Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

Druk nr 1186

Warszawa, 22 lutego 2013 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Marszałek Senatu




Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Zgodnie z art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. mam zaszczyt przekazać Pani Marszałek, podjętą przez Senat
na 27 posiedzeniu w dniu 21 lutego 2013 r. uchwałę w sprawie wniesienia do
Sejmu projektu ustawy


- o zmianie ustawy o świadczeniach
pieniężnych z ubezpieczenia społecz-
nego w razie choroby i macierzyństwa

wraz z projektem tej ustawy.
Projekt ustawy stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu
prawa do orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.
Jednocześnie pragnę poinformować, że Senat upoważnił senatora
Stanisława Jurcewicza do reprezentowania Senatu w dalszych pracach nad tym
projektem.

Z poważaniem

(-) Bogdan Borusewicz

U C H W A Ł A
S E N A T U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J
z dnia 21 lutego 2013 r.
w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach
pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r., Senat wnosi do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie
ustawy o
świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa.
Jednocześnie upoważnia senatora Stanisława Jurcewicza do reprezentowania Senatu
w pracach nad projektem.



MARSZAŁEK SENATU



Bogdan BORUSEWICZ
projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie
choroby i macierzyństwa
Art. 1. W ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych
z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2010 r. Nr 77,
poz. 512, z późn. zm.)) art. 49 otrzymuje brzmienie:
„Art. 49. 1. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca
kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku stanowi:
1) najniższa miesięczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe za
miesiąc, w którym powstało prawo do zasiłku, po odliczeniach, o których mowa
w art. 3 pkt 4 – dla ubezpieczonych, dla których określono najniższą podstawę
wymiaru składek;
2) kwota przychodu określona w umowie przypadająca na pierwszy miesiąc
kalendarzowy ubezpieczenia, po odliczeniach, o których mowa w art. 3 pkt 4,
a jeżeli kwota ta w umowie nie została określona, kwota przeciętnego
miesięcznego przychodu innych ubezpieczonych, z którymi płatnik składek zawarł
takie same lub podobne umowy – dla ubezpieczonych wykonujących pracę na
podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia;
3) przeciętny miesięczny przychód innych członków spółdzielni za miesiąc, w którym
powstało prawo do zasiłku – dla ubezpieczonych będących członkami rolniczych
spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych;
4) przeciętny miesięczny przychód osób wykonujących pracę nakładczą na rzecz
danego płatnika składek za miesiąc, w którym powstało prawo do zasiłku – dla
osób wykonujących pracę nakładczą.
2. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca
kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, a okres ubezpieczenia chorobowego
rozpoczął się nie później niż 30 dni od ustania ubezpieczenia chorobowego z innego
tytułu, przy ustaleniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego stosuje się odpowiednio
przepis art. 37.”.

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 225, poz. 1463,
z 2011 r. Nr 113, poz. 657 i Nr 149, poz.887 oraz z 2012 r. poz. 622.
– 2 –
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie pierwszego dnia czwartego miesiąca następującego po
miesiącu ogłoszenia.

U Z A S A D N I E N I E
1. Cel projektowanej ustawy
Celem projektu jest dostosowanie systemu prawa do wyroku Trybunału
Konstytucyjnego z dnia 24 maja 2012 r. (P 12/10) dotyczącego ustawy o świadczeniach
pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2010 r.
Nr 77, poz. 512, ze zm.). Jego sentencja została ogłoszona 1 czerwca 2012 r. w Dz. U. poz.
622, a pełny tekst rozstrzygnięcia wraz z uzasadnieniem w OTK ZU Nr 5A, poz. 52.
Celem projektu jest zbliżenie sytuacji prawnej niebędącego pracownikiem
ubezpieczonego, którego niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca
kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego do sytuacji ubezpieczonego będącego
pracownikiem, tak by podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowiło „wynagrodzenie”,
które ubezpieczony niebędący pracownikiem osiągnąłby, gdyby pracował pełny miesiąc
kalendarzowy. Dotychczas tą podstawą było „wynagrodzenie” za niepełny miesiąc.
2. Przedmiot i istota rozstrzygnięcia Trybunału Konstytucyjnego
2.1. TK orzekł, że art. 48 ust. 2 i art. 52 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o
świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa w
zakresie, w jakim nie przewidują odpowiedniego stosowania art. 37 ust. 1 tej ustawy przy
ustalaniu podstawy wymiaru zasiłków chorobowego i macierzyńskiego należnych
ubezpieczonemu, dobrowolnie podlegającemu ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu
prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, którego niezdolność do pracy powstała
przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego z tego tytułu,
w sytuacji gdy było ono poprzedzone ubezpieczeniem chorobowym z innego tytułu, są
niezgodne z art. 32 ust. 1 w związku z wynikającą z art. 2 Konstytucji zasadą sprawiedliwości
społecznej.
2.2. Z perspektywy ubezpieczenia chorobowego można wyróżnić dwie grupy
ubezpieczonych: pracowników, którzy podlegają ubezpieczeniu obowiązkowo oraz osoby
niebędące pracownikami (w tym przedsiębiorców), którzy podlegają ubezpieczeniu
fakultatywnie (na swój wniosek). Pracownicy podlegają ubezpieczeniu od dnia nawiązania
stosunku pracy do dnia ustania stosunku pracy, a przedsiębiorcy od dnia wskazanego we
wniosku (nie wcześniejszego od dnia złożenia wniosku) do dnia wskazanego we wniosku.
W przypadku pracowników podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe
stanowi przychód. W przypadku przedsiębiorców podstawą jest dowolnie zadeklarowana