Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych innych ustaw

50
Art.
10.
Rezerwaty
przyrody utworzone przed dniem wej cia w życie
ustawy stają się rezerwatami przyrody w rozumieniu niniejszej ustawy.

Art.
11.
Dotychczasowe
przepisy wykonawcze wydane na podstawie
art. 22 ust. 2, art. 26 oraz art. 28 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują
moc do dnia wej cia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie
art. 22 ust. 2 oraz art. 27 ust. 2a w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.



Art. 12. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 2008 r.



1) Niniejsza ustawa dokonuje, w zakresie swojej regulacji, wdrożenia następujących dyrektyw Wspólnot
Europejskich:
1) dyrektywy Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa
(Dz. Urz. WE L 103 z 25.04.1979, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne,
rozdz. 15, t. 1, str. 98, z późn. zm.);
2) dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz
dzikiej fauny i flory (Dz. Urz. WE L 206 z 22.07.1992, str. 7, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wyda-
nie specjalne, rozdz. 15, t. 2, str. 102, z późn. zm.).
2)
Niniejsza ustawa zmienia ustawę z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, ustawę
z dnia 4 wrze nia 1997 r. o działach administracji rządowej, ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o plano-
waniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustawę z dnia 8 lipca 2005 r. o rodzinnych ogrodach dział-
kowych.
3) Zmiany tekstu wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 113, poz. 954 i Nr 130,
poz. 1087 oraz z 2007 r. Nr 75, poz. 493, Nr 176, poz. 1238 i Nr 181, poz. 1286.

07/06si

U Z A S A D N I E N I E

Proponowane zmiany ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody
(Dz. U. Nr 92, poz. 880, z 2005 r. Nr 113, poz. 954 i Nr 130, poz. 1087 oraz
z 2007 r. Nr 75, poz. 493, Nr 176, poz. 1238 i Nr 181, poz. 1286) mają na celu
implementowanie dyrektywy Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r.
w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dyrektywy Ptasiej) i dyrektywy Rady
92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych
oraz dzikiej fauny i flory (Dyrektywy Siedliskowej), usprawnienie zarządzania
obszarami Natura 2000 oraz zapewnienie wła ciwego nadzoru przez organ
wydający decyzje dotyczące reglamentowania korzystania z zasobów
rodowiska.
W art. 1 pkt 1 projektu ustawy rozszerzono słowniczek pojęć używanych
w ustawie o ochronie przyrody. Konieczno ć wprowadzenia większo ci definicji
wynika z obowiązku transpozycji definicji zawartych w art. 1 Dyrektywy
Siedliskowej. Na brak tych definicji w prawodawstwie polskim wskazała Komisja
Europejska. Niektóre definicje przeredagowano lub uzupełniono, np. dotyczące
prowadzenia ogrodów botanicznych, ogrodów zoologicznych.
W celu umożliwienia służbom ochrony przyrody wpływania na ustalenia
opracowań planistycznych, w tym planów urządzenia lasu, mogących mieć
negatywny wpływ na ochronę przyrody obszarów poddanych ochronie,
w ustawie o ochronie przyrody:
− dodano w art. 10 ust. 7 wprowadzający obowiązek uzgadniania
z dyrektorem parku narodowego planów urządzenia lasu, uproszczonych
planów urządzenia lasu i zaleceń wynikających z inwentaryzacji stanu
lasów, w czę ci dotyczącej otuliny parków narodowych,
− dodano w art. 10 ust. 8 wprowadzający obowiązek uzgadniania
z dyrektorem parku narodowego uproszczonych planów urządzenia lasu
i zaleceń wynikających z inwentaryzacji stanu lasów na obszarze parku
narodowego,

2
− dodano w art. 13 ust. 3a wprowadzający obowiązek uzgadniania
z regionalnym dyrektorem ochrony rodowiska opracowań planistycznych
na obszarach rezerwatów przyrody i ich otulin,
− dodano art. 13 ust. 3b wprowadzający obowiązek uzgadniania
z regionalnym dyrektorem ochrony rodowiska planów urządzenia lasu,
uproszczonych planów urządzenia lasu i zaleceń wynikających
z
inwentaryzacji stanu lasów, w czę ci dotyczącej otuliny rezerwatów
przyrody,
− zmieniono w art. 16 ust. 7 odnoszący się do parków krajobrazowych oraz
w art. 23 ust. 5 odnoszący się do obszarów chronionego krajobrazu,
doprecyzowując zakres uzgodnień z regionalnym dyrektorem ochrony
rodowiska ustaleń opracowań planistycznych mogących mieć negatywny
wpływ na ochronę tych obszarów,
− dodano w art. 30 ust. 3 wprowadzający obowiązek uzgadniania
z regionalnym dyrektorem ochrony rodowiska opracowań planistycznych
na obszarach Natura 2000.
Zmiana art. 13 ust. 3, uchylenie art. 19 ust. 4 oraz art. 22 ust. 2 dotyczy
przekazania uprawnień związanych z tworzeniem, likwidacją lub zmianą granic
rezerwatów przyrody oraz ze sporządzaniem planów ochrony lub zadań
ochronnych dla rezerwatów przyrody do regionalnego dyrektora ochrony
rodowiska. Jako organ najlepiej rozeznany w potrzebach ochrony przyrody na
terenie swojego działania, korzystając z pomocy regionalnej rady ochrony
przyrody, powinien posiadać wszelkie uprawnienia w zakresie stanowienia
i rezygnacji z ochrony rezerwatów przyrody oraz sporządzania dla nich planów
ochrony lub zdań ochronnych.
W stanie prawnym, po wej ciu w życie przepisów przedmiotowej ustawy,
jedynym organem uznającym dany obszar za rezerwat przyrody będzie
regionalny dyrektor ochrony rodowiska. Stąd też w art. 15 ust. 1 pkt 10, 13, 15,
17, 18, 21, 23, 24, 27, art. 19 ust. 1 pkt 2, art. 83 ust. 5 i art. 116 zrezygnowano
z okre leń „organ uznający obszar za rezerwat przyrody” lub „organ, który uznał
dany obszar za rezerwat przyrody”, zastępując je jednoznacznym wskazaniem,
że organem tym jest regionalny dyrektor ochrony rodowiska.


3
Przeredagowano art. 15 ust. 3 w celu uszczegółowienia okoliczno ci, w których
minister wła ciwy do spraw rodowiska wydaje zezwolenia na odstępstwa od
zakazów obowiązujących na terenie parku narodowego oraz dodano ust. 4 i 5,
w których przekazano czę ć dotychczasowych kompetencji ministra wła ciwego
do spraw rodowiska do wydawania zezwoleń na odstępstwa od zakazów
obowiązujących w rezerwatach przyrody Generalnemu Dyrektorowi Ochrony
rodowiska i regionalnemu dyrektorowi ochrony rodowiska.
W obowiązującym stanie prawnym w planach ochrony parków narodowych,
parków krajobrazowych i rezerwatów przyrody nie ma możliwo ci formułowania
ustaleń do opracowań planistycznych, które miałyby na celu eliminację lub
ograniczenie zidentyfikowanych zagrożeń wewnętrznych dla zachowania celów
ochrony tych obszarów. Ustalenia takie można było formułować jedynie dla
zagrożeń zewnętrznych. Brak takiego uregulowania był odczuwalną luką
w
skutecznym planowaniu ochrony tych obszarów. W związku z tym
wprowadzono zmiany w art. 20 ust. 3 pkt 7 w odniesieniu do parku narodowego
i rezerwatu przyrody oraz w art. 20 ust. 4 pkt 6 w odniesieniu do parku
krajobrazowego. Konsekwencją tych zmian była konieczno ć zmiany również
art. 19 ust. 2 pkt 2 dotyczącego uzgadniania z wła ciwymi radami gmin ustaleń
planów ochrony dotyczących eliminacji lub ograniczania zagrożeń
wewnętrznych i zewnętrznych.
Zgodnie z nowym systemem planowania zarządzaniem obszarami Natura
2000, okre lonym w art. 28 – 30, nie będzie wymagane opracowywanie planów
ochrony dla fragmentów obszarów Natura 2000, dla których opracowano plany
ochrony parków narodowych, parków krajobrazowych lub rezerwatów przyrody.
Jednak warunkiem koniecznym jest, aby plany ochrony sporządzane dla tych
form ochrony, w czę ci pokrywającej się z granicami obszarów Natura 2000,
uwzględniały elementy wymagane dla obszarów Natura 2000, okre lone
w art. 29 ust. 5 i 6. W związku z tym, że wiadomym jest, które formy ochrony
pokrywają się z granicach obszarów Natura 2000, w art. 20 ust. 5 wprowadzono
obowiązek uwzględnienia przy sporządzaniu planów ochrony parków
narodowych, parków krajobrazowych lub rezerwatów przyrody, w czę ci
pokrywającej się z granicami obszaru Natura 2000, zakresu planu ochrony lub
planu zadań ochronnych dla obszarów Natura 2000.


4
W obowiązującym stanie prawnym na terenie obszaru chronionego krajobrazu
obowiązuje całkowity zakaz realizacji przedsięwzięć mogących znacząco
oddziaływać na rodowisko w rozumieniu art. 51 ustawy z dnia 27 kwietnia
2001 r. – Prawo ochrony rodowiska. Dodanie w art. 24 ust. 3 umożliwia
realizację przedsięwzięć, dla których sporządzenie raportu o oddziaływaniu na
rodowisko nie jest obowiązkowe i przeprowadzona procedura oceny
oddziaływania na rodowisko wykazała brak znacząco niekorzystnego wpływu
na przyrodę obszaru chronionego krajobrazu. W projekcie analogiczny przepis
obowiązuje w odniesieniu do parków krajobrazowych.
Celem uporządkowania dotychczas obowiązujących przepisów dotyczących
trybu wyznaczania obszarów Natura 2000, zgodnie z Dyrektywą Siedliskową,
wprowadzono następujące zmiany w ustawie o ochronie przyrody:
–
w art. 25 ust. 1 pkt 2 wprowadzono do klasyfikacji obszarów Natura 2000
tworzących sieć obszarów Natura 2000 „obszary mające znaczenie dla
Wspólnoty”,
– w art. 26 przeredagowano upoważnienie ustawowe do wydania
rozporządzenia, w którym zostaną wskazane typy siedlisk przyrodniczych i
gatunki ro lin i zwierząt będące przedmiotem zainteresowania Wspólnoty,
w tym o znaczeniu priorytetowym, wymagające ochrony w
formie
wyznaczenia obszarów Natura 2000,
– dodano art. 27a, w którym doprecyzowano przepisy dotyczące
wyznaczenia, zmiany granic i likwidacji obszarów Natura 2000 oraz
wskazano termin wydania rozporządzenia w sprawie wyznaczenia
specjalnych obszarów ochrony siedlisk Natura 2000.
Zmiany art. 28, 29 oraz 30 wprowadzają nowe lub udoskonalają funkcjonujące
rozwiązania w zakresie planowania ochrony obszarów Natura 2000. Zgodnie
z obowiązującymi przepisami planowanie działań na obszarach Natura 2000
odbywa się wyłącznie na mocy planów ochrony. Przygotowanie ich wymaga
przeprowadzenia bardzo rozbudowanej, a tym samym kosztownej,
inwentaryzacji przyrodniczej oraz uzyskania innych szczegółowych informacji
o obszarze.