Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o bateriach i akumulatorach oraz niektórych innych ustaw

 
W wyniku wprowadzonej zmiany marszałek województwa sporządza i przekazuje ministrowi 
właściwemu do spraw środowiska sprawozdanie o wydajności recyklingu procesu recyklingu 
zużytych  baterii  i  akumulatorów.  Do  sporządzenia  ww.  sprawozdania  marszałek 
województwa  nie  był  zobowiązany  na  podstawie  dotychczasowych  przepisów  ustawy 
o bateriach  i  akumulatorach.  Należy  jednak  zaznaczyć,  że  jednocześnie  uchylono  przepisy 
zobowiązujące marszałka województwa do prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych 
i  wiążącą  się  z  tym  konieczność  sporządzenia  sprawozdania  z  wykonania  powyższego 
zadania. Zatem w wyniku wprowadzonych zmian marszałek województwa faktycznie będzie 
zobowiązany do sporządzenia takiej samej liczby sprawozdań jak w obowiązującej ustawie 
o bateriach i akumulatorach. Ze względu na fakt, iż liczba zadań marszałka województwa nie 
ulega  zmianie,  nie  przewiduje  się  konieczności  zwiększenia  liczby  etatów  w  urzędach 
marszałkowskich.  Nowe  zadanie  sprawozdawcze  będzie  wykonywane  w  ramach  już 
istniejących  etatów  w  urzędach  marszałkowskich  obsługujących  system  związany 
z gospodarowaniem  zużytymi  bateriami  i  akumulatorami.  Tym  samym  samorządy 
województw nie będą musiały ponieść dodatkowych kosztów związanych z wykonywaniem 
ww.  sprawozdania  wynikającego  z  przepisów  przedmiotowej  ustawy.  Jednocześnie  należy 
zauważyć, że marszałkowie województw będą, na podstawie projektowanego art. 59a ust. 2 
oraz  art.  64a  ust.  2,  otrzymywali  zaświadczenia  o  zebranych  zużytych  bateriach 
i akumulatorach  przenośnych  oraz  zaświadczenia  o  przetworzonych  zużytych  bateriach 
i akumulatorach.  Otrzymywane  zaświadczenia  powinny  ułatwić  marszałkom  województw 
weryfikację danych zawartych w sprawozdaniach przedkładanych przez zbierających zużyte 
baterie  i  akumulatory  oraz  prowadzących  zakłady  przetwarzania  zużytych  baterii 
i akumulatorów.  Poza  tym  przewiduje  się  wzrost  liczby  kontroli  przeprowadzanych  przez 
wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska. Przewidywany wzrost wynika z dodanego 
przepisu  zobowiązującego  wojewódzkiego  inspektora  ochrony  środowiska  do 
przeprowadzania  co  najmniej  raz  w  roku  kontroli  zakładów  przetwarzania  zużytych  baterii 
lub  zużytych  akumulatorów  (w  roku  2011  zostało  skontrolowanych  65,2%  zakładów 
przetwarzania).  Dodatkowo  przewiduje  się,  że  wojewódzki  inspektor  ochrony  środowiska 
potencjalnie będzie wydawał większą liczbę decyzji wymierzających kary pieniężne. Jest to 
związane z wprowadzeniem kar pieniężnych wynikających z nieprzestrzegania m.in. art. 56 
ust.  1  i  2  oraz  art.  28  ust.  2  ustawy  o  bateriach  i  akumulatorach,  będącego  nowo 
wprowadzanym obowiązkiem. Nie jest jednak możliwe dokładne oszacowanie, o ile w skali 
28 
 
 
roku może wzrosnąć konieczność wydawania ww. decyzji, ponieważ jest to uzależnione od 
stopnia przestrzegania przepisów ustawy. 
W  związku  z  powyższym  przewiduje  się,  że  wzrośnie  liczba  zadań  dla  wojewódzkich 
inspektorów  ochrony  środowiska.  Uznaje  się  jednak,  że  aktualna  liczba  inspektorów 
zatrudniona w Inspekcji Ochrony  rodowiska (661 w roku 2011) jest wystarczająca i nie ma 
konieczności wprowadzenia dodatkowych etatów.  
Projektowana  ustawa  rozstrzyga  również,  że  stanowiące  obecnie  przychód  Narodowego 
Funduszu  Ochrony  rodowiska  i  Gospodarki  Wodnej  wpływy  z  kar  pieniężnych 
wymierzanych  na  podstawie  ustawy  o  bateriach  i  akumulatorach  będą  stanowić  dochód 
budżetu państwa. 
Wielkość  wpływów  z  tych  kar  będzie  uzależniona  od  stopnia  przestrzegania  przepisów 
ustawy przez przedsiębiorców. Poza tym, w związku z uchyleniem art. 66 ustawy o bateriach 
i  akumulatorach  oraz  aby  nie  pozbawić  Inspekcji  Handlowej  źródeł  finansowania  badań 
w zakresie zawartości w bateriach metali ciężkich, wprowadzono zmianę w ustawie – Prawo 
ochrony  środowiska.  W  wyniku  tej  zmiany  wspomniane  badania  będą  finansowane  ze 
środków  Narodowego  Funduszu  Ochrony  rodowiska  i  Gospodarki  Wodnej,  a  nie  jak 
dotychczas  z  budżetu  państwa.  Ww.  badania  będą  finansowane  w  ramach  przekazywanych 
przez  marszałków  województw  wpływów  wynikających  z  przepisów  ustawy  o  bateriach 
i akumulatorach. 
Powyższa  zmiana  nie  wpłynie  na  obniżenie  przychodów 
Narodowego   Funduszu  Ochrony  rodowiska  i  Gospodarki  Wodnej,  nie  przewiduje  się 
również  nadmiernych  obciążeń  administracyjnych  Narodowego  Funduszu  Ochrony 
rodowiska  i Gospodarki  Wodnej  w  zakresie  udzielania  Inspekcji  Handlowej  finansowania 
na przeprowadzenie przedmiotowych badań. 
Ponadto  należy  stwierdzić,  że  niniejsza  ustawa  nie  zwiększa  wydatków  sektora  finansów 
publicznych. 
 
4.  Wpływ aktu normatywnego na rynek pracy 
Nie przewiduje się wpływu zmian przepisów ustawy na rynek pracy. 
 
 
 
29 
 
 
5.  Wpływ  aktu  normatywnego  na  konkurencyjność  gospodarki  i  przedsiębiorczość, 
w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw 
Na  funkcjonowanie  wprowadzających  baterie  lub  akumulatory  wpłynie  zmiana  zasad 
przeznaczania  środków  na  publiczne  kampanie  edukacyjne.  Opłata  na  publiczne  kampanie 
edukacyjne do tej pory wynosiła co najmniej 0,1% przychodów wprowadzających baterie lub 
akumulatory.  Obecnie  nastąpi  zmiana  podstawy  liczenia środków,  które  należy  przeznaczyć 
na  publiczne  kampanie  edukacyjne,  na  0,02  zł  za  kg  wprowadzonych  baterii  lub 
akumulatorów. Przy czym zostanie również wprowadzona minimalna stawka 10 zł, poniżej 
której  wprowadzający  baterie  lub  akumulatory  nie  będzie  musiał  finansować  publicznych 
kampanii edukacyjnych.  
Wskazana powyżej minimalna wysokość środków na publiczne kampanie edukacyjne 10 zł 
odpowiada  środkom  na  publiczne  kampanie  edukacyjne  uiszczane  przez  wprowadzającego 
baterie  lub  akumulatory  wprowadzającego  500  kg  baterii  lub  akumulatorów.  Oznaczać  to 
będzie zmniejszenie obciążeń dla przedsiębiorców wprowadzających niewielkie ilości baterii 
lub akumulatorów. 
Ponadto  dla  wprowadzających  baterie  lub  akumulatory  przenośne,  którzy  w  danym  roku 
kalendarzowym wprowadzili do obrotu baterie przenośne i akumulatory przenośne o łącznej 
masie  nieprzekraczającej  1  kg,  oraz  dla  przedsiębiorców  wprowadzających  baterie 
przemysłowe,  akumulatory  przemysłowe  lub  baterie  samochodowe,  akumulatory 
samochodowe  o  łącznej  masie  nieprzekraczającej  100  kg  wprowadzono  zwolnienie 
z wywiązywania  się  z  części  obowiązków  wskazanych  w  ustawie,  a  polegających  na 
osiąganiu  wymaganych  poziomów  zbierania,  w  tym  obowiązków  dotyczących  uiszczania 
opłaty  produktowej,  organizowania  i  finansowania  zbierania,  przetwarzania,  recyklingu 
i unieszkodliwiania  zużytych  baterii  i  zużytych  akumulatorów,  zawierania  umowy  ze 
zbierającym zużyte baterie i zużyte akumulatory oraz z prowadzącym zakład przetwarzania 
zużytych baterii i zużytych akumulatorów, w tym złożenia wykazu zakładów przetwarzania 
zużytych  baterii  i  zużytych  akumulatorów.  Oznaczać  to  będzie  ułatwienia  w  prowadzeniu 
działalności  przez  tych  przedsiębiorców,  którzy  okazjonalnie  zajmują  się  wprowadzaniem 
baterii lub  akumulatorów na rynek. Jednak, aby pozostawić możliwość kontrolowania ilości 
wprowadzanych na rynek baterii i akumulatorów, będą tych wprowadzających obowiązywać 
przepisy dotyczące wpisu do rejestru i sprawozdawania o masie wprowadzonych baterii lub 
akumulatorów  na  rynek.  Zgodnie  z  informacjami  zawartymi  w  raporcie  GIO   1935 
30 
 
 
wprowadzających baterie lub akumulatory było zarejestrowanych na koniec roku 2011, z tej 
liczby ok. 10% wprowadzających zostałoby objętych ww. zwolnieniem. Nie przewiduje się 
jednak, aby proponowane zmiany wpłynęły na zwiększenie liczby tych podmiotów. 
W  przypadku  wprowadzających  baterie  lub  akumulatory  w  art.  34  ust.  1  zrezygnowano 
również  z  obowiązku  prowadzenia  przez  nich  ewidencji  baterii  i  akumulatorów 
z uwzględnieniem  liczby  wprowadzanych  do  obrotu  baterii  i  akumulatorów.  Rezygnacja 
z ewidencji  prowadzonej  w  sztukach  dotyczącej  wprowadzanych  do  obrotu  baterii 
i akumulatorów,  a  pozostawienie  tej  ewidencji  tylko  w  zakresie  masy  wprowadzonych  do 
obrotu baterii i akumulatorów, spowoduje znaczne uproszczenie dla wprowadzających baterie 
lub akumulatory. 
Zdecydowano  się  na  wprowadzenie  pewnych  dodatkowych  obowiązków  dla  podmiotów, 
które  pośredniczą  w  wywiązywaniu  się  przez  wprowadzających  baterie  lub  akumulatory 
z nałożonych na nich obowiązków, ze względu na ich szczególną rolę w systemie zarządzania 
gospodarowaniem  zużytymi  bateriami  i  zużytymi  akumulatorami.  Zgodnie  z  danymi 
zawartymi  w  „Raporcie  o  funkcjonowaniu  gospodarki  bateriami  i  akumulatorami  oraz 
zużytymi bateriami i akumulatorami za rok 2010” ponad 80% wprowadzających baterie lub 
akumulatory  korzysta  z  pośrednictwa  innych  podmiotów  przy  wywiązywaniu  się 
z nałożonych  obowiązków.  Wobec  powyższego  proponuje  się,  aby  nałożyć  na  te  podmioty 
pewne wymagania, dzięki czemu podmioty te będą mogły konkurować między sobą jakością 
proponowanych usług a nie, często sztucznym, obniżaniem stawek za proponowane działania.  
Obowiązkiem, który wpłynie na obciążenia finansowe dla podmiotów pośredniczących, jest 
obowiązek  posiadania  wdrożonego  systemu  zarządzania  środowiskowego  zgodnego 
z wymaganiami systemu ekozarządzania i audytu (EMAS) lub z normą ISO 14001. Wiąże się 
to  z  przeprowadzeniem  audytu  zarówno  wewnętrznego,  jak  i  zewnętrznego.  Ze  względu 
jednak na fakt, że podmioty te mają zarówno różną strukturę, jak i zakres działalności, trudno 
jest przedstawić szacunek kosztów, jakie będą w związku z tym ponosić. Szacuje się więc, że 
obowiązki te spowodują dodatkowe obciążenia finansowe nałożone na te podmioty. Koszty 
wdrażania  sytemu  EMAS  wiążą  się  przede  wszystkim  z  opłatą  rejestracyjną  za  wpis  do 
rejestru  EMAS,  którą  pobiera  Generalny  Dyrektor  Ochrony  rodowiska  (zgodnie  z  ustawą 
z dnia  15  lipca  2011  r.  o  krajowym  systemie  ekozarządzania  i  audytu  (EMAS)  (Dz.  U. 
Nr 178,  poz.  1060)).  Opłata  rejestracyjna  stanowi  iloczyn  stawki  opłaty  rejestracyjnej  oraz 
współczynnika  różnicującego.  Stawka  opłaty  rejestracyjnej  wynosi  1000  zł.  Natomiast 
31 
 
 
współczynniki  różnicujące  są  ustalone  w  rozporządzeniu  Ministra  rodowiska  z  dnia 
23 marca 2012 r. w sprawie współczynników różnicujących wysokość opłaty rejestracyjnej za 
wpis do rejestru organizacji zarejestrowanych w krajowym systemie ekozarządzania i audytu 
(EMAS) (Dz. U. poz. 341) i kształtują się następującoŚ 
1)  0,005  stawki  opłaty  rejestracyjnej  dla  organizacji  będącej  organizacją  pozarządową, 
placówką oświatowo-wychowawczą albo jednostką sektora finansów publicznych, 
2)  0,10 stawki opłaty rejestracyjnej dla organizacji zatrudniającej do 5 osób, 
3)  0,15 stawki opłaty rejestracyjnej dla organizacji zatrudniającej od 6 do 20 osób, 
4)  0,25 stawki opłaty rejestracyjnej dla organizacji zatrudniającej od 21 do 50 osób, 
5)  0,35 stawki opłaty rejestracyjnej dla organizacji zatrudniającej od 51 do 250 osób, 
6)  0,50 stawki opłaty rejestracyjnej dla organizacji zatrudniającej od 251 do 500 osób, 
7)  1,00 stawki opłaty rejestracyjnej dla organizacji zatrudniającej powyżej 500 osób. 
Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  opłata  rejestracyjna  dla  podmiotów  pośredniczących  będzie 
w granicach od 100 zł do 1 000 zł. Należy jednak zaznaczyć, że przed uzyskaniem wpisu do 
rejestru dane przedsiębiorstwo musi podjąć odpowiednie działania wdrażające system EMAS, 
które  są  następnie  weryfikowane  przez  niezależnego  akredytowanego  weryfikatora  EMAS, 
który  uzyskał  akredytację  Polskiego  Centrum  Akredytacji  (PCA).  Koszty  wynikające 
z koniecznych  działań  wdrażających  EMAS  są  uzależnione  od  danego  przedsiębiorstwa. 
Jednakże  do  głównych  korzyści  wdrożonego  EMAS  zalicza  się  obniżenie  kosztów 
działalności  poprzez  m.in.  ograniczenie  zużycia  surowców,  wody  i  energii.  EMAS 
w stosunku  do  normy  ISO  14001  ma  rozszerzone  wymagania  systemowe.  Zatem  należy 
stwierdzić, że podmioty decydujące się na wdrożenie systemu zarządzania środowiskowego 
zgodnego z normą ISO 14001 poniosą niższe koszty. Ponadto na obciążenia administracyjne 
podmiotów  pośredniczących  wpłynie  również  konieczność  uzyskania  wpisu  do  rejestru, 
o którym  mowa  w  art.  49  ustawy  o  odpadach.  Należy  jednak  podkreślić,  że  rejestr  ten  ma 
powstać najpóźniej w roku 2016 i będzie on stanowić również kontynuację rejestru, o którym 
mowa w  obowiązującej ustawie o bateriach i akumulatorach.  Zatem do momentu powstania 
tego rejestru podmioty pośredniczące nie będą zobowiązane do uzyskania wpisu w rejestrze 
dotychczas prowadzonym przez Głównego Inspektora Ochrony  rodowiska. Przewiduje się, 
że  liczba  podmiotów  pośredniczących  ulegnie  zmniejszeniu  ze  względu  na  konieczność 
wdrożenia systemu zarządzania środowiskowego. 
Zwiększenie  obciążeń  administracyjnych  dotknie  również  zbierających  zużyte  baterie 
i akumulatory  oraz  prowadzących  zakłady  przetwarzania  zużytych  baterii  i  akumulatorów. 
32