Poselski projekt ustawy o Rzeczniku Praw Przedsiębiorcy

Druk nr 1503


Warszawa, 3 kwietnia 2013 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja









Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:

- o Rzeczniku Praw Przedsiębiorcy.

Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Krzysztofa Borkowskiego.

(-) Krzysztof Borkowski; (-) Jan Bury; (-) Andrzej Dąbrowski; (-) Marek
Gos;
(-) Eugeniusz Tomasz Grzeszczak; (-) Stanisław
Kalemba;
(-) Mieczysław
Kasprzak;
(-) Mieczysław
Marcin
Łuczak;
(-) Krystyna Ozga; (-) Mirosław
Pawlak;
(-) Józef
Racki;
(-) Marek Sawicki; (-) Henryk Smolarz; (-) Zbigniew
Sosnowski; (-) Franciszek Jerzy Stefaniuk; (-) Andrzej Sztorc; (-) Genowefa
Tokarska; (-) Piotr Walkowski; (-) Zbigniew Włodkowski; (-) Piotr
Zgorzelski; (-) Stanisław Żelichowski.
Projekt


USTAWA
z dnia …………………….. r.
o Rzeczniku Praw Przedsiębiorcy


Art. 1.
1.
Ustanawia się Rzecznika Praw Przedsiębiorcy.
2.
Rzecznik Praw Przedsiębiorcy, zwany dalej Rzecznikiem, stoi na straży praw
przedsiębiorców określonych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz innych aktach
normatywnych, w szczególności strzegąc poszanowania:
a)
wolności działalności gospodarczej;
b)
prawa własności;
c)
równości wobec prawa;
d)
prawa do sądu;
e)
prawa do obrony;
f)
zasady swobody umów.

Art. 2.
Na Rzecznika może być powołany ten, kto:
a.
posiada obywatelstwo polskie,
b.
posiada pełną zdolność do czynności prawnych i korzysta z pełni praw publicznych,
c.
nie był skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne,
d.
ukończył wyższe studia prawnicze i uzyskał tytuł magistra prawa,
e.
wyróżnia się wiedzą z zakresu prawa gospodarczego.

Art. 3.
1.
Rzecznika powołuje Sejm za zgodą Senatu na wniosek Marszałka Sejmu albo grupy
35 posłów.
2.
Szczegółowy tryb zgłaszania kandydatów na Rzecznika Praw Przedsiębiorcy określa
uchwała Sejmu.
3.
Uchwałę Sejmu o powołaniu Rzecznika Marszałek Sejmu przesyła niezwłocznie
Marszałkowi Senatu.
4.
Senat podejmuje uchwałę w sprawie wyrażenia zgody na powołanie Rzecznika w
ciągu miesiąca od dnia przekazania Senatowi uchwały Sejmu, o której mowa w ust. 3.
Niepodjęcie uchwały przez Senat w ciągu miesiąca oznacza wyrażenie zgody.
5.
Jeżeli Senat odmawia wyrażenia zgody na powołanie Rzecznika, Sejm powołuje na
stanowisko Rzecznika inną osobę. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio.
6.
Dotychczasowy Rzecznik pełni swoje obowiązki do czasu objęcia stanowiska przez
nowego Rzecznika.

Art. 4.
Przed przystąpieniem do wykonywania obowiązków Rzecznik składa przed Sejmem
następujące ślubowanie:
„Ślubuję uroczyście, że przy wykonywaniu powierzonych mi obowiązków Rzecznika Praw
Przedsiębiorcy dochowam wierności Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, będę strzec praw
przedsiębiorców, kierując się przepisami prawa oraz zasadami współżycia społecznego i
sprawiedliwości. Ślubuję, że powierzone mi obowiązki będę wypełniać bezstronnie, z
najwyższą sumiennością i starannością, że będę strzec godności powierzonego mi stanowiska
oraz dochowam tajemnicy prawnie chronionej.”.
Ślubowanie może być złożone z dodaniem zdania „Tak mi dopomóż Bóg”.

Art. 5.
1.
Kadencja Rzecznika trwa 5 lat, licząc od dnia złożenia ślubowania przed Sejmem.
2.
Ta sama osoba nie może być Rzecznikiem dłużej niż przez dwie kolejne kadencje.

Art. 6.
1.
Rzecznik jest w swojej działalności niezależny od innych organów państwowych i
odpowiada jedynie przed Sejmem na zasadach określonych w art. 7 ustawy.
2.
Rzecznik nie może być bez uprzedniej zgody Sejmu pociągnięty do odpowiedzialności
karnej ani pozbawiony wolności. Rzecznik nie może być zatrzymany lub aresztowany, z
wyjątkiem ujęcia go na gorącym uczynku przestępstwa i jeżeli jego zatrzymanie jest
niezbędne do zapewnienia prawidłowego toku postępowania. O zatrzymaniu niezwłocznie
powiadamia się Marszałka Sejmu, który może nakazać natychmiastowe zwolnienie
zatrzymanego.
3.
Rzecznik nie może:
1)
zajmować innego stanowiska, z wyjątkiem stanowiska profesora szkoły wyższej ani
wykonywać innych zajęć zawodowych,
2)
należeć do partii politycznej,
3)
prowadzić działalności publicznej niedającej się pogodzić z obowiązkami i godnością
jego urzędu,
4)
prowadzić działalności gospodarczej.
4.
Po zaprzestaniu wykonywania obowiązków Rzecznik ma prawo powrócić na
stanowisko zajmowane poprzednio lub otrzymać stanowisko równorzędne z poprzednio
zajmowanym.
5.
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, rozwiązanie przez pracodawcę stosunku
pracy, z wyjątkiem stosunku pracy na podstawie wyboru, oraz zmiana warunków pracy lub
płacy na gorsze, w ciągu dwóch lat po zaprzestaniu wykonywania obowiązków Rzecznika
może nastąpić tylko za zgodą Prezydium Sejmu.

Art. 7.
1.
Kadencja Rzecznika wygasa w razie jego śmierci.
2.
Sejm odwołuje Rzecznika przed upływem kadencji, na którą został powołany jeżeli:
1)
zrzekł się on sprawowania urzędu,
2)
stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków na skutek choroby lub utraty sił,
stwierdzonych orzeczeniem lekarskim,
3)
sprzeniewierzył się złożonemu ślubowaniu,
4)
został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne.
3.
Sejm podejmuje uchwałę w sprawie odwołania Rzecznika, w przypadku określonym
w ust. 2 pkt 1, na wniosek Marszałka Sejmu.
4.
Sejm podejmuje uchwałę w sprawie odwołania Rzecznika, w przypadkach
określonych w ust. 2 pkt 2-4, na wniosek Marszałka Sejmu lub grupy co najmniej 35 posłów,
większością co najmniej 3/5 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby
posłów.
5.
Rzecznik pełni swoją funkcję do czasu powołania nowego Rzecznika.

Art. 8.
Podjęcie czynności przez Rzecznika następuje:
1)
na wniosek przedsiębiorców, pracodawców albo organizacji zrzeszających
przedsiębiorców lub pracodawców,
2)
z własnej inicjatywy.

Art. 9.
Rzecznik nie podejmuje spraw, w których stronami postępowania są przedsiębiorcy
pozostający w sporze oraz w sprawach sporów między przedsiębiorcami a pracownikami.

Art. 10.
Wniosek kierowany do Rzecznika jest wolny od opłat, nie wymaga zachowania szczególnej
formy, lecz powinien zawierać oznaczenie wnioskodawcy oraz przedsiębiorcy, którego
sprawa dotyczy, a także określać przedmiot sprawy.

Art. 11.
1.
Rzecznik po zapoznaniu się z każdym skierowanym do niego wnioskiem może:
1)
podjąć sprawę,
2)
poprzestać na wskazaniu wnioskodawcy przysługujących mu środków działania,
3)
przekazać sprawę według właściwości,
4)
nie podjąć sprawy – zawiadamiając o tym wnioskodawcę i osobę, której sprawa
dotyczy.
2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Rzecznik może:
1)
samodzielnie prowadzić postępowanie wyjaśniające;
2)
zwrócić się o zbadanie sprawy lub jej części do właściwych organów, w szczególności
organów nadzoru, prokuratury, kontroli państwowej, zawodowej lub społecznej,
zgodnie z ich kompetencjami.
3.
Rzecznik informuje na piśmie zainteresowane podmioty o wynikach prowadzonych
spraw, zarówno wówczas, gdy stwierdził, że doszło do naruszenia praw
przedsiębiorców jak i wówczas, gdy nie stwierdził takiego naruszenia.

Art. 12.
1. Prowadząc postępowanie Rzecznik ma prawo:
a)
zbadać, nawet bez uprzedzenia, każdą sprawę na miejscu,