Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych
projekt dotyczy ujednolicenia pojęć oraz dostosowania przepisów ustawy do zmian jakie nastąpiły w zakresie: postępowania ze zwłokami ludzkimi, prawa do grobu, uregulowania pochówku na terenie kościołów lub świątyń oraz określenia wymogów dla zakładów pogrzebowych
- Kadencja sejmu: 7
- Nr druku: 1661
- Data wpłynięcia: 2013-03-11
- Uchwalenie: sprawa niezamknięta
1661
Druk nr 1661
Warszawa, 7 marca 2013 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Pani
Ewa Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:
- o zmianie ustawy o cmentarzach i
chowaniu zmarłych.
Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy panią poseł Krystynę Ozgę.
(-) Edmund Borawski; (-) Krzysztof Borkowski; (-) Jan Bury; (-) Andrzej
Dąbrowski; (-) Marek Gos; (-) Jarosław Górczyński; (-) Eugeniusz Tomasz
Grzeszczak; (-) Mieczysław Kasprzak; (-) Eugeniusz Kłopotek; (-) Jan
Łopata; (-) Mieczysław Marcin Łuczak; (-) Mirosław Maliszewski; (-
) Krystyna Ozga; (-) Mirosław Pawlak; (-) Józef Racki; (-) Marek
Sawicki; (-) Henryk Smolarz; (-) Zbigniew Sosnowski; (-) Franciszek Jerzy
Stefaniuk;
(-) Andrzej Sztorc; (-) Genowefa Tokarska; (-) Piotr
Walkowski; (-) Zbigniew Włodkowski; (-) Piotr Zgorzelski; (-) Stanisław
Żelichowski.
Projekt
Ustawa
z dnia ……….. 2013 r.
o zmianie ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych
Art. 1
W ustawie z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2011 r. Nr
118, poz. 687, Nr 144, poz. 853) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 1. Ustawa określa zasady zakładania, rozszerzania i funkcjonowania cmentarzy, zasady
funkcjonowania krematoriów oraz zakładów pogrzebowych, zasady i sposób postępowania ze
zwłokami, szczątkami i prochami ludzkimi.”
2) po art. 1 dodaje się art. 1a-1b w brzmieniu:
„Art. 1a. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) zwłoki – za zwłoki uważa się ciała osób zmarłych i dzieci martwo urodzonych,
bez względu na czas trwania ciąży,
2) szczątki – pozostałości zwłok lub ich części odłączone od całości, w tym wydobyte
z miejsca ich położenia,
3) prochy – prochy powstałe w wyniku spopielenia zwłok lub szczątków,
4) cmentarz – obszar służący do pochówku zwłok, szczątków lub prochów, w grobach,
katakumbach lub kolumbariach,
5) grób ziemny – dół w ziemi, do którego składa się trumnę ze zwłokami lub szczątkami
lub urny i zasypuje ziemią,
6) grób ziemny zbiorowy – grób ziemny przeznaczony do pochowania więcej niż jednej
trumny ze zwłokami lub szczątkami lub urny z prochami,
4
7) grób murowany – dół w ziemi, w którym boki są murowane do poziomu gruntu, do
którego składa się trumnę ze zwłokami lub szczątkami lub urny z prochami, a nad
trumną lub urną zakłada się sklepienie,
8) grób murowany zbiorowy – grób murowany przeznaczony do pochowania więcej niż
jednej trumny ze zwłokami lub szczątkami lub urn z prochami,
9) grób urnowy – dół w ziemi, do którego składa się urnę z prochami,
10) grób urnowy zbiorowy – grób urnowy przeznaczony do pochowania więcej niż jednej
urny z prochami,
11) nisza – wnęka w ścianie służąca do trumny ze zwłokami lub szczątkami lub urny z
prochami,
12) katakumby – pomieszczenie posiadające nisze w ścianach służące do pochowania
trumien ze zwłokami lub szczątkami lub urn z prochami,
13) kolumbarium – pomieszczenie lub budowla posiadająca nisze w ścianach służąca do
pochówku urn z prochami,
14) trumna- skrzynia, w której chowa się zwłoki lub szczątki,
15) urna – zamykane szczelnie naczynie służące do umieszczenia prochów,
16) kostnica – znajdujący się na terenie cmentarza budynek lub jego część służąca do
wystawienia trumny ze zwłokami lub szczątkami lub urny z prochami,
17) dom przedpogrzebowy – znajdujący się na terenie cmentarza budynek lub jego część
służąca do wystawienia trumny ze zwłokami lub szczątkami lub urny z prochami,
przechowywania zwłok lub szczątków oraz ich przygotowywania do pochowania,
18) dom pogrzebowy – znajdujący się poza terenem cmentarza kompleks budynków,
budynek lub jego część posiadający pomieszczenia służącą do przechowania zwłok
lub szczątków oraz ich przygotowania do pochówku,
19) krematorium – budynek lub jego część wyposażona w urządzenie służące do
spopielania zwłok lub szczątków,
20) zakład pogrzebowy – przedsiębiorca świadczący usługi pogrzebowe,
21) karawan – samochód przeznaczony do przewozu zwłok lub szczątków,
22) balsamacja – utrwalenie zwłok mające na celu powstrzymanie lub spowolnienie ich
rozkładu,
23) pochowanie – złożenie zwłok, szczątków lub prochów, w grobach lub niszach lub
zatopienie w morzu,
24) dochowanie – złożenie zwłok lub szczątków lub prochów, w grobie lub niszy,
w której złożono już przynajmniej jedne zwłoki, szczątki lub prochy,
5
25) ekshumacja – wydobycie z grobu lub niszy zwłok lub szczątków w celu dokonania
oględzin sądowych lub lekarskich lub przeniesienia do innego grobu lub niszy,
26) likwidacja grobu – opróżnienie grobu i przeniesienie szczątków lub prochów
do specjalnie przeznaczonego do tego grobu zbiorowego lub niszy, w związku
z wygaśnięciem prawa do grobu,
27) prawo do grobu – prawo do dysponowania grobem, poprzez pochowanie,
dochowanie, ekshumację lub zastrzeżenie ponownego użycia grobu.
Art. 1b.
1. Zakładanie i rozszerzanie cmentarzy komunalnych należy do zadań własnych gmin.
2. O założeniu lub rozszerzeniu cmentarza komunalnego decyduje rada gminy,
a w miastach na prawach powiatu rada miasta, po uzyskaniu zgody właściwego
państwowego inspektora sanitarnego.
3. Właściwe władze kościelne decydują o założeniu lub rozszerzeniu cmentarza
wyznaniowego, które może nastąpić na terenie przeznaczonym na ten cel w
miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, po uzyskaniu zgody
właściwego państwowego inspektora sanitarnego.
4. O zamknięciu cmentarza komunalnego decyduje właściwa rada gminy lub rada miasta
po zasięgnięciu opinii właściwego państwowego inspektora sanitarnego.
5. O zamknięciu cmentarza wyznaniowego decyduje właściwa władza kościoła lub
innego związku wyznaniowego, po zasięgnięciu opinii właściwego państwowego
inspektora sanitarnego.
3) art. 7 otrzymuje brzmienie:
1. Grób nie może być użyty do ponownego chowania przed upływem 20 lat.
2. Ust. 1 nie stosuje się w przypadku dochowania do grobu, w którym znajduje się
jedynie urna lub dochowania urny.
3. Ust. 1 nie stosuje się w przypadku dochowania do grobu ziemnego zbiorowego lub
murowanego zbiorowego.
4. Prawo do grobu wygasa po upływie 20 lat od ostatniego pochowania, jeżeli właściciel
lub współwłaściciel, a w przypadku ich braku inna osoba, nie uiści opłaty
przewidzianej za pochowanie lub dochowanie.
5. Dozwolone są umowy, przedłużające prawo do grobu na ponad 20 lat.
6
6. Wygaśnięcie prawa do grobu upoważnia właściciela lub zarządcę cmentarza do
likwidacji grobu. – przeniesienie urn i szczątków do innego grobu na cmentarzu.
7. Ust. 1, 2, 3, 4, 5 i 6 stosuje się odpowiednio do nisz w katakumbach lub
kolumbariach.
8. Niezależnie od przepisów ust. 1-7 zabronione jest użycie do ponownego pochowania
grobów, mających wartość pamiątek historycznych, ze względu na swoją dawność
lub osoby, które są w nich pochowane, lub zdarzenia z którymi mają związek albo
treść artystyczną.
9. W istniejących grobach murowanych dopuszcza się chowanie zwłok osób zmarłych w
ciągu 20 lat od wydania decyzji o zamknięciu cmentarza. Przy zmianie przeznaczenia
terenu cmentarnego przepis art. 6 ust. 7 ma zastosowanie również do zwłok,
szczątków i prochów pochowanych w tym dwudziestoletnim okresie.”
5) w art. 8 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„Prawo to służy, obok osoby określonej w ust. 3, także bliskim, to jest małżonkowi,
z
wyjątkiem małżonka separowanego, wstępnym, zstępnym, rodzeństwu
i przysposobionym.”
6) art. 9 otrzymuje brzmienie:
1. Zwłoki nie mogą zostać zamknięte w trumnie, poddane autopsji, balsamacji,
zamknięte w chłodni, pochowane lub spopielone, przed upływem 24 godzin od
chwili zgonu, z wyjątkiem przypadków pozbawienia lub zmiażdżenia głowy.
2. Najpóźniej po upływie 48 godzin od chwili zgonu zwłoki powinny być usunięte
z mieszkania celem pochowania lub kremacji lub w razie odroczenia terminu
pochowania – złożone w domu pogrzebowym lub kostnicy do czasu pochowania.
3. Zwłoki osób zmarłych na niektóre choroby zakaźne powinny być natychmiast po
stwierdzeniu zgonu usunięte z mieszkania i pochowane na najbliższym cmentarzu
lub spopielone. Ust. 1 nie stosuje się.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz
chorób zakaźnych, o których mowa w ust. 3, ze szczególnym uwzględnieniem
chorób zakaźnych występujących w krajach tropikalnych.
5. Ust. 2 nie stosuje się w przypadku dokonania balsamacji zwłok lub zastosowania
agregatu chłodzącego.
7
Dokumenty związane z tym projektem:
-
1661
› Pobierz plik