Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw
Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 7
- Nr druku: 2095
- Data wpłynięcia: 2014-01-29
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: Ustawa o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw
- data uchwalenia: 2014-02-07
- adres publikacyjny: Dz.U. poz. 312
2095
wpływów
z
podatków
państwa
członkowskiego pobieranych na etapie
ostatecznej konsumpcji.” Przepis ten
wskazuje wyraźnie i jednoznacznie, że
środki
wdrażane
przez
państwa
członkowskie na podstawie zgód
wydawanych w oparciu o art. 395
Dyrektywy 2006/112 nie mogą wpływać
(chyba że w nieznacznym stopniu) na
ogólną kwotę wpływów budżetowych.
Tymczasem, wdrażając decyzję Rady
projektuje się z jednej strony skorzystanie
z możliwości ograniczenia uprawnień
podatników do odliczenia podatku VAT z
tytułu nabycia, najmu i leasingu
pojazdów, a także z tytułu wszelkich
innych wydatków związanych z tymi
pojazdami (od których obecnie podatnicy
są uprawnieni e pełni odliczyć VAT), a z
drugiej odracza się w czasie aż do lipca
2015 r. umożliwienie podatnikom
odliczenia części podatku VAT z tytułu
nabycia paliw. W efekcie poprzez takie
działanie odchodzi się od celu decyzji
Rady i samego art. 395 Dyrektywy
2006/112, gdyż planowane przepisy
służyć będą jednoznacznie podwyższeniu
wpływów
budżetowych,
nie
zaś
utrzymaniu ich na zbliżonym poziomie.
W ten sposób projektowany art. 9 narusza
nie tylko art. 176 i art. 395 Dyrektywy
67
2006/112, ale także i samą decyzję Rady.
Zgodnie z uzasadnieniem wprowadzenia
projektowanego przepisu przedstawionym
przez Ministra Finansów, przyczyną jego
wprowadzenia są skutki budżetowe
wynikające z umożliwienia odliczenia
50% podatku VAT przy nabyciu paliw.
Odnosząc się do tej przyczyny, tj.
negatywnych skutków budżetowych
realizacji decyzji derogacyjnej
(wnioskowanej przecież przez polskie
Ministerstwo Finansów na podstawie art.
395 Dyrektywy 2006/112), wskazać
należy, że ani art. 395 Dyrektywy
2006/112, ani sama decyzja wykonawcza
Rady wydana na podstawie wniosku
Polski, nie przewidują możliwości
wdrożenia derogacji z uwagi na
negatywne skutki budżetowe. Przepis art.
395 Dyrektywy 2006/112 oraz decyzja
wykonawcza Rady wskazują, jako
podstawę
zastosowania derogacji
wyłącznie (i) uproszczenie procedury
naliczania i poboru podatku, bądź (ii)
zapobieganie niektórym formom
uchylania się od płacenia podatków lub
unikania opodatkowania. Tym samym, cel
zwiększenia wpływów budżetowych,
któremu de facto służy projektowany art.
9, nie znajduje uzasadnienia ani w decyzji
wykonawczej Rady, ani w art. 395
Dyrektywy 2006/112.
68
Wprowadzenie
przez
ustawodawcę
projektowanego art. 9 naraża Polskę na
postępowanie
przed
Trybunałem
Sprawiedliwości UE, a także konieczność
późniejszego zwrotu podatku naliczonego
VAT na rzecz podatników wraz z
oprocentowaniem.
Dlatego
też
zdecydowanie wnioskujemy za
wykreśleniem z projektu ustawy jej art. 9.
Art. 9
Lewiatan
Przekazany do konsultacji społecznych Uwaga nieuwzględniona.
projekt
stanowi realizację decyzji Regulacja ta pozostaje w zgodności
wykonawczej Rady zezwalającej Polsce z przepisami unijnymi, gdyż Polska jest
na wprowadzenie derogacji od Artykułów uprawniona do zachowania ograniczeń
26(1)(a) oraz 168 Dyrektywy
w odliczaniu jakie posiadała na dzień
2006/112/WE. Zgodnie z art. 1 tej decyzji wejścia do Unii Europejskiej na
w drodze odstępstwa od artykułu 168 podstawie art. 176 dyrektywy
Dyrektywy 2006/112/WE „Polska zostaje 2006/112/WE, szczególnie że nie jest
niniejszym
upoważniona
do zobowiązana do implementacji decyzji
ograniczenia do wysokości 50% prawa wykonawczej w całości (vide: wyrok
do odliczenia podatku VAT od zakupu, TSUE w sprawie C-395/11).
nabycia
wewnątrzwspólnotowego,
przywozu, wynajmu lub leasingu
silnikowych pojazdów drogowych, a
także podatku VAT naliczonego od
wydatków
związanych
z
tymi
pojazdami, jeżeli pojazd nie jest w
używany
wyłącznie
do
celów
działalności
gospodarczej”.
Ograniczenie dotyczy zarówno zakupu,
najmu
czy
leasingu
określonych
pojazdów, jak i innych wydatków
69
związanych z tymi pojazdami, w tym
zakupu paliw do tych samochodów.
Decyzja Rady Unii Europejskiej uprawnia
do stosowania ograniczeń zgodnie z
wnioskiem złożonym przez Polskę.
Decyzja Rady w sposób wyraźny i
jednoznaczny wskazuje, że zakres
zezwolenia dotyczy ograniczenia do 50%
kwoty podatku VAT w odniesieniu do
wszystkich
wydatków
dotyczących
pojazdów samochodowych o
dopuszczalnej
masie
całkowitej
nieprzekraczającej 3,5 tony, tj. wydatków
na ich nabycie, zakup paliwa do ich
napędu, a także innych wydatków
eksploatacyjnych. Nie zawiera
jakiejkolwiek wskazówek, które
pozwoliłyby
na
całkowite
wyeliminowanie prawa do odliczenia
VAT od paliw do samochodów innych niż
osobowe, jak i przyjęcia, że możliwe jest
selektywne wykonanie decyzji, zgodnie z
uznaniem wnioskodawcy,
poprzez
faktyczne uniemożliwienie odliczenia
podatku VAT od paliwa nabywanego do
samochodów osobowych.
W związku powyższym niezrozumiałe
jest całkowite wyłączenie, Az do 30
czerwca 2015 r. prawa podatników do
odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia
paliw silnikowych, oleju napędowego i
gazu do samochodów:
70
1.osobowych (art. 9 ust. 1 pkt 1),
2. pojazdów samochodowych innych niż
osobowe (a więc ciężarowych), o
określonej ilości miejsc siedzących i
określonej dopuszczalnej ładowności (art.
9 ust. 1 pkt 2).
Odnosząc się do paliw nabywanych do
samochodów
ciężarowych,
których
dotyczy projektowany art. 9 ust. 1 pkt 2,
wskazać należy, że z dostępnych
publicznie informacji, w tym przede
wszystkim przedmiotowej decyzji Rady,
nie wynika by polski ustawodawca został
upoważniony
do
całkowitego
wyeliminowania prawa do odliczenia
podatku VAT przy nabyciu paliw do
takich
samochodów.
Podkreślenia
wymaga, że zgodnie z art. 86a i art. 88a
ustawy o podatku od towarów i usług
(dalej: ustawa o VAT), w brzmieniu
obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., z
tytułu nabycia paliw do samochodów
innych niż osobowe (tj. do samochodów
ciężarowych), w których liczba miejsc
(siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy
wynosi:
a) 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest
równa lub większa niż 425 kg,
b) 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest
równa lub większa niż 493 kg,
c) 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna
ładowność jest równa lub większa niż 500
71
Dokumenty związane z tym projektem:
-
2095
› Pobierz plik