Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze oraz niektórych innych ustaw

1)  wymienia  imię  i  nazwisko,  miejsce  zamieszkania  oraz  numer  PESEL  dłużnika 
(upadłego),  a  jeżeli  upadły  nie  posiada  numeru  PESEL,  dane  umożliwiające  jego 
jednoznaczną identyfikację; 
2)  określa, że upadły jest osobą nie prowadzącą działalności gospodarczej; 
3)  wskazuje, że postępowanie upadłościowe obejmuje likwidację majątku upadłego; 
4)  wzywa wierzycieli upadłego do zgłaszania wierzytelności w terminie miesiąca od dnia 
obwieszczenia  postanowienia  o  ogłoszeniu  upadłości  w  Monitorze  Sądowym  i 
Gospodarczym; 
5)  wzywa osoby, którym przysługują prawa oraz prawa i roszczenia osobiste ciążące na 
nieruchomości  należącej  do  upadłego,  jeżeli  nie  zostały  ujawnione  w  księdze 
wieczystej,  do  ich  zgłaszania  w  terminie  miesiąca  od  dnia  obwieszczenia 
postanowienia o ogłoszeniu upadłości w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, pod 
rygorem utraty prawa powoływania się na nie w postępowaniu upadłościowym; 
6)  wyznacza sędziego-komisarza oraz syndyka. 
 
Art. 4913b.  1.  Postanowienie  o  ogłoszeniu  upadłości  podaje  się  niezwłocznie  do  publicznej 
wiadomości  przez  ogłoszenie  w  budynku  sądowym  oraz  obwieszczenie  w  Monitorze 
Sądowym i Gospodarczym. 
2. Postanowienie w przedmiocie ogłoszenia upadłości doręcza się syndykowi oraz upadłemu, 
a także tymczasowemu nadzorcy sądowemu, jeżeli był ustanowiony. O ogłoszeniu upadłości 
powiadamia  się  właściwą  izbę  skarbową  oraz  właściwy  oddział  Zakładu  Ubezpieczeń 
Społecznych albo Kasy  Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. 
3.  Ogłoszenia  wymagane  w  toku  postępowania  prowadzonego  zgodnie  z  przepisami 
niniejszego  tytułu  dokonywane  są  przez  obwieszczenie  w  Monitorze  Sądowym  i 
Gospodarczym. 
4. Obwieszczenia, o których mowa w ust. 1 i 3, nie podlegają opłatom za zamieszczenie w 
Monitorze Sądowym i Gospodarczym. 
 
Art. 4913c 1. W przypadku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na pokrycie 
kosztów postępowania albo w masie upadłości brak jest płynnych środków na ich pokrycie, 
koszty te pokrywa tymczasowo Skarb Państwa. 
2.  Sędzia-komisarz  określa  postanowieniem  wysokość  kosztów  oraz  zarządza  ich 
niezwłoczną wypłatę tymczasowo ze środków Skarbu Państwa. Na postanowienie sędziego-
komisarza przysługuje zażalenie. 
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach sędzia-komisarz przyznaje syndykowi zaliczkę 
na pokrycie kosztów oraz zarządza jej niezwłoczną wypłatę tymczasowo ze środków Skarbu 
Państwa.  
4.  Syndyk  zwraca  Skarbowi  Państwa  wypłacone  kwoty  niezwłocznie  po  wpływie  do  masy 
upadłości sum wystarczających na pokrycie kosztów postępowania. 
 
Art. 4913d. 1. Po ogłoszeniu upadłości syndyk zwraca się do naczelnika  urzędu skarbowego 
właściwego  dla  upadłego  z  wnioskiem  o  udzielenie  informacji  dotyczących  upadłego, 
mających  wpływ  na  ocenę  jego  sytuacji  majątkowej,  w  szczególności  dotyczących 
okoliczności  powodujących  powstanie  po  stronie  upadłego  obowiązku  podatkowego  w 
okresie  ostatnich  pięciu  lat  przed  złożeniem  wniosku  o  ogłoszenie  upadłości,  oraz  zasięga 
informacji  w  Krajowym  Rejestrze  Sądowym,  czy  upadły  jest  wspólnikiem  spółek 
handlowych,  jak  również  czy  w  ciągu  ostatnich  10  lat  sprawował  funkcję  członka  organu 
spółek handlowych i czy w stosunku do tych spółek ogłoszono upadłość. 
2. Syndyk informuje sędziego-komisarza o niezgodności informacji uzyskanych w sposób, o 
którym  mowa  w  ust.  1,  z  danymi  podanymi  przez  upadłego  we  wniosku  o  ogłoszenie 
upadłości i załącznikach. 
 
Art. 4913e.  1.  Sąd  ustala  wynagrodzenie  syndyka  w  postępowaniu  prowadzonym  według 
przepisów niniejszego tytułu biorąc pod uwagę wysokość funduszy masy upadłości, stopień 
zaspokojenia wierzycieli, nakład pracy, zakres  czynności podejmowanych w postępowaniu, 
stopień ich trudności oraz czas trwania postępowania. 
2.  Wynagrodzenie  syndyka  ustala  się  w  wysokości  od  połowy  miesięcznego  minimalnego 
wynagrodzenia za pracę, ustalonego na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 
2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679, z 2004 r. Nr 240, 
poz. 2407 oraz z 2005 r. Nr 157, poz. 1314), obowiązującego w dniu ogłoszenia upadłości, do 
jego trzykrotności. 
3.  W  szczególnie  uzasadnionych  przypadkach  można  przyznać  wyższe  wynagrodzenie  w 
wysokości do dziesięciokrotności miesięcznego minimalnego wynagrodzenia za pracę, jeżeli 
uzasadniają  to  uzyskane  fundusze  masy  upadłości,  nakład  pracy  syndyka,  stopień 
zaspokojenia  wierzycieli,  zakres  czynności  podjętych  przez  syndyka,  stopień  ich  trudności 
oraz czas trwania postępowania.  
4. W przedmiocie wynagrodzenia syndyka oraz zwrotu jego wydatków orzeka sąd w składzie 
jednego sędziego zawodowego. 
 
Art. 4914. 1. Jeżeli upadły nie wskaże lub nie wyda syndykowi całego majątku, niezbędnych 
dokumentów lub w inny sposób nie wykonuje ciążących na nim obowiązków, sąd, z urzędu, 
na wniosek syndyka lub wierzyciela, po wysłuchaniu upadłego, syndyka, a w razie potrzeby 
także  wierzycieli,  umarza  postępowanie,  chyba  że  uchybienie  przez  upadłego  ciążącym  na 
nim obowiązkom nie jest istotne lub zachodzą szczególne okoliczności uzasadniające dalsze 
prowadzenie postępowania. 
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podstawa do oddalenia wniosku o 
ogłoszenie upadłości ujawni się dopiero w toku postępowania. 
3. Sąd umarza postępowanie na wniosek upadłego.  
4. Na postanowienie w przedmiocie umorzenia postępowania przysługuje zażalenie. 
 
Art. 4915. 1. Wątpliwości co do tego, które z przedmiotów wchodzą w skład masy upadłości, 
rozstrzyga sędzia-komisarz na wniosek syndyka lub upadłego.  
2.  Postanowienie  sędziego-komisarza  rozstrzygające,  czy  określony  przedmiot  wchodzi  w 
skład  masy  upadłości  oraz  postanowienie  w  przedmiocie  wyłączenia  z  masy  upadłości, 
wydane w trybie określonym w art. 70-73, doręcza się wierzycielom. 
3. Na postanowienia, o których mowa w ust. 2 przysługuje zażalenie. 
 
Art. 4915a. Syndyk może pisemnie upoważnić upadłego do sprzedaży ruchomości należących 
do masy upadłości. Do upoważnienia stosuje się odpowiednio przepisy o pełnomocnictwie. 
 
Art. 4916. 1. Jeżeli  w  skład  masy  upadłości  wchodzi  lokal  mieszkalny  albo  dom 
jednorodzinny,  w  którym  zamieszkuje  upadły,  a  konieczne  jest  zaspokojenie  potrzeb 
mieszkaniowych upadłego i osób pozostających na jego utrzymaniu, z sumy uzyskanej z jego 
sprzedaży  wydziela  się  upadłemu  kwotę  odpowiadającą  przeciętnemu  czynszowi  najmu 
lokalu  mieszkalnego  w  tej  samej  lub  pobliskiej  miejscowości  za  okres  od  dwunastu  do 
dwudziestu czterech miesięcy. 
2. Kwotę, o której mowa w ust. 1, na wniosek upadłego, określa sędzia-komisarz, biorąc pod 
uwagę  potrzeby  mieszkaniowe  upadłego,  w  tym  liczbę  osób  pozostających  na  jego 
utrzymaniu, zdolności zarobkowe upadłego, sumę uzyskaną ze sprzedaży lokalu albo domu 
jednorodzinnego  oraz  opinię  syndyka.  Na  postanowienie  sędziego-komisarza  przysługuje 
zażalenie. 
3. Jeżeli  fundusze  masy  upadłości  na  to  pozwalają,  a  opuszczony  przez  upadłego  lokal 
mieszkalny albo dom jednorodzinny nie został jeszcze zbyty, sędzia-komisarz może przyznać 
upadłemu zaliczkę na poczet kwoty, o której mowa w ust. 1. 
 
Art. 4917. 1. Po wykonaniu ostatecznego planu podziału, a gdy z uwagi na brak majątku plan 
podziału nie zostanie sporządzony, po zatwierdzeniu listy wierzytelności, i po wysłuchaniu 
upadłego, syndyka i wierzycieli, sąd ustala plan spłaty wierzycieli, albo w sytuacji, o której 
mowa w art. 4917a, umarza zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli.  
2.  Postanowienie  o  ustaleniu  planu  spłaty  albo  o  umorzeniu  zobowiązań  upadłego  bez 
ustalania  planu  spłaty  doręcza  się  wierzycielom.  Na  postanowienie  sądu  przysługuje 
zażalenie.  Uprawomocnienie  się  postanowienia  o  ustaleniu  planu  spłaty  wierzycieli  albo  o 
umorzeniu zobowiązań oznacza zakończenie postępowania. 
3. W postanowieniu o ustaleniu planu spłaty wierzycieli sąd określa,  w  jakim zakresie i w 
jakim  czasie,  nie  dłuższym  niż  trzydzieści  sześć  miesięcy,  upadły  jest  obowiązany  spłacać 
zobowiązania  uznane  na  liście  wierzytelności  niezaspokojone  w  toku  postępowania 
upadłościowego  na  podstawie  planów  podziału  oraz  jaka  część  zobowiązań  upadłego 
powstałych przed dniem ogłoszenia upadłości zostanie umorzona po wykonaniu planu spłaty 
wierzycieli.  
4.  Zobowiązania  powstałe  po  ogłoszeniu  upadłości  i  niezaspokojone  w  toku  postępowania 
uwzględnia się w planie spłaty wierzycieli w pełnej wysokości, przy czym ich spłata może 
być  rozłożona  na  raty  na  czas  nie  dłuższy  niż  przewidziany  dla  wykonania  planu  spłaty 
wierzycieli. 
5. Tymczasowo pokrytymi przez Skarb Państwa kosztami postępowania upadłościowego sąd 
obciąża upadłego. Koszty te uwzględnia się w planie spłaty wierzycieli w pełnej wysokości, 
przy czym ich spłata może być rozłożona na raty na czas nie dłuższy niż przewidziany dla 
wykonania planu spłaty wierzycieli. 
6. Sąd  nie  jest  związany  stanowiskiem  upadłego  co  do  treści  planu  spłaty  wierzycieli. 
Ustalając  plan  spłaty  wierzycieli,  sąd  bierze  pod  uwagę  możliwości  zarobkowe  upadłego, 
konieczność  utrzymania  upadłego  i  osób  pozostających  na  jego  utrzymaniu,  w  tym  ich 
potrzeby  mieszkaniowe,  wysokość  niezaspokojonych  wierzytelności  i  realność  ich 
zaspokojenia w przyszłości. 
7. Ustalenie  planu  spłaty  wierzycieli  nie  narusza  praw  wierzyciela  wobec  poręczyciela 
upadłego oraz współdłużnika upadłego ani praw wynikających z hipoteki, zastawu, zastawu 
rejestrowego oraz hipoteki morskiej, jeśli były one ustanowione na mieniu osoby trzeciej. 
8.  W  okresie  wykonywania  planu  spłaty  wierzycieli  niedopuszczalne  jest  wszczęcie 
postępowania egzekucyjnego dotyczącego wierzytelności powstałych przed ustaleniem planu 
spłaty, z wyjątkiem wierzytelności, o których mowa w art. 49112 ust. 2. 
 
Art. 4917a. 1. Sąd umarza zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli, jeśli 
osobista  sytuacja  upadłego  w  oczywisty  sposób  wskazuje,  że  nie  byłby  on  zdolny  do 
dokonania jakichkolwiek spłat w ramach planu spłaty.  
2. Umarzając zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli sąd obciąża Skarb 
Państwa tymczasowo pokrytymi kosztami postępowania upadłościowego.  
3. Przepis art. 49112 ust. 2-4 stosuje się. 
 
Art. 4917b. 1. Na postanowienie sądu drugiej instancji w przedmiocie ustalenia planu spłaty 
wierzycieli  albo  umorzenia  zobowiązań  upadłego  bez  ustalenia  planu  spłaty  przysługuje 
skarga kasacyjna. 
2. W przypadku wniesienia skargi kasacyjnej, na wniosek skarżącego sąd upadłościowy może 
wstrzymać wydanie postanowienia o umorzeniu zobowiązań upadłego, o którym mowa w art. 
49112. 
3.  Jeżeli  w  wyniku  rozpoznania  skargi  kasacyjnej  postanowienie  w  przedmiocie  ustalenia 
planu  spłaty  wierzycieli  zostanie  uchylone,  sąd  upadłościowy  uchyla  postanowienie  o 
umorzeniu zobowiązań upadłego, o którym mowa w art. 49112. 
 
Art. 4918. [uchylony] 
 
Art. 4919. 1. W  okresie  wykonywania  planu  spłaty  wierzycieli  upadły  nie  może  dokonywać 
czynności prawnych, które mogłyby istotnie  pogorszyć jego zdolność do wykonania planu 
spłaty wierzycieli. 
2. W szczególnych wypadkach sąd, na wniosek upadłego, może wyrazić zgodę na dokonanie 
albo zatwierdzić dokonanie czynności prawnej, o której mowa w ust. 1. 
3. Upadły  jest  obowiązany  składać  sądowi  corocznie,  do  końca  kwietnia,  sprawozdanie  z 
wykonania  planu  spłaty  wierzycieli  za  poprzedni  rok  kalendarzowy,  w  którym  wykazuje 
osiągnięte  przychody,  spłacone  kwoty  oraz  nabyte  składniki  majątkowe  o  wartości 
przekraczającej  dwukrotność  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  określonego  w 
odrębnych przepisach.  Do  sprawozdania  upadły  dołącza  kopię  rocznego  zeznania 
podatkowego. 
 
Art. 49110. 1.  Jeżeli  upadły  nie  może  wywiązać  się  z  obowiązków  określonych  w  planie 
spłaty  wierzycieli,  sąd  na  jego  wniosek,  po  wysłuchaniu  wierzycieli,  może  zmienić  plan 
spłaty  wierzycieli.  Sąd  może  przedłużyć  termin  spłaty  wierzytelności  na  dalszy  okres  nie 
przekraczający  18  miesięcy.  Na  postanowienie  sądu  przysługuje  zażalenie,  a  na 
postanowienie sądu drugiej instancji przysługuje skarga kasacyjna. 
2.  Jeżeli  brak  możliwości  wywiązania  się  z  obowiązków  określonych  w  planie  spłaty 
wierzycieli  ma  charakter  trwały  i  wynika  z  okoliczności  niezależnych  od  upadłego,  sąd  na 
wniosek  upadłego,  po  wysłuchaniu  wierzycieli,  może  uchylić  plan  spłaty  wierzycieli  i 
umorzyć niezaspokojone zobowiązania upadłego, o których mowa w art. 4917 ust. 3, 4 i 5. Na 
postanowienie  sądu  przysługuje  zażalenie,  a  na  postanowienie  sądu  drugiej  instancji 
przysługuje skarga kasacyjna. 
3. W  razie  istotnej  poprawy  sytuacji  majątkowej  upadłego  w  okresie  wykonywania  planu 
spłaty  wierzycieli,  wynikającej  z  innych  przyczyn  niż  zwiększenie  się  wynagrodzenia  za 
pracę  lub  dochodów  uzyskiwanych  z  osobiście  wykonywanej  przez  upadłego  działalności 
zarobkowej,  każdy  z  wierzycieli  oraz  upadły  może  wystąpić  z  wnioskiem  o  zmianę  planu 
spłaty wierzycieli. O zmianie planu spłaty wierzycieli sąd orzeka po wysłuchaniu upadłego i 
wierzycieli objętych planem spłaty. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie.