Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw

32)
w art. 327 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Stronie działającej bez adwokata, radcy prawnego, rzecznika patentowego lub
radcy Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, obecnej przy ogłoszeniu wyroku,
przewodniczący udzieli wskazówek co do sposobu i terminów wniesienia środka
zaskarżenia. Jeżeli zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych jest
obowiązkowe, należy pouczyć stronę o treści przepisów o obowiązkowym zastępstwie oraz
o skutkach niezastosowania się do tych przepisów.”;

33)
art. 343 otrzymuje brzmienie:
„Art. 343. Wyroki zaoczne doręcza się z urzędu obu stronom z pouczeniem

o przysługujących im środkach zaskarżenia. Pozwanego poucza się także o treści art. 344 § 2
zdanie drugie.”;

34)
w art. 344 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. W piśmie zawierającym sprzeciw pozwany powinien przytoczyć zarzuty, które pod
rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy, oraz
okoliczności faktyczne i dowody na ich potwierdzenie. Sąd pomija spóźnione twierdzenia
i dowody, chyba że strona nie zgłosiła ich w sprzeciwie bez swojej winy lub uwzględnienie
spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo
występują inne wyjątkowe okoliczności.”;

35)
w art. 357 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Postanowienia wydane na posiedzeniu niejawnym sąd doręcza z urzędu obu
stronom, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Gdy stronie przysługuje środek
zaskarżenia, postanowienie należy doręczyć z uzasadnieniem; doręczając postanowienie,
należy pouczyć stronę występującą w sprawie bez adwokata, radcy prawnego, rzecznika
patentowego lub radcy Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa o dopuszczalności, terminie
i sposobie wniesienia środka zaskarżenia.”;

36)
w art. 369 dodaje się § 3 w brzmieniu:

10

„§ 3. Termin, o którym mowa w § 1 i 2, uważa się za zachowany także wtedy, gdy przed
jego upływem strona wniosła apelację do sądu drugiej instancji. W takim wypadku sąd ten
niezwłocznie przesyła apelację do sądu, który wydał zaskarżony wyrok.”;

37)
art. 3941 otrzymuje brzmienie:
„Art. 3941. § 1. Zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje na postanowienie sądu
drugiej instancji odrzucające skargę kasacyjną oraz na postanowienie sądu drugiej lub
pierwszej instancji odrzucające skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia.
§ 11. Zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje także w razie uchylenia przez sąd
drugiej instancji wyroku sądu pierwszej instancji i przekazania sprawy do ponownego
rozpoznania.

§ 2. W sprawach, w których przysługuje skarga kasacyjna, zażalenie przysługuje także
na postanowienie sądu drugiej instancji kończące postępowanie w sprawie, z wyjątkiem
postanowień, o których mowa w art. 3981, a także postanowień wydanych w wyniku
rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji.

§ 3. Do postępowania przed Sądem Najwyższym toczącego się na skutek zażalenia
stosuje się odpowiednio art. 394 § 2 i 3, art. 395, art. 397 § 1, art. 3986 § 3, art. 39810,
art. 39814, art. 39815 § 1 zdanie pierwsze, art. 39816, art. 39817, art. 39821.”;

38)
po art. 3941 dodaje się art. 3942 w brzmieniu:
„Art.
3942. § 1. Na postanowienia sądu drugiej instancji, których przedmiotem są
oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego, zwrot kosztów procesu, skazanie świadka,
biegłego, strony, jej pełnomocnika oraz osoby trzeciej na grzywnę, zarządzenie
przymusowego sprowadzenia i aresztowania świadka, odmowa zwolnienia świadka
i biegłego od grzywny i świadka od przymusowego sprowadzenia, przysługuje zażalenie do
innego składu tego sądu, z wyjątkiem postanowień wydanych w wyniku rozpoznania
zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji.

§ 2. W postępowaniu toczącym się na skutek zażalenia, o którym mowa w § 1, przepisy
art. 394 § 2 i 3, art. 395 § 1, art. 396 i art. 397 § 1, 11 i § 2 zdanie pierwsze stosuje się
odpowiednio.”;


11

39)
w art. 3982 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach o prawa majątkowe, w których
wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych, a w sprawach
z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych – niższa niż dziesięć tysięcy złotych.
Jednakże w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych skarga kasacyjna przysługuje
niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia w sprawach o przyznanie i o wstrzymanie
emerytury lub renty oraz o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego. Niezależnie od
wartości przedmiotu zaskarżenia skarga kasacyjna przysługuje także w sprawach

o odszkodowanie z tytułu wyrządzenia szkody przez wydanie prawomocnego orzeczenia
niezgodnego z prawem.”;

40)
w art. 39822 § 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„§ 1. Na orzeczenia referendarza sądowego co do istoty sprawy oraz na orzeczenia
kończące postępowanie, jak również na orzeczenia, o których mowa w art. 394 § 1
pkt 1, 2, 42 i 5 – 9, przysługuje skarga, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Skargę
rozpoznaje sąd, w którym wydano zaskarżone orzeczenie.
§ 2. W razie wniesienia skargi orzeczenie referendarza sądowego traci moc.”;

41)
art. 462 otrzymuje brzmienie:
„Art. 462. W sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych organizacje
pozarządowe w zakresie swoich zadań statutowych, za zgodą pracownika lub
ubezpieczonego wyrażoną na piśmie, mogą wytaczać powództwa na rzecz pracownika lub
wnosić odwołania od decyzji organów rentowych, a także, za zgodą pracownika lub
ubezpieczonego wyrażoną na piśmie, przystępować do nich w toczącym się postępowaniu.”;

42)
uchyla się art. 474;

43)
w części pierwszej w księdze pierwszej w tytule VII w dziale IVa tytuł otrzymuje
brzmienie:
„IVa. Postępowanie w sprawach zakresu ochrony konkurencji”;


12

44)
w części pierwszej w księdze pierwszej w tytule VII w dziale IVa uchyla się rozdział 1;
45)
w części pierwszej w księdze pierwszej w tytule VII w dziale IVa uchyla się oznaczenie
„Rozdział 2” i tytuł tego rozdziału „Postępowanie w sprawach z zakresu ochrony
konkurencji”;
46)
po art. 47929 dodaje się art. 47929a w brzmieniu :
„Art. 47929a § 1. Jeżeli przepisy odrębne przyznają określonym podmiotom,
które nie uczestniczą w sprawie, uprawnienie do przedstawiania sądowi istotnego dla
sprawy poglądu, do podmiotów tych stosuje się odpowiednio art. 63 ustawy z dnia
17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego. Jednak na wniosek
podmiotu uprawnionego sąd może zezwolić, aby pogląd został przedstawiony także
ustnie na rozprawie.
§ 2.
Na wniosek podmiotu uprawnionego sąd udostępnia akta sprawy
w zakresie niezbędnym do przedstawienia poglądu.”;
47)
w części pierwszej w księdze pierwszej w tytule VII w dziale IVa oznaczenie „Rozdział
3” zastępuje się oznaczeniem „Dział IVb”, oznaczenie „Rozdział 4” – oznaczeniem „Dział
IVc”, oznaczenie „Rozdział 5” – oznaczeniem „Dział IVd” i oznaczenie „Rozdział 6”
– oznaczeniem „Dział IVe”;

48)
uchyla się art. 47937;

49)
w art. 47938 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Powództwo w sprawach rozpoznawanych według przepisów niniejszego rozdziału
może wytoczyć każdy, kto według oferty pozwanego mógłby zawrzeć z nim umowę
zawierającą postanowienie, którego uznania za niedozwolone żąda się pozwem. Powództwo
może wytoczyć także organizacja pozarządowa, do której zadań statutowych należy ochrona
interesów konsumentów, powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów oraz Prezes Urzędu
Ochrony Konkurencji i Konsumentów.”;

50)
w art. 491 § 3 otrzymuje brzmienie:

„§ 3. Nakaz zapłaty doręcza się stronom; pozwanemu wraz z pozwem, załącznikami
i pouczeniem o treści art. 493 § 1 zdanie trzecie.”;


13

51)
w art. 493 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Pismo zawierające zarzuty wnosi się do sądu, który wydał nakaz zapłaty. W piśmie
pozwany powinien wskazać, czy zaskarża nakaz w całości, czy w części, przedstawić
zarzuty, które pod rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdaniem się w spór co do istoty
sprawy oraz okoliczności faktyczne i dowody na ich potwierdzenie. Sąd pomija spóźnione
twierdzenia i dowody, chyba że strona nie zgłosiła ich w zarzutach bez swojej winy lub
uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu
sprawy albo występują inne wyjątkowe okoliczności.”;

52)
w art. 495 uchyla się § 3;

53)
w art. 502 § 2 otrzymuje brzmienie:

„§ 2. Pozwanemu doręcza się nakaz zapłaty wraz z pozwem i pouczeniem o sposobie
wniesienia sprzeciwu, o treści art. 503 § 1 zdanie trzecie oraz o skutkach niezaskarżenia
nakazu.”;

54)
w art. 503 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Pismo zawierające sprzeciw wnosi się do sądu, który wydał nakaz
zapłaty, a w przypadku nakazu wydanego przez referendarza sądowego – do
sądu, przed którym wytoczono powództwo. W piśmie pozwany powinien
wskazać, czy zaskarża nakaz w całości, czy w części, przedstawić zarzuty,
które pod rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdaniem się w spór co do
istoty sprawy, oraz okoliczności faktyczne i dowody na ich potwierdzenie.
Sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona nie zgłosiła ich
w sprzeciwie bez swojej winy lub uwzględnienie spóźnionych twierdzeń
i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo występują inne
wyjątkowe okoliczności.”;
55)
uchyla się art. 5055;

56)
w art. 50518 uchyla się § 2;

57)
w art. 50519 uchyla się § 2 i 3;

14