Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Umowy o przywilejach i immunitetach Międzynarodowego Trybunału Karnego, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 9 września 2002 r.

podróży związanych z takim stawianiem się, z zastrzeżeniem konieczności okazania
dokumentu, o którym mowa w ustępie 2 niniejszego artykułu:
(a)
immunitetu od zatrzymania lub aresztowania;
(b) immunitetu
od
zajęcia bagażu osobistego, chyba że zachodzą poważne podstawy by
przypuszczać, że bagaż zawiera artykuły, których wwóz lub wywóz jest zabroniony
prawem albo których dotyczą przepisy o kwarantannie obowiązujące w danym
Państwie-Stronie;
(c)
immunitetu jurysdykcyjnego w odniesieniu do ich wypowiedzi ustnych lub pisemnych
oraz wszelkich czynności podejmowanych przez nich podczas stawiania się przed
Trybunałem, również po ich stawieniu się przed Trybunałem;
(d) zwolnienia
z
ograniczeń imigracyjnych i wymagań co do rejestracji cudzoziemców
podczas podróży do i z Trybunału celem takiego stawiennictwa.
2. Pokrzywdzeni
uczestniczący w postępowaniu zgodnie z regułami 89 - 91 Reguł
Procesowych i Dowodowych, którzy korzystają z przywilejów, immunitetów i ułatwień
wymienionych w ustępie 1 niniejszego artykułu, otrzymują od Trybunału dokument
potwierdzający ich uczestnictwo w postępowaniu przed Trybunałem oraz wyznaczający
okres takiego uczestnictwa.
Artykuł 21
Biegli
1. Biegłym wykonującym funkcje dla Trybunału przysługują następujące przywileje,
immunitety i ułatwienia, w zakresie niezbędnym do wykonywania ich funkcji w sposób
niezależny, w tym podczas podróży związanych z wykonywaniem tych funkcji, z
zastrzeżeniem konieczności okazania dokumentu, o którym mowa w ustępie 2 niniejszego
artykułu:
(a)
immunitet od zatrzymania lub aresztowania oraz od zajęcia bagażu osobistego;
(b)
immunitet jurysdykcyjny w odniesieniu do ich wypowiedzi ustnych lub pisemnych
oraz wszelkich czynności podejmowanych podczas wykonywania funkcji dla
Trybunału, również po zakończeniu wykonywania tych funkcji;
(c) nietykalność wszelkich urzędowych pism i dokumentów, niezależnie od ich formy,
oraz materiałów związanych z funkcjami biegłego wykonywanymi dla Trybunału;
(d)
do celów porozumiewania się z Trybunałem, prawo do otrzymywania i wysyłania
pism i dokumentów w dowolnej formie oraz materiałów związanych z ich funkcjami
wykonywanymi dla Trybunału, kurierem lub w zapieczętowanych przesyłkach;
(e)
zwolnienie z kontroli bagażu osobistego, chyba że zachodzą poważne podstawy by
przypuszczać, że bagaż zawiera artykuły, których wwóz lub wywóz jest zabroniony
prawem albo których dotyczą przepisy o kwarantannie obowiązujące w danym
Państwie-Stronie; w takim przypadku kontrolę przeprowadza się w obecności
zainteresowanego biegłego;
(f)
takie same przywileje i ułatwienia walutowe i w zakresie wymiany walut, jakie
przysługują przedstawicielom obcych rządów w czasowych oficjalnych misjach;

10
(g)
takie same udogodnienia repatriacyjne podczas kryzysu międzynarodowego, jakie
zgodnie z Konwencją wiedeńską przysługują przedstawicielom dyplomatycznym;
(h)
zwolnienie z ograniczeń imigracyjnych i wymagań co do rejestracji cudzoziemców w
odniesieniu do ich funkcji określonych w dokumencie, o którym mowa w ustępie 2
niniejszego artykułu.
2. Biegli,
którzy
korzystają z przywilejów, immunitetów i ułatwień wymienionych w
ustępie 1 niniejszego artykułu, otrzymują od Trybunału dokument potwierdzający, że
wykonują oni funkcje dla Trybunału, i wyznaczający okres wykonywania tych funkcji.
Artykuł 22
Inne osoby, których obecność wymagana jest w siedzibie Trybunału
1.
Innym osobom, których obecność wymagana jest w siedzibie Trybunału, w zakresie
niezbędnym do takiej obecności w siedzibie Trybunału, w tym podczas podróży związanych z
taką obecnością, przysługują przywileje, immunitety i udogodnienia określone w artykule 20
ustęp 1 litery (a) – (d) niniejszej Umowy, z zastrzeżeniem konieczności okazania dokumentu,
o którym mowa w ustępie 2 niniejszego artykułu:
2.
Inne osoby, których obecność wymagana jest w siedzibie Trybunału, otrzymują od
Trybunału dokument potwierdzający, ze ich obecność jest wymagana i wyznaczający okres,
w którym taka obecność jest niezbędna.
Artykuł 23
Obywatele i stali rezydenci
W chwili podpisania, ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia albo przystąpienia, każde Państwo
może zadeklarować, że:
(a)
bez naruszenia postanowień artykułu 15 ustęp 6 i artykułu 16 ustęp 1 litera (d), osoba
o której mowa w artykułach 15, 16, 18, 19 i 21, na terytorium Państwa-Strony, którego
osoba ta jest obywatelem lub stałym rezydentem, korzysta wyłącznie z następujących
przywilejów i immunitetów, w zakresie niezbędnym do wykonywania jej funkcji w
sposób niezależny albo do stawiania się lub składania zeznań przed Trybunałem:

(i)
immunitetu od zatrzymania lub aresztowania;
(ii)
immunitetu jurysdykcyjnego w odniesieniu do wypowiedzi ustnych lub
pisemnych oraz wszelkich czynności podejmowanych przez tą osobę w ramach
wykonywania jej funkcji dla Trybunału albo podczas stawiania się lub
składania zeznań, również po zakończeniu wykonywania przez tę osobę jej
funkcji dla Trybunału, albo po stawieniu się lub złożeniu zeznań przed
Trybunałem;
(iii) nietykalności pism i dokumentów niezależnie od formy oraz materiałów
związanych z wykonywaniem jej funkcji dla Trybunału albo ze stawianiem się
lub składaniem zeznań przed Trybunałem;
(iv) prawa do otrzymywania i wysyłania pism w dowolnej formie w celu
porozumiewania się jej z Trybunałem oraz w przypadku osoby, o której mowa
w artykule 19, w celu porozumiewania się z jej adwokatem w związku ze
składaniem przez nią zeznań;

11
(b)
osoba, o której mowa w artykule 20 i 22, na terytorium Państwa-Strony, którego jest
obywatelem lub stałym rezydentem, korzysta wyłącznie z następujących przywilejów i
immunitetów, w zakresie niezbędnym do stawiania się przed Trybunałem:

(i)
immunitetu od zatrzymania lub aresztowania;
(ii)
immunitetu jurysdykcyjnego w odniesieniu do wypowiedzi ustnych lub
pisemnych oraz wszelkich czynności podejmowanych przez tę osobę w
związku ze stawieniem się przed Trybunałem, również po stawieniu się przed
Trybunałem.
Artykuł 24
Współpraca z władzami Państw-Stron
1. Trybunał będzie współpracował przez cały czas z właściwymi organami Państw-Stron
celem ułatwienia wykonywania ich prawa oraz zapobiegania nadużyciom związanym z
przywilejami, immunitetami i ułatwieniami określonymi w niniejszej Umowie.
2.
Bez uszczerbku dla ich przywilejów i immunitetów, obowiązkiem wszystkich osób,
którym przysługują one na podstawie niniejszej Umowy, jest przestrzeganie prawa Państwa-
Strony, na którego terytorium takie osoby mogą przebywać w sprawach urzędowych
Trybunału albo przez którego terytorium mogą przejeżdżać w związku z takimi sprawami.
Osoby te mają także obowiązek nie ingerowania w wewnętrzne sprawy tego Państwa.
Artykuł 25
Uchylenie przywilejów i immunitetów określonych w artykułach 13 i 14
Przywileje i immunitety określone w artykułach 13 i 14 niniejszej Umowy są przyznawane
przedstawicielom państw i organizacji międzyrządowych nie dla osobistych korzyści takich
osób, lecz po to, by chronić niezależność wykonywania ich funkcji w związku z pracą
Zgromadzenia, jego organów pomocniczych i Trybunału. Z tego powodu, Państwa-Strony
mają nie tylko prawo, ale obowiązek uchylenia przywilejów i immunitetów swych
przedstawicieli w każdym przypadku, w którym w opinii tych państw utrudniałyby one
wymiar sprawiedliwości i mogą być uchylone bez uszczerbku dla celu, w jakim przywileje i
immunitety są przyznawane. Państwa niebędące stronami niniejszej Umowy i organizacje
międzyrządowe korzystają z przywilejów i immunitetów określonych w artykułach 13 i 14
niniejszej Umowy przy założeniu, że podejmują takie samo zobowiązanie dotyczące ich
uchylenia.
Artykuł 26
Uchylenie przywilejów i immunitetów określonych w artykułach 15 - 22
1.
Przywileje i immunitety określone w artykułach 15-22 niniejszej Umowy są
przyznawane w interesie prawidłowego wymierzania sprawiedliwości, nie zaś dla osobistej
korzyści osób, których dotyczą. Takie przywileje i immunitety mogą być uchylone zgodnie z
artykułem 48 ustęp 5 Statutu i z postanowieniami niniejszego artykułu, a obowiązek takiego
działania istnieje w każdym przypadku, w którym utrudniałyby one wymiar sprawiedliwości
i mogą być uchylone bez uszczerbku dla celu, w jakim są przyznawane.
2.
Przywileje i immunitety mogą zostać uchylone:
(a)
w przypadku sędziego lub Prokuratora, bezwzględną większością głosów sędziów;
(b)
w przypadku Sekretarza, przez Prezydium;

12
(c)
w przypadku Wiceprokuratora i członka personelu Urzędu Prokuratora, przez
Prokuratora;
(d)
w przypadku Zastępcy Sekretarza i członka personelu Sekretariatu, przez Sekretarza;
(e)
w przypadku członka personelu, o którym mowa w artykule 17, przez szefa organu
Trybunału zatrudniającego taki personel;
(f)
w przypadku adwokata i osób pomagających adwokatowi obrony, przez Prezydium;
(g) w
przypadku
świadków albo pokrzywdzonych, przez Prezydium;
(h)
w przypadku biegłych, przez szefa organu Trybunału, który powołał biegłego;
(i)
w przypadku innych osób, których obecność w siedzibie Trybunału jest wymagana,
przez Prezydium.
Artykuł 27
Ubezpieczenie społeczne
Od dnia, w którym Trybunał ustanawia system ubezpieczenia społecznego, osoby, o których
mowa w artykułach 15, 16 i 17, w odniesieniu do usług świadczonych na rzecz Trybunału, są
zwolnione z wszelkich obowiązkowych wpłat do krajowych systemów ubezpieczeń
społecznych.
Artykuł 28
Powiadamianie
Sekretarz informuje okresowo wszystkie Państwa-Strony o kategoriach i nazwiskach sędziów,
Prokuratora, Wiceprokuratorów, Sekretarza, Zastępców Sekretarza, personelu Urzędu
Prokuratora, personelu Sekretariatu i adwokata, do których mają zastosowanie postanowienia
niniejszej Umowy. Sekretarz informuje również wszystkie Państwa-Strony o wszelkich
zmianach w statusie tych osób.
Artykuł 29
Laissez-passer
Państwa-Strony uznają i akceptują laissez-passer Organizacji Narodów Zjednoczonych lub
dokument podróży wydawany przez Trybunał sędziom, Prokuratorowi, Wiceprokuratorom,
Sekretarzowi, Zastępcy Sekretarza, personelowi Urzędu Prokuratora i personelowi
Sekretariatu, jako ważne dokumenty podróży.

Artykuł 30
Wizy
Państwa-Strony załatwiają możliwie najszybciej i nieodpłatnie sprawy wniosków wizowych
lub o zezwolenie na wjazd / wyjazd, jeśli takie wizy lub zezwolenia są wymagane, składanych
przez wszelkie osoby będące posiadaczami laissez-passer Organizacji Narodów
Zjednoczonych lub dokumentu podróżnego wydawanego przez Trybunał, jak również przez
osoby o których mowa w artykułach 18 - 22 niniejszej Umowy, posiadające wydane przez
Trybunał świadectwo potwierdzające, że podróżują w sprawach urzędowych Trybunału.



13
Artykuł 31
Rozstrzyganie sporów ze stronami trzecimi
Trybunał, bez uszczerbku dla określonych w Statucie praw i obowiązków Zgromadzenia,
ustanawia przepisy dla odpowiednich sposobów rozstrzygania:
(a) sporów
wynikających z kontraktów i innych sporów prawa prywatnego, których
Trybunał jest stroną;
(b) sporów
obejmujących jakąkolwiek osobę wymienioną w niniejszej Umowie, która, z
uwagi na swe oficjalne stanowisko lub funkcję związaną z Trybunałem, korzysta z
immunitetu, o ile taki immunitet nie został uchylony.
Artykuł 32
Rozstrzyganie sporów dotyczących wykładni lub stosowania niniejszej Umowy
1.
Wszelkie spory dotyczące wykładni lub stosowania niniejszej Umowy, pomiędzy
dwoma lub większą liczbą Państw-Stron albo pomiędzy Trybunałem a Państwem-Stroną,
rozstrzygane są w drodze konsultacji, negocjacji lub w inny uzgodniony sposób.
2. Jeśli spór nie zostanie rozstrzygnięty zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu w
ciągu trzech miesięcy od złożenia pisemnego wniosku o takie rozstrzygnięcie przez jedną z
jego stron, przekazuje się go na żądanie którejkolwiek strony do sądu arbitrażowego, w trybie
określonym w ustępach 3 - 6 niniejszego artykułu.
3. Sąd arbitrażowy składa się z trzech członków: po jednym wybranym przez każdą ze
stron sporu oraz trzeciego, który jest przewodniczącym sądu, wybranego przez pozostałych
dwóch członków. Jeśli strona nie wyznacza członka sądu w ciągu dwóch miesięcy od
wyznaczenia członka sądu przez drugą stronę, ta druga strona może się zwrócić do prezesa
Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości o jego wyznaczenie. Jeśli dwóch pierwszych
członków nie dochodzi do porozumienia co do wyznaczenia przewodniczącego sądu w ciągu
dwóch miesięcy od ich wyznaczenia, każda strona może się zwrócić do prezesa
Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości o wyznaczenie przewodniczącego.
4. Jeśli strony sporu nie uzgodnią inaczej, sąd arbitrażowy określa swą procedurę, a
koszty postępowania ponoszą strony w wysokości określonej przez sąd.
5. Sąd arbitrażowy, który orzeka większością głosów, rozstrzyga spór na podstawie
postanowień niniejszej Umowy i mających zastosowanie norm prawa międzynarodowego.
Orzeczenie sądu arbitrażowego jest ostateczne i wiąże strony sporu.
6. Treść orzeczenia sądu arbitrażowego podawana jest do wiadomości stron sporu,
Sekretarza i Sekretarza Generalnego.
Artykuł 33
Stosowanie niniejszej Umowy
Umowa niniejsza nie narusza stosownych norm prawa międzynarodowego, w tym
międzynarodowego prawa humanitarnego.
14