Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych oraz niektórych innych ustaw

„Art. 113a. 1. O zawieszeniu i podjęciu postępowania, a także o wyłączeniu sprawy do
odrębnego rozpoznania rozstrzyga przewodniczący komisji orzekającej, jeżeli
okoliczności uzasadniające takie rozstrzygnięcie zostaną ujawnione w toku postępowania
poza rozprawą lub posiedzeniem.
2. O łącznym rozpoznaniu spraw o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, w
których wniesione zostały odrębne wnioski o ukaranie, rozstrzyga przewodniczący
komisji orzekającej.”;
83) uchyla się art. 114;
84) w art. 115 dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3 w
brzmieniu:
„2. Z przebiegu posiedzenia protokolant pod kierunkiem przewodniczącego składu
orzekającego sporządza protokół, który zawiera:
1) datę i miejsce posiedzenia oraz wzmiankę o osobach w nim uczestniczących;
2) przebieg posiedzenia i w miarę potrzeby – stwierdzenie innych okoliczności
dotyczących jego przebiegu;
3) treść wydanych w toku posiedzenia postanowień i zarządzeń.
3. Protokół podpisują przewodniczący składu orzekającego i protokolant.”;
85) w art. 116:
a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W wyniku rozpoznania sprawy na posiedzeniu komisja orzekająca, z zastrzeżeniem
art. 78a i art. 79 ust. 2, wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania albo, jeżeli
uzna, że nie zachodzą przesłanki umorzenia postępowania, przekazuje sprawę do
rozpoznania na rozprawie.”,
b) w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) określenie zarzucanego naruszenia dyscypliny finansów publicznych wraz z
podaniem sposobu i czasu jego popełnienia, naruszonego przepisu prawa oraz
przepisu ustawy określającego to naruszenie.”,
c) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
  35
 
„5. Uzasadnienie postanowienia o umorzeniu postępowania sporządza się w
terminie 21 dni od dnia wydania postanowienia. Przepisy art. 137 ust. 2 – 4 stosuje się
odpowiednio.”,
d) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:
„5a. Postanowienie o umorzeniu postępowania wraz z uzasadnieniem doręcza się
stronom niezwłocznie po sporządzeniu uzasadnienia. Na postanowienie stronom służy
zażalenie.”;
86) w art. 121 w ust. 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:
„Zawiadomienie to zawiera określenie zarzucanego naruszenia dyscypliny finansów
publicznych, a także pouczenie, że rozprawa może być przeprowadzona bez ich udziału, a
orzeczenie może zostać wydane zaocznie oraz że obwiniony może składać wnioski
dowodowe.”;
87) w art. 125 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) jest dowód doręczenia obwinionemu i jego obrońcy zawiadomienia o rozprawie, a
obwiniony lub jego obrońca wystąpi z wnioskiem o odroczenie rozprawy, w którym
należycie usprawiedliwi swoją nieobecność na rozprawie nadzwyczajnym
wydarzeniem lub inną przeszkodą, której nie można przezwyciężyć.”;
88) w art. 128 w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:
„Jeżeli istnieje potrzeba uzupełnienia materiału dowodowego o dowody mogące mieć
wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, rozprawę odracza się na czas niezbędny do
uzupełnienia materiału dowodowego.”;
89) w art. 130:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Jeżeli w toku rozprawy okaże się, że jest zasadne postawienie zarzutu naruszenia
dyscypliny finansów publicznych osobie niewymienionej we wniosku o ukaranie i nie
ma przeszkód w łącznym rozpoznaniu sprawy, komisja orzekająca, na wniosek
oskarżyciela, odracza – w celu wspólnego rozpoznania – rozprawę do czasu
wystąpienia z wnioskiem o ukaranie.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:
  36
 
„1a. Rzecznik dyscypliny niezwłocznie wszczyna postępowanie wyjaśniające
wobec osoby, o której mowa w ust. 1. O umorzeniu lub zawieszeniu tego postępowania
rzecznik dyscypliny informuje komisję orzekającą.
1b. Do wniosku o ukaranie, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się art. 112 ust. 1
i 2.”;
90) w art. 131 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Jeżeli w toku rozprawy okaże się, że – nie przekraczając granic wniosku o ukaranie
– można naruszenie dyscypliny finansów publicznych zarzucone obwinionemu
zakwalifikować według innego naruszonego przepisu prawa lub innego przepisu ustawy
określającego to naruszenie, przewodniczący składu orzekającego informuje o tym
obecne na rozprawie strony.”;
91) w art. 135:
a) w ust. 2 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) określenie zarzucanego naruszenia dyscypliny finansów publicznych wraz z
podaniem sposobu i czasu jego popełnienia, naruszonego przepisu prawa oraz
przepisu ustawy określającego to naruszenie;”,
b) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) określenie naruszenia dyscypliny finansów publicznych przypisanego
obwinionemu, z podaniem sposobu i czasu jego popełnienia, wskazaniem
naruszonego przepisu prawa oraz przepisu ustawy określającego to naruszenie;”;
92) w art. 137:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Uzasadnienie orzeczenia sporządza się w terminie 21 dni od dnia ogłoszenia
orzeczenia.”,
b) uchyla się ust. 5;
93) po art. 137 dodaje się art. 137a w brzmieniu:
„Art. 137a. 1. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się stronom niezwłocznie po
sporządzeniu uzasadnienia.
2. Stronom służy odwołanie od orzeczenia.”;
  37
 
94) art. 138 otrzymuje brzmienie:
„Art. 138. 1. Zażalenie na postanowienie rzecznika dyscypliny wnosi się do Głównego
Rzecznika. Zażalenie na zarządzenie i na postanowienie przewodniczącego komisji
orzekającej wnosi się do Przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej. Zażalenie na
postanowienie komisji orzekającej, na postanowienie Głównego Rzecznika oraz na
postanowienie Przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej wnosi się do Głównej
Komisji Orzekającej.
2. Odwołanie od orzeczenia komisji orzekającej wnosi się do Głównej Komisji
Orzekającej.
3. O ile ustawa nie stanowi inaczej, środek zaskarżenia, przysługujący w zakresie
określonym w ustawie, wnosi się na piśmie, za pośrednictwem organu, który wydał
zaskarżane zarządzenie, postanowienie albo orzeczenie, w terminie 14 dni od jego
doręczenia.
4.
rodek zaskarżenia może dotyczyć całości lub części zaskarżonego
rozstrzygnięcia.
5. W treści środka zaskarżenia należy określić, jakiego rozstrzygnięcia domaga się
skarżący. rodek zaskarżenia wnoszony przez rzecznika dyscypliny lub obrońcę powinien
zawierać także zarzuty stawiane zaskarżanemu rozstrzygnięciu.
6. Z treści środka zaskarżenia powinno wynikać, czy jest on wnoszony na korzyść,
czy na niekorzyść obwinionego. Rzecznik dyscypliny może wnosić środki zaskarżenia
również na korzyść obwinionego.”;
95) w art. 139:
a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1,
b) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) przekazuje je niezwłocznie, wraz z aktami sprawy, do rozpoznania w drugiej
instancji, o ile ustawa nie stanowi inaczej.”,
c) dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zażalenie służy osobie, która
złożyła środek zaskarżenia będący przedmiotem tego postanowienia.”;
  38
 
96) po art. 139 dodaje się art. 139a i 139b w brzmieniu:
„Art. 139a. Organ, któremu przekazano do rozpoznania środek zaskarżenia,
niezwłocznie po jego otrzymaniu wydaje postanowienie o odmowie przyjęcia środka
zaskarżenia, jeżeli został wniesiony po terminie lub przez osobę nieuprawnioną. Na
postanowienie zażalenie służy osobie, która złożyła środek zaskarżenia będący
przedmiotem tego postanowienia.
Art. 139b. Główny Rzecznik i Przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej,
któremu przekazano do rozpoznania środek zaskarżenia:
1) wydaje postanowienie o zawieszeniu postępowania, jeżeli ujawnią się okoliczności,
o których mowa w art. 25 ust. 2 albo art. 78a ust. 1;
2) zarządza wyłączenie sprawy do odrębnego postępowania, jeżeli ujawnią się
okoliczności określone w art. 79 ust. 2.”;
97) art. 140 otrzymuje brzmienie:
„Art. 140. 1. rodek zaskarżenia może zostać cofnięty przez wnoszącego ten środek
do czasu jego rozpoznania przez organ drugiej instancji.
2. Odwołanie od orzeczenia komisji orzekającej może być cofnięte przez wnoszącego
ten środek do czasu zamknięcia rozprawy w drugiej instancji.
3. Odwołanie od orzeczenia komisji orzekającej wniesione przez rzecznika
dyscypliny może być cofnięte także przez Głównego Rzecznika. Cofnięcie odwołania
poza rozprawą następuje w drodze zarządzenia, które wymaga uzasadnienia. Zarządzenie
wraz z uzasadnieniem doręcza się rzecznikowi dyscypliny, który wniósł odwołanie, i
Głównej Komisji Orzekającej. O cofnięciu odwołania na rozprawie powiadamia się
rzecznika dyscypliny.
4. rodka zaskarżenia wniesionego na korzyść obwinionego nie można cofnąć bez
jego zgody.
5. Cofnięty środek zaskarżenia pozostawia się bez rozpoznania, chyba że zachodzi
jedna z okoliczności powodujących nieważność postanowienia lub orzeczenia z mocy
prawa.
  39