Rządowy projekt ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi

z późn. zm.8)), zwanej dalej „ustawą o promocji zatrudnienia”, może zostać umorzona
w całości lub w części wraz odsetkami, jeżeli na skutek powodzi:
1) nastąpiła trwała lub czasowa przeszkoda w funkcjonowaniu instytucji szkoleniowej;
2) poszkodowany bezrobotny w okresie trwania powodzi nie mógł podjąć lub ukończyć
szkolenia.
2. Umorzenia pożyczki w przypadku, o którym mowa w ust. 1, dokonuje, w drodze
decyzji, starosta na wniosek pożyczkobiorcy złożony w terminie określonym w przepisach
wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 lub z urzędu w wypadku śmierci pożyczkobiorcy bez
konieczności uzyskania opinii powiatowej rady zatrudnienia.
Art. 18. 1. Przyznane refundacje na wyposażenie lub doposażenie stanowisk pracy, lub
środki na podjęcie działalności gospodarczej, o których mowa w art. 46 ust. 1 ustawy
o promocji zatrudnienia, mogą zostać umorzone w całości lub w części wraz z odsetkami,
jeżeli miejsca pracy uległy zniszczeniu na skutek powodzi.
2. Osobom bezrobotnym, którym umorzono środki przyznane na podjęcie działalności
gospodarczej, w związku z utratą miejsca pracy na skutek powodzi, przysługuje prawo
ponownego złożenia wniosku o przyznanie środków na podjęcie działalności gospodarczej.
3. Umorzenia, o których mowa w ust. 1, dokonuje starosta na wniosek poszkodowanego
złożony w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.
Art. 19. 1. Starosta, na wniosek poszkodowanego bezrobotnego, przyznaje prawo do
świadczenia w wysokości zasiłku dla bezrobotnych, o której mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1
ustawy o promocji zatrudnienia, finansowanego z Funduszu Pracy, za okres poprzedzający
dzień zarejestrowania się poszkodowanego bezrobotnego w powiatowym urzędzie pracy,
przypadający w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, nie
dłuższy jednak niż 30 dni, jeżeli opóźnienie w rejestracji było spowodowane powodzią,
a poszkodowany bezrobotny spełnia warunki określone w art. 71 ustawy o promocji
zatrudnienia.
2. W przypadku gdy świadczenie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje bezrobotnemu za
okres krótszy niż 30 dni, jest wypłacane w kwocie 1/30 wysokości zasiłku dla bezrobotnych,
o której mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1 ustawy o promocji zatrudnienia, za każdy dzień

8) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 134,
poz. 850, Nr 171, poz. 1056, Nr 216, poz. 1367 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 69, poz. 595,
Nr 91, poz. 742, Nr 97, poz. 800, Nr 115, poz. 964, Nr 125, poz. 1035, Nr 127, poz. 1052, Nr 161, poz. 1278
i Nr 219, poz. 1706, z 2010 r. Nr 28, poz. 146, Nr 81, poz. 531, Nr 238, poz. 1578, Nr 239, poz. 1593, Nr 254,
poz. 1700 i Nr 257, poz. 1725 i 1726 oraz z 2011 r. Nr 45, poz. 235.

10
przysługiwania.
3. Od świadczenia, o którym mowa w ust. 1, nie są odprowadzane składki na
ubezpieczenia społeczne i na ubezpieczenie zdrowotne.
4. Poszkodowanym bezrobotnym, którzy utracili prawo do zasiłku dla bezrobotnych
w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 z powodu upływu
okresu jego pobierania, przysługuje od dnia określonego w przepisach wydanych na
podstawie art. 1 ust. 2 prawo do zasiłku dla bezrobotnych przez okres 30 dni w wysokości
zasiłku otrzymywanego w ostatnim miesiącu przysługiwania prawa, pod warunkiem
niezaistnienia zawartych w ustawie o promocji zatrudnienia ustawowych przyczyn utraty
statusu bezrobotnego.
5. Przepisu art. 33 ust. 4 pkt 4 ustawy o promocji zatrudnienia nie stosuje się, jeżeli
niestawienie się przez poszkodowanego bezrobotnego w powiatowym urzędzie pracy
w
wyznaczonym terminie lub brak powiadomienia o uzasadnionej przyczynie tego
niestawiennictwa w terminie 7 dni spowodowane było powodzią.
Art. 20. 1. Starosta może, w trybie określonym dla prac interwencyjnych, o których
mowa w przepisach ustawy o promocji zatrudnienia, biorąc pod uwagę zakres i skalę
zniszczeń u pracodawcy spowodowanych powodzią oraz możliwości utrzymania przez
pracodawcę miejsc pracy, dokonywać ze środków Funduszu Pracy zwrotu, przez okres do
12 miesięcy, poniesionych przez pracodawcę kosztów na wynagrodzenia, nagrody oraz
składki na ubezpieczenia społeczne z tytułu zatrudnienia skierowanych bezrobotnych
zamieszkałych na obszarze gmin lub miejscowości określonych w przepisach wydanych na
podstawie art. 1 ust. 2, w wysokości nieprzekraczającej miesięcznie iloczynu dwukrotnego
minimalnego wynagrodzenia za pracę i liczby zatrudnionych bezrobotnych w przeliczeniu na
pełny wymiar czasu pracy, pod warunkiem że pracodawca nie zmniejszy w tym okresie liczby
zatrudnionych pracowników w stosunku do stanu na dzień podpisania umowy o refundację –
jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia roku następującego po roku, w którym wystąpiła
powódź.
2. W przypadku gdy pracodawca nie dotrzyma warunku, o którym mowa w ust. 1, pomoc
podlega wstrzymaniu od miesiąca, w którym nastąpiło niedotrzymanie warunku, w wysokości
stanowiącej iloczyn przyznanej refundacji na jedną osobę i liczby zwolnionych pracowników.
Art. 21. 1. Starosta może, w trybie określonym dla prac interwencyjnych, o których
mowa w przepisach ustawy o promocji zatrudnienia, biorąc pod uwagę zakres i skalę
zniszczeń u pracodawcy spowodowanych powodzią oraz możliwości utrzymania przez

11
pracodawcę miejsc pracy, dokonywać ze środków Funduszu Pracy zwrotu, przez okres do
12 miesięcy, poniesionych przez pracodawcę, którego zakład został zniszczony na skutek
powodzi, kosztów na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne
zatrudnianych pracowników, w wysokości nieprzekraczającej miesięcznie iloczynu
dwukrotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę i liczby zatrudnionych pracowników,
w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, pod warunkiem że pracodawca nie zmniejszy
w tym okresie liczby zatrudnionych pracowników w stosunku do stanu na dzień podpisania
umowy o refundację - jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia roku następującego po roku,
w którym wystąpiła powódź. Przepis art. 20 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. Starosta może zwracać organizatorowi robót publicznych, który przy pracach
związanych z usuwaniem skutków powodzi zatrudnił skierowane poszkodowane osoby
fizyczne, które osobiście i na własny rachunek prowadzą działalność w zakresie produkcji
rolnej, w pozostającym w ich posiadaniu gospodarstwie rolnym obejmującym obszar użytków
rolnych o powierzchni przekraczającej 2 ha przeliczeniowe lub prowadzące dział specjalny
produkcji rolnej, o którym mowa w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników, oraz
ich małżonków i pełnoletnich domowników przez okres do 12 miesięcy, jednak nie dłużej niż
do dnia 31 grudnia roku następującego po roku, w którym wystąpiła powódź, poniesione
koszty na wynagrodzenia oraz składki na ubezpieczenia społeczne z tytułu zatrudnienia
skierowanych osób w wysokości nieprzekraczającej miesięcznie iloczynu dwukrotnego
minimalnego wynagrodzenia za pracę i liczby zatrudnionych skierowanych osób
w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy.
3. Skierowanie do prac określonych w ust. 2 odbywa się pod warunkiem, że zniszczeniu
na skutek powodzi uległo co najmniej 30% gospodarstwa rolnego lub upraw działu
specjalnego produkcji rolnej albo straty w hodowli prowadzonej w dziale specjalnym
produkcji rolnej powstałe na skutek powodzi przekroczyły 30 % hodowanych zwierząt.
4. Do organizowania prac, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy
o robotach publicznych, o których mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, z wyłączeniem
zasad udzielania pomocy publicznej.
5. Osoby, o których mowa w ust. 2, które podlegały ubezpieczeniu społecznemu
rolników z mocy ustawy w pełnym zakresie bezpośrednio przed zatrudnieniem przy
wykonywaniu robót publicznych, mogą podlegać nadal temu ubezpieczeniu w okresie
podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia przy wykonywaniu robót
publicznych, jeżeli złożą w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oświadczenie

12
o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników z mocy ustawy w pełnym zakresie.
Art. 22. 1. wiadczenia, o których mowa w art. 18-21, są finansowane ze środków
utworzonej na ten cel rezerwy Funduszu Pracy, będącej w dyspozycji ministra właściwego do
spraw pracy.
2. Rezerwa, o której mowa w ust. 1, jest tworzona w ramach posiadanych środków
finansowych Funduszu Pracy, obejmujących bieżące przychody, w tym dotacje z budżetu
państwa i pozostałości środków z okresów poprzednich.
Art. 23. 1. W przypadku braku środków na wypłatę pracownikom wynagrodzenia
przysługującego za:
1) czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy w przypadku, o którym mowa w art. 8,
2) czas niewykonywania pracy, jeżeli pracownik był gotów do jej wykonywania, a doznał
przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, które zostały bezpośrednio
spowodowane powodzią,
3) wykonaną pracę, polegającą na ochronie zakładu pracy przed powodzią lub na usuwaniu
skutków powodzi, mającą na celu utrzymanie lub przywrócenie prowadzenia przez
pracodawcę działalności gospodarczej
– pracodawca, który na skutek powodzi przejściowo zaprzestał prowadzenia działalności
gospodarczej lub istotnie ograniczył jej prowadzenie, może złożyć do właściwego marszałka
województwa wniosek o udzielenie nieoprocentowanej pożyczki z Funduszu
Gwarantowanych wiadczeń Pracowniczych.
2. Zaspokojeniu ze środków Funduszu Gwarantowanych wiadczeń Pracowniczych
może podlegać wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, do wysokości przeciętnego
miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej z poprzedniego kwartału ogłaszanego
przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych za okres wskazany w przepisach wydanych
na podstawie art. 1 ust. 2, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne należnymi od
pracodawcy.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera oświadczenie o braku własnych środków
na wypłatę wynagrodzenia, określenie okresu, za który przysługuje wynagrodzenie, o którym
mowa w ust. 2, podlegające zaspokojeniu z Funduszu Gwarantowanych wiadczeń
Pracowniczych oraz kwoty tego wynagrodzenia. Do wniosku załącza się wykaz
pracowników, których wynagrodzenie będzie podlegało zaspokojeniu w ramach pożyczki

13
z Funduszu Gwarantowanych wiadczeń Pracowniczych.
4. Po dokonaniu wypłaty wynagrodzenia pracownikom, pracodawca przekazuje na
rachunek bankowy Funduszu różnicę między kwotą otrzymaną z Funduszu a kwotą
wypłaconą pracownikom w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia otrzymania środków
w ramach nieoprocentowanej pożyczki.
5. Zwrot pożyczki, o której mowa w ust. 1, następuje w dowolnym terminie, jednak nie
później niż do dnia 31 grudnia roku następującego po roku wystąpienia powodzi na rachunek
bankowy Funduszu Gwarantowanych wiadczeń Pracowniczych. Termin pracodawca określa
we wniosku, o którym mowa w ust. 3. Do zwrotu pożyczki stosuje się przepisy
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków
o charakterze pieniężnym.
6. Pracodawca może ubiegać się po dniu 31 grudnia roku następującego po roku
wystąpienia powodzi o umorzenie pożyczki w całości lub w części na wniosek złożony do
marszałka województwa. Pożyczka może zostać umorzona przez ministra właściwego do
spraw pracy będącego dysponentem Funduszu Gwarantowanych wiadczeń Pracowniczych,
zwanego dalej „dysponentem Funduszu”, jeżeli:
1) pracodawca wykaże, że na skutek powodzi nastąpiło u niego pogorszenie warunków
prowadzenia działalności gospodarczej, a w szczególności:
a) spadek obrotów gospodarczych, rozumianych jako sprzedaż lub zmniejszenie
zamówień na usługi lub dostawy wytwarzanych towarów, w ciągu kolejnych
6 miesięcy w okresie od dnia otrzymania pożyczki do dnia złożenia wniosku
o umorzenie w porównaniu z analogicznymi kolejnymi miesiącami w ciągu ostatnich
dwóch lat lub
b) straty w środkach trwałych, które ograniczyły możliwość prowadzenia działalności
gospodarczej w porównaniu z okresem sprzed powodzi;
2) w postępowaniu egzekucyjnym stwierdzono, że przedsiębiorca, który pobrał pożyczkę,
nie posiada majątku, z którego można dochodzić należności;
3) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie odzyska się
kwoty spłaty pożyczki przewyższającej wydatki egzekucyjne.
7. Dysponent Funduszu umarza pożyczkę z urzędu, jeżeli pracodawca, będący osobą
fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, który pobrał pożyczkę, zmarł.
8. Dysponent Funduszu może upoważnić marszałków województw do wykonywania

14