Rządowy projekt ustawy o nasiennictwie

amatorskiej,
3) informacje dotyczące odpowiednio odmiany regionalnej albo odmiany
amatorskiej inne niż określone w pkt 2, uzyskane w szczególności od
jednostek odpowiedzialnych za genetyczne zasoby roślin lub od
organizacji wyznaczonych do tego celu przez inne niż Rzeczpospolita
Polska państwa członkowskie
– jeżeli zachowujący odmianę je posiada.
5. Wniosek o wpis odmiany regionalnej albo odmiany amatorskiej do
krajowego rejestru oraz kwestionariusz techniczny składa się na
formularzach udostępnionych na stronie internetowej administrowanej
przez Centralny Ośrodek.
6. Dane, o których mowa w ust. 3 pkt 3, nie mogą być udostępniane bez
zgody na piśmie zachowującego odmianę regionalną albo odmianę
amatorską.

Art. 24
Wykluczenie zatwierdzenia
T Art.
28
Art. 28. 1. Odmianę regionalną wpisuje się do krajowego rejestru, jeżeli:

Odmiana wyprodukowana w celu uprawy w określonych
1) ma znaczenie w określonym regionie, w którym odmiana ta była
warunkach nie jest zatwierdzana dla celów wprowadzenia do
tradycyjnie uprawiana i do którego naturalnie się przystosowała, zwanym
krajowego katalogu odmian, jeżeli:
dalej „regionem pochodzenia”, dla:
a) jest już wpisana do wspólnego katalogu odmian gatunków
a) zachowania materiału genetycznego w jego naturalnym otoczeniu, a w
warzyw jako odmiana inna niż odmiana wyprodukowana w
przypadku gatunków roślin uprawnych – w środowisku rolniczego
celu uprawy w określonych warunkach lub została skreślona ze
gospodarowania, w którym gatunki wykształciły swoje właściwości
wspólnego katalogu w ciągu ostatnich dwóch lat, albo od
wyróżniające (zachowania in situ),
upłynięcia okresu przyznanego zgodnie z art. 15 ust. 2
b) zrównoważonego wykorzystania zasobów genetycznych roślin
dyrektywy 2002/55/WE minęło mniej niż dwa lata; lub
populacji miejscowych i odmian przystosowanych naturalnie do
b) jest chroniona wspólnotowym prawem ochrony odmiany
warunków lokalnych i zagrożonych erozją genetyczną;
roślin zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2100/94 lub
2) jest odrębna, wyrównana i trwała, przy czym jeżeli poziom
krajowym prawem ochrony roślin, albo jeśli wniosek o
wyrównania jest określany na podstawie występowania roślin
ochronę takimi przepisami oczekuje na rozpatrzenie.
nietypowych, stosuje się 10 % standard populacyjny przy przynajmniej 90
% prawdopodobieństwie;
3) zachowujący odmianę nadał odmianie nazwę zgodnie z wymaganiami,
o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, przy czym odmianie tej można
nadać więcej niż jedną nazwę, jeżeli nazwy te są od dawna znane;
4) jest zachowywana w regionie pochodzenia;
5) nie jest wpisana do krajowego rejestru albo wspólnotowego katalogu
jako odmiana inna niż odmiana regionalna albo odmiana amatorska lub
6) została skreślona z krajowego rejestru albo wspólnotowego katalogu co
najmniej 2 lata przed dniem złożenia wniosku o jej wpis do krajowego
rejestru albo dniem upływu okresu ustalonego na podstawie art. 104 ust. 3
– w przypadku, o którym mowa w art. 104 ust. 1 pkt 2;
7) nie została zgłoszona w celu przyznania wyłącznego prawa do odmiany
albo nie jest chroniona wyłącznym prawem do odmiany, albo nie została
zgłoszona do ochrony, albo nie jest chroniona przez Wspólnotowy Urząd
Odmian Roślin (CPVO).
2. Odmianę amatorską wpisuje się do krajowego rejestru, jeżeli odmiana
nie ma znaczenia dla towarowej produkcji warzyw oraz spełnia warunki, o
których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 5–7
Art. 25
Nazwa
T Art.
28
Art. 28. 1. Odmianę regionalną wpisuje się do krajowego rejestru, jeżeli:

1. W odniesieniu do nazw odmian wyprodukowanych w celu

1) ma znaczenie w określonym regionie, w którym odmiana ta była

35
uprawy w określonych warunkach, znanych przed dniem 25

tradycyjnie uprawiana i do którego naturalnie się przystosowała, zwanym
maja 2000 r., państwa członkowskie mogą dopuścić

dalej „regionem pochodzenia”, dla:
odstępstwa od rozporządzenia (WE) nr 637/2009, z wyjątkiem

a) zachowania materiału genetycznego w jego naturalnym otoczeniu, a w
sytuacji, w których takie odstępstwa naruszałyby wcześniejsze

przypadku gatunków roślin uprawnych – w środowisku rolniczego
prawa strony trzeciej chronione na mocy art. 2 tego

gospodarowania, w którym gatunki wykształciły swoje właściwości
rozporządzenia.

wyróżniające (zachowania in situ),
2. Niezależnie od przepisów art. 9 ust. 2 dyrektywy

b) zrównoważonego wykorzystania zasobów genetycznych roślin
2002/55/WE państwa członkowskie mogą zatwierdzić dwie lub

populacji miejscowych i odmian przystosowanych naturalnie do
więcej nazw odmiany, jeśli dane nazwy są tradycyjnie znane.

warunków lokalnych i zagrożonych erozją genetyczną;

2) jest odrębna, wyrównana i trwała, przy czym jeżeli poziom

wyrównania jest określany na podstawie występowania roślin

nietypowych, stosuje się 10 % standard populacyjny przy przynajmniej 90

% prawdopodobieństwie;

3) zachowujący odmianę nadał odmianie nazwę zgodnie z wymaganiami,

o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, przy czym odmianie tej można

nadać więcej niż jedną nazwę, jeżeli nazwy te są od dawna znane;

4) jest zachowywana w regionie pochodzenia;

5) nie jest wpisana do krajowego rejestru albo wspólnotowego katalogu

jako odmiana inna niż odmiana regionalna albo odmiana amatorska lub

6) została skreślona z krajowego rejestru albo wspólnotowego katalogu co

najmniej 2 lata przed dniem złożenia wniosku o jej wpis do krajowego

rejestru albo dniem upływu okresu ustalonego na podstawie art. 104 ust. 3
– w przypadku, o którym mowa w art. 104 ust. 1 pkt 2;
7) nie została zgłoszona w celu przyznania wyłącznego prawa do odmiany
albo nie jest chroniona wyłącznym prawem do odmiany, albo nie została
zgłoszona do ochrony, albo nie jest chroniona przez Wspólnotowy Urząd
Odmian Roślin (CPVO).
2. Odmianę amatorską wpisuje się do krajowego rejestru, jeżeli odmiana
nie ma znaczenia dla towarowej produkcji warzyw oraz spełnia warunki,
o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 5–7

Art. 26
Weryfikacja
T Art.
3
1. W rozumieniu ustawy określenie:

W drodze odstępstwa od art. 20 dyrektywy 2002/55/WE

….
państwa członkowskie mogą postanowić, że materiał siewny

12) materiał siewny kategorii standard – oznacza:
odmiany wyprodukowanej w celu uprawy w określonych

b) materiał siewny odmiany regionalnej lub odmiany amatorskiej,
warunkach może zostać zweryfikowany jako standardowy

spełniający wymagania w zakresie wytwarzania i jakości dla tej kategorii,
materiał siewny odmiany wyprodukowanej w celu uprawy w

wytworzony przez zachowującego odmianę i przez niego oceniony, który
określonych warunkach, jeśli spełnia poniższe wymogi:

jest przeznaczony do celów innych niż produkcja materiału siewnego,
a) spełnia wymogi dotyczące wprowadzania do obrotu

materiał siewny odmiany regionalnej – oznacza materiał siewny
"standardowego materiału siewnego" przewidziane w

wytworzony przez zachowującego odmianę i przez niego oceniony,
dyrektywie 2002/55/WE, z wyjątkiem wymogów dotyczących

spełniający wymagania w zakresie wytwarzania i jakości określone dla
minimalnej czystości odmianowej;

tego materiału;
b) charakteryzuje się wystarczającą czystością odmianową.
Art. 40
Art. 40. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze

rozporządzenia:

1) szczegółowe terminy składania wniosków o dokonanie oceny polowej
materiału siewnego poszczególnych grup lub gatunków roślin rolniczych i
warzywnych,
2) liczbę rozmnożeń materiału siewnego dla poszczególnych grup lub
gatunków roślin rolniczych i warzywnych, z uwzględnieniem opisu
poszczególnych kategorii i stopni kwalifikacji materiału siewnego,

36
3) szczegółowe wymagania w zakresie wytwarzania materiału siewnego
roślin rolniczych i warzywnych, z uwzględnieniem w szczególności:
a) terminów dokonywania i liczby ocen stanu plantacji nasiennej w
odniesieniu do poszczególnych grup roślin i gatunków,
b) izolacji przestrzennej od innych upraw, czystości gatunkowej i
odmianowej, zdrowotności, określenia przedplonu oraz zmianowania
roślin na plantacjach nasiennych,
c) czasu prowadzenia plantacji wieloletnich roślin rolniczych,
d) sposobu oznaczania plantacji nasiennych,
4) szczegółowe wymagania w zakresie jakości materiału siewnego roślin
rolniczych i warzywnych, z zastrzeżeniem pkt 8,
5) dopuszczalną wielkość partii materiału siewnego roślin rolniczych i
warzywnych w obrocie,
6) sposób oznaczania partii materiału siewnego roślin rolniczych i
warzywnych wytworzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
7) wzór upoważnienia udzielanego przez zachowującego odmianę osobie,
która będzie prowadzić obrót materiałem siewnym, składającej wniosek o
dokonanie oceny polowej materiału siewnego – w przypadku odmian
chronionych wyłącznym prawem,
8) wykaz gatunków roślin rolniczych, których materiał siewny może być
uznany za materiał siewny kategorii handlowy, oraz wymagania w
zakresie jakości dla tego materiału
– biorąc pod uwagę cechy biologiczne poszczególnych grup roślin lub
gatunków, specyfikę ich wytwarzania oraz właściwą identyfikację
wytworzonego materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych, a
także potrzebę zapewnienia jednolitego sposobu udzielania przez
zachowującego odmianę upoważnienia osobie, która będzie prowadzić
obrót materiałem siewnym.
Art. 27
Badanie materiału siewnego
T Art.53
Art. 53. 1. Zachowujący odmianę dokonuje oceny polowej i oceny
1. Państwa członkowskie zapewniają przeprowadzanie badań

laboratoryjnej materiału siewnego:
w celu zweryfikowania zgodności materiału siewnego odmian

1) odmian regionalnych roślin rolniczych własnych odmian – w celu
wyprodukowanych w celu uprawy w określonych warunkach z

uznania go za materiał siewny spełniający wymagania określone dla
wymogami przewidzianymi w art. 26.

kategorii kwalifikowany;
2. Badania, o których mowa w ust. 1, przeprowadza się,

2) odmian regionalnych roślin warzywnych własnych odmian – w celu
stosując obowiązujące metody międzynarodowe lub, w

uznania go za materiał siewny kategorii kwalifikowany lub kategorii
przypadku braku takich metod, inne odpowiednie metody.

standard;

3) odmian amatorskich własnych odmian – w celu uznania go za materiał

siewny kategorii standard.

2. Zachowujący odmianę pobiera próby do:

1) oceny laboratoryjnej materiału siewnego odmian regionalnych i

odmian amatorskich;

2) oceny weryfikacyjnej sadzeniaków ziemniaka odmian regionalnych.

3. Zachowujący odmianę składa wojewódzkiemu inspektorowi

właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę

zachowującego odmianę, albo miejsce wykonywania działalności

gospodarczej, jeżeli jest inne niż miejsce zamieszkania zachowującego

odmianę – w przypadku gdy zachowującym odmianę jest osoba fizyczna

prowadząca działalność gospodarczą, wykaz prowadzonych plantacji

nasiennych odmian regionalnych, który zawiera informacje określone w

art. 36 ust. 7 pkt 2–4, 7 i 9.

37
Art. 46
1. Pobieranie prób i ocenę laboratoryjną materiału siewnego roślin

rolniczych lub warzywnych przeprowadza się zgodnie z metodyką

określoną przez Międzynarodowy Związek Oceny Nasion (ISTA).


Art. 28
Ograniczenia ilościowe
T Art.
111.
Art. 111. 1. Materiał siewny odmian amatorskich jest wprowadzany do
Państwa członkowskie dopilnowują, że materiał siewny
obrotu w małych opakowaniach.
odmian wyprodukowanych w celu uprawy w określonych
2. Ilość materiału siewnego odmian amatorskich w małych opakowaniach
warunkach jest wprowadzany do obrotu w małych
nie może przekraczać ilości:
opakowaniach, których waga netto nie przekracza
1) 250 gramów dla kukurydzy cukrowej, kukurydzy pękającej, szpinaku,
maksymalnej wagi netto określonej dla każdego gatunku w
bobu, grochu siewnego cukrowego, grochu siewnego łuskowego, fasoli
załączniku II.
zwykłej karłowej, fasoli zwykłej tycznej i fasoli wielokwiatowej;
2) 25 gramów dla cebuli (grupa Cepa, grupa Aggregatum), cebuli
siedmiolatki, pora, czosnku pospolitego, trybuły ogrodowej, buraka
ćwikłowego, buraka liściowego, kapusty pekińskiej, ogórka, dyni
olbrzymiej, dyni zwyczajnej, marchwi i sałaty;
3) 5 gramów dla szczypiorku, selera korzeniowego, selera naciowego,
szparaga, papryki, endywii, kawona, melona, karczocha, pomidora, kopru
włoskiego, rabarbaru, oberżyny, cykorii korzeniowej, cykorii liściowej,
cykorii sałatowej, jarmużu, kalafiora, kalarepy, kapusty brukselskiej,
kapusty głowiastej białej i kapusty głowiastej czerwonej..
Art. 29
Plombowanie opakowań
T Art.
97
Art. 97. 1. W celu zabezpieczenia opakowania materiału siewnego stosuje
1. Państwa członkowskie zapewniają, że materiał siewny
się plomby wydawane przez wojewódzkich inspektorów, zwane dalej
odmian wyprodukowanych w celu uprawy w określonych
„plombami urzędowymi”, albo plomby prowadzących obrót.
warunkach może być wprowadzany do obrotu jedynie w
2. Etykiety i plomby urzędowe stosuje się dla materiału siewnego
zamkniętych opakowaniach posiadających plomby.
kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany i kategorii handlowy.
2. Opakowania materiału siewnego są zaplombowane przez
3. Etykiety i plomby prowadzących obrót stosuje się dla małych
dostawcę w taki sposób, aby nie można było ich otworzyć bez
opakowań WE, materiału siewnego kategorii standard roślin warzywnych,
uszkodzenia plomby lub pozostawienia śladu ingerencji na
kategorii kwalifikowany odmian regionalnych roślin warzywnych,
etykiecie dostawcy lub opakowaniu.
kategorii standard odmian regionalnych roślin warzywnych, kategorii
3. Aby zapewnić plombowanie zgodnie z ust. 2, system
standard odmian amatorskich, materiału siewnego odmian regionalnych
plombujący obejmuje co najmniej etykietę lub założenie
roślin rolniczych oraz mieszanek dla ochrony środowiska.
plomby.
4. Za etykiety, o których mowa w ust. 2 i 3, uznaje się również paszport
roślin, jeżeli zawiera informacje, które powinny być umieszczone na
etykiecie.
5. W przypadku małych opakowań WE za etykietę uznaje się trwały
nadruk lub stempel umieszczony na tych opakowaniach.
6. W przypadku przepakowania i ponownego zaopatrzenia w etykiety
numer partii pozostaje bez zmian.
7. Minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze rozporządzenia,
wprowadzić obowiązek etykietowania małych opakowań WE materiału
siewnego buraków cukrowych i pastewnych etykietami urzędowymi,
mając na uwadze usprawnienie kontroli obrotu tym materiałem..

Art. 30
Etykietowanie
T
Art. 101
Art. 101. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze
Państwa członkowskie dopilnowują, aby opakowania lub
rozporządzenia:
pojemniki materiału siewnego odmian wyprodukowanych w
1) rodzaje opakowań materiału siewnego dla poszczególnych gatunków
celu uprawy w określonych warunkach posiadały etykietę
lub grup roślin rolniczych i warzywnych, a także dla materiału siewnego
dostawcy lub nadruk albo stempel zawierający następujące
zaprawianego, oraz sposoby zabezpieczania tych opakowań,
informacje:
2) jakie opakowania materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych

38
a) sformułowanie "przepisy i normy WE";
uznaje się za małe opakowania WE,
b) nazwisko i adres osoby odpowiedzialnej za etykietowanie
3) maksymalną wielkość opakowań dla mieszanek odmianowych roślin
lub znak identyfikacyjny tej osoby;
warzywnych,
c) rok zaplombowania, określony w następujący sposób:
4) szczegółowy sposób etykietowania i plombowania materiału siewnego
"zaplombowano w …" (rok), lub rok ostatniego pobrania
roślin rolniczych i warzywnych, z uwzględnieniem:
próbki w celu przeprowadzenia badania zdolności kiełkowania,
a) rozmiarów i koloru etykiet ustalonych dla poszczególnych kategorii i
określony w następujący sposób: "próbkę pobrano w …" (rok);
stopni kwalifikacji materiału siewnego, rodzajów materiału siewnego oraz
d) gatunek;
mieszanek dla ochrony środowiska,
e) nazwa odmiany;
b) treści informacji zamieszczanych na etykietach oraz w dokumencie
f) zwrot "odmiana wyprodukowana w celu uprawy w
towarzyszącym,
określonych warunkach";
c) małych opakowań WE
g) numer referencyjny partii podany przez osobę
– mając na względzie postęp techniki w tej dziedzinie, zapewnienie
odpowiedzialną za etykietowanie;
identyfikacji materiału siewnego i rozwiązania stosowane przez
h) deklarowana waga netto lub brutto lub deklarowana liczba
międzynarodowe organizacje nasienne oraz biorąc pod uwagę rodzaj i
nasion;
gatunek roślin, kategorię materiału siewnego oraz masę netto
i) w przypadku wskazania wagi i zastosowania granulowanych
opakowania.
pestycydów, substancji granulujących lub innych dodatków
stałych – rodzaj zabiegu chemicznego lub zastosowanego
dodatku oraz przybliżony stosunek wagi skupisk lub czystego
materiału siewnego do wagi całkowitej.
Art. 31
Urzędowa kontrola dodatkowa
T Art.
54
Ust 1. Ocenie tożsamości i czystości odmianowej podlega:

Państwa członkowskie dopilnowują, aby materiał siewny

…
odmian wyprodukowanej w celu uprawy w określonych

2) nie mniej niż 10 % partii materiału siewnego odmian regionalnych
warunkach był przedmiotem urzędowej kontroli dodatkowej

roślin rolniczych, materiału siewnego kategorii kwalifikowany lub
przeprowadzanej losowo w celu weryfikacji tożsamości i

kategorii standard odmian regionalnych roślin warzywnych, materiału
czystości odmianowej.

siewnego kategorii standard odmian amatorskich znajdujących się w
Urzędowa kontrola dodatkowa, o której mowa w akapicie

obrocie.
pierwszym, jest przeprowadzana zgodnie z obowiązującymi
Art. 56
Art. 56. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze
metodami międzynarodowymi lub, w przypadku braku takich

rozporządzenia:
metod, zgodnie z innymi odpowiednimi metodami.
1) wymagania w zakresie czystości odmianowej oraz metodykę, sposób i
warunki dokonywania oceny tożsamości i czystości odmianowej
materiału siewnego dla poszczególnych gatunków, grup lub podgrup
roślin rolniczych lub warzywnych,
2) wzór informacji o wynikach oceny tożsamości i czystości odmianowej
materiału siewnego,
3) wielkość prób pobieranych do oceny tożsamości i czystości
odmianowej, w tym prób wzorcowych, sposób ich pakowania i
oznakowania, terminy ich przesyłania do jednostki wskazanej przez
Centralny Ośrodek i na adres wskazany przez ten ośrodek,
4) warunki oraz okres przechowywania prób materiału siewnego
pobranych do oceny tożsamości i czystości odmianowej,
5) warunki pobierania prób wzorcowych, w tym prób materiału siewnego
reprodukowanego w ramach systemów nasiennych OECD,
6)
zakres i terminy przekazywania przez Głównego Inspektora
dyrektorowi Centralnego Ośrodka informacji o planowanej liczbie prób
materiału siewnego przeznaczonych do oceny tożsamości i czystości
odmianowej oraz wykazu pobranych prób materiału siewnego wysłanych
do oceny tożsamości i czystości odmianowej,
7) zakres i terminy przekazywania przez dyrektora Centralnego Ośrodka
Głównemu Inspektorowi informacji o próbach urzędowych przyjętych do

39