Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych oraz niektórych innych ustaw

Przewiduje się zmniejszenie wydatków na ryczałtowe wynagrodzenia miesięczne
przysługujące członkom resortowych komisji orzekających, Wspólnej Komisji Orzekającej
oraz Komisji Orzekającej przy Szefie KPRM oraz rzeczników w związku z projektowanymi
zmianami organizacji komisji, tj. zmniejszeniem ich liczby z 19 do 5. Obecnie ryczałtowe
wynagrodzenia miesięczne są wypłacane łącznie 252 osobom (przewodniczącym, ich
zastępcom, członkom komisji oraz rzecznikom dyscypliny). Przewiduje się, że
wynagrodzenia te będą wypłacane łącznie 110 osobom.
Przewiduje się zwiększenie wydatków na wypłatę ryczałtowych wynagrodzeń za udział w
rozprawie.
Proponuje się zmianę wysokości mnożników. W porównaniu z obecnie obowiązującą
ustawą, wzrosłyby mnożniki określające wysokość ryczałtowego wynagrodzenia
miesięcznego przysługującego:
– przewodniczącym komisji orzekających z 0,4 do 0,6 przeciętnego wynagrodzenia
miesięcznego,
– zastępcom przewodniczących komisji orzekających z 0,3 do 0,4 przeciętnego
wynagrodzenia miesięcznego,
– rzecznikom dyscypliny finansów publicznych z 0,4 do 0,8 przeciętnego wynagrodzenia
miesięcznego,
– zastępcom rzecznika dyscypliny finansów publicznych z 0,3 do 0,6 przeciętnego
wynagrodzenia miesięcznego.
Mnożnik określający wysokość ryczałtowego wynagrodzenia miesięcznego przysługujący
Przewodniczącemu Głównej Komisji Orzekającej (0,8 przeciętnego wynagrodzenia
miesięcznego), zastępcom Przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej (0,6
przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego), Głównemu Rzecznikowi Dyscypliny Finansów
Publicznych (0,8 przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego), zastępcom Głównego
Rzecznika Dyscypliny Finansów Publicznych (0,6 przeciętnego wynagrodzenia
miesięcznego) pozostaje bez zmian.
W porównaniu z obowiązującą ustawą zmniejszyłyby się mnożniki określające wysokość
wynagrodzenia miesięcznego przysługującego:
– członkom komisji orzekających z 0,2 do 0,08 przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego,
58

– członkom Głównej Komisji Orzekającej z 0,4 do 0,1 przeciętnego wynagrodzenia
miesięcznego.
Wysokości mnożników określających ryczałtowe wynagrodzenie za udział w rozprawie lub
posiedzeniu wynosiłyby:
– dla przewodniczącego składu orzekającego komisji orzekającej 0,12 przeciętnego
wynagrodzenia (zwiększenie z 0,08 przeciętnego wynagrodzenia),
– dla przewodniczącego składu orzekającego komisji orzekającej wyznaczonego do
sporządzenia uzasadnienia orzeczenia lub postanowienia 0,18 przeciętnego
wynagrodzenia (zwiększenie z 0,08 przeciętnego wynagrodzenia),
– dla członka składu orzekającego komisji orzekającej 0,06 przeciętnego wynagrodzenia
(zmniejszenie z 0,07 przeciętnego wynagrodzenia),
– dla członka składu orzekającego komisji orzekającej wyznaczonego do sporządzenia
uzasadnienia orzeczenia lub postanowienia 0,12 przeciętnego wynagrodzenia
(zwiększenie z 0,07 przeciętnego wynagrodzenia),
– dla oskarżyciela występującego przed komisją orzekającą (rzecznika dyscypliny finansów
publicznych lub jego zastępcy) 0,06 przeciętnego wynagrodzenia (zmniejszenie z 0,07
przeciętnego wynagrodzenia),
– dla przewodniczącego składu orzekającego Głównej Komisji Orzekającej 0,16
przeciętnego wynagrodzenia (zwiększenie z 0,12 przeciętnego wynagrodzenia),
– dla przewodniczącego składu orzekającego Głównej Komisji Orzekającej wyznaczonego
do sporządzenia uzasadnienia orzeczenia lub postanowienia 0,24 przeciętnego
wynagrodzenia (zwiększenie z 0,12 przeciętnego wynagrodzenia),
– dla członka składu orzekającego Głównej Komisji Orzekającej 0,08 przeciętnego
wynagrodzenia (zmniejszenie z 0,1 przeciętnego wynagrodzenia),
– dla członka składu orzekającego Głównej Komisji Orzekającej wyznaczonego do
sporządzenia uzasadnienia orzeczenia lub postanowienia 0,16 przeciętnego
wynagrodzenia (zwiększenie z 0,1 przeciętnego wynagrodzenia),
– dla oskarżyciela występującego przed Główną Komisją Orzekającą (Głównego Rzecznika
Dyscypliny Finansów Publicznych lub jego zastępcy) 0,08 przeciętnego wynagrodzenia
(zmniejszenie z 0,1 przeciętnego wynagrodzenia),
59

– dla protokolanta 0,035 przeciętnego wynagrodzenia.
Szacunkowe obliczenia zawarte w poniższej tabeli uwzględniają wszystkie zmiany dotyczące
organów właściwych w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych. W sposób
przybliżony odzwierciedlają także projektowane rozszerzenie zakresu podmiotowego i
przedmiotowego odpowiedzialności. Skutki finansowe takich zmian są trudne do
oszacowania; należy jednak założyć, że mogą spowodować konieczność poniesienia
dodatkowych wydatków związanych ze zwiększeniem o około 10 % liczby rozpoznawanych
spraw przed komisjami orzekającymi.
po wprowadze niu
wg us tawy
zmian
obe cnie
ws kaźników i
różnica
obowiązujące j
zmnie js ze niu
liczby komis ji
1
2
3
4 (2-3)
OGÓŁEM:
5 505 956,16 4 511 911,

96
994 044,

20
os zczę dność
GKO:
382 512,77
253 197,

37
129 315,

40
oszczędność
Główny Rzecznik i
131 488,76
128 228,

71
3 260,

05
oszczędność
jego zastępcy:
komisje I instancji:
3 770 250,14
2 485 789,

65
1 284 460,

49
oszczędność
rzecznicy I instancji
dodatkowe
1 221 704,49
1 644 696,

23
-
422 991,

74
i ich zastępcy:
wydatki

Należy także założyć, że funkcjonowanie międzyresortowych komisji orzekających, z uwagi
na ich rozszerzoną właściwość i znaczną liczbę spraw do nich wpływających, wiązać się
będzie z koniecznością zapewnienia dodatkowej obsługi organizacyjnej i administracyjno-
-prawnej tym komisjom i właściwym rzecznikom dyscypliny finansów publicznych.
Przewiduje się, że roczne wydatki związane z zatrudnieniem dodatkowych 10 osób,
wykonujących przedmiotową obsługę, wynosić będą ok. 580 tys. zł (w tym na
wynagrodzenia – ok. 540
tys.
zł, na pokrycie pozaosobowych kosztów utrzymania
stanowiska pracy wraz z odpisem na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych – ok. 40 tys.
zł). Ponadto należy uwzględnić koszty zatrudnienia osoby wykonującej obowiązki związane
z planowanym wprowadzeniem nadzoru administracyjnego, jaki minister właściwy do spraw
finansów będzie sprawował nad działalnością Głównego Rzecznika oraz Głównej Komisji
60

Orzekającej (ok. 72 tys. zł rocznie). Jednorazowe wydatki związane z utworzeniem
stanowisk pracy wyniosłyby ok. 61 tys. zł.
Reasumując – skutki finansowe, związane z proponowaną nową organizacją resortowych
komisji orzekających, zmianą zasad ryczałtowego wynagradzania osób wykonujących
funkcje organów właściwych w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych
oraz założonym wzrostem rozpoznawanych spraw powinny spowodować oszczędności w
kolejnych latach budżetowych w wysokości ok. 994 tys. zł, wydatki z budżetu państwa
związane z zatrudnieniem dodatkowych 11 osób wynosić będą ok. 652 tys. zł rocznie oraz
jednorazowo ok. 61 tys. zł w pierwszym roku wprowadzenia zmian, przeznaczonych na
wydatki związane z utworzeniem nowych stanowisk pracy. Ostatecznie zatem dla budżetu
państwa proponowane zmiany winny skutkować oszczędnościami na poziomie ok. 342 tys.
zł rocznie.
Wpływ projektowanej regulacji na rynek pracy
Nie przewiduje się, aby rozwiązania zaproponowane w projekcie miały wpływ na rynek
pracy.
Wpływ projektowanej regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym
funkcjonowanie przedsiębiorstw
Nie przewiduje się, aby rozwiązania zaproponowane w projekcie miały wpływ na
konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw.
Wpływ projektowanej regulacji na sytuację i rozwój regionalny
Nie przewiduje się, aby rozwiązania zaproponowane w projekcie miały wpływ na sytuację i
rozwój regionów.

Wyniki prowadzonych konsultacji
Projekt założeń do projektu ustawy o zmianie ustawy o odpowiedzialności za naruszenie
dyscypliny finansów publicznych, na podstawie którego opracowany został niniejszy projekt,
równolegle z przeprowadzeniem uzgodnień międzyresortowych przekazany został do
konsultacji Przewodniczącemu Krajowej Rady Regionalnych Izb Obrachunkowych, a także
rzecznikom dyscypliny finansów publicznych i przewodniczącym komisji orzekających oraz
Głównej Komisji Orzekającej. Przewodniczący Krajowej Rady Regionalnych Izb
61

Obrachunkowych nie zgłosił uwag, natomiast uwagi rzeczników i przewodniczących komisji
orzekających zostały rozważone i w miarę możliwości uwzględnione.
Projekt założeń do projektu ustawy o zmianie ustawy o odpowiedzialności za naruszenie
dyscypliny finansów publicznych był także przedmiotem konsultacji w ramach Komisji
Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego.
Ponadto zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej
w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z późn. zm.) projekt założeń, a
następnie projekt ustawy został zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej, na stronie
internetowej Ministerstwa Finansów. aden podmiot nie zgłosił zainteresowania pracami nad
projektem w trybie przepisów o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa.
Na podstawie § 12 ust. 3a uchwały nr 49 Rady Ministrów z dnia 19 marca 2002 r. –
Regulamin pracy Rady Ministrów, w dniu 25 maja 2011 r. projekt ustawy został przekazany
do zaopiniowania Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego.
W swoim stanowisku z dnia 29 czerwca 2011 r. Strona Samorządowa powtórzyła postulaty,
które zostały wyrażone w stanowisku Zespołu ds. Systemu Finansów Publicznych Komisji
Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego z dnia 1 czerwca 2011 r. Kwestia dotyczyła
zapisania w art. 26 ustawy, że „W tych postępowaniach, które dotyczą dysponentów środków
finansowych podległych organowi wykonawczemu jednostki samorządu terytorialnego
wymierzenie kary zostaje powierzone organowi wykonawczemu, o ile skutek finansowy nie
przekracza 6-krotności przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego”. Jednocześnie kierownik
jednostki samorządu terytorialnego jest odpowiedzialny za niewszczynanie postępowania.
Zdaniem Strony Samorządowej taki zapis nie obniży dyscypliny finansów publicznych, ale
pozwoli na tańsze, szybsze i skuteczniejsze jej egzekwowanie. Pozwoli też na
wyeliminowanie 75 % spraw kierowanych dziś do rzecznika dyscypliny finansów, które
kończą się umorzeniem lub uniewinnieniem, a rodzą ogromne koszty związane z
przygotowaniem dokumentów.
Ustosunkowując się do stanowiska Strony Samorządowej należy stwierdzić, że art. 26 ustawy
określa przypadki wyłączające karalność naruszenia dyscypliny finansów publicznych, a tym
samym możliwość dochodzenia odpowiedzialności, ze względu na nieznaczne skutki
naruszenia dla finansów publicznych. Określone zachowanie, choć wypełnia znamiona
naruszenia dyscypliny finansów publicznych, to naruszenia tego, w świetle ustawy, nie
stanowi, ponieważ jego negatywny skutek finansowy nie przekroczył określonej wartości.
62