Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji

 
Druk nr 1799 
 
 
Warszawa, 3 października 2013 r. 
SEJM  
 
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ 
VII kadencja 
Marszałek Senatu 
 
 
 
 
Pani  
 
Ewa Kopacz 
 
Marszałek Sejmu 
 
Rzeczypospolitej Polskiej 
 
 
 
 
Zgodnie z  art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 
kwietnia 1997 r. mam zaszczyt przekazać Pani Marszałek podjętą przez Senat na 
40  posiedzeniu w dniu 3  października  2013  r.  uchwałę  w sprawie wniesienia do 
Sejmu projektu ustawy 
 
 -  o zmianie ustawy o komercjalizacji i 
prywatyzacji wraz z projektem tej ustawy. 
 
Jednocześnie  pragnę  poinformować,  że  Senat  upoważnił  senatora 
Aleksandra Pocieja  do reprezentowania Senatu w dalszych pracach nad tym 
projektem. 
 
Z poważaniem 
 
(-) Bogdan Borusewicz 
 
U C H WA Ł A  
S E N A T U   R Z E C Z Y P O S P O L I T E J   P O L S K I E J  
z dnia 3 października 2013 r. 
w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o komercjalizacji 
i prywatyzacji 
Na  podstawie  art.  118  ust.  1  Konstytucji  Rzeczypospolitej  Polskiej  z  dnia  2  kwietnia 
1997  r.,  Senat  wnosi  do  Sejmu  Rzeczypospolitej  Polskiej  projekt  ustawy  o zmianie  ustawy 
o komercjalizacji i prywatyzacji. 
Jednocześnie  upoważnia  senatora  Aleksandra  Pocieja  do  reprezentowania  Senatu  
w pracach nad projektem. 
 
 
 
 
MARSZAŁEK SENATU 
 
 
 
Bogdan BORUSEWICZ 
projekt 
U S T AWA  
z dnia 
o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji 
Art.  1.  W  ustawie  z  dnia  30  sierpnia  1996  r.  o  komercjalizacji  i  prywatyzacji 
(Dz. U. z 2013 r. poz. 216) po art. 69e dodaje się art. 69f w brzmieniu: 
„Art. 69f. 1. W latach 2014–2016 ze środków Funduszu, o którym mowa w art. 56 
ust.  1  pkt  1,  może  być  udzielona  miastu  stołecznemu  Warszawie  dotacja  celowa 
z przeznaczeniem na dofinansowanie wypłaty odszkodowań, o których mowa w art. 215 
ustawy  z dnia  21  sierpnia  1997  r.  o gospodarce  nieruchomościami  (Dz.  U.  z  2010  r. 
Nr 102, poz. 651, z późn. zm.1)). 
2.  Wysokość  udzielonej  dotacji  w  roku  budżetowym  nie  może  być  wyższa  niż 
200.000.000 zł.”. 
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2014 r. 
                                                 
1)  Zmiany  tekstu  jednolitego  wymienionej  ustawy  zostały  ogłoszone  w  Dz.  U.  z  2010  r.  Nr  106,  poz.  675, 
Nr 143,  poz.  963,  Nr  155,  poz.  1043,  Nr  197,  poz.  1307  i  Nr  200,  poz.  1323,  z  2011  r.  Nr  64,  poz.  341, 
Nr 106, poz. 622, Nr 115, poz. 673, Nr 129, poz. 732, Nr 130, poz. 762, Nr 135, poz. 789, Nr 163, poz. 981, 
Nr 187, poz. 1110 i Nr 224, poz. 1337, z 2012 r. poz. 908, 951, 1256, 1429 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 829. 
 
U Z A S A D N I E N I E  
 
Projekt  nowelizacji  przewiduje  przeznaczenie  w  latach  2014–2016  ze  środków 
Funduszu  Reprywatyzacji  corocznie  kwoty  do  200  mln  złotych  na  finansowanie  wypłaty 
odszkodowań, o których mowa w art. 215 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce 
nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102 poz. 651, z późn. zm.).  
Dekret  z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze 
m.  st.  Warszawy  (Dz.  U.  Nr  50  poz.  279)  znacjonalizował  wszystkie  nieruchomości  na 
obszarze  Warszawy.  Co  do  zasady,  zgodnie  z  brzmieniem  dekretu,  dokonywane  są  zwroty 
nieruchomości, co do których – w wyznaczonym terminie – byli właściciele złożyli wnioski 
o ustanowienie  wieczystej  dzierżawy.  Ustawodawca  wygasił  natomiast  wynikające  wprost 
z dekretu  prawo  do  odszkodowania  w  przypadku  niezłożenia  wniosku  lub  odmowy  zwrotu 
nieruchomości i ustanowił samoistną podstawę do wypłaty odszkodowań – art. 215 ustawy 
z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Do tych odszkodowań stosuje się 
przepisy  ustawy  z dnia  21  sierpnia  1997  r.  o  gospodarce  nieruchomościami  dotyczące 
odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości. 
Dotychczasowe wypłaty z budżetu m. st. Warszawy przekroczyły pół miliarda złotych, 
a oczekiwania uprawionych nadal nie zostały zaspokojone. 
Narzędziem,  którego  rolą  jest  finansowanie  roszczeń  wynikających  z  aktów 
nacjonalizacyjnych,  jest  Fundusz  Reprywatyzacji,  powstały  i  funkcjonujący  na  postawie 
art. 56  ust.  1  pkt  1  ustawy  z  dnia  30  sierpnia  1996  r.  o  komercjalizacji  i  prywatyzacji 
(Dz. U. z 2002 r. Nr 171 poz. 1397 z późn. zm.). 
Z uwagi na treść art. 56 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji 
i prywatyzacji,  w  obecnym  stanie  prawnym  nie  jest  możliwe  wykorzystanie  środków 
Funduszu  Reprywatyzacji  w  celu  realizacji  roszczeń,  o  których  mowa  w  art.  215  ustawy 
z dnia  21  sierpnia  1997  r.  o  gospodarce  nieruchomościami,  mimo  że  roszczenia  z  tytułu 
przejęcia  mienia  tzw.  „dekretem  Bieruta”  mają  znamiona  roszczeń  o  charakterze 
reprywatyzacyjnym, tj. wynikają z przejęcia przez państwo własności prywatnej na podstawie 
aktu  generalnego  dotyczącego  określonej  kategorii  osób  lub  mienia  oraz  bez  wypłaty 
odszkodowania. 
– 2 – 
W  związku  z  powyższym  do  czasu  ostatecznego  rozwiązania  problemu  dekretu 
niezbędne  jest  przejściowe  wsparcie  budżetu  m.  st.  Warszawy  w  realizacji  zgłoszonych 
roszczeń.  Warunkiem  wykorzystania  środków  Funduszu  na  realizację  odszkodowań 
ustalonych  w  oparciu  o  wskazany  art.  215  jest  ingerencja  ustawodawcy  w  system  prawny 
i jednoznaczne  wskazanie  takiej  możliwości  w  ustawie  z  dnia  30  sierpnia  1996  r. 
o komercjalizacji i prywatyzacji. 
 
W  projekcie  proponuje  się  dodanie  art.  69f  do  ustawy  z  dnia  30  sierpnia  1996  r. 
o komercjalizacji  i  prywatyzacji.  W  myśl  tego  przepisu,  w  latach  2014–2016  ze  środków 
Funduszu  Reprywatyzacji  będzie  mogła  być  udzielona  m.  st.  Warszawie  dotacja  celowa 
z przeznaczeniem  na  dofinansowanie  wypłaty  odszkodowań,  o  których  mowa  w art. 215 
ustawy  z  dnia  21  sierpnia  1997  r.  o  gospodarce  nieruchomościami,  przy  czym  wysokość 
udzielonej dotacji w roku budżetowym nie będzie mogła być wyższa niż 200.000.000 zł . 
Zgodnie  z  art.  126  ustawy  z  dnia  27  sierpnia  2009  r.  o  finansach  publicznych 
(Dz. U. z 2013 r., poz. 885 i 938) dotacjami są podlegające szczególnym zasadom rozliczania 
środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych 
funduszy  celowych  przeznaczone  na  podstawie  tej  ustawy,  odrębnych  ustaw  lub  umów 
międzynarodowych,  na  finansowanie  lub  dofinansowanie  realizacji  zadań  publicznych. 
Projektowany  przepis  umożliwi  otrzymanie  przez  m.  st.  Warszawę  z  Funduszu 
Reprywatyzacji dotacji celowej w rozumieniu art. 127 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 
2009  r.  o  finansach  publicznych  (dotacja  celowa  rozumiana  jako  środki  przeznaczone  na 
dofinansowywanie  zadań  realizowanych  przez  jednostkę  samorządu  terytorialnego).  Tryb, 
a także zasady udzielania i rozliczania dotacji będzie określała umowa między dysponentem 
środków  a  beneficjentem  (odpowiednio  Ministrem  Skarbu  Państwa  i  Prezydentem 
m. st. Warszawy),  zawarta  na  podstawie  art.  150  ustawy  z  dnia  27  sierpnia  2009  r. 
o finansach publicznych. Umowa będzie musiała określić, w szczególności: 
1) 
szczegółowy opis zadania, w tym cel, na jaki dotacja została przyznana, i termin jego 
wykonania; 
2) 
wysokość udzielonej dotacji; 
3) 
termin wykorzystania dotacji; 
4) 
termin i sposób rozliczenia udzielonej dotacji; 
5) 
termin zwrotu niewykorzystanej części dotacji;