Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Chorwacji o współpracy w zwalczaniu przestępczości, podpisanej w Dubrowniku dnia 9 lipca 2010 r.

Koszty związane z realizacją umowy ponosić będzie strona, na której terytorium koszty 
te powstały, chyba że strony postanowią inaczej (art. 21). Po stronie Rzeczypospolitej 
Polskiej  koszty,  według  przyjętej  zasady,  ponosić  będą  właściwe  organy  wymienione 
w art. 1 ust. 2 – odpowiednio do zakresu swych ustawowych kompetencji. W związku 
z tym  nie  przewiduje  się  dodatkowych  obciążeń  finansowych  dla  budżetu  państwa. 
Wejście w życie niniejszej umowy nie spowoduje skutków finansowych dla podmiotów 
sektora  finansów  publicznych  w  postaci  zmniejszenia  ich  dochodów  lub  zwiększenia 
ich  wydatków,  ani  dodatkowych  skutków  finansowych  dla  budżetu  państwa, 
nieprzewidzianych w danej części budżetowej. 
Postanowienia umowy związane są z przepisami ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji 
(Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687, z późn. zm.), ustawy z dnia 12 października 1990 r. 
o Straży Granicznej (Dz. U. z 2011 r. Nr 116, poz. 675, z późn. zm.), ustawy z dnia 24 maja 
2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2010 r. 
Nr 29, poz. 154, z późn. zm.), ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu 
pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2010 r. Nr 46, poz. 276, z późn. zm.), 
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, 
poz. 926, z późn. zm.), ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych 
(Dz.  U.  Nr  182,  poz.  1228)  oraz  ustawy  z  dnia  28  września  1991  r.  o  kontroli  skarbowej 
(Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 214, z późn. zm.). 
Umowa  została  sporządzona  jako  porozumienie  ramowe,  zawierające  standardowe 
rozwiązania  stosowane  w  aktach  prawnych  regulujących  współpracę  organów  ochrony 
porządku  publicznego  na  płaszczyźnie  międzynarodowej.  Rozwiązania  te  nie  wykraczają 
w swej  istocie  poza  reżim  prawny  obowiązujący  w  Rzeczypospolitej  Polskiej.  W związku 
z tym  związanie  Rzeczypospolitej  Polskiej  niniejszą  umową  nie  spowoduje  konieczności 
dokonania zmian w polskim prawie wewnętrznym. 
Umowa  dotyczy  przede  wszystkim  organów  ochrony  porządku  i  bezpieczeństwa 
publicznego  i  ustanawia  ramy  współpracy  tych  organów.  Ponadto  dotyczy  ona  osób 
fizycznych  i  osób  prawnych  w  takim  zakresie,  w  jakim  będą  one  zaangażowane 
w popełnianie przestępstw na terytoriach państw-stron.  
Zasadniczym  skutkiem  wejścia  w  życie  niniejszej  umowy  będzie  wzmocnienie  ochrony 
bezpieczeństwa i porządku publicznego w zakresie zapobiegania i zwalczania przestępczości 
zorganizowanej  i  innych  rodzajów  przestępczości.  Umowa  ustanawia  ramy  prawne 
4 
 
współpracy między właściwymi organami obu stron przez wymianę informacji dotyczących 
m.in.  istotnych  okoliczności  związanych  z  popełnianiem  przestępstw  oraz technik  i  metod 
działania  organizacji  przestępczych.  Podejmowane  działania  będą  mieć  na  celu 
zredukowanie liczby poważnych przestępstw. 
Współpraca  będąca  przedmiotem  umowy,  prowadzona  między  właściwymi  organami 
Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Chorwacji, spowoduje korzystny oddźwięk społeczny 
i polityczny  w  obu  państwach,  przede  wszystkim  w  związku  z  uzyskaniem  większej 
skuteczności  w  zwalczaniu  przestępczości.  Pozwoli  na  to  efektywna  współpraca  między 
odpowiednimi organami oraz skuteczne zapobieganie przestępstwom i ściganie sprawców. 
Wejście w życie umowy  będzie też mieć znaczenie polityczne w kontekście niedawnego 
uzyskania  przez  Republikę  Chorwacji  członkostwa  w  Uni   Europejskiej.  Podejmowanie 
wspólnych  działań  w  zakresie  zwalczania  przestępczości  jest  także  szczególnie  ważne 
z uwagi  na  przebywanie  dużej  liczby  obywateli  polskich  w  Chorwacji  w  celach 
turystycznych. Z tego względu zacieśnienie współpracy służb, szczególnie policyjnych, obu 
państw jest istotnym aspektem w relacjach dwustronnych. 
Trudno jest obecnie przewidzieć ewentualne skutki gospodarcze wejścia w życie niniejszej 
umowy.  Zważywszy  na  fakt,  iż  akt  ten  niewątpliwie  przyczyni  się  do  zmniejszenia 
przestępczości zorganizowanej, należy przypuszczać, iż ewentualne skutki gospodarcze będą 
mieć charakter pozytywny. W szczególności wejście w życie umowy przyczynić się może 
do  wzrostu  pewności  dwustronnego  obrotu  gospodarczego,  a  także  zwiększenia 
bezpieczeństwa  stosunków  gospodarczych,  które  są  jednym  z  priorytetów  dwustronnej 
współpracy między stronami.  
Wybór  rangi  umowy  jako  umowy  rządowej  został  podyktowany  jej  zakresem 
przedmiotowym. Dotyczy ona problematyki wchodzącej w zakres ustawowych kompetencji 
organów  państwowych  wymienionych  w  art.  1  ust.  2  umowy,  a  mianowicie:  ministra 
właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do spraw finansów publicznych, 
ministra  właściwego  do  spraw  instytucji  finansowych,  Szefa  Agencji  Bezpieczeństwa 
Wewnętrznego, Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Straży Granicznej 
oraz Generalnego Inspektora Informacji Finansowej. 
Związanie Rzeczypospolitej Polskiej przedmiotową umową nastąpi przez jej ratyfikację 
za  uprzednią  zgodą  wyrażoną  w  ustawie,  tj.  w  trybie  art.  12  ust.  2  ustawy  z  dnia 
14 kwietnia  2000  r.  o  umowach  międzynarodowych  (Dz.  U.  Nr  39,  poz.  443,  z  późn. 
5 
 
zm.) zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 
r. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.). Jest to podyktowane faktem, iż na podstawie umowy 
będą realizowane na terytoriach państw-stron wspólne czynności operacyjne, takie jak 
przesyłka  niejawnie  nadzorowana  czy  działania  pod  przykryciem,  a  także  wspólne 
patrole  funkcjonariuszy.  Wiąże  się  to  z przyznaniem  funkcjonariuszom  obu  stron 
uprawnień  siłowych,  tj.  posiadania  broni  i środków  przymusu  bezpośredniego  oraz 
pojazdów  służbowych  i  innych  środków  technicznych.  W  świetle  art.  31  ust.  3 
Konstytucji  ograniczenia  w  zakresie  korzystania  z konstytucyjnych  wolności  i  praw 
mogą  być  ustanawiane  tylko  w  ustawie  i  tylko  wtedy,  gdy  są  konieczne  w 
demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla 
ochrony  środowiska,  zdrowia  i  moralności  publicznej,  albo  wolności  i  praw  innych 
osób. Tak więc zastosowanie trybu ratyfikacji za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie 
wydaje się celowe i uzasadnione. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
02/53rch 
6