Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw

– 25 –
miesięcznego wynagrodzenia przysługującego na równorzędnym stanowisku sędziego
sądu powszechnego albo asesora lub prokuratora powszechnej jednostki organizacyjnej
prokuratury, żołnierzowi przysługuje dodatek wyrównawczy w wysokości różnicy
między tym wynagrodzeniem a uposażeniem należnym na zajmowanym stanowisku.
3. Dodatki do uposażenia zasadniczego mogą być ustalone w stawkach
miesięcznych, dziennych albo za wykonanie określonych czynności; dodatki ustalone
w stawkach miesięcznych są dodatkami o charakterze stałym.
4. Dodatki do uposażenia przyznaje, w formie decyzji, organ, o którym mowa
w art. 104.
5. Organ, który przyznał dodatek do uposażenia, w przypadku niewykonywania
zadań uzasadniających wypłacanie dodatku, może zawiesić, obniżyć albo wstrzymać
jego wypłacanie, w formie decyzji.
6. Decyzję w sprawie przyznania dodatku o charakterze stałym wydaje się na czas
określony lub nieokreślony, nie dłuższy jednak niż na czas pełnienia przez żołnierza
zawodowego służby na stanowisku służbowym.
7. Ponowne wyznaczenie żołnierza zawodowego na zajmowane dotychczas
stanowisko służbowe albo podwyższenie dodatku za długoletnią służbę wojskową
wynikające z dokonanej odrębnymi przepisami zmiany stawek uposażenia zasadniczego
nie wymaga wydawania nowej decyzji.
8. Żołnierzowi zawodowemu spełniającemu równocześnie warunki do
otrzymywania dodatków specjalnych o charakterze stałym z kilku tytułów przysługuje
jeden dodatek specjalny w wyższej stawce miesięcznej. Przepis stosuje się odpowiednio
w przypadku zbiegu uprawnień do dodatku służbowego.
9. Żołnierzowi zawodowemu, który otrzymywał dodatek specjalny z różnych
tytułów, w ostatnim miesiącu pełnienia służby przyznaje się dodatek specjalny
z jednego tytułu, w najwyższej wysokości. Wysokość dodatku specjalnego z jednego
tytułu uzależnia się od wysokości dodatku i okresu jego otrzymywania. Przepis stosuje
się odpowiednio do dodatku służbowego.
10. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia:
1)
szczegółowe warunki i tryb otrzymywania, przyznawania, zawieszania, obniżania
i wstrzymywania dodatków do uposażenia zasadniczego oraz ich wysokość,
– 26 –
2)
sposób ustalania wysokości dodatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, w ostatnim
miesiącu pełnienia służby wojskowej,
3)
szczególne właściwości lub warunki pełnienia zawodowej służby wojskowej
uprawniające żołnierzy zawodowych do otrzymywania dodatku, o którym mowa
w ust. 1 pkt 1,
4)
stanowiska służbowe, których zajmowanie, i jednostki wojskowe, w których
pełnienie służby uprawnia do dodatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2
– uwzględniając charakter wykonywanych czynności, zakres obowiązków służbowych
i ich specyfikę, kwalifikacje niezbędne przy wykonywaniu obowiązków służbowych,
miejsce pełnienia służby oraz zapewniając sprawność postępowania.
11. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe warunki otrzymywania dodatku wyrównawczego, o którym mowa w ust. 2,
z uwzględnieniem określenia składników uposażenia i wynagrodzenia przyjmowanych
przy obliczaniu dodatku wyrównawczego, oraz sposób ustalania porównywanego
wynagrodzenia asesorów wynikający z obowiązujących żołnierzy zawodowych zasad
opłacania składek na powszechne obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne, rentowe,
wypadkowe i chorobowe, a także terminy wypłacania tego dodatku.”;
48) w art. 83 ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, tryb przyznawania dodatkowego
uposażenia rocznego i terminy jego wypłacania, uwzględniając miejsce pełnienia służby
oraz sprawność postępowania w tych sprawach.”;
49) w art. 84:
a)
po ust. 1c dodaje się ust. 1d i 1e w brzmieniu:
„1d. Warunkiem przyznania żołnierzowi zawodowemu nagrody uznaniowej
jest uzyskiwanie wysokich wyników w wykonywaniu zadań służbowych.
Żołnierzowi zawodowemu można również przyznać nagrodę uznaniową za
wykonywanie zadań służbowych o wysokiej odpowiedzialności albo zadań
wykraczających poza zwykłe obowiązki służbowe.
1e. Warunkiem przyznania zapomogi żołnierzowi zawodowemu jest
konieczność poniesienia wydatków pieniężnych spowodowanych zdarzeniem
określonym ust. 1 pkt 2. Przy przyznawaniu zapomogi uwzględnia się okoliczności
mające wpływ na sytuację materialną żołnierza zawodowego i jego rodziny.”,
– 27 –
b)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, tryb
przyznawania żołnierzom zawodowym nagród uznaniowych oraz zapomóg, a także
zapomóg w sytuacjach, o których mowa w ust. 1–1ab, a także właściwe organy
wojskowe wnioskujące o przyznanie oraz przyznające nagrody uznaniowe lub
zapomogi, uwzględniając okoliczności uzasadniające przyznanie nagrody
uznaniowej lub zapomogi, a także sprawność postępowania w tych sprawach.”;
50) w art. 86 ust. 15 otrzymuje brzmienie:
„15. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia:
1)
wysokość oraz sposób i tryb przyznawania należności, o których mowa w ust. 1,
2 i 7, terminy i tryb ich wypłacania i rozliczania, a także rodzaje wydatków,
o których mowa w ust. 7 pkt 3,
2)
tryb wypłaty żołnierzom zawodowym zaliczek na cele związane z finansowaniem
kosztów podróży służbowych,
3)
sposób dokumentowania poniesionych kosztów,
4)
sposób obliczania czasu podróży służbowej oraz sposób obliczania należności za
przeniesienia i podróże służbowe
– uwzględniając charakter zadań żołnierza zawodowego odbywającego podróż służbową
lub przeniesionego lub skierowanego do pełnienia służby w innej miejscowości oraz
zróżnicowanie kosztów utrzymania, potrzebę zapewnienia warunków do prawidłowego
ich wykonywania oraz konieczność pokrycia zwiększonych kosztów utrzymania, jak
również uwzględniając potrzebę uzależnienia wysokości należności od czasu trwania
podróży i zwrotu rzeczywiście poniesionych wydatków, a także zapewniając sprawność
postępowania w tych sprawach.”;
51) w art. 87 ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz
terminy i tryb wypłacania gratyfikacji urlopowej, uwzględniając sprawność
postępowania w tych sprawach.”;
52) w art. 91 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, tryb, terminy i sposób
wypłacania należności, o których mowa w ust. 2, oraz jednostki wojskowe właściwe
– 28 –
w sprawie wypłacania tych należności, zapewniając, aby wysokość należności
odpowiadała miesięcznym kosztom utrzymania żołnierza i wysokościom kosztów
poniesionych przez żołnierza, a także kierując się potrzebą umożliwienia zwiększenia
stypendium w razie poniesienia przez żołnierza dodatkowych kosztów, jak również
uwzględniając sprawność postępowania w tych sprawach.”;
53) w art. 95 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy, w tym za dodatkowy urlop
wypoczynkowy, niewykorzystany w roku zwolnienia ze służby oraz za lata
poprzednie;”;
54) w art. 96:
a)
po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. W razie zbiegu uprawnień przysługujących sędziemu sądu wojskowego
przeniesionemu w stan spoczynku do świadczenia pieniężnego, o którym mowa
w art. 95 pkt 1, i uposażenia w stanie spoczynku, żołnierzowi przysługuje, według
jego wyboru, tylko jedno z tych świadczeń.”,
b)
ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Wypłaty świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 95 pkt 1, zwrotu
kosztów jednorazowego przejazdu żołnierza i członków jego rodziny oraz zwrotu
kosztów przewozu urządzenia domowego do obranego przez żołnierza miejsca
zamieszkania w kraju dokonuje wojskowy organ emerytalny właściwy dla adresu
zameldowania żołnierza, a w razie braku adresu zameldowania, organ emerytalny
właściwy dla adresu zameldowania żołnierza na pobyt czasowy.”,
c)
ust. 9 otrzymuje brzmienie:
„9. Wypłaty należności, o których mowa w ust. 7, dokonuje się na pisemny
wniosek żołnierza zawodowego, na podstawie decyzji wojskowego organu
emerytalnego właściwego dla adresu zameldowania żołnierza, a w razie braku
adresu zameldowania, organ emerytalny właściwy dla adresu zameldowania
żołnierza na pobyt czasowy.”;
55) po art. 97 dodaje się art. 97a w brzmieniu:
„Art. 97a. W przypadku wypowiedzenia przez żołnierza zawodowego stosunku
służbowego zawodowej służby wojskowej w okresie dwunastu miesięcy od dnia objęcia
przez tego żołnierza zawodowego wyższego stanowiska służbowego albo stanowiska
służbowego o tym samym stopniu etatowym, lecz z wyższą grupą uposażenia, podstawę
– 29 –
wymiaru należności, o których mowa w art. 94 oraz art. 95 pkt 1 i 2, ustala się,
przyjmując uposażenie należne żołnierzowi na poprzednio zajmowanym stanowisku
służbowym.”;
56) w art. 111 uchyla się pkt 6a i 6b;
57) w art. 120:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Były żołnierz zawodowy, który został zwolniony z zawodowej służby
wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do
pełnienia zawodowej służby wojskowej wskutek wypadku pozostającego
w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej albo choroby powstałej
w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej albo
który pełnił zawodową służbę wojskową co najmniej cztery lata, z wyjątkiem
zwolnionego ze służby wojskowej z powodu, o którym mowa w art. 111 pkt 1
i 12–15, w okresie dwóch lat od dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej,
może korzystać, na terenie kraju, z pomocy w zakresie doradztwa zawodowego,
przekwalifikowania i pośrednictwa pracy, udzielanej przez właściwe organy.”,
b)
w ust. 3 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
„Żołnierz zawodowy, za zgodą dowódcy jednostki wojskowej, może
korzystać, na terenie kraju, z pomocy w zakresie:”,
c)
po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Do zgody, o której mowa w ust. 3, nie stosuje się art. 106 § 2–6 ustawy
z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.”,
d)
w ust. 4b pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) po 9 latach służby wojskowej – 200%,”,
e)
ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, tryb
korzystania z uprawnień, o których mowa w ust. 1–6, tryb dokonywania zwrotu
kosztów, o których mowa w ust. 4, oraz właściwość organów w sprawach
przyznawania pomocy. Rozporządzenie powinno zagwarantować odpowiednie
przygotowanie uprawnionych do funkcjonowania na rynku pracy oraz prawidłowe
wykorzystanie środków finansowych przeznaczanych na ten cel.”;
58) w art. 123 ust. 4 otrzymuje brzmienie: