Rządowy projekt ustawy o redukcji niektórych obowiązków dla obywateli i przedsiębiorców

gospodarki wszelkie zmiany stanu faktycznego i prawnego w zakresie okoliczności, o których
mowa w art. 91 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, tj. gdy nastąpiło otwarcie likwidacji przedsiębiorcy
zagranicznego, który utworzył oddział lub przedsiębiorca ten utracił prawo wykonywania
działalności gospodarczej. W takim przypadku minister właściwy do spraw gospodarki
wydaje decyzję o zakazie wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę
zagranicznego w ramach oddziału, a odpis decyzji przesyła do właściwego sądu rejestrowego.
Zakaz ten nie podlega rejestracji w KRS. Natomiast KRS otrzymuje równolegle informacje
o otwarciu i zakończeniu likwidacji zarówno oddziału, jak i przedsiębiorcy zagranicznego
(art. 44 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym), do przekazania
których przedsiębiorca jest zobowiązany na podstawie art. 47 ww. ustawy.
Zgodnie z propozycją zawartą w projekcie ustawy, sąd rejestrowy będzie obowiązany,
po uzyskaniu informacji o otwarciu likwidacji przedsiębiorcy zagranicznego, przekazać tę
informację ministrowi właściwemu do spraw gospodarki niezwłocznie, nie później niż
w
terminie 3 dni roboczych od dnia zgłoszenia tej informacji przez przedsiębiorcę
zagranicznego (projektowany art. 44 ust. 1a).
Należy zauważyć, że w praktyce występują trudności z przepływem informacji
o otwarciu likwidacji przedsiębiorcy zagranicznego, który utworzył oddział na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej. Brak takiej informacji uniemożliwia wydanie decyzji o zakazie
wykonywania działalności gospodarczej w ramach oddziału. W wyniku wprowadzenia
projektowanej zmiany, przedsiębiorca zagraniczny będzie przekazywał informację o otwarciu
likwidacji tylko do sądu rejestrowego, który tę informację przekaże do ministra właściwego
do wydania decyzji o zakazie wykonywania działalności gospodarczej w ramach oddziału.
Projekt ustawy zawiera również zmianę (art. 47a ust. 3 ustawy o Krajowym Rejestrze
Sądowym), będącą konsekwencją zniesienia z dniem 1 stycznia 2013 r. Monitora Polskiego
B. Zgodnie z projektowanym przepisem dokumenty, o których mowa w art. 47a ust. 2
projektowanej ustawy, spółki będą mogły dobrowolnie ogłaszać w Monitorze Sądowym
i Gospodarczym (a nie jak obecnie w Monitorze Polskim B). Przedmiotowa zmiana, zgodnie
z przepisem końcowym, wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.



13
 
Art. 8. Zmiany w ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy
emerytalnych.
Zmiana art. 83 ust. 2 ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych
ma na celu umożliwienie członkowi otwartego funduszu emerytalnego składania oświadczeń,
w formie elektronicznej, w przypadku zmiany w stosunkach majątkowych między
małżonkami.

Ponadto w projekcie rezygnuje się z obligatoryjnego obowiązku dołączania do
zawiadomienia o zmianie treści oświadczenia dowodów takiej zmiany. Zgodnie
z projektowanym przepisem art. 83 ust. 2 zdanie trzecie dowody zmiany należy przedłożyć
jedynie na żądanie funduszu.

Art. 9. Zmiany w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
umożliwienie organizacjom pracodawców i organizacjom związkowym występowania
o dokonanie ogólnej interpretacji podatkowej
Przepis art. 14a ustawy – Ordynacja podatkowa, upoważnia ministra właściwego do
spraw finansów publicznych do wydawania interpretacji ogólnych przepisów prawa
podatkowego. Zgodnie z przedmiotowym przepisem, minister właściwy do spraw finansów
publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy
podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji,
przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego
Trybunału Sprawiedliwości. Wskazać należy, że kompetencja ministra właściwego do spraw
finansów publicznych do wydawania i publikowania interpretacji ogólnych wynika z jego
wyłącznych kompetencji w zakresie sprawowania nadzoru ogólnego w sprawach
podatkowych.
Zgodnie z brzmieniem projektowanego art. 14a § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa,
reprezentatywna organizacja związkowa oraz reprezentatywna organizacja pracodawców,
o których mowa w ustawie z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-



14
 
-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080,
z późn. zm.), będą mogły wystąpić do ministra właściwego do spraw finansów publicznych
o wydanie interpretacji ogólnej prawa podatkowego w przypadku stwierdzenia rozbieżności
w zakresie niejednolitego stosowania prawa podatkowego.

Art. 10. Zmiany w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe.
Zmiana ustawy – Prawo bankowe jest konsekwencją zmian wprowadzonych
w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (art. 17 projektu
ustawy).
Zgodnie z projektowanym przepisem art. 96 ust. 1a, utworzenie przedstawicielstwa
przez bank zagraniczny i instytucję kredytową, w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. – Prawo bankowe, nie będzie wymagało wpisu do rejestru przedstawicielstw.
Nowelizacja ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w omawianym zakresie zawiera
również normę, zgodnie z którą do przedstawicielstw banków zagranicznych i instytucji
kredytowych nie będą miały zastosowania art. 100 pkt 3, art. 101 ust. 1 oraz art. 102 ustawy
o swobodzie działalności gospodarczej.
Analiza przepisów w zakresie otwarcia przedstawicielstw banków zagranicznych
i instytucji kredytowych wykazała, że na podmioty te obowiązujące przepisy nakładają dwa
obowiązki – poza uzyskaniem zezwolenia KNF podmioty te obowiązane są do uzyskania
wpisu do rejestru przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych prowadzonego przez
ministra właściwego do spraw gospodarki. Taka regulacja jest zbędnym obciążeniem
administracyjnym, które nie wpływa na jakość nadzoru nad działalnością przedstawicielstw
banków zagranicznych i
instytucji kredytowych, a rodzi jedynie w
stosunku do tych
podmiotów dodatkowe koszty związane z wypełnianiem wymagań proceduralnych. Projekt
ustawy rezygnuje zatem z uprawnień ministra właściwego do spraw gospodarki do
otrzymywania informacji o wszelkich zmianach stanu faktycznego i prawnego dotyczących
banków zagranicznych i instytucji kredytowych oraz do wydawania decyzji o zakazie
wykonywania działalności i decyzji o wykreśleniu przedstawicielstwa tych podmiotów
z rejestru przedstawicielstw. Stosowne uprawnienia będzie posiadała KNF w
ramach
sprawowanego nadzoru i instytucji zezwoleń wynikających z ustawy – Prawo bankowe.
15
 
W związku z powyższymi propozycjami zaistniała potrzeba wprowadzenia
następujących zmian w ustawie – Prawo bankowe:
1) nałożono na Komisję Nadzoru Finansowego obowiązek zamieszczania w Biuletynie
Informacji Publicznej wykazu zawierającego informacje o wydanych zezwoleniach na
otwarcie przedstawicielstwa banku zagranicznego i instytucji kredytowej na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, uchylonych zezwoleniach oraz o wygasłych zezwoleniach;
2) określone zostały przesłanki uchylenia przez Komisję Nadzoru Finansowego zezwolenia
na otwarcie przedstawicielstwa; zgodnie z przyjętą propozycją uchylenie zezwolenia nastąpi
w przypadku gdy:
a) bank zagraniczny lub instytucja kredytowa rażąco narusza prawo polskie lub nie
wykonuje obowiązku informacyjnego o zmianach,
b) nastąpiło otwarcie likwidacji banku zagranicznego lub instytucji kredytowej lub
bank zagraniczny utracił prawo wykonywania działalności gospodarczej,
c) działalność przedstawicielstwa banku zagranicznego lub instytucji kredytowej
rażąco wykracza poza zakres ustalony w zezwoleniu,
d) właściwe władze nadzorcze państwa, w którym bank zagraniczny lub instytucja
kredytowa ma swoją siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu, uchyliły
zezwolenie na prowadzenie działalności bankowej przez ten bank lub instytucję
kredytową;
3) określono, że w przypadku zaprzestania przez bank zagraniczny lub instytucję kredytową
wykonywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności w formie
przedstawicielstwa, zezwolenie na otwarcie przedstawicielstwa wygasa. Komisja Nadzoru
Finansowego, w drodze decyzji, stwierdzać będzie wygaśnięcie zezwolenia.

Art. 11. Zmiany w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń
społecznych.
1) skrócenie okresu przedawnienia należności z tytułu składek
W obecnym stanie prawnym, zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o systemie ubezpieczeń
społecznych, należności z tytułu składek ulegają przedawnieniu po upływie 10 lat, licząc od
dnia, w którym stały się wymagalne.
16
 
Zaproponowane w projekcie ustawy rozwiązania mają na celu skrócenie okresu
przedawnienia należności z tytułu składek z 10 do 5 lat.
W konsekwencji wprowadzenia przedmiotowej zmiany, zmianie ulegnie również
art. 24 ust. 6g omawianej ustawy w zakresie skrócenia z 10 do 5 lat, terminu zwrotu
nienależnie opłaconych składek wyżej wymienionej ustawy.
Zgodnie z przepisem końcowym, proponowana zmiana wejdzie w życie z dniem
1 stycznia 2013 r., konieczne jest bowiem umożliwienie ZUS dostosowanie się do nowych
przepisów.
Projekt ustawy w przedmiotowym zakresie wprowadza również przepis przejściowy,
zgodnie z którym do przedawnienia należności z tytułu składek, o którym mowa w art. 24
ust. 4 ww. ustawy, którego bieg rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2013 r., stosuje się
przepisy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, z tym, że bieg przedawnienia rozpoczynać
się będzie od dnia 1 stycznia 2013 r.
Ponadto, jeżeli przedawnienie rozpoczęte przed dniem 1 stycznia 2013 r. nastąpiłoby
zgodnie z przepisami dotychczasowymi wcześniej – przedawnienie następuje z upływem tego
wcześniejszego terminu.
Wyżej określone zasady mają mieć również zastosowanie do nienależnie opłaconych
składek, o których mowa w art. 24 ust. 6g ustawy.

2) zmniejszenie częstotliwości przekazywania przez płatnika ubezpieczonemu
informacji o odprowadzonych składkach do ZUS i NFZ
Z obecnego brzmienia przepisu art. 41 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń
społecznych wynika, że płatnik składek przekazuje do ZUS imienne raporty miesięczne, po
upływie każdego miesiąca kalendarzowego, w
terminie ustalonym dla rozliczania
składek. Jednocześnie, na podstawie art. 41 ust. 8 ustawy informacje zawarte w imiennych
raportach miesięcznych płatnik składek przekazuje ubezpieczonemu na piśmie lub za zgodą
ubezpieczonego – w postaci dokumentu elektronicznego w celu ich weryfikacji.
Comiesięczny obowiązek informowania na piśmie pracowników, w formie imiennych
raportów, o składkach, jakie przedsiębiorcy odprowadzili za nich do ZUS i NFZ, jest
dotkliwym obowiązkiem, w szczególności dla średnich i dużych przedsiębiorców.
17