Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o służbie cywilnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw

51) w art. 74:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Szef Służby Cywilnej ustala corocznie plan szkoleń
centralnych w służbie cywilnej.”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Przy ustalaniu programów szkoleń Szef Służby Cy-
wilnej współdziała w szczególności z Krajową Szkołą
Administracji Publicznej.”;
52)
art. 75 otrzymuje brzmienie:
„Art. 75. 1. Bezpośredni przełożony ustala, odrębnie dla
każdego członka korpusu służby cywilnej,
z wyjątkiem dyrektora generalnego urzędu,
indywidualny program rozwoju zawodowego,
stanowiący podstawę do kierowania członka
korpusu służby cywilnej na szkolenia, biorąc
pod uwagę w szczególności:
1) wnioski zawarte w ocenie okresowej
członka korpusu służby cywilnej;
2) planowaną ścieżkę awansu stanowisko-
wego i finansowego członka korpusu służ-
by cywilnej;
3) plany i możliwości rozwoju zawodowego
członka korpusu służby cywilnej;
4) potrzeby i możliwości urzędu w zakresie
zatrudnienia.
2. Program, o którym mowa w ust. 1, jest akcep-
towany przez osobę kierującą komórką organi-
zacyjną i zatwierdzany przez dyrektora gene-
ralnego urzędu.
3.
Prezes Rady Ministrów może określić,
w drodze zarządzenia, szczegółowy sposób

45

ustalania indywidualnego programu rozwoju
zawodowego członka korpusu służby cywilnej.”;
53) w art. 80 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Karalność przewinienia dyscyplinarnego ustaje, jeżeli
od czasu jego popełnienia upłynęły 4 lata.”;
54) w art. 82 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Za mniejszej wagi naruszenie obowiązków członka
korpusu służby cywilnej dyrektor generalny urzędu
może ukarać członka korpusu służby cywilnej upo-
mnieniem na piśmie. Ukaranie może być poprzedzone
postępowaniem mającym na celu wyjaśnienie okolicz-
ności sprawy.”;
55)
art. 83 otrzymuje brzmienie:
„Art. 83. 1. Sprawy dyscyplinarne członków korpusu służby
cywilnej rozpoznają komisje dyscyplinarne:
1) w I instancji – komisja dyscyplinarna;
2) w II instancji – Wyższa Komisja Dyscypli-
narna Służby Cywilnej, zwana dalej „Wyż-
szą Komisją Dyscyplinarną”.
2. Sprawy dyscyplinarne osób zajmujących sta-
nowiska dyrektorów generalnych urzędu rozpo-
znaje w I i II instancji Wyższa Komisja Dyscy-
plinarna.
3. Sprawy dyscyplinarne osób zajmujących sta-
nowiska wojewódzkich lekarzy weterynarii i ich
zastępców rozpatruje w I instancji komisja dys-
cyplinarna działająca w urzędzie obsługującym
Głównego Lekarza Weterynarii.”;



46

56)
art. 84 otrzymuje brzmienie:
„Art. 84. 1. Komisję dyscyplinarną urzędu powołuje dyrek-
tor generalny urzędu spośród członków korpu-
su służby cywilnej zatrudnionych w urzędzie.
2. Dyrektorzy generalni urzędów mogą w drodze
porozumienia powołać wspólną komisję dyscy-
plinarną dla kierowanych przez nich urzędów.
3. O powołaniu komisji dyscyplinarnej zawiadamia
się niezwłocznie Szefa Służby Cywilnej.
4. Komisję dyscyplinarną, w liczbie co najmniej
10 członków, powołuje się na okres 4 lat.
5. Komisja dyscyplinarna powołuje ze swojego
grona przewodniczącego komisji i jego 2 za-
stępców.
6. Tryb pracy komisji dyscyplinarnej określa regu-
lamin uchwalony przez komisję dyscyplinarną
i zatwierdzony przez dyrektora generalnego
urzędu.”;
57)
w art. 85 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W skład Wyższej Komisji Dyscyplinarnej wchodzi
15 członków powoływanych przez Prezesa Rady Mini-
strów na okres 6 lat, w tym 12 członków powoływa-
nych na wniosek Szefa Służby Cywilnej spośród
urzędników służby cywilnej oraz 3 członków powoły-
wanych na wniosek dyrektora generalnego służby za-
granicznej spośród członków personelu dyplomatycz-
no-konsularnego. Członkowie Wyższej Komisji Dyscy-
plinarnej pełnią swoje funkcje do czasu powołania ich
następców.”;
58)
art. 86 i 87 otrzymują brzmienie:

47

„Art. 86. Wykonywanie zadań w komisji dyscyplinarnej
przez jej członków jest traktowane na równi
z wykonywaniem obowiązków pracowniczych.
Art. 87. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozpo-
rządzenia, wynagrodzenie członków Wyższej
Komisji Dyscyplinarnej, komisji dyscyplinarnych
oraz rzeczników dyscyplinarnych i ich zastępców,
przyjmując minimalne wynagrodzenie przewi-
dziane w przepisach o minimalnym wynagrodze-
niu za pracę za podstawę ustalania wysokości
wynagrodzenia przewodniczącego, zastępców
przewodniczącego i pozostałych członków tych
komisji oraz rzeczników dyscyplinarnych i ich za-
stępców.”;
59) w art. 90:
a) uchyla się ust. 3,
b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. W przypadku rozpatrywania spraw dyscyplinarnych,
o których mowa w art. 83 ust. 2, do składu orzeka-
jącego w II instancji wyznacza się członków komisji,
którzy nie brali udziału w rozpoznawaniu sprawy
w I instancji.”;
60)
art. 91 otrzymuje brzmienie:
„Art. 91. 1. Rzecznika dyscyplinarnego urzędu powołuje
dyrektor generalny urzędu spośród podległych
mu członków korpusu służby cywilnej.
2. Rzecznika dyscyplinarnego dla spraw dyscypli-
narnych osób zajmujących stanowiska dyrekto-
rów generalnych urzędów powołuje Szef Służby
Cywilnej, spośród członków korpusu służby cy-
wilnej.

48

3. Rzecznika dyscyplinarnego dla spraw dyscypli-
narnych osób zajmujących stanowiska woje-
wódzkich lekarzy weterynarii i ich zastępców
powołuje Główny Lekarz Weterynarii, spośród
podległych mu członków korpusu służby cywil-
nej.
4. W uzasadnionych przypadkach można powołać
zastępcę rzecznika dyscyplinarnego. Przepisy
art. 91 i art. 91a stosuje się odpowiednio.
5. W przypadku powołania komisji dyscyplinarnej
w trybie określonym w art. 84 ust. 2, porozu-
mienie może przewidywać powołanie wspólne-
go rzecznika dyscyplinarnego.”;
61) po art. 91 dodaje się art. 91a w brzmieniu:
„Art. 91a. 1. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępo-
wanie wyjaśniające na polecenie osób, o któ-
rych mowa w art. 91 ust. 1-3, i informuje je
o dokonanych ustaleniach. O wszczęciu po-
stępowania rzecznik zawiadamia osobę, któ-
rej ono dotyczy.
2. Rzecznik dyscyplinarny postanawia o przeka-
zaniu komisji dyscyplinarnej wniosku
o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego
albo, za zgodą osób, o których mowa
w art. 91 ust. 1-3, o umorzeniu postępowa-
nia wyjaśniającego.
3. Do wykonywania zadań przez rzecznika dys-
cyplinarnego i jego zastępcę stosuje się prze-
pisy art. 86.”;
62)
w art. 92 ust. 7 otrzymuje brzmienie:

49