Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Umowy o przywilejach i immunitetach Międzynarodowego Trybunału Karnego, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 9 września 2002 r.

Druk nr 896

Warszawa, 31 lipca 2008 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-46-08



Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o ratyfikacji Umowy o przywilejach i
immunitetach Międzynarodowego
Trybunału Karnego, sporządzonej w
Nowym Jorku dnia 9 września 2002 r.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Spraw
Zagranicznych.


(-) Donald Tusk
Projekt


W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości

W dniu 9 września 2002 roku w Nowym Jorku sporządzona został Umowa
o przywilejach i immunitetach Międzynarodowego Trybunału Karnego.
Po zaznajomieniu się z powyższą Umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
oświadczam, że:
– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej
zawartych,
– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, wraz ze składaną na podstawie artykułu 23
Umowy deklaracją w następującym brzmieniu:
„ Zgodnie z artykułem 23 Umowy Rzeczpospolita Polska oświadcza, że osoby, o których
mowa w przedmiotowym artykule, będące obywatelami polskimi lub stałymi rezydentami
Rzeczypospolitej Polskiej, podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
korzystają wyłącznie z przywilejów i immunitetów określonych w tym artykule”,
– będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia

PRZEZYDENT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ


PREZES RADY MINISTRÓW



54/07/BS
Projekt
U S T A W A
z dnia

o ratyfikacji Umowy o przywilejach i immunitetach Międzynarodowego Trybu-
nału Karnego, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 9 września 2002 r.

Art.
1.
Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy o przywilejach i immunitetach
Międzynarodowego Trybunału Karnego, sporządzonej w Nowym Jorku
dnia 9 września 2002 r.

Art.
2.
Ustawa
wchodzi
w
życie po upływie 14 dni od dnia
ogłoszenia.
07/21si
U Z A S A D N I E N I E


Statut Rzymski Międzynarodowego Trybunału Karnego, na podstawie którego
utworzono Międzynarodowy Trybunał Karny (MTK), został ratyfikowany przez
Rzeczpospolitą Polską dnia 12 listopada 2001 r. Art. 48 tego Statutu wskazuje,
że MTK na terytorium każdego Państwa-Strony Statutu Rzymskiego MTK
powinien korzystać z przywilejów i immunitetów w zakresie niezbędnym
do wykonywania
swojego
mandatu.
Zasady korzystania przez MTK
z przywilejów i immunitetów zostały określone w tym artykule w sposób ogólny,
z odesłaniem w kwestiach szczegółowych do odrębnej umowy o przywilejach
i immunitetach MTK.
Prawidłowe wypełnianie zadań przez MTK zostanie zapewnione tylko wówczas,
gdy jego przywileje i immunitety będą przestrzegane przez możliwie największą
liczbę państw. Ma to szczególne znaczenie w kontekście głównej misji MTK –
ścigania i karania sprawców najpoważniejszych przestępstw objętych jego
jurysdykcją. Przyznanie MTK właściwego statusu prawnego jest także
konieczne w celu ochrony ofiar, świadków i innych uczestników postępowania.
W związku z powyższym Zgromadzenie Państw-Stron Statutu Rzymskiego
MTK w dniu 9 września 2002 r. przyjęło tekst Umowy o
przywilejach
i immunitetach Międzynarodowego Trybunału Karnego.
Sygnatariuszami przedmiotowej Umowy są aktualnie 62 państwa, z których
41 złożyło już dokumenty ratyfikacyjne. Łącznie 52 państwa są obecnie
stronami Umowy).
Umowa o przywilejach i immunitetach MTK zawiera 39 artykułów, w których są
określone przywileje i immunitety Trybunału, jako instytucji posiadającej
osobowość prawną, oraz przywileje i immunitety osób, których funkcje są
związane z jego działalnością.

1) Stan na dzień 4 czerwca 2008 r.

2
Umowa w art. 2 – 12 potwierdza status prawny MTK jako instytucji, wskazany
w art. 4 Statutu Rzymskiego MTK, określa zakres przedmiotowy przysłu–
gujących Trybunałowi immunitetów, precyzuje szeroki zestaw przywilejów
o charakterze majątkowym (art. 6, 8, 9, 10) oraz w kwestii ułatwień
komunikacyjnych i korespondencyjnych (art. 11). Ponadto Umowa gwarantuje
nietykalność archiwów i dokumentów MTK (art. 7).
W celu umożliwienia sprawnego funkcjonowania MTK Umowa przewiduje
przyznanie szeregu przywilejów i immunitetów określonym kategoriom osób,
których działalność jest nieodzowna dla wykonywania zadań MTK. Przywileje
i immunitety
są przyznawane przedstawicielom Państw-Stron Statutu
Rzymskiego MTK i innym zaproszonym przedstawicielom (art. 13), sędziom,
Prokuratorowi, Wiceprokuratorom i Sekretarzowi (art. 15), Zastępcy Sekretarza,
pracownikom MTK (art. 16), personelowi krajowemu (art. 17), adwokatowi
i osobom udzielającym pomocy adwokatowi obrony (art.
18), świadkom
(art. 19), pokrzywdzonym (art. 20), biegłym (art. 21) oraz innym osobom
stawającym przed MTK (art. 22). Zakres przyznanych przywilejów
i immunitetów różni się w zależności od kategorii uprawnionych osób. Wśród
przyznawanych przywilejów i immunitetów należy wymienić: niedopuszczalność
aresztowania i
zatrzymania, immunitet sądowy w zakresie wszelkich
wypowiedzi ustnych i pisemnych oraz działań dokonanych w trakcie pełnienia
urzędowych obowiązków (również po zakończeniu ich pełnienia),
nienaruszalność dokumentacji, prawo do używania szyfrów i kodów, zwolnienia
z ograniczeń imigracyjnych i wymagań co do rejestracji cudzoziemców,
przyznanie ulg w
zakresie wymiany dewiz oraz ułatwień repatriacyjnych
w
wypadku kryzysu międzynarodowego, kiedy to stosowane mają być
postanowienia Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych oraz – w
szczególności – przywileje dotyczące bagażu osobistego.
Państwa-Strony Umowy mają prawo do ograniczenia katalogu przywilejów
i immunitetów w stosunku do własnych obywateli lub stałych rezydentów
(art. 23). Wobec powyższego proponuje się, aby Rzeczpospolita Polska złożyła
odpowiednią deklarację, podobnie jak uczyniły to inne Państwa-Strony Umowy.