  art.  85 
ust. 4. 
Art. 136.  1.  Funkcjonariuszowi zawieszonemu w  czynnościach  służbowych  zawiesza 
się, od najbliższego terminu płatności, 50% ostatnio należnego uposażenia. 
2. W przypadku: 
1) 
uchylenia zawieszenia w czynnościach służbowych albo 
2) 
upływu terminu zawieszenia w czynnościach służbowych 
− funkcjonariusz otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki tego 
uposażenia, wprowadzone w okresie zawieszenia. 
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, w przypadku gdy funkcjonariusz został: 
1) 
zwolniony ze służby z powodu skazania prawomocnym wyrokiem sądu albo 
2) 
ukarany karą dyscyplinarną wydalenia ze służby. 
– 86 – 
Art. 137.  1.  Funkcjonariuszowi  tymczasowo  aresztowanemu  zawiesza  się,  od 
najbliższego terminu płatności, 50% ostatnio należnego uposażenia. 
2. W przypadku: 
1) 
umorzenia postępowania karnego, albo 
2) 
uniewinnienia prawomocnym wyrokiem sądu 
− funkcjonariusz otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki tego 
uposażenia,  wprowadzone  w  okresie  zawieszenia,  choćby  umorzenie  lub  uniewinnienie 
nastąpiło po zwolnieniu funkcjonariusza ze służby. 
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku: 
1) 
umorzenia postępowania karnego z powodu przedawnienia lub abolicji albo 
2) 
warunkowego umorzenia postępowania karnego. 
Art. 138. 1. Funkcjonariuszowi, który bez usprawiedliwienia: 
1) 
opuścił miejsce pełnienia służby, 
2) 
pozostaje poza miejscem pełnienia służby, 
3) 
nie podejmuje służby 
− zawiesza się uposażenie od najbliższego terminu płatności.  
2.  Jeżeli  funkcjonariusz,  o  którym mowa  w  ust.  1,  pobrał  już  za  czas 
nieusprawiedliwionej nieobecności uposażenie, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia 
przy najbliższej wypłacie. 
3. W przypadku: 
1) 
uznania nieobecności za usprawiedliwioną, wypłaca się funkcjonariuszowi zawieszone 
uposażenie;  
2) 
nieobecności nieusprawiedliwionej funkcjonariusz traci za każdy dzień tej nieobecności 
1/30 część uposażenia. 
4. Przepisy  ust.  1–3  stosuje  się  odpowiednio  w  przypadku  zawinionej  niemożności 
wykonywania przez funkcjonariusza obowiązków służbowych. 
Art. 139. 1. Funkcjonariuszowi w związku z mianowaniem funkcjonariuszem w służbie 
stałej przysługuje zasiłek na zagospodarowanie w wysokości jednomiesięcznego uposażenia 
należnego w dniu tego mianowania. 
2. Zasiłek, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje funkcjonariuszowi po zwolnieniu ze 
służby, w czasie której otrzymał taki zasiłek. 
– 87 – 
Art. 140.  1.  Funkcjonariusz  pełniący  służbę  w  danym roku kalendarzowym nabywa 
prawo do nagrody rocznej  w  wysokości  1/12  uposażenia  otrzymanego  w  roku 
kalendarzowym, za który nagroda przysługuje. 
2. Nagrodę roczną przysługującą zmarłemu funkcjonariuszowi, w wysokości ustalonej 
w  sposób  określony  w  ust.  1,  wypłaca  się  członkom  jego  rodziny  uprawnionym  do  renty 
rodzinnej  na podstawie przepisów o  zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, 
Agencji  Bezpieczeństwa  Wewnętrznego,  Agencji  Wywiadu,  Służby  Kontrwywiadu 
Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży 
Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich 
rodzin. 
3. Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1, nie wlicza się uposażenia otrzymywanego 
w okresie: 
1) 
zawieszenia  w  czynnościach  służbowych  oraz  tymczasowego  aresztowania,  chyba  że 
postępowanie  będące  przyczyną  zawieszenia  lub  aresztowania  umorzono  albo  w  jego 
wyniku funkcjonariusz został uniewinniony; 
2) 
niewykonywania  obowiązków  służbowych  z  powodu  choroby  powstałej  lub  trwającej 
nadal po skazaniu funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu lub wymierzeniu mu 
kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby. 
4. Nagrodę roczną obniża się nie więcej niż o 50% jej wysokości w przypadku: 
1) 
warunkowego  umorzenia  prowadzonego  przeciwko  funkcjonariuszowi  postępowania 
karnego albo odstąpienia przez sąd od wymierzenia kary; 
2) 
wymierzenia kary dyscyplinarnej nagany  z  ostrzeżeniem  lub  surowszej  kary 
dyscyplinarnej; 
3) 
skazania  funkcjonariusza  prawomocnym  wyrokiem  sądu  za  przestępstwo  nieumyślne, 
ścigane z oskarżenia publicznego. 
5. W przypadkach, o których mowa w ust. 4, przy obniżaniu nagrody rocznej kierownik 
jednostki  organizacyjnej  AW  uwzględnia  całokształt  okoliczności  sprawy,  w  szczególności 
charakter  popełnionego  przestępstwa  lub  przewinienia,  jego  skutki,  rodzaj  i  wymiar 
orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki osiągane przez funkcjonariusza w służbie. 
6. Nagroda roczna nie przysługuje w przypadku: 
1) 
skazania  funkcjonariusza  prawomocnym  wyrokiem  sądu  za  przestępstwo  umyślne, 
ścigane z oskarżenia publicznego; 
2) 
wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby. 
– 88 – 
7.  Nagroda  roczna  jest  obniżana  lub  nie  przysługuje funkcjonariuszowi AW za rok 
kalendarzowy,  w  którym  funkcjonariusz  popełnił  czyn  będący  przedmiotem  postępowania 
karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została funkcjonariuszowi wypłacona – za rok, 
w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem lub decyzją. 
8. W przypadku toczącego się przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego lub 
dyscyplinarnego  o  czyn  popełniony  w  roku kalendarzowym, za który nagroda roczna jest 
przyznawana,  ustalenie  uprawnień  do  nagrody  rocznej  następuje po prawomocnym 
zakończeniu  takiego  postępowania.  Nagrodę  roczną  wypłaca  się  funkcjonariuszowi  nie 
później  niż  w  terminie 30  dni  od  dnia  zakończenia  postępowania karnego lub 
dyscyplinarnego. 
9. Wypłata nagrody rocznej następuje nie później niż w terminie pierwszych 3 miesięcy 
kalendarzowych następujących po roku, za który przyznaje się nagrodę roczną, z wyjątkiem 
nagrody  rocznej,  którą  wypłaca  się  funkcjonariuszowi  zwalnianemu  ze  służby,  a  także 
nagrody rocznej przysługującej zmarłemu funkcjonariuszowi, którą wypłaca się odpowiednio 
w ostatnim dniu służby lub w dniu stwierdzenia wygaśnięcia stosunku służbowego. 
Art. 141. 1. W AW tworzy się fundusz na nagrody i zapomogi. 
2. Funkcjonariuszowi można przyznać nagrodę uznaniową: 
1) 
za uzyskiwanie znaczących wyników w służbie; 
2) 
za  wykonywanie  zadań  służbowych  w  szczególnie trudnych warunkach lub 
wymagających znacznego nakładu pracy, zaangażowania i odpowiedzialności; 
3) 
w przypadku dokonania czynu świadczącego o odwadze funkcjonariusza. 
3. Funkcjonariuszowi,  którego  warunki  bytowe  uległy  pogorszeniu  wskutek  zdarzeń 
losowych  powodujących  potrzebę  poniesienia  dodatkowych  wydatków  pieniężnych,  można 
przyznać zapomogę pieniężną.  
4. Zapomogę pieniężną można przyznać również w związku ze śmiercią funkcjonariusza 
członkom  jego  rodziny  uprawnionym  do  renty  rodzinnej  na podstawie przepisów 
o zaopatrzeniu 
emerytalnym  funkcjonariuszy  Policji,  Agencji  Bezpieczeństwa 
Wewnętrznego,  Agencji  Wywiadu,  Służby  Kontrwywiadu  Wojskowego,  Służby  Wywiadu 
Wojskowego, Centralnego  Biura  Antykorupcyjnego,  Straży  Granicznej,  Biura  Ochrony 
Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. 
5. Przy określaniu  wysokości zapomogi uwzględnia się okoliczności mające  wpływ na 
sytuację materialną funkcjonariusza i członków jego rodziny, o których mowa w ust. 4. 
– 89 – 
6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
tryb postępowania w sprawach przyznawania nagród uznaniowych i zapomóg, 
2) 
właściwość przełożonych w sprawach, o których mowa w pkt 1,  
3) 
sposób dokumentowania okoliczności, o których mowa w ust. 2 i 3 
–  uwzględniając  celową  i  racjonalną  politykę  w  zakresie  gospodarowania  środkami 
przeznaczonymi na nagrody i zapomogi. 
7. Szef AW określi, w drodze zarządzenia: 
1) 
wysokość funduszu na nagrody i zapomogi; 
2) 
wysokość  środków  finansowych  przeznaczonych  na  nagrody  roczne,  uznaniowe 
i zapomogi; 
3) 
warunki zwiększania wysokości funduszu na nagrody uznaniowe i zapomogi. 
Art. 142. 1. Funkcjonariuszowi przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości: 
1) 
po 20 latach służby − 75%, 
2) 
po 25 latach służby − 100%, 
3) 
po 30 latach służby − 150%, 
4) 
po 35 latach służby − 200%, 
5) 
po 40 latach służby − 300% 
– uposażenia. 
2. Do okresu służby, od którego zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, wlicza 
się  okresy  uwzględniane  przy  ustalaniu  wzrostu  uposażenia  zasadniczego  funkcjonariusza 
z tytułu wysługi lat. 
3.  Podstawę  obliczenia  wysokości  nagrody  jubileuszowej  stanowi  uposażenie 
w wysokości  przysługującej  funkcjonariuszowi  w  dniu  wypłaty  nagrody  jubileuszowej, 
a jeżeli jest to dla niego korzystniejsze − w dniu nabycia prawa do tej nagrody. 
4. Podstawę obliczenia wysokości nagrody jubileuszowej w przypadku funkcjonariusza 
zawieszonego w czynnościach służbowych stanowi uposażenie funkcjonariusza w wysokości 
przysługującej mu w przeddzień zawieszenia. 
5.  Podstawę  obliczenia  wysokości  nagrody  jubileuszowej  wypłacanej  po  rozwiązaniu 
lub  wygaśnięciu  stosunku  służbowego  stanowi  uposażenie  w  wysokości  przysługującej 
funkcjonariuszowi  w  dniu  wypłaty  nagrody  jubileuszowej,  a  jeżeli  jest  to  dla niego 
korzystniejsze – w dniu nabycia prawa do tej nagrody.