Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych

Nie jest nim z pewnością lekarz pierwszego kontaktu (tzw. lekarz rodzinny). Doświadczenie i
zasady prawidłowego rozumowania wskazują, że lekarzem, który ustala zgon i jego
przyczynę powinien być lekarz, który faktycznie stwierdził zgon.
Proponuje się zmianę brzmienia art. 12 poprzez rozszerzenie katalogu dopuszczalnych
miejsc pochowania poprzez dodanie nisz oraz grobów urnowych. Takie miejsca pochówku
istnieją aktualnie, jednak nie znalazło to dotąd wyraźnego uwzględnienia w obowiązującej
ustawie. Ważne jest również zastrzeżenie, że poza pochowanie na terenie kościołów lub
świątyń jedynym właściwym miejscem spoczynku człowieka po śmierci, czy to w trumnie,
czy to też po spopieleniu w urnie, jest grób, katakumby lub kolumbarium umiejscowione na
cmentarzu. Tylko te miejsca dają gwarancję poszanowania czci zmarłego, podtrzymania jego
pamięci, ochrony przed profanacją oraz równego dostępu do niego wszystkich osób. Tylko
grób, katakumby lub kolumbarium na cmentarzu daje nam rękojmię równego dostępu
wszystkich osób do doczesnych szczątków zmarłego oraz ochrony jego pamięci i czci.
Proponuje się dodanie art. 16a, który określiłby minimalne standardy dla podmiotów
świadczących usługi pogrzebowe. Nie chodzi tu zatem o ograniczenie dostępu do zawodu, a
jedynie ustalenia minimum w zakresie posiadanej infrastruktury. Celem tego jest zapewnienie
właściwego poziomu świadczenia tych usług z poszanowaniem zwłok lub szczątków ludzkich
oraz zabezpieczeniem bezpieczeństwa sanitarnego.
Zmiana ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych spowoduje konieczność
dokonania zmian w aktach wykonawczych do ustawy lub wydania nowych aktów
wykonawczych. W rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 7 marca 2008 r. w sprawie
wymagań, jakie muszą spełniać cmentarze, groby i inne miejsca pochówku zwłok i szczątków
(Dz. U. 2008 Nr 48, poz. 284 z późn. zm.) należy usunąć słowniczek pojęć oraz dostosować
treść rozporządzenia do definicji, które znajdą się w art. 2 znowelizowanej ustawy.
W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opiek Społecznej z dnia 3 sierpnia 1961 r. w
sprawie stwierdzania zgonu i jego przyczyny należy zmienić brzmienie ust. 1 § 2 poprzez
wskazanie lekarza, który faktycznie stwierdził zgon, jako lekarza zobowiązanego do
wystawienia karty zgonu. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2001 r. w
sprawie postępowania ze zwłokami i szczątkami ludzkimi należy dokonać zmiany w ust. 2 § 3
poprzez dodanie po domach przedpogrzebowych domów pogrzebowych. W związku z art. 9a
znowelizowanej ustawy należy wykreślić § 7 rozporządzenia. Należy również wykreślić ust. 1
w § 11, w związku ze zmianą brzmienia art. 14, która nastąpiła 1 stycznia 2007 r.

13
Uchwalenie ustawy o zmianie ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych nie
spowoduje wzrostu wydatków budżetu państwa ani uszczuplenia jego dochodów
budżetowych.
Wnioskodawca nie poddał projektu ustawy konsultacjom, o których mowa w art. 34
ust. 3 Regulaminu Sejmu.
Projekt ustawy nie jest objęty prawem Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 34
ust. 2 pkt 7 Regulaminu Sejmu.


14