Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo atomowe oraz niektórych innych ustaw
Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo atomowe oraz niektórych innych ustaw
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 7
- Nr druku: 1993
- Data wpłynięcia: 2013-12-02
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: Ustawa o zmianie ustawy - Prawo atomowe oraz niektórych innych ustaw
- data uchwalenia: 2014-04-04
- adres publikacyjny: Dz.U. poz. 587
1993
2) raport zawierający symulację niezbędnych potrzeb finansowych,
wynikających z tego obowiązku.
3. W celu wykazania posiadania niezbędnych środków finansowych, o
których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b, jednostka organizacyjna dołącza do
wniosku:
1) dokumenty potwierdzające posiadanie lub możliwości pozyskania
środków finansowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b, wraz ze
schematem finansowania;
2) raport zawierający symulację niezbędnych potrzeb finansowych,
wynikających z tego obowiązku.
Art. 14 Art. 14. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej, która w dniu wejścia w
ust. 1 pkt
życie niniejszej ustawy eksploatuje obiekt jądrowy, w terminie do dnia 31
4 ustawy o
marca 2015 r. w odniesieniu do tego obiektu jądrowego:
zmianie
4) przedstawi Prezesowi Państwowej Agencji Atomistyki do zatwierdzenia
ustawy -
raport zawierający symulację potrzeb finansowych koniecznych do
Prawo
spełnienia wymogu posiadania odpowiednich środków finansowych na
atomowe
zapewnienie bezpieczeństwa jądrowego, ochrony radiologicznej, ochrony
fizycznej i zabezpieczeń materiałów jądrowych przez okres działalności
obiektu jądrowego, do dnia zakończenia jego likwidacji.
43. Art. 8 Wiedza fachowa i umiejętności
N
Art. 7 Art. 7. 1. Za przestrzeganie wymagań bezpieczeństwa jądrowego i ochrony
ustawy –
radiologicznej odpowiada kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej
Państwa członkowskie zapewniają, by zgodnie z
Prawo
działalność związaną z narażeniem.
ramami krajowymi wszystkie podmioty miały
atomowe
2. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność
obowiązek zapewnienia swojemu personelowi
wymagającą zezwolenia opracowuje i wdraża program zapewnienia
edukacji i szkolenia, a także działań badawczo-
jakości.
rozwojowych zaspokajających potrzeby programu
3. Wewnętrzny nadzór nad przestrzeganiem wymagań ochrony
krajowego w zakresie gospodarowania wypalonym
radiologicznej w jednostce organizacyjnej wykonującej działalność
paliwem
jądrowym
i
odpadami
wymagającą zezwolenia sprawuje osoba, która posiada uprawnienia
promieniotwórczymi, aby umożliwić uzyskanie,
inspektora ochrony radiologicznej. W jednostce organizacyjnej
utrzymanie i dalszy rozwój potrzebnej wiedzy
wykonującej działalność związaną z narażeniem, polegającą na budowie,
fachowej i umiejętności.
rozruchu, eksploatacji lub likwidacji obiektów jądrowych osoba
posiadająca uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej sprawuje także
wewnętrzny nadzór nad przestrzeganiem wymagań bezpieczeństwa
jądrowego.
4. Wymaganie, o którym mowa w ust. 3, nie dotyczy jednostki
organizacyjnej wykonującej działalność z aparatami rentgenowskimi do
celów weterynaryjnych, pracującymi w systemie zdjęciowym, oraz
jednostki organizacyjnej wykonującej działalność z urządzeniami
rentgenowskimi przeznaczonymi do kontroli osób, przesyłek i bagażu.
5. Wewnętrzny nadzór nad przestrzeganiem wymagań ochrony
radiologicznej w pracowniach stosujących aparaty rentgenowskie do celów
diagnostyki medycznej, radiologii zabiegowej, radioterapii
100
powierzchniowej i radioterapii schorzeń nienowotworowych sprawuje
osoba, która posiada uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej w tych
pracowniach.
6. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 3 lub 5, nadaje się osobie, która:
1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
2) posiada co najmniej średnie wykształcenie;
3) zdała egzamin z zakresu odbytego szkolenia, o którym mowa w
przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 12b ust. 1 lub 2;
4) posiada orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do pracy w
warunkach narażenia, wydane w trybie określonym w przepisach
wykonawczych wydanych na podstawie art. 229 § 8 ustawy z dnia 26
czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn.
zm.);
5) posiada odpowiedni do typu nadanych uprawnień staż pracy w
warunkach narażenia, określony w przepisach wydanych na podstawie art.
12b ust. 1 lub 2.
7. Z wymogu odbycia szkolenia, o którym mowa w ust. 6 pkt 3, zwalnia się
osoby, które:
1) w dniu złożenia wniosku o dopuszczenie do egzaminu posiadały
uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej i ubiegają się o uprawnienia
tego samego typu lub
2) ukończyły w okresie ostatnich 5 lat studia wyższe na kierunkach
zawierających w programach studiów zagadnienia z zakresu dozymetrii i
ochrony radiologicznej wraz z zajęciami praktycznymi w warunkach
narażenia, w minimalnym wymiarze 30 godzin wykładów i 30 godzin zajęć
praktycznych, poprzedzonych wykładem i zajęciami praktycznymi z fizyki,
łącznie z fizyką współczesną, lub
3) posiadają wykształcenie wyższe i co najmniej trzyletni staż pracy w
warunkach narażenia nabyte w jednostce organizacyjnej wykonującej
działalność na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, w
okresie 5 lat przed dniem złożenia wniosku o dopuszczenie do egzaminu.
8. Z wnioskiem o nadanie uprawnień, o których mowa w ust. 3 lub 5, może
wystąpić zainteresowana osoba lub kierownik jednostki organizacyjnej.
9. Uprawnienia, o których mowa w ust. 3 lub 5, nadaje się na okres 5 lat.
10. Uprawnienia, o których mowa w ust. 3, nadaje Prezes Agencji w drodze
decyzji administracyjnej. W zależności od rodzaju działalności związanej z
narażeniem, do której nadzorowania będzie uprawniony inspektor ochrony
radiologicznej, nadaje się odpowiedni typ uprawnień inspektora ochrony
radiologicznej.
11. Prezes Agencji prowadzi rejestr jednostek uprawnionych do
prowadzenia szkoleń dla osób ubiegających się o uprawnienia, o których
mowa w ust. 3.
12. Uprawnienia, o których mowa w ust. 5, nadaje Główny Inspektor
101
Sanitarny w drodze decyzji administracyjnej. W zależności od rodzaju
działalności związanej z narażeniem, do której nadzorowania będzie
uprawniony inspektor ochrony radiologicznej, nadaje się odpowiedni typ
uprawnień inspektora ochrony radiologicznej w pracowniach stosujących
aparaty rentgenowskie do celów diagnostyki medycznej, radiologii
zabiegowej, radioterapii powierzchniowej i radioterapii schorzeń
nienowotworowych.
13. Główny Inspektor Sanitarny prowadzi rejestr jednostek uprawnionych
do prowadzenia szkoleń dla osób ubiegających się o uprawnienia, o których
mowa w ust. 5.
14. Rejestry, o których mowa w ust. 11 i 13, zawierają:
1) nazwę i adres jednostki;
2) adres do korespondencji, numer telefonu, faksu oraz adres poczty
elektronicznej jednostki;
3) informacje o rodzajach szkoleń prowadzonych przez jednostkę.
15. Organ prowadzący rejestr udostępnia dane zgromadzone w rejestrach, o
których mowa w ust. 11 i 13, na swoich stronach podmiotowych Biuletynu
Informacji Publicznej.
16. Organ właściwy do nadania uprawnień, o których mowa w ust. 3 lub 5,
cofa te uprawnienia osobie je posiadającej w drodze decyzji
administracyjnej w przypadku:
1) utraty przez tę osobę pełnej zdolności do czynności prawnych;
2) stwierdzenia w wyniku kontroli, o której mowa w art. 63 ust. 1,
niewykonywania albo nienależytego wykonywania obowiązków
określonych w usta-wie lub w przepisach wydanych na jej podstawie.
Art. 43d
Art. 43d.1. Kierownik jednostki, której pracownicy mogą w trakcie pracy
ustawy –
zetknąć się ze źródłami niekontrolowanymi, w szczególności kierownik
Prawo
jednostki zajmującej się magazynowaniem, sprzedażą lub przetwórstwem
atomowe
złomu metali, ma obowiązek zapewnić tym pracownikom szkolenie
obejmujące:
1) informację o możliwości natknięcia się na takie źródło;
2) wizualne wykrywanie źródeł niekontrolowanych i ich pojemników;
3) podstawowe informacje o promieniowaniu jonizującym i jego skutkach;
4) informację o działaniach, jakie należy podjąć w przypadku wykrycia
albo podejrzenia wykrycia źródła niekontrolowanego.
2. Komendant Główny Straży Granicznej, Szef Służby Celnej oraz
Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej zapewniają szkolenie, o
którym mowa w ust. 1, funkcjonariuszom Straży Granicznej, Służby Celnej
oraz strażakom, którzy mogą zetknąć się ze źródłami niekontrolowanymi w
związku z pełnioną służbą.
Art. 65 Art. 65.8. Inspektorzy dozoru jądrowego są obowiązani stale podnosić
102
ust. 8 – 10
swoją wiedzę i kwalifikacje, w szczególności przez uczestnictwo w
ustawy –
szkoleniach organizowanych lub wskazanych przez Prezesa Agencji.
Prawo
Koszty tych szkoleń pokrywa Prezes Agencji.
atomowe
9. Inne niż Prezes Agencji organy administracji przeprowadzające kontrole
w obiektach jądrowych zapewniają pracownikom wykonującym te kontrole
odpowiednie szkolenia z zakresu zagadnień bezpieczeństwa jądrowego i
ochrony radiologicznej w zakresie ich właściwości i kompetencji.
10. Programy szkoleń, o których mowa w ust. 9, podlegają uzgodnieniu z
Prezesem Agencji.
Art. 66 Art. 66 ust. 4 pkt 5) organizowanie wspólnych szkoleń;
ust. 4 pkt
5 ustawy –
Prawo
atomowe
Art. 71. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
Art. 71 warunki odbywania praktyki przez kandydata na inspektora dozoru
ustawy –
jądrowego, tryb stwierdzania odbycia tej praktyki, sposób i tryb
Prawo
przeprowadzania egzaminu kwalifikacyjnego na inspektora dozoru
atomowe
jądrowego, szczegółowe zadania komisji egzaminacyjnej oraz wysokość
wynagrodzenia komisji egzaminacyjnej, a także wzór zaświadczenia o
zdaniu egzaminu kwalifikacyjnego na inspektora dozoru jądrowego oraz
dokumenty dołączane do wniosku o powołanie na inspektora dozoru
jądrowego, kierując się koniecznością zapewnienia wysokiego poziomu
szkolenia kandydatów na inspektorów dozoru jądrowego oraz
przeprowadzenia egzaminu w sposób pozwalający na efektywną
weryfikację wiedzy tych kandydatów.
Rozporzą
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 sierpnia 2012 r. w sprawie
dzenie
inspektorów dozoru jądrowego (Dz. U. z 2012 r. poz. 1014).
Rady
Ministrów
44. Art. 9
Środki finansowe
T
Art. 1 pkt
5) po art. 48 dodaje się art. 48a - 48c w brzmieniu:
5
Art. 48a. 1. Jednostka organizacyjna, w której powstają odpady
Państwa członkowskie zapewniają, aby ramy
projektu
promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe, odpowiada za
krajowe
nakładały
wymóg
dostępności
zapewnienie możliwości postępowania z odpadami promieniotwórczymi
wystarczających
środków
pieniężnych
w
oraz z wypalonym paliwem jądrowym, w tym za zapewnienie finansowania
przypadku gdy okażą się one potrzebne do celów
tego postępowania, od momentu ich powstania, aż po ich oddanie do
realizacji programów krajowych, o których mowa
składowania, łącznie z finansowaniem składowania.
w art. 11, w szczególności w zakresie
2. Kierownik jednostki organizacyjnej prowadzącej postępowanie z
gospodarowania wypalonym paliwem jądrowym i
odpadami promieniotwórczymi lub z wypalonym paliwem jądrowym
odpadami promieniotwórczymi, z należytym
odpowiada za bezpieczeństwo w postępowaniu z odpadami
uwzględnieniem odpowiedzialności podmiotów
promieniotwórczymi lub z wypalonym paliwem jądrowym, w
103
generujących wypalone paliwo jądrowe i odpady
szczególności za zapewnienie ochrony radiologicznej, a tam, gdzie ma to
promieniotwórcze.
zastosowanie, także ochrony fizycznej i zabezpieczeń materiałów
jądrowych.
3. Odpowiedzialność, o której mowa w ust. 1 i 2, nie może zostać
przeniesiona na inny podmiot.
4. Odpowiedzialność, o której mowa w ust. 1, obejmuje odpowiedzialność
jednostki organizacyjnej, w której powstało wypalone paliwo jądrowe, za
odpady promieniotwórcze pochodzące z przerobu tego paliwa, chyba że
odpowiedzialność za te odpady przejęła na podstawie pisemnego
oświadczenia jednostka organizacyjna, która dokonała przerobu
wypalonego paliwa jądrowego.
Art. 5 ust.
Art. 5.5a. Warunkiem wydania zezwolenia na wykonywanie działalności ze
5a–5d
źródłem wysokoaktywnym jest ponadto zawarcie przez jednostkę
ustawy –
organizacyjną składającą wniosek o wydanie zezwolenia:
Prawo
1) umowy z wytwórcą lub dostawcą źródła wysokoaktywnego zawierającej
atomowe
zobowiązanie wytwórcy lub dostawcy do odbioru źródła po zakończeniu
działalności z nim i zapewnienia dalszego postępowania z tym źródłem oraz
regulującej sposób zabezpieczenia finansowego kosztów odbioru źródła i
postępowania ze źródłem albo
2) umowy z państwowym przedsiębiorstwem użyteczności publicznej, o
którym mowa w art. 114 ust. 1, zawierającej zobowiązanie tego
przedsiębiorstwa do odbioru źródła po zakończeniu działalności z nim i
zapewnienia dalszego postępowania z tym źródłem oraz regulującej sposób
zabezpieczenia finansowego kosztów odbioru źródła i postępowania ze
źródłem.
5b. Zabezpieczenie finansowe, o którym mowa w ust. 5a pkt 2, może
polegać na:
1) dokonaniu przez jednostkę organizacyjną wykonującą działalność ze
źródłem wysokoaktywnym jednorazowej wpłaty albo dokonywaniu przez
nią systematycznych wpłat przeznaczonych na pokrycie kosztów odbioru
źródła i postępowania z takim źródłem na wydzielony, oprocentowany
rachunek państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej, o którym
mowa w art. 114 ust. 1, służący wyłącznie do gromadzenia środków
przeznaczonych na pokrycie takich kosztów lub
2) złożeniu przez jednostkę organizacyjną wykonującą działalność ze
źródłem wysokoaktywnym państwowemu przedsiębiorstwu użyteczności
publicznej, o którym mowa w art. 114 ust. 1 – poręczenia bankowego,
gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub weksla z poręczeniem
wekslowym banku.
5c. Wysokość zabezpieczenia nie może przekraczać kosztów odbioru i
postępowania ze źródłem wysokoaktywnym danego typu określonych w
cenniku, o którym mowa w art. 118 ust. 2.
104
Dokumenty związane z tym projektem:
-
1993
› Pobierz plik