Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Europejskiej karty języków regionalnych lub mniejszościowych, sporządzonej w Strasburgu dnia 5 listopada 1992 r.

7
lokalnych, uchwalonych przez jednostki samorządu lokalnego, stosownie do art. 12
Konstytucji Republiki Chorwacji oraz art. 7 i 8 Konstytucyjnych praw człowieka i wolności
obywatelskich oraz praw wspólnot narodowych i etnicznych oraz mniejszości narodowych,
zamieszkujących w Republice Chorwacji.
Okres
obowiązywania: 1 marca 1998 r. –
Powyższe stwierdzenie odnosi się do art.: 1.


Republika Cypryjska

Oświadczenie zawarte w liście Chargé d’Affaires ad interim Stałego
Przedstawicielstwa Cypru z dnia 3 sierpnia 2005 r. zarejestrowanym w Sekretariacie
Generalnym w dniu 4 sierpnia 2005 r., wersja oryginalna – język angielski
W czasie ratyfikacji Europejskiej karty języków regionalnych lub mniejszościowych
Republika Cypryjska złożyła w dniu 26 sierpnia 2002 r. oświadczenie, które mogło być
uznane za pozostające w sprzeczności z postanowieniami karty, co do zobowiązań z niej
wynikających.
W celu usunięcia wszelkich wątpliwości i wyjaśnienia zasięgu podjętych zobowiązań,
Republika Cypryjska niniejszym wycofuje oświadczenie z dnia 26 sierpnia 2002 r. i zastępuje
je poniższym oświadczeniem:
Republika Cypryjska, potwierdzając swą wolę poszanowania celów i zasad
Europejskiej karty języków regionalnych lub mniejszościowych, oświadcza, że zamierza
stosować postanowienia Części II karty, zgodnie z art. 2 ust. 1, do języka ormiańskiego jako
języka nieterytorialnego w rozumieniu art. 1 pkt c karty.
Republika Cypryjska stwierdza, że jej Konstytucja i ustawodawstwo skutecznie bronią
zasady równości i niedyskryminacji z powodu przynależności danej osoby do społeczności,
jej rasy, religii, języka, płci, przekonań politycznych lub innych, pochodzenia narodowego lub
społecznego, urodzenia, koloru skóry, zamożności, klasy społecznej lub z jakiegokolwiek
innego powodu.
Okres obowiązywania: 4 sierpnia 2005 r. –
Powyższe stwierdzenie odnosi się do art.: 2.




8
Królestwo Danii

Oświadczenie zawarte w nocie werbalnej Stałego Przedstawicielstwa Danii
przekazane w czasie składania dokumentu ratyfikacyjnego w dniu 8 września 2000 r.,
wersja oryginalna – język angielski
Zgodnie z art. 2 ust. 2 oraz art. 3 ust. 1 Europejskiej karty języków regionalnych
lub mniejszościowych, Dania oświadcza, iż będzie stosować następujące postanowienia,
zawarte w Części III karty, w odniesieniu do języka mniejszości niemieckiej w Południowej
Jutlandii:
art. 8 ust. 1 pkt a (iii), b (iv), c (iii) oraz (iv), d (iii), e (ii), f (ii), g, h, i; ust. 2
art. 9 ust. 1 pkt b (iii), c (iii); ust. 2 pkt a, b, c
art. 10 ust. 1 pkt a (v); ust. 4 pkt c; ust. 5
art. 11 ust. 1 pkt b (i) oraz (ii), c (i) oraz (ii), d, e (i), f (ii), g; ust. 2
art. 12 ust. 1 pkt a, b, d, e, f, g; ust. 2; ust. 3
art. 13 ust. 1 pkt a, c, d; ust. 2 pkt c
art. 14 pkt a, b
Rząd Duński uważa, że art. 9 ust. 1 pkt b (iii) i c (iii), nie wykluczają zasady
wymagania przez krajowe prawo proceduralne załączania tłumaczenia do dokumentów
sądowych, sporządzonych w języku obcym.
Okres obowiązywania: 1 stycznia 2001 r. –
Powyższe stwierdzenie odnosi się do art.: 2 i 3.

Oświadczenie zawarte w nocie werbalnej Stałego Przedstawicielstwa Danii
przekazane w czasie składania dokumentu ratyfikacyjnego w dniu 8 września 2000 r.,
wersja oryginalna – język angielski
Królestwo Danii obejmuje Danię, Wyspy Owcze oraz Grenlandię.
Rozdział 11 ustawy Nr 137 z 23 marca 1948 r. o autonomii Wysp Owczych
stwierdza, że „język farerski uznaje się za język podstawowy, jednak mieszkańcy Wysp
powinni nauczyć się języka duńskiego w stopniu dobrym i z należytą starannością;
w sprawach publicznych zaś można używać zarówno języka duńskiego jak i języka
farerskiego”. Na mocy wspomnianej ustawy, język farerski znajduje się pod znaczną ochroną,
stąd postanowienia karty nie będą miały w jego przypadku zastosowania; por. art. 4 ust. 2
karty. Z tego powodu rząd duński nie zamierza przedstawiać okresowych raportów, zgodnie
z art. 15 karty w odniesieniu do języka farerskiego.

9
Ratyfikowanie karty przez Danię w żadnym przypadku nie może wpłynąć ujemnie
na wyniki negocjacji w sprawie przyszłego statusu konstytucyjnego Wysp Owczych.
Rozdział 9 ustawy Nr 577 z dnia 29 listopada 1978 r. o autonomii Grenlandii
stwierdza, że:
1) język grenlandzki jest językiem podstawowym, języka duńskiego należy nauczać
z należytą starannością.
2) w sprawach oficjalnych można używać jednego z tych dwóch języków.
Na mocy wspomnianej ustawy, język grenlandzki znajduje się pod znaczną ochroną,
stąd też postanowienia karty nie mają zastosowania w odniesieniu do tego języka; por. art. 4
ust. 2 karty. Z tego powodu rząd duński nie zamierza przedstawiać okresowych raportów,
zgodnie z art. 15 karty, w odniesieniu do języka grenlandzkiego.
Okres obowiązywania: 1 stycznia 2001 r. –
Powyższe stwierdzenie odnosi się do art.: 15, 4.

Komunikat zawarty w nocie werbalnej Stałego Przedstawicielstwa Danii z dnia
25 sierpnia 2000 r., przekazany w czasie składania dokumentu ratyfikacyjnego w dniu
8 września 2000 r., wersja oryginalna – język angielski
Działając zgodnie z instrukcjami, Przedstawicielstwo niniejszym przekazuje
poświadczone tłumaczenia na język angielski ustawy o autonomii Grenlandii z 29 listopada
1978 r. oraz ustawy o autonomii Wysp Owczych z 23 marca 1948 r., na podstawie których
prowadzono obowiązkowe konsultacje, będące częścią procesu ratyfikacyjnego. Zwraca się
uwagę na rozdziały odpowiednio 9 i 11 i odpowiadającą im listę spraw przywołanych w
ramach ustawy o autonomii.


Republika Finlandii

Oświadczenia zawarte w dokumencie przyjęcia złożonym w dniu 9 listopada
1994 r., wersja oryginalna – język angielski
Finlandia oświadcza, zgodnie z art. 2 ust. 2 oraz art. 3 ust. 1, że stosuje następujące
postanowienia zawarte w Części III karty do języka saamskiego, zaliczanego w Finlandii
do języków regionalnych lub mniejszościowych:



10
art. 8
ust. 1 pkt a (i), b (i), c (i), d (ii), e (ii), f (ii), g, h, i
ust. 2
art. 9
ust. 1 pkt a (ii), a (iii), a (iv), b (ii), b (iii), c (ii), c (iii), d
ust. 2 pkt a
ust. 3
art. 10
ust. 1 pkt a (iii), b, c
ust. 2 pkt a, b, c, d, e, f, g
ust. 3 pkt b
ust. 4 pkt a, b
ust. 5
art. 11
ust. 1 pkt a (iii), b (i), c (ii), d, e (i), f (ii)
ust. 2
ust. 3
art.12
ust. 1 pkt a, b, c, d, e, f, g, h
ust. 2
ust. 3
art. 13
ust. 1 pkt a, c, d
ust. 2 pkt b, c
art. 14
pkt a
pkt b

Okres ważności: 1 marca 1998 r. –
Powyższe stwierdzenie odnosi się do art.: 10, 11, 13, 14, 2, 3, 8, 9.

Oświadczenie zawarte w dokumencie przyjęcia złożonym w dniu 9 listopada
1994 r., wersja oryginalna – język angielski

11
Finlandia oświadcza, zgodnie z art. 2 ust. 2 oraz art. 3 ust. 1, że do języka
szwedzkiego, który w Finlandii jest językiem oficjalnym, mniej powszechnie używanym,
stosuje poniższe postanowienia zawarte w Części III karty:
art. 8
ust. 1 pkt a (i), b (i), c (i), d (i), e (i), f (i), g, h, i
ust. 2
art. 9
ust. 1 pkt a (i), a (ii), a (iii), a (iv), b (i), b (ii), b (iii), c (i), c (ii), c (iii), d
ust. 2 pkt a
ust. 3
art. 10
ust. 1 pkt a (i), b, c
ust. 2 pkt a, b, c, d, e, f, g
ust. 3 pkt a
ust. 4 pkt a, b
ust. 5
art. 11
ust. 1 pkt a (iii), b (i), c (ii), d, e (i), f (ii)
ust. 2
ust. 3
art. 12
ust. 1 pkt a, b, c, d, e, f, g, h
ust. 2
ust. 3
art. 13
ust. 1 pkt a, c, d
ust. 2 pkt a, b, c, d, e
art. 14
pkt a
pkt b
Okres obowiązywania: 1 marca 1998 r. –
Powyższe stwierdzenie odnosi się do art.: 10, 11, 12, 13, 14, 2, 3, 8, 9.