Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o broni i amunicji oraz Kodeksu karnego

Warszawa, 7 czerwca 2011 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

DSPA-140-46(4)/11

Pan

Grzegorz
Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej




Szanowny Panie Marszałku

Przekazuję przyjęte przez Radę Ministrów stanowisko wobec
poselskiego projektu ustawy


- o zmianie ustawy o broni i amunicji
oraz Kodeksu karnego (druk nr 4028).


Jednocześnie informuję, że Rada Ministrów upoważniła Ministra Spraw
Wewnętrznych i Administracji do reprezentowania Rządu w tej sprawie w toku
prac parlamentarnych.


Z poważaniem

(-) Donald Tusk












Stanowisko Rządu do poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o broni i amunicji
oraz Kodeksu karnego

(Druk nr 4028)


Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o broni i amunicji oraz Kodeksu karnego
(druk nr 4028) ma na celu uznanie za broń białą wszelkich przedmiotów mających charakter
broni ofensywnej, z wyjątkiem noży o jednej krawędzi roboczej i długości ostrza poniżej
8 cm. Ponadto ma on na celu wprowadzenie zakazu posiadania tego typu przedmiotów w
miejscu publicznym, chyba że okoliczności wskazują, że jest to uzasadnione realizacją celu
zgodnego z prawem. Według projektodawców ocenę spełnienia przesłanki „celu zgodnego
z prawem” należy pozostawić sądom stosującym prawo, natomiast „cel zgodny z prawem”,
według projektodawców, może mieć przede wszystkim charakter zawodowy, edukacyjny,
kulturalny, historyczno-rekonstrukcyjny, sportowy czy też rekreacyjny.
Projekt poselski zakłada także ustanowienie odpowiedzialności karnej za naruszenie
wskazanego zakazu poprzez dodanie § 5 do art. 263 Kodeksu karnego, stanowiącego, iż kto
wbrew przepisom ustawy posiada broń niebędącą bronią palną w miejscu publicznym,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Rada Ministrów uznaje za słuszny cel wnioskodawców, jakim jest dążenie do zapewnienia w
Państwie maksymalnego poziomu bezpieczeństwa i porządku publicznego. Niezależnie od
powyższego wskazuje, iż projekt w przedłożonym kształcie budzi szereg wątpliwości
mających istotne znaczenie dla właściwej interpretacji i stosowania tworzonego prawa.
Powyższe wątpliwości wynikają z następujących przyczyn:

1. Niedookreśloności pojęcia „przedmiotów mających charakter broni ofensywnej” (art.
1 pkt 2 projektu ustawy).
Należy zauważyć, iż w prawie polskim brak jest ustawowej definicji broni ofensywnej.
W związku z tym należy przewidywać, iż kryteria te może spełniać, każdy przedmiot,
który zostałby użyty przeciwko innej osobie czy jej mieniu, co może prowadzić do
powstania istotnych wątpliwości interpretacyjnych w procesie stosowania prawa, gdyż
w pewnych okolicznościach każdy przedmiot może nabrać cech broni ofensywnej.

2. Znaczącego utrudnienia w życiu codziennym przemieszczania się z nożami np.
w przypadku przewozu zakupionego w sklepie noża kuchennego, którego długość
ostrza niejednokrotnie przekracza 8 cm.

3. Nałożenia na znaczącą liczbę obywateli niepotrzebnych obciążeń administracyjnych
i finansowych w związku z koniecznością uzyskania pozwolenia na broń białą
w trybie ustawy o broni i amunicji.

4. Braku wskazania przez wnioskodawców organu właściwego do wydawania pozwoleń
na broń lub kart rejestracyjnych na tego typu przedmioty.



5. Brakiem jednoznacznego wskazania kiedy zachodzi cel zgodny z prawem
uzasadniający legalne posiadanie przedmiotu mającego charakter broni ofensywnej w
miejscu publicznym. Należałoby ustalić czy cel ten ma wynikać wprost z aktu
normatywnego, czy też miałby on zależeć od oceny organu stosującego prawo
(jednakże w tym przypadku istnieje obawa o uznaniowość organów stosujących prawo
a także ograniczenia wolności i praw obywatelskich wynikających z Konstytucji RP).


Rada Ministrów za uzasadnione uznaje kontynuowanie prac nad projektem z
zastrzeżeniem w/w wątpliwości i jednocześnie poddaje pod rozwagę możliwość
wprowadzenia do kodeksu wykroczeń, wykroczenia polegającego na posiadaniu noży czy też
innych niebezpiecznych narzędzi w miejscu publicznym, w okolicznościach, które w
dostateczny sposób nie uzasadniają potrzeby ich posiadania. Podobne regulacje znajdują się
np. w art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz.
U. Nr 62, poz. 504, z późn. zm.) stanowiącym, iż grzywnie nie mniejszej niż 180 stawek
dziennych, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat
podlega każdy, kto wnosi lub posiada na imprezie masowej broń, w rozumieniu ustawy z dnia
21 maja 1999r. o broni i amunicji, wyroby pirotechniczne, materiały pożarowo niebezpieczne
lub inne niebezpieczne przedmioty lub materiały wybuchowe, czy też w art. 52 § 1 pkt 5
ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2010 r. Nr 46, poz. 275, z późn.
zm.), stanowiącym, iż podlega karze aresztu do 14 dni, karze ograniczenia wolności albo
karze grzywny każdy, kto bierze udział w zgromadzeniu posiadając przy sobie broń,
materiały wybuchowe lub inne niebezpieczne narzędzia.






2