Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami

– 10 – 
c) 
w lit. j kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. k–z w brzmieniu: 
„k)  budowa gazociągu Hermanowice – Strachocina – Pogórska Wola – Tworzeń –
Tworóg  –  Odolanów wraz z  infrastrukturą  niezbędną  do  jego  obsługi na 
terenie  województw  podkarpackiego,  świętokrzyskiego,  małopolskiego, 
śląskiego, opolskiego i wielkopolskiego, 
l) 
budowa  gazociągu  Hermanowice  –  Jarosław  –  Głuchów  –  Pogórska Wola 
wraz z  infrastrukturą  niezbędną  do  jego  obsługi  na  terenie  województw 
podkarpackiego i małopolskiego, 
m)  budowa  gazociągu  Tworóg  –  Kędzierzyn  –  Zdzieszowice  –  Wrocław  wraz 
z infrastrukturą  niezbędną  do  jego  obsługi  na  terenie  województw  śląskiego, 
opolskiego i dolnośląskiego, 
n) 
budowa  gazociągu  Skoczów  –  Komorowice  –  Oświęcim  –  Tworzeń  wraz 
z infrastrukturą  niezbędną  do  jego  obsługi  na  terenie  województw 
małopolskiego i śląskiego, 
o) 
budowa  gazociągu  Legnica  –  Polkowice  –  Żary  wraz  z  infrastrukturą 
niezbędną  do  jego  obsługi  na  terenie  województw  dolnośląskiego 
i lubuskiego, 
p) 
budowa gazociągu Kotowo – Zielona Góra wraz z infrastrukturą niezbędną do 
jego obsługi na terenie województw lubuskiego i wielkopolskiego, 
q) 
budowa  gazociągu  Rembelszczyzna  –  Wronów  –  Rozwadów  –  Strachocina 
wraz z  infrastrukturą  niezbędną  do  jego  obsługi  na  terenie  województw 
mazowieckiego, lubelskiego i podkarpackiego, 
r) 
budowa  gazociągu  Rembelszczyzna  –  Mory  –  Wola Karczewska wraz 
z infrastrukturą  niezbędną  do  jego  obsługi  na  terenie  województwa 
mazowieckiego, 
s) 
budowa gazociągu Gustorzyn – Łódź – Piotrków Trybunalski – Tworóg wraz 
z  infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw kujawsko- 
-pomorskiego, mazowieckiego, łódzkiego i śląskiego, 
t) 
budowa gazociągu Wronów – Kozienice – Radom – Piotrków Trybunalski – 
Odolanów wraz z  infrastrukturą  niezbędną  do  jego  obsługi  na  terenie 
województw lubelskiego, mazowieckiego, łódzkiego i wielkopolskiego, 
u) 
budowa gazociągu Płońsk – Olsztyn wraz z infrastrukturą niezbędną do jego 
obsługi na terenie województw mazowieckiego i warmińsko-mazurskiego, 
– 11 – 
v) 
budowa  międzysystemowego  gazociągu  stanowiącego  połączenie  systemów 
przesyłowych  Rzeczypospolitej  Polskiej  i  Republiki Czeskiej wraz 
z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw opolskiego 
i śląskiego, 
w)  budowa  międzysystemowego  gazociągu  stanowiącego  połączenie  systemów 
przesyłowych  Rzeczypospolitej  Polskiej  i  Republiki  Słowackiej  wraz 
z infrastrukturą  niezbędną  do  jego  obsługi  na  terenie  województw 
podkarpackiego i małopolskiego, 
x) 
budowa  międzysystemowego  gazociągu  stanowiącego  połączenie  systemów 
przesyłowych  Rzeczypospolitej  Polskiej  i  Republiki Litewskiej wraz 
z infrastrukturą  niezbędną  do  jego  obsługi  na  terenie  województw 
mazowieckiego, podlaskiego i warmińsko-mazurskiego, 
y) 
budowa  gazociągów  o  średnicy  nie  mniejszej  niż  200  mm i  maksymalnym 
ciśnieniu  roboczym  (MOP)  nie  mniejszym  niż  5,5  MPa  łączących  sieć 
przesyłową  z  jednostkami wytwórczymi lub jednostkami kogeneracji 
w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne o mocy 
przyłączeniowej nie mniejszej niż 5000 m³/h wraz z infrastrukturą niezbędną 
do ich obsługi, 
z) 
budowa tłoczni gazu niezbędnych do funkcjonowania gazociągów, o których 
mowa w  lit.  a–y, o  przepustowości  nie  mniejszej  niż  50  000  m³/h wraz 
z infrastrukturą niezbędną do ich obsługi.”; 
17) art. 41 otrzymuje brzmienie: 
„Art. 41. W  przypadku  inwestycji  towarzyszących  właściwy  organ  rozpatruje 
wniosek o  wydanie koncesji na podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji 
w  terminie 21  dni  od  dnia  złożenia  wniosku.  Przepis  art.  7  ust.  3  stosuje  się 
odpowiednio.”. 
Art. 2.  W  ustawie z  dnia 21  sierpnia 1997  r. o  gospodarce  nieruchomościami  (Dz.  U. 
z 2010  r.  Nr  102, poz.  651, z  późn. zm.)) w art.  37 w ust. 2 w pkt 14 kropkę zastępuje się 
średnikiem i dodaje się pkt 15 w brzmieniu: 
                                                 
2)  Zmiany  tekstu  jednolitego  wymienionej  ustawy  zostały  ogłoszone  w  Dz.  U.  z  2010  r.  Nr  106,  poz.  675, 
Nr 143, poz. 963, Nr 155, poz. 1043, Nr 197, poz. 1307 i Nr 200, poz. 1323, z 2011 r. Nr 64, poz. 341, 
Nr 106, poz. 622, Nr 115, poz. 673, Nr 129, poz. 732, Nr 130, poz. 762, Nr 135, poz. 789, Nr 163, poz. 981, 
Nr 187, poz. 1110 i Nr 224, poz. 1337, z 2012 r. poz. 908, 951, 1256, 1429 i 1529, z 2013 r. poz. 829 i 1238 
oraz z 2014 r. poz. 40. 
– 12 – 
„15)  jest zbywana na rzecz inwestora realizującego inwestycję w zakresie terminalu lub 
inwestycję towarzyszącą zgodnie z przepisami ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. 
o inwestycjach w  zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu 
ziemnego w  Świnoujściu  (Dz.  U. Nr  84,  poz.  700, z  2010  r.  Nr  57,  poz.  358, 
z 2012 r. poz. 951 oraz z 2014 r. poz. …).”. 
Art. 3.  1.  Do  postępowań  dotyczących  inwestycji  w  zakresie terminalu lub inwestycji 
towarzyszących,  o  których mowa w  art.  2  ust.  2  i  art.  38  ustawy  zmienianej w  art.  1 
w brzmieniu  dotychczasowym,  wszczętych  i  niezakończonych  przed  dniem  wejścia  w  życie 
niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe, z wyłączeniem art. 8 ust. 3 i 3a oraz 
art. 16 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, które do postępowań takich stosuje się w brzmieniu 
nadanym niniejszą ustawą. 
2.  Niewymagalne  w  dniu  wejścia  w  życie  niniejszej  ustawy  opłaty  za  usunięcie  drzew 
i krzewów, o  których mowa w  art.  83  ust.  6  ustawy z  dnia 16  kwietnia 2004  r. o  ochronie 
przyrody  (Dz. U. z 2013 r. poz. 627, 628 i 842),  znajdujących  się  na  nieruchomościach 
objętych  decyzją,  o  której mowa w  art.  5  ust. 1  ustawy zmienianej w  art.  1,  umarza  się  
z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 
Art. 4.  Przepis  art.  8  ust.  3  i  3a ustawy zmienianej w  art.  1, w  brzmieniu nadanym 
niniejszą  ustawą,  stosuje  się  do  nabywcy  prawa  własności  lub  prawa  użytkowania 
wieczystego  nieruchomości  objętej  wnioskiem  o  wydanie decyzji, o  której mowa w  art.  5 
ust. 1  ustawy zmienianej w  art.  1,  który  po  doręczeniu  poprzedniemu  właścicielowi  lub 
użytkownikowi  wieczystemu  tej  nieruchomości  zawiadomienia,  o  którym mowa w  art.  8 
ust. 1  ustawy zmienianej w  art.  1  w  brzmieniu dotychczasowym, a  przed  dniem  wejścia 
w życie  niniejszej  ustawy,  uzyskał,  wskutek  innego  zdarzenia  prawnego  niż  określone 
w art. 8  ust.  3  pkt  1  ustawy zmienianej w  art.  1  w  brzmieniu  nadanym  niniejszą  ustawą, 
prawo własności lub prawo użytkowania wieczystego tej nieruchomości. 
Art. 5.  Termin na zawarcie porozumienia, o  którym mowa w  art.  27  ust.  2  zdanie 
pierwsze ustawy zmienianej w  art.  1, w  przypadku decyzji o  pozwoleniu  na  budowę 
inwestycji w zakresie terminalu, która: 
1) 
stała się ostateczna przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, wynosi miesiąc od 
dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna; 
2) 
nie jest ostateczna w  dniu  wejścia  w  życie  niniejszej  ustawy,  wynosi  miesiąc  od  dnia 
wejścia w życie niniejszej ustawy. 
– 13 – 
Art. 6.  1.  Maksymalny limit wydatków z  budżetu  państwa  przeznaczonych  na 
wykonywanie zadań przejętych przez wojewodów wynosi: 
1) 
w 2014 r. – 0 zł; 
2) 
w 2015 r. – 300 000 zł; 
3) 
w 2016 r. – 21 510 000 zł; 
4) 
w 2017 r. – 10 140 000 zł; 
5) 
w 2018 r. – 21 050 000 zł; 
6) 
w 2019 r. – 13 840 000 zł; 
7) 
w 2020 r. – 3 000 000 zł; 
8) 
w 2021 r. – 1 500 000 zł; 
9) 
w 2022 r. – 6 080 000 zł; 
10)  w 2023 r. – 0 zł. 
2.  Minister  właściwy  do  spraw  Skarbu  Państwa  monitoruje  wykorzystanie  limitu 
wydatków, o którym mowa w ust. 1, oraz wdraża mechanizmy korygujące, o których mowa 
w ust. 3. 
3.  W  przypadku  gdy  wielkość  wydatków  po  pierwszym  półroczu  danego roku 
budżetowego  wyniesie  więcej  niż  65%  limitu  wydatków  przewidzianych  na  dany  rok, 
dysponent środków obniża wielkość środków przeznaczonych na wydatki w drugim półroczu 
o  kwotę  stanowiącą  różnicę  pomiędzy  wielkością  tego  limitu  a  kwotą  przekroczenia 
wydatków. 
4.  W  przypadku  gdy  wielkość  wydatków  w  poszczególnych  miesiącach  zgodna  jest 
z planem finansowym, przepisu ust. 3 nie stosuje się. 
Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
02/06rch 
UZASADNIENIE 
 
Cel obowiązującej ustawy oraz ustawy ją nowelizującej 
Ustawa o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu 
ziemnego  w  Świnoujściu, zwana  dalej „ustawą”,  określa  zasady  przygotowania 
i realizacji inwestycji polegającej na budowie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego 
gazu ziemnego w Świnoujściu  oraz  inwestycji  związanych  z  jego funkcjonowaniem. 
Opracowanie ustawy  stanowiło  realizację  wytyczonych  przez  Radę  Ministrów  w  dniu 
13 stycznia 2009 r. „Kierunków działań Rządu na rzecz bezpieczeństwa energetycznego 
kraju  w  obszarach  gazu  ziemnego  i  energetyki  jądrowej”.  Jej  głównym  celem  jest 
zwiększenie  bezpieczeństwa  energetycznego  kraju  poprzez  przyspieszenie 
i usprawnienie procesów planowania, przygotowania, realizacji i finansowania 
inwestycji w zakresie budowy terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego 
w  Świnoujściu,  zwanego  dalej  „terminalem  LNG”,  oraz  określonych  inwestycji 
towarzyszących. Objęcie ustawą niezbędnej do funkcjonowania terminalu strategicznej 
infrastruktury przesyłowej, której brak uniemożliwia realne zabezpieczenie dostaw gazu 
na terenie kraju, jest realizacją i dopełnieniem pierwotnego i nadrzędnego celu ustawy, 
tj. ochrony istotnego interesu bezpieczeństwa państwa. 
Podstawowym 
dokumentem 
dotyczącym 
bezpieczeństwa 
energetycznego 
Rzeczpospolitej Polskiej jest „Polityka energetyczna Polski do roku 2030” (stanowiąca 
załącznik  do  uchwały  nr  202/2009  Rady  Ministrów  z  dnia  10 listopada 2009 r., 
uaktualniona uchwałą Rady  Ministrów nr 157/2010 z dnia 29 września  2010 r.), która 
określa  podstawowe  wyzwania  stojące  przed  krajowym  sektorem  energetycznym. 
W tym  kontekście  dokument  ten  wskazuje  na  „wysokie zapotrzebowanie na energię, 
nieadekwatny poziom rozwoju infrastruktury wytwórczej i transportowej paliw 
i energii, znaczne uzależnienie od zewnętrznych dostaw gazu ziemnego (…)”. 
Jednocześnie  jako  główne  kierunki  polskiej  polityki  energetycznej  wskazane  zostały: 
wzrost  bezpieczeństwa dostaw paliw i energii oraz rozwój konkurencyjnych rynków 
paliw  i  energii,  które  powinny  zostać  osiągnięte  poprzez zapewnienie  alternatywnych 
źródeł  i  kierunków  dostaw  gazu  do  Polski  oraz  rozbudowę  systemu  przesyłowego. 
W tym  obszarze  podkreślona  została  potrzeba  wsparcia  inwestycji  w  gazową 
infrastrukturę  liniową,  co  następować  powinno  m.in.  poprzez  „działania  legislacyjne,