Poselski projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw dotyczących procesu inwestycyjnego w budownictwie mieszkaniowym

24
zgłoszenia budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. -
Prawo budowlane;
2) 30 m2 powierzchni użytkowej i ceny 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego,
przyjmowanej na potrzeby obliczenia premii gwarancyjnej od wkładów
oszczędnościowych na książeczkach mieszkaniowych, ostatnio ogłoszonej przed
kwartałem złożenia wniosku o dokonanie zwrotu, w przypadku inwestycji związanych z
wydatkami, o których mowa w ust. 1, niewymagających pozwolenia na budowę ani
zgłoszenia budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. -
Prawo budowlane.”;
2) w art. 4 w ust. 2 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
„3) prawo wynikające ze zgłoszenia budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 2a ustawy z
dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.”;
3) w art. 5 w ust. 5 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) pozwolenia na budowę, albo zaświadczenia o niewniesieniu sprzeciwu do zgłoszenia
budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo
budowlane, albo - w przypadku remontu, o którym mowa w ust. 4 pkt 7 - dokumentu
potwierdzającego tytuł prawny osoby fizycznej do budynku mieszkalnego lub lokalu
mieszkalnego;”.

Art. 19.
Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy decyzją ostateczną
lub prawomocnym orzeczeniem sądu, o których mowa w Dziale III rozdział 1 ustawy
wymienionej w art. 8, stosuje się przepisy dotychczasowe, w ich dotychczasowym brzmieniu,
jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2008 r.

Art. 20.
1. Do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz studiów uwarunkowań i
kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, w stosunku do których podjęto uchwałę
o przystąpieniu do sporządzenia lub zmiany planu lub studium, ale postępowanie nie zostało
zakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, można stosować przepisy dotychczasowe.
2. Do spraw wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną o warunkach zabudowy i
zagospodarowaniu terenu stosuje się przepisy dotychczasowe.
3. Do wniosków o ustalenie warunków zabudowy dla budynków, o których mowa w art. 29 ust. 1
pkt 2a ustawy, o której mowa w art. 4, złożonych przed dniem wejścia w życie niniejszej
ustawy stosuje się przepisy art. 15 niniejszej ustawy.

Art. 21.
1. Rada gminy może podjąć uchwałę w sprawie wyznaczenia terenów, na których wprowadza się
tymczasowy zakaz ustalania warunków zabudowy, nie dłuższy jednak niż 18 miesięcy od
wejścia niniejszej ustawy w życie.
2. Podstawą wyznaczenia terenów, o których mowa w ust. 1, są ustalenia studium uwarunkowań i
kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.
3. Uchwała, o której mowa w ust. 1, jest aktem prawa miejscowego. Do uchwały przepisy art. 14
ust. 2, 4 i 6 ustawy, o której mowa w art. 15, stosuje się odpowiednio.
4. Rada gminy uchyla uchwałę, o której mowa w ust. 1, w całości lub w części, w przypadku gdy
na terenie, na którym obowiązuje, wszedł w życie miejscowy plan zagospodarowania
przestrzennego lub została wydana ostateczna decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu
publicznego.


25

Art. 22.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 15 pkt 4,
który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.




Uzasadnienie

Osiągniecie trwałej poprawy w budownictwie mieszkaniowym wymaga podjęcia działań
eliminujących obecne ograniczenia w budowie i finansowaniu inwestycji mieszkaniowych.
Duża część tych barier ma charakter regulacyjny i wynika z narosłego przez ostatnie lata
bagażu zbyt rygorystycznych przepisów ograniczających swobodę inwestowania na rynku.
Bez wątpienia wprowadzenie w życie kompleksowych zmian w ww. zakresie wiązało się
jeszcze będzie z długotrwałym procesem legislacyjnym. Dostrzegając konieczność dla
kontynuowania reform systemowych zasadne jest, aby wysiłek legislacyjny w pierwszej
kolejności doprowadził do wprowadzenia ograniczonych co prawda, ale bardzo ważnych
zmian, które w szybkim stopniu przyczyniać się poprawy stanu zaspokojenia potrzeb
mieszkaniowych w Polsce. Bez ich wprowadzenia bariery administracyjne i niewystarczające
regulacje dotyczące finansowania mieszkalnictwa jeszcze przez dłuższy okres czasu mogą
obowiązywać, skutkując niewybaczalnym i niczym nieuzasadnionym błędem zaniechania.

Szybkie wprowadzenie takich rozwiązań, sprzyjających rozwojowi budownictwa
mieszkaniowego i poprawie uwarunkowań związanych z finansowaniem inwestycji
mieszkaniowych, jest zasadniczym celem niniejszej inicjatywy legislacyjnej. Propozycje
szczegółowych zmian szeregu ustaw zawarte w projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw
dotyczących procesu inwestycyjnego w budownictwie mieszkaniowym z założenia ograniczają
się do konkretnych działań mających na celu:
- uproszczenie procedur uzyskiwania zgód i pozwoleń w procesie budowlanym,
- zwiększenie wykorzystania dostępnych terenów na cele budownictwa mieszkaniowego,
- stworzenie stabilnych podstaw finansowania akcji kredytowej z jednoczesną poprawą
dostępności finansowania kredytowego.

Szczegółowe omówienie proponowanych zmian

1) Likwidacja instytucji pozwoleń na budowę dla budownictwa mieszkaniowego w
odniesieniu do budynków mieszkalnych o powierzchni nie przekraczającej określonych
limitów powierzchniowych i wysokościowych – Art. 4 projektu ustawy

Przepis art. 4 pkt 1 projektu ustawy przewiduje wprowadzenie zmiany w art. 29 ust. 1 ustawy
z dnia z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, w efekcie której rozpoczęcie budowy
budynków mieszkalnych o powierzchni użytkowej do 5000 m2, których wysokość nie
przekracza 12 metrów, będzie mogło zostać dokonane na podstawie zgłoszenia, a nie jak
dotychczas na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę (także ich przebudowa). Efektem
proponowanej zmiany będzie znaczące uproszczenie procedury administracyjnej
poprzedzającej inwestycję, jak również obniżenie kosztów i skrócenie czasu przygotowań do
rozpoczęcia inwestycji w przypadku budowy domu jednorodzinnego, jak również budynku
wielorodzinnego o rozmiarach nie uzasadniających stosowania rygoru związanego z
uzyskiwaniem pozwolenia w trybie decyzji administracyjnej.

Wraz z powyższą zmianą w art. 30 ustawy Prawo budowlane (art. 4 pkt 3 projektu ustawy)
zaproponowano wprowadzenie zmiany pozwalającej na legalne przystąpienie do budowy na
podstawie dokonania zgłoszenia zamiaru wybudowania obiektu budowlanego, a nie jak
dotychczas na podstawie decyzji administracyjnej. Jednoczesne nałożenie obowiązku
przedłożenia przez inwestora projektu budowlanego, sporządzonego przez projektanta
posiadającego odpowiednie uprawnienia budowlane i należącego do właściwej izby
samorządu zawodowego, powinno zapewnić bezpieczeństwo przyjętych rozwiązań
technicznych i technologicznych, a tym samym spełnienie wymagań podstawowych
określonych w art. 5 ustawy – Prawo budowlane.

Do art. 30 po ust. 4 projekt proponuje dodać ust. 4a - 4d, które określałyby zasady i sposób
dokonania zgłoszenia w przypadku budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 2a.
Wprowadzono konieczność dołączenia do zgłoszenia trzech egzemplarzy projektu
budowlanego wraz z wymaganymi decyzjami, opiniami itd., wykonanego, jak wskazano
powyżej, przez projektanta posiadającego odpowiednie uprawnienia budowlane, określono
tryb wnoszenia o uzupełnienie wniosku i wnoszenia sprzeciwu przez organ oraz zakres
obowiązkowych sprawdzeń dokumentów złożonych przy zgłoszeniu dokonywanych przez
organ, jak również przeznaczenie trzech egzemplarzy projektu budowlanego i czas
przechowywania projektu budowlanego przez organy. Do art. 30 po ust. 4d zaproponowano
dodanie ust. 5, który określałby terminy, w jakich od dnia zgłoszenia można rozpocząć roboty
budowlane, jeżeli organ nie wniesie sprzeciwu. Jednocześnie projekt rozszerza możliwość
wniesienia sprzeciwu przez organ w sytuacji, gdy inwestor nie dokonał obowiązku
uzupełnienia zgłoszenia lub wykonał ten obowiązek nieprawidłowo.

Pozostałe zmiany w odniesieniu do ustawy Prawo budowlane mają charakter porządkująco –
redakcyjny i są konsekwencją zmian przedstawionych powyższej.

2) Uproszczenie procedur uzyskiwania decyzji o warunkach zabudowy i wprowadzenie
rozwiązań przyspieszających tworzenie miejscowych planów zagospodarowania
przestrzennego – Art. 3, 13, 15 i 16 projektu ustawy

Celem proponowanych zmian w przepisach dotyczących gospodarki przestrzennej jest
potrzeba usprawnienia procedury sporządzania studium i planu miejscowego oraz procedury
administracyjnej dotyczącej ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, a w
konsekwencji ułatwienie procesu inwestycyjnego.


2
Projekt ustawy wprowadza przepisy przyspieszające tworzenie miejscowych planów
zagospodarowania przestrzennego, poprzez uproszczenia w procedurze uchwalania tych
planów sprowadzające się do zmniejszenia obowiązków konsultacyjnych samorządów,
zarówno w zakresie opiniowania i uzgodnień projektu studium gminnego oraz projektu planu
miejscowego, jak i terminów konsultacji społecznych tych projektów. Wprowadzono
ograniczenie obowiązkowego zakresu ustaleń planu miejscowego na rzecz ustaleń
fakultatywnych. W zakresie uporządkowania zakresu uzgodnień projektów studium i planu
miejscowego proponuje się następujące zmiany w innych ustawach:
- zmiana w art. 3 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (art. 3 projektu ustawy) wynika
z uporządkowania procedury opiniowania i uzgadniania aktów planistycznych (studiów
gminnych, planów miejscowych i decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania
terenu) oraz kompetencji organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej w tym zakresie,
- zmiana art. 4a ustawy Prawo wodne (art. 13 projektu ustawy) wynika z konieczności
doprowadzenia do spójności tej ustawy z ustawą nowelizowaną. Obecnie obowiązujący
stan prawny nie reguluje jednoznacznie kwestii opiniowania i uzgadniania
poszczególnych aktów planistycznych. Zgodnie z ustawą Prawo wodne studium gminne
powinno podlegać uzgadnianiu z właściwym organem w zakresie gospodarki wodnej i
ochrony przed powodzią, a ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
przewiduje opiniowanie tego aktu w tym zakresie. Aby nie naruszać spójności całego
systemu planowania przestrzennego, zgodnie z którym akty planistyczne o charakterze
polityki przestrzennej (do których należy studium) podlegają tylko opiniowaniu,
natomiast akty stanowiące przepisy prawa miejscowego (plan miejscowy) oraz decyzje o
warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu podlegają uzgadnianiu, a także aby
jednocześnie zapewnić właściwą ochronę przeciwpowodziową zaproponowano w
projekcie nowelizacji stosowną zmianę ustawy prawo wodne. Zgodnie z nią studium
gminne podlegać będzie opiniowaniu, natomiast rozszerzeniu ulegnie zakres uzgadniania
decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu o obszary narażone na
niebezpieczeństwo powodzi. W ten sposób akty prawne, które mają bezpośredni wpływ
na sposób zagospodarowania terenu podlegały będą uzgadnianiu z organem właściwym w
sprawach gospodarowania wodami, a tym samym będą chronione w zakresie
bezpieczeństwa przeciwpowodziowego,
- ustawę z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody dostosowuje się do przepisów
obowiązującej ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 16 projektu
ustawy).

Ponadto w projekcie ustawy proponuje się ograniczenie przypadków, w których – w sytuacji
braku planu miejscowego – wymagana jest decyzja o warunkach zabudowy oraz precyzyjne
określenie takich przypadków. Zmiana ta ma ograniczyć dowolność interpretacji takich
sytuacji, a także ograniczyć konieczność uzyskiwania stosownych decyzji do niezbędnego z
punktu widzenia ładu przestrzennego minimum. W pozostałych przypadkach lokalizacja

3