Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Europejskiej karty języków regionalnych lub mniejszościowych, sporządzonej w Strasburgu dnia 5 listopada 1992 r.

Druk nr 427

Warszawa, 11 kwietnia 2008 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-178-06



Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej



Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy


- o ratyfikacji Europejskiej karty
języków regionalnych lub
mniejszościowych, sporządzonej w
Strasburgu dnia 5 listopada 1992 r.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Spraw
Zagranicznych.


(-) Donald Tusk
Projekt


W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:



W dniu 5 listopada 1992 r. została sporządzona w Strasburgu Europejska karta
języków regionalnych lub mniejszościowych.

Po zaznajomieniu się z powyższą kartą, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
oświadczam, że:
– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde
z postanowień w niej zawartych,
– jest
przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, wraz z oświadczeniami złożonymi
na podstawie artykułu 2 ustęp 2 oraz artykułu 3 ustęp 1 powyższej karty,
– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią
Rzeczypospolitej Polskiej.


Dano w Warszawie dnia


PREZYDENT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ


PREZES RADY MINISTRÓW


25/12/tg
Projekt



U S T A W A
z dnia


o ratyfikacji Europejskiej karty języków regionalnych lub mniejszościowych,
sporządzonej w Strasburgu dnia 5 listopada 1992 r.
Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Europejskiej karty języków regionalnych lub
mniejszościowych, sporządzonej w Strasburgu dnia 5 listopada 1992 r.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
24/12/tg


U Z A S A D N I E N I E



Europejska karta języków regionalnych lub mniejszościowych, sporządzona pod
auspicjami Rady Europy, otwarta do podpisu w Strasburgu w dniu 5 listopada
1992 r., weszła w życie w dniu 1 marca 1998 r. Do dnia 23 czerwca 2006 r.
kartę podpisały 33 państwa, zaś w stosunku do 21 z nich weszła ona w życie.
W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej karta została podpisana w dniu 12 maja
2003 r.
Po wejściu w życie w dniu 1 kwietnia 2001 r. w stosunku do Rzeczypospolitej
Polskiej Konwencji ramowej o ochronie mniejszości narodowych, sporządzonej
w Strasburgu dnia 1 lutego 1995 r. (Dz. U. z 2002 r. Nr 22, poz. 209), przyjęcie
karty zamknie logiczny ciąg działań mających na celu związanie
Rzeczypospolitej Polskiej konwencjami regulującymi prawa osób należących do
mniejszości narodowych. Umocni także pozycję Rzeczypospolitej Polskiej
wśród państw sprzyjających międzynarodowym uregulowaniom w zakresie
praw człowieka.
Sugestie dotyczące związania Rzeczypospolitej Polskiej kartą były formułowane
w przeszłości kilkakrotnie, w szczególności przez Radę Europy. Biorąc pod
uwagę zarówno istniejący w Rzeczypospolitej Polskiej stan prawny, jak też
praktykę, zwlekanie z podjęciem decyzji o ratyfikowaniu karty może nas narazić
na niesłuszny zarzut, że nie jesteśmy gotowi do respektowania tych standardów
dotyczących praw człowieka, które zostały zawarte w karcie. Ratyfikacja tego
dokumentu będzie ponadto stanowiła sygnał potwierdzający słuszność
historycznej decyzji podjętej przez Unię Europejską na szczycie w Kopenhadze.
Związanie Rzeczypospolitej Polskiej kartą potwierdzi, że języki regionalne
i mniejszościowe są w Rzeczypospolitej Polskiej traktowane jako istotna
wartość. Będzie to sygnał dla wszystkich obywateli Rzeczypospolitej Polskiej,
ale przede wszystkim niezbity dowód, że Rząd Rzeczypospolitej Polskiej

2
uważnie wsłuchuje się w głosy naszych współobywateli należących do
mniejszości narodowych i etnicznych, których organizacje wielokrotnie
zgłaszały potrzebę przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Europejskiej
karty języków regionalnych lub mniejszościowych.
Jednocześnie podkreślenia wymaga fakt wejścia w życie w dniu 1 maja 2005 r.
ustawy z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych
oraz o języku regionalnym (Dz. U. Nr 17, poz. 141 i Nr 62, poz. 550). Ustawa
zawiera odniesienia do wszystkich zasad zawartych w Konwencji ramowej
o ochronie mniejszości narodowych, w tym między innymi traktuje o prawach
językowych. Przepisy ustawy przewidują możliwość traktowania języków
mniejszości jako języków pomocniczych na terenach zamieszkałych przez
osoby należące do
mniejszości. Ustawa uwzględnia także możliwość
umieszczania w językach mniejszości nazw miejscowości, obiektów
fizjograficznych i ulic oraz gwarantuje prawo urzędowego zapisywania imion
i nazwisk zgodnie z zasadami pisowni języka ojczystego.
Zgodnie z art. 5 karty żadne z jej postanowień nie może być interpretowane
jako przyznanie prawa do działań sprzecznych m.in. z zasadą suwerenności
i integralności terytorialnej państw. Karta powinna być stosowana na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie w odniesieniu do osób posiadających
obywatelstwo polskie. Taka wykładnia jest zgodna z art. 35 Konstytucji
Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483,
z późn. zm.), art. 2 ustawy o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz
o języku regionalnym, oświadczeniem interpretacyjnym do Konwencji ramowej
o ochronie mniejszości narodowych oraz dwustronnymi układami, które zostały
podpisane w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej z państwami sąsiedzkimi.
Karta nie definiuje pojęć „mniejszość narodowa” i „mniejszość etniczna”.
W art. 1 definiuje jedynie:
a) języki regionalne lub mniejszościowe – jako języki różniące się od języka
urzędowego i tradycyjnie używane przez liczebnie mniejszą grupę obywateli
danego państwa; postanowienia karty nie dotyczą języków migrantów oraz
dialektów języka oficjalnego (w przypadku Rzeczypospolitej Polskiej
językiem regionalnym jest język kaszubski, językami mniejszości