Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz ustawy - Prawo o ustroju sądów wojskowych

Druk nr 4473

Warszawa, 7 lipca 2011 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Marszałek Senatu



Pan

Grzegorz
Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej


Szanowny Panie Marszałku!

Zgodnie z art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. mam zaszczyt powiadomić Pana Marszałka, że Senat na 80.
posiedzeniu w dniu 7 lipca 2011 r. podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu
projektu ustawy

- o zmianie ustawy - Prawo o ustroju
sądów powszechnych oraz ustawy -
Prawo o ustroju sądów wojskowych.

Projekt ustawy stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu
prawa do orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.
Jednocześnie pragnę poinformować, że Senat upoważnił senatora Piotra
Zientarskiego do reprezentowania Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.


Z poważaniem

(-) Bogdan Borusewicz
U C H W A Ł A
SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia 7 lipca 2011 r.
w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo o ustroju
sądów powszechnych oraz ustawy – Prawo o ustroju sądów wojskowych
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r., Senat wnosi do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie
ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz ustawy – Prawo o ustroju sądów
wojskowych.
Jednocześnie upoważnia senatora Piotra Zientarskiego do reprezentowania Senatu
w pracach nad projektem.
MARSZAŁEK SENATU
Bogdan BORUSEWICZ
p r o j e k t
USTAWA
z dnia
o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych
oraz ustawy – Prawo o ustroju sądów wojskowych
Art. 1.
W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz.
1070, z późn. zm.1)) w art. 80:
1) § 2b otrzymuje brzmienie:
"§ 2b. Jeżeli wniosek o zezwolenie na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej
nie odpowiada warunkom formalnym pisma procesowego określonym w Kodeksie
postępowania karnego, prezes sądu dyscyplinarnego odmawia jego przyjęcia. Na
zarządzenie o odmowie przyjęcia wniosku przysługuje zażalenie do sądu
dyscyplinarnego właściwego do rozpoznania wniosku.";
2) § 2d otrzymuje brzmienie:
"§ 2d. Sąd dyscyplinarny rozpoznaje wniosek o zezwolenie na pociągnięcie sędziego do
odpowiedzialności karnej w terminie czternastu dni od dnia jego wpłynięcia do sądu
dyscyplinarnego.".
Art. 2.
W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. z 2007 r.
Nr 226, poz. 1676, z późn. zm.2)) w art. 30 § 5 otrzymuje brzmienie:

1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1787, z 2002 r. Nr 153,
poz. 1271, Nr 213, poz. 1802 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 188, poz. 1838 i Nr 228, poz. 2256, z 2004 r.
Nr 34, poz. 304, Nr 130, poz. 1376, Nr 185, poz. 1907 i Nr 273, poz. 2702 i 2703, z 2005 r. Nr 13, poz. 98,
Nr 131, poz. 1102, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1410, 1413 i 1417, Nr 178, poz. 1479 i Nr 249, poz. 2104,
z 2006 r. Nr 144, poz. 1044 i Nr 218, poz. 1592, z 2007 r. Nr 25, poz. 162, Nr 64, poz. 433, Nr 73, poz. 484,
Nr 99, poz. 664, Nr 112, poz. 766, Nr 136, poz. 959, Nr 138, poz. 976, Nr 204, poz. 1482 i Nr 230, poz. 1698,
z 2008 r. Nr 223, poz. 1457, Nr 228, poz. 1507 i Nr 234, poz. 1571, z 2009 r. Nr 1, poz. 4, Nr 9, poz. 57, Nr
26, poz. 156 i 157, Nr 56, poz. 459, Nr 157, poz. 1241, Nr 178, poz. 1375, Nr 219, poz. 1706 i Nr 223, poz.
1777, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 205, poz. 1364 oraz z 2011 r. Nr 109, poz. 627.
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 64, poz. 433, z
2008 r. Nr 237, poz. 1651, z 2009 r. Nr 26, poz. 157, Nr 56, poz. 459 i Nr 157, poz. 1241, z 2010 r. Nr 182,
poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 113, poz. 659.
2
"§ 5. Jeżeli wniosek o zezwolenie na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej nie
odpowiada warunkom formalnym pisma procesowego określonym w Kodeksie
postępowania karnego, prezes sądu dyscyplinarnego odmawia jego przyjęcia. Na
zarządzenie o odmowie przyjęcia wniosku przysługuje zażalenie do sądu
dyscyplinarnego właściwego do rozpoznania wniosku.".
Art. 3.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
UZASADNIENIE
1. Ustawa związana z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego
Projektowana ustawa związana jest z wypowiedzią Trybunału Konstytucyjnego
w sprawie K 10/08 (wyrok z dnia 27 października 2010 r.), dotyczącą konstytucyjności art. 80
§ 2b zdanie pierwsze ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych
(Dz. U. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.; dalej jako: u.s.p.).
Sentencja powołanego rozstrzygnięcia została opublikowana w Dz. U. Nr 205, poz.
1364 z dnia 3 listopada 2010 r. Pełny tekst orzeczenia wraz z uzasadnieniem zamieszczony
został w OTK Z.U. z 2010 r. Nr 8A, poz. 81.
2. Przedmiot i istota rozstrzygnięcia Trybunału
2.1. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 80 § 2b zdanie pierwsze u.s.p., rozumiany
w ten sposób, że „oczywista bezzasadność wniosku o zezwolenie na pociągnięcie sędziego do
odpowiedzialności karnej” obejmuje również zagadnienie wymagające zasadniczej wykładni
ustawy, jest niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
2.2. Poddany kontroli sądu konstytucyjnego art. 80 2b u.s.p. przewiduje, że prezes
sądu dyscyplinarnego odmawia przyjęcia wniosku o zezwolenie na pociągnięcie sędziego do
odpowiedzialności karnej, jeżeli nie odpowiada on warunkom formalnym pisma procesowego
określonym w Kodeksie postępowania karnego lub jest oczywiście bezzasadny. Na wydane
w tym przedmiocie zarządzenie przysługuje zażalenie do sądu dyscyplinarnego właściwego
do rozpoznania wniosku.
Przytoczona wyżej regulacja (a ściślej rzecz ujmując – norma prawna wywodzona ze
zdania pierwszego art. 80 § 2b, stanowiąca podstawę odmowy przyjęcia wniosku oczywiście
bezzasadnego) została zaskarżona w związku z uchwałą podjętą przez Sąd Najwyższy w dniu
20 grudnia 2007 r. (sygn. akt I KZP 37/07, OSNKW z 2007 r. Nr 12, poz. 86), rozstrzygającą,
że ze względu na niezamieszczenie w Konstytucji PRL z 1952 r. zakazu tworzenia przepisów
karnych z mocą wsteczną, czyli zasady lex retro non agit, oraz brak mechanizmu prawnego