Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o bateriach i akumulatorach oraz niektórych innych ustaw

 
OCENA SKUTKÓW REGULACJI 
 
1.  Podmioty, na które oddziałuje akt normatywny 
Projektowana ustawa będzie oddziaływać na przedsiębiorcówŚ 
1)  wprowadzających baterie lub akumulatory, 
2)  prowadzących zakłady przetwarzania zużytych baterii i zużytych akumulatorów, 
3)  zbierających zużyte baterie i zużyte akumulatory, 
4)  podmioty pośredniczące. 
Projektowana  ustawa  będzie  również  oddziaływać  na  organy  administracji  publicznej 
właściwe  w  sprawach  z  zakresu  gospodarki  zużytymi  bateriami  i  zużytymi  akumulatorami, 
tj.: 
1)   ministra właściwego do spraw środowiska, 
2)   marszałków województw, 
3)   Głównego Inspektora Ochrony  rodowiska, 
4)   wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska. 
 
2.  Konsultacje społeczne 
Projekt ustawy, zgodnie z § 12 ust. 5 uchwały nr 49 Rady Ministrów z dnia 19 marca 2002 r. 
–  Regulamin  pracy  Rady  Ministrów  (M.P.  Nr  13,  poz.  221,  z  późn.  zm.),  został  poddany 
konsultacjom społecznym w ramach procedury legislacyjnej. Projekt przedmiotowej ustawy 
został  umieszczony  na  stronie  internetowej  Ministerstwa  rodowiska  www.mos.gov.pl 
w dziale „Projekty aktów prawnych” oraz w Biuletynie Informacji Publicznej. Projekt ustawy 
został  przekazany  w  ramach  konsultacji  społecznych  do  stowarzyszeń  zrzeszających 
przedsiębiorców oraz podmiotów związanych z gospodarką odpadami wskazanych poniżejŚ 
1)  Centrum Prawa Ekologicznego,  
2)  Hutniczej Izby Przemysłowo-Handlowej, 
3)  Instytutu na Rzecz Ekorozwoju, 
4)  Instytutu Metali Nieżelaznych w Gliwicach, 
5)  Instytutu Ochrony  rodowiska, 
6)  Instytutu  Chemii  Przemysłowej  im.  prof.  Ignacego  Mościckiego,  Zakład  Elektrochemii, 
Zespół Utylizacji i Recyklingu Baterii, 
7)  Izby Gospodarczej Metali Nieżelaznych i Recyklingu, 
23 
 
 
8)  Izby Przemysłowo-Handlowej Gospodarki Złomem, 
9)  Krajowej Izby Gospodarki Odpadami, 
10)  Krajowej Izby Gospodarczej Elektroniki i Telekomunikacji, 
11)  Komitetu Ochrony  rodowiska – Krajowej Izby Gospodarczej, 
12)  Ogólnopolskiej Izby Gospodarczej Recyklingu, 
13)  Polskiego Klubu Ekologicznego, 
14)  Polskiej Izby Ekologii, 
15)  Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji, 
16)  Polskiej Izby Gospodarczej Ekorozwój, 
17)  Polskiej Izby Gospodarki Odpadami, 
18)  Polskiej Organizacji Handlu i Dystrybucji, 
19)  Stowarzyszenia Producentów i Importerów Akumulatorów i Baterii w Polsce, 
20)  Stowarzyszenia Producentów i Importerów Baterii Małogabarytowych, 
21)  Stowarzyszenia Polskich Przedsiębiorców Gospodarki Odpadami, 
22)  Związku Importerów i Producentów Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego Branży 
RTV i IT, 
23)  Związku Pracodawców Gospodarki Odpadami. 
 
Ponadto projekt rozporządzenia został przesłany również doŚ  
1)  wojewodów, 
2)  marszałków województw, 
3)  Głównego Inspektora Ochrony  rodowiska, 
4)  Narodowego Funduszu Ochrony  rodowiska i Gospodarki Wodnej, 
5)  Głównego Urzędu Statystycznego, 
6)  Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 
 
Zgłoszone uwagi dotyczyły głównie następujących zagadnieńŚ 
1.  Zmiany kryteriów w zakresie grupy przedsiębiorców wprowadzających do obrotu baterie 
lub akumulatory, którzy są zwolnieni z wykonywania części obowiązków wynikających 
z ustawy o bateriach i akumulatorach. Propozycje te miały na celu zwiększenie tej grupy 
przedsiębiorców,  co  w  konsekwencji  mogłoby  zagrozić  osiągnięciu  przez  Polskę 
wymaganych przepisami dyrektywy 2006/66/WE w sprawie baterii i akumulatorów oraz 
24 
 
 
zużytych baterii i akumulatorów poziomów zbierania. Z tego względu tego typu uwagi 
nie zostały uwzględnione. 
2.  Pozostawienia  obowiązującego  art.  14  ust.  3  ustawy  o  bateriach  i  akumulatorach 
dotyczącego magazynowania zużytych baterii i zużytych akumulatorów. Obowiązujący 
wymóg  dotyczący  magazynowania  nie  dłużej  niż  przez  okres  roku  łącznie  przez 
wszystkich  kolejnych  posiadaczy  tych  odpadów  jest  trudny  do  realizacji  i  kontroli, 
chociażby w przypadku miejsc odbioru, w których użytkownicy końcowi mogą zostawić 
zużyte  baterie  i  akumulatory  przenośne.  Ponieważ  prowadzący  miejsce  odbioru  jest 
zwolniony  z  obowiązku  prowadzenia  ilościowej  i  jakościowej  ewidencji  odpadów 
w postaci  zużytych  baterii  lub  zużytych  akumulatorów,  nie  ma  możliwości 
skontrolowania, jak długo zużyte baterie i akumulatory były magazynowane w miejscu 
odbioru.  Wobec  powyższego  zaproponowaną  zmianę  art.  14  ust.  3  należy  uznać  za 
konieczną, dlatego nie uwzględniono tych uwag. 
3.  Koniecznej aktualizacji danych zawartych we wniosku o wpis do rejestru, aby mogła być 
rzadziej  (raz  bądź  dwa  razy  do  roku)  dokonywana.  Nie  uwzględniono  tych  uwag, 
ponieważ utrudniłyby one kontrolę tych podmiotów. 
4.  Rozszerzenia katalogu systemów zarządzania środowiskowego uprawniających do bycia 
podmiotem pośredniczącym o zbliżony do EMAS system ISO 14001. Uwagi te zostały 
uwzględnione. 
5.  Stawki opłaty na publiczne kampanie edukacyjne. Zaproponowana stawka napotkała na 
duży  sprzeciw  przedsiębiorców,  którzy  zgłaszali,  że  będzie  to  dla  nich  zbyt  duże 
obciążenie. Uwzględniono te uwagi przez obniżenie stawki. 
6.  Zmniejszenia  dochodów  budżetu  samorządu  województwa  z  5%  wpływów  z  tytułu 
wszystkich  opłat  i  środków  wynikających  z  obecnie  obowiązującej  ustawy  o  bateriach 
i akumulatorach do 5% z tytułu opłaty produktowej. Urzędy marszałkowskie podkreśliły, 
że  taka  ilość  dochodów  jest  niewystarczająca  na  pokrycie  kosztów  obsługi  szeroko 
pojętego  systemu  opłat  wynikających  z  omawianej  ustawy.  Uwagi  te  zostały 
uwzględnione  przez  powrót  do  obowiązującego  przepisu  zawartego  w  art.  65  ust.  3 
ustawy o bateriach i akumulatorach. 
7.  Przetwarzania  zużytych  baterii  kwasowo-ołowiowych  oraz  zużytych  akumulatorów 
kwasowo-ołowiowych  (art.  63  ust.  2  ustawy  o  bateriach  i  akumulatorach).  W  wyniku 
projektowanej  zmiany  umożliwiono  funkcjonowanie  także  zakładom  przetwarzania, 
które  zapewniają  co  najmniej  przekazanie  powstałych  w  wyniku  przetwarzania  frakcji 
25 
 
 
zawierających  ołów  i  jego  związki  oraz  frakcji  tworzyw  sztucznych  odpowiednio 
najbliżej  położonym  posiadaczom  odpadów  prowadzącym  recykling  ołowiu  i  jego 
związków  lub  recykling  tworzyw  sztucznych.  Powyższa  zmiana  spotkała  się  ze 
sprzeciwem  przedsiębiorców,  którzy  wskazywali,  że  może  ona  stanowić  zagrożenie 
zarówno  życia  i  zdrowia  ludzi,  jak  i  środowiska.  Z  tego  względu  przedsiębiorcy 
opowiadali  się  za  pozostawieniem  obowiązującego  art.  63  ust.  2  ustawy  o  bateriach 
i akumulatorach.  W przypadku  wielu  rodzajów  odpadów,  w  tym  i  odpadów 
niebezpiecznych, 
proces 
przetworzenia 
nie 
jest 
ograniczony  wyłącznie  do 
zagospodarowania  ich  w  obrębie  jednego  przedsiębiorstwa.  Zabezpieczeniem  przed 
ewentualnym zagrożeniem zdrowia ludzi lub środowiska są przepisy ustawy o odpadach, 
które wskazują, że organ wydający zezwolenie na przetwarzanie odpadów określa m.in. 
dodatkowe  warunki  przetwarzania  odpadów,  jeżeli  wymaga  tego  rodzaj  odpadów, 
w szczególności  niebezpiecznych,  lub  potrzeba  zachowania  wymagań  ochrony  życia 
i zdrowia  ludzi  lub  ochrony  środowiska.  Jednocześnie  zgodnie  z  przepisami  ustawy 
o odpadach właściwy organ odmówi wydania zezwolenia na odzysk, unieszkodliwianie, 
zbieranie  lub  transport  odpadów,  m.in.  jeżeli zamierzony  sposób  gospodarki  odpadami 
mógłby  powodować  zagrożenia  życia,  zdrowia  ludzi  lub  środowiska.  Warto  również 
zwrócić  uwagę  na  obecnie  obowiązujący  art.  64  ust.  2  ustawy  o  bateriach 
i akumulatorach, który nie jest zmieniany w projekcie ustawy. Zgodnie z tym artykułem 
prowadzący  zakład  przetwarzania  zużytych  baterii  lub  zużytych  akumulatorów  jest 
obowiązany  do  przetwarzania  i  recyklingu  zużytych  baterii  i  zużytych  akumulatorów 
w instalacjach i przy użyciu technologii spełniających wymogi określone dla najlepszych 
dostępnych  technik  zapewniających  osiągnięcie  co  najmniej  wymaganych  poziomów 
wydajności  recyklingu,  o  których  mowa  w  art.  15  ust.  1  ustawy  o  bateriach 
i akumulatorach.  Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  należy  stwierdzić,  że  tylko 
przedsiębiorstwa  spełniające  wskazane  wymogi  mogą  oraz  będą  mogły  dokonywać 
przetworzenia  zużytych  baterii  i akumulatorów  kwasowo-ołowiowych.  Ze  względu  na 
wskazane  argumenty  na  etapie  konsultacji  społecznych  uznano,  że  nie  ma  podstaw  do 
zastosowania  w  przypadku  zużytych  baterii  i  akumulatorów  szczegółowych  rozwiązań 
prawnych w odniesieniu do bezpieczeństwa zdrowia lub środowiska, które wykraczałyby 
poza  ramy  prawne  określone  w  tym  zakresie  przez  przepisy  ustawy  o  odpadach. 
W związku  z  powyższym  nie  uwzględniono  wówczas  uwag  przedsiębiorców,  jednak 
wprowadzono brakujące w tym przypadku uzasadnienie zaproponowanej zmiany. 
26 
 
 
Uwzględniono liczne uwagi o charakterze redakcyjnym i stylistycznym.  
Nie  uwzględniono  natomiast  uwag  nieprecyzyjnych  lub  zbyt  ogólnych,  które  nie 
przedstawiały konkretnych propozycji rozwiązań. 
Dodatkowo  projekt  ustawy  został  przesłany  również  do  zaopiniowania  przez  Komisję 
Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego.  
 
3.  Wpływ aktu normatywnego na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa 
i budżety jednostek samorządu terytorialnego 
Na  podstawie  przepisów  obowiązującej  ustawy  środki  na  publiczne  kampanie  edukacyjne, 
wpływy  z  opłaty  produktowej,  dodatkowej  opłaty  produktowej  oraz  nieodebranej  opłaty 
depozytowej, które były przekazywane przez wprowadzających baterie  lub akumulatory  na 
konta  urzędów  marszałkowskich,  były  następnie  przez  marszałków  województw,  po 
pozostawieniu 5% na dochody budżetu samorządu województwa, przekazywane do budżetu 
państwa.  Jednak  środki  te  były  następnie  zgodnie  z  przepisami  rozporządzenia  Ministra 
rodowiska z dnia 7 marca 2012 r. w sprawie kryteriów podziału środków na dotacje celowe 
na  prowadzenie  publicznych  kampanii  edukacyjnych  z  powrotem  przekazywane  na  konta 
urzędów  marszałkowskich  i  przeznaczane  na  publiczne  kampanie  edukacyjne.  Zgodnie 
z obowiązującymi  przepisami  ustawy  o  bateriach  i  akumulatorach  ewentualne  dodatkowe 
wpływy  do  budżetu  państwa  mogły  się  pojawić  tylko  w  przypadku,  gdy  marszałek 
województwa nie wykorzystał wszystkich uzyskanych środków przeznaczonych na realizację 
zadania  w  zakresie  prowadzenia  publicznych  kampanii  edukacyjnych  bądź  gdy 
nieprawidłowo  je  wykorzystał.  Należy  jednak  zaznaczyć,  że  założeniem  obowiązującej 
ustawy  było  całkowite  wykorzystanie  przez  marszałków  województw  uzyskanych  środków 
na zrealizowanie ww. zadania.  Zatem w  obowiązującej ustawie o bateriach i akumulatorach 
nie zostały przewidziane wpływy środków pochodzących z ww. opłat do budżetu państwa. 
Mając ten fakt na względzie, należy stwierdzić, że przy proponowanej zmianie polegającej na 
rezygnacji  z  nakładania  na  marszałków  województw  obowiązku  prowadzenia  publicznych 
kampanii  edukacyjnych  oraz  zmianie  kierunku  przekazywania  wpływów  marszałków 
województw  na  rachunek  bankowy  Narodowego  Funduszu  Ochrony 
rodowiska 
i Gospodarki Wodnej, nie przewiduje się wpływu przedmiotowej ustawy na budżet państwa. 
Proponowane  przepisy  nie  spowodują  zmian  w  zakresie  wzrostu  wpływów  do  sektora 
finansów  publicznych,  ponieważ  zmianie  ulega  jedynie  podmiot  sektora  finansów 
publicznych, którego dochodem będą ww. opłaty.  
27