Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt oraz zmianie niektórych innych ustaw

– 40 –
1)
art. 77 pkt 1, 2, 3 i 6 oraz art. 85 ust. 1 pkt 1a ustawy wymienionej w art. 1 – w zakresie
ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez
ludzi,
2)
art. 40 ust. 2 pkt 9 ustawy wymienionej w art. 9
– wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy toczą się na
podstawie dotychczasowych przepisów.
Art. 19. 1. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy
wymienionej w art. 1 zachowują moc i mogą być zmieniane na podstawie tego przepisu.
2. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 11 ust. 4 ustawy wymienionej
w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na
podstawie art. 11 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
3. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 33 ustawy wymienionej w art. 5
zachowują moc i mogą być zmieniane na podstawie tego przepisu.
4. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 10 i art. 11 ustawy wymienionej
w art. 9 zachowują moc i mogą być zmieniane na podstawie tego przepisu.
Art. 20. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.














5-08-dg
UZASADNIENIE

Projektowana ustawa została opracowana na podstawie założeń przyjętych przez Radę
Ministrów.
Celem uchwalenia projektowanej ustawy jest zapewnienie efektywnego i jednolitego
stosowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepisów rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r.
określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia
zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającego
rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych
pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1, z późn. zm.),
zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1069/2009”, oraz przepisów Unii Europejskiej
wydanych w trybie tego rozporządzenia. Dotychczas na podstawie przepisów
rozporządzenia nr 1069/2009 zostało wydane rozporządzenie Komisji (UE) nr 142/2011
z dnia 25 lutego 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 określające przepisy sanitarne dotyczące
produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez
ludzi, oraz w sprawie wykonania dyrektywy Rady 97/78/WE w odniesieniu do
niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych na granicach
w myśl tej dyrektywy (Dz. Urz. UE L 54 z 26.02.2011, str. 1, z późn. zm.), zwane dalej
„rozporządzeniem nr 142/2011”, oraz rozporządzenia zmieniające rozporządzenie
nr 142/2011.
Ze względu na fakt, iż obowiązujące przepisy krajowe były tworzone w okresie
obowiązywania rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów
ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi
(Dz. Urz. WE L 273 z 10.10.2002, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 3, t. 37, str. 92, z późn. zm.), które z dniem 4 marca 2011 r. zostało
zastąpione przez rozporządzenie nr 1069/2009, konieczne jest wprowadzenie zmian,
które zapewnią prawidłowe stosowanie zarówno rozporządzenia nr 1069/2009, jak
i rozporządzenia nr 142/2011.
Ponadto celem projektowanej ustawy jest zapewnienie pełnego wdrożenia niektórych
przepisów dyrektywy Rady 2003/85/WE z dnia 29 września 2003 r. w sprawie
2
wspólnotowych środków zwalczania pryszczycy, uchylającej dyrektywę 85/511/EWG
i decyzje 89/531/EWG i 91/655/EWG oraz zmieniającej dyrektywę 92/46/EWG
(Dz. Urz. UE L 306 z 22.11.2003, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 3, t. 41, str. 5), dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady
2003/99/WE z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie monitorowania chorób
odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych, zmieniającej decyzję
Rady 90/424/EWG i uchylającej dyrektywę Rady 92/117/EWG (Dz. Urz. UE L 325
z 12.12.2003, str. 31, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3,
t. 41, str. 344), dyrektywy Rady 2006/88/WE z dnia 24 października 2006 r. w sprawie
wymogów w zakresie zdrowia zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz
zapobiegania niektórym chorobom zwierząt wodnych i zwalczania tych chorób
(Dz. Urz. UE L 238 z 24.11.2006, str. 14, z późn. zm.) oraz dyrektywy wykonawczej
Komisji 2012/31/UE z dnia 25 października 2012 r. zmieniającej załącznik IV do
dyrektywy Rady 2006/88/WE w odniesieniu do wykazu gatunków ryb podatnych na
wirusową posocznicę krwotoczną oraz do wykreślenia wpisu dotyczącego zakaźnego
zespołu owrzodzenia (Dz. Urz. UE L 297 z 26.10.2012, str. 26). Zmiany proponowane
w tym zakresie stanowią reakcję na problemy, które pojawiły w związku ze
stosowaniem obowiązującego prawa.
Projektowana ustawa dostosowuje również przepisy polskiego prawa weterynaryjnego
w związku z przystąpieniem w dniu 1 lipca 2013 r. Republiki Chorwacji do Unii
Europejskiej. Zmiany takie wprowadza się w ustawie z dnia 11 marca 2004 r.
o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U.
z 2008 r. Nr 213, poz. 1342, z późn. zm.), ustawie z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie
lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (Dz. U. z 2009 r. Nr 93,
poz. 767, z późn. zm.) i ustawie z dnia 27 sierpnia 2003 r. o weterynaryjnej kontroli
granicznej (Dz. U. Nr 165, poz. 1590, z późn. zm.).
Wprowadzenie projektowanych regulacji wymaga dokonania zmian w kilku ustawach,
przy czym najszerszy jest zakres nowelizacji ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie
zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, dokonywanej w art. 1
projektu.
W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób
zakaźnych zwierząt wprowadza się następujące zmiany:
3
1) dodaje się nowe definicje lub modyfikuje definicje pojęć już używanych w wyżej
wymienionej ustawie, takich jak: „zwierzęta gospodarskie”, „umieszczanie na
rynku”, „produkty”, „handel”, aby zapewnić ich spójność z terminologią
występującą w wyżej wymienionych przepisach Unii Europejskiej,
2) wskazuje się, jakie organy Inspekcji Weterynaryjnej będą wykonywały zadania
i czynności państwa członkowskiego, właściwego organu oraz właściwej władzy,
określone w rozporządzeniu nr 1069/2009 i rozporządzeniu nr 142/2011,
a jednocześnie upoważnia ministra właściwego do spraw rolnictwa do określenia,
w drodze rozporządzenia, jakie konkretnie zadania lub czynności będą
wykonywane przez dany organ Inspekcji Weterynaryjnej i w jaki sposób,
3) dostosowuje się przepisy rozdziału 2 dotyczącego wymagań weterynaryjnych dla
podejmowania i prowadzenia działalności nadzorowanej, przewidując, że taką
działalność w zakresie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub
produktów pochodnych będzie można rozpocząć po dokonaniu jej rejestracji albo
zatwierdzenia lub warunkowego zatwierdzenia przez powiatowego lekarza
weterynarii i nadaniu prowadzącym ją podmiotom oraz przedsiębiorstwom lub
zakładom, w których będzie ona prowadzona, weterynaryjnego numeru
identyfikacyjnego,
4) reguluje się – w dodawanym rozdziale 5a – wymagania weterynaryjne dla
produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego oraz produktów pochodnych oraz
obowiązki podmiotów prowadzących działalność nadzorowaną w zakresie tych
produktów, a ponadto:
a) wprowadza się przepis (art. 26a ust. 5), zgodnie z którym decyzjom wydanym
w sprawach, o których mowa w załączniku VI w rozdziale II w sekcji 2
w ust. 1 w lit. e pkt iii, w sekcji 3 w ust. 2 w lit. c oraz w sekcji 4 w lit. b
rozporządzenia nr 142/2011, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności,
tak aby zapewnić właściwe stosowanie tych przepisów, które przewidują, że
rozstrzygnięcia podejmowane na ich podstawie mają być wykonywane
niezwłocznie, z uwagi na zagrożenie, jakie może powstać dla zdrowia
publicznego i zdrowia zwierząt,
b) wprowadza się przepis (art. 26b) mający na celu ograniczenie stosowania na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oznaczania opakowań i worków o wadze
przekraczającej 50 kg zawierających nawozy organiczne lub polepszacze
4
gleby w sposób określony w załączniku VIII w rozdziale II w ust. 2 w lit. c
pkt ii tiret drugie rozporządzenia nr 142/2011. Z uwagi na walory
informacyjne korzystniejsze jest oznakowanie takich worków w sposób
określony w załączniku VIII w rozdziale II w ust. 2 w lit. b w pkt xi
rozporządzenia nr 142/2011. Informacja podana na wymienionych
opakowaniach lub workach będzie wówczas bardziej rozbudowana,
c) upoważnia się właściwego miejscowo wojewodę do wydania, po uzgodnieniu
z Głównym Lekarzem Weterynarii, rozporządzenia – aktu prawa miejscowego
określającego granice terenów odosobnionych w rozumieniu art. 3 pkt 23
rozporządzenia nr 1069/2009, jeżeli na takich terenach występuje potrzeba
stosowania odstępstwa określonego w art. 19 ust. 1 lit. b rozporządzenia
nr 1069/2009 (art. 26c),
d) przewiduje się dla ministra właściwego do spraw rolnictwa możliwość
określenia:
–
wzoru krajowego dokumentu handlowego funkcjonującego w ramach
alternatywnego systemu, o którym mowa w art. 21 ust. 3 akapit drugi
rozporządzenia nr 1069/2009, w który zaopatruje się uboczne produkty
pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne, przy przewozie wyłącznie
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 26d ust. 1),
–
wymagań
weterynaryjnych
dotyczących
produktów
ubocznych
pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych oraz postępowania
z takimi produktami, w przypadku gdy w rozporządzeniu nr 1069/2009
lub w rozporządzeniu nr 142/2011 upoważnia się państwo członkowskie
Unii Europejskiej do wprowadzenia odrębnych regulacji prawnych w tym
zakresie (art. 26h),
e) wprowadza się regulację, zgodnie z którą powiatowy lekarz weterynarii
zakazuje, w drodze decyzji, posiadaczowi zwierząt gospodarskich
przemieszczania tych zwierząt, w przypadku powzięcia podejrzenia, że
w żywieniu tych zwierząt były stosowane niedozwolone produkty uboczne
pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne (art. 26e); zmiana ta ma na
celu zapobieżenie zdarzającym się dotychczas sytuacjom, w których zwierzęta
takie po stwierdzeniu przez organy Inspekcji Weterynaryjnej, że w żywieniu
tych zwierząt mogły być lub były stosowane wymienione niedozwolone