Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw

Druk nr 3960

Warszawa, 9 marca 2011 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-13-11


Pan

Grzegorz
Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej



Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zmianie ustawy o ubezpieczeniach
obowiązkowych, Ubezpieczeniowym
Funduszu Gwarancyjnym i

Polskim Biurze Ubezpieczycieli
Komunikacyjnych oraz niektórych
innych ustaw z projektami aktów wykonawczych.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanej regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Finansów.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt

U S T A W A
z dnia

o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu
Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych
oraz niektórych innych ustaw

Art. 1. W ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych,
Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli
Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152, z późn. zm.) wprowadza się następujące
zmiany:

1) w art. 2 w ust. 1:

a) pkt 11 otrzymuje brzmienie:


„11) pojazd historyczny – pojazd mechaniczny, o którym mowa w pkt 10, będący:
a) pojazdem zabytkowym w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo o ruchu
drogowym,
b) pojazdem mającym co najmniej 40 lat,
c) pojazdem mającym co najmniej 25 lat i który został uznany przez rzeczoznawcę
samochodowego za pojazd unikatowy lub mający szczególne znaczenie dla
udokumentowania historii motoryzacji;”,

b) po pkt 11 dodaje się pkt 11a w brzmieniu:


1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, z dnia
28
lutego
2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze oraz z dnia 22 maja 2003 r. o działalności
ubezpieczeniowej.
2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 26, poz. 225, Nr 96, poz. 959, Nr 141,
poz. 1492, Nr 273, poz. 2703 i Nr 281, poz. 2778, z 2005 r. Nr 167, poz. 1396, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119,
z 2007 r. Nr 49, poz. 328, Nr 82, poz. 557, Nr 102, poz. 691 i Nr 133, poz. 922, z 2008 r. Nr 225, poz. 1486,
z 2009 r. Nr 91, poz. 739 i Nr 97, poz. 802 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 145 i Nr 43, poz. 246.

„11a) reprezentant do spraw roszczeń – reprezentant do spraw roszczeń w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010 r.
Nr 11, poz. 66, z późn. zm.tanowiony w Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny
zakład ubezpieczeń z państwa członkowskiego Unii Europejskiej;”,

c) pkt 14 otrzymuje brzmienie:


„14) ubezpieczenie graniczne – ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy
pojazdów mechanicznych, którego umowa jest zawierana w przypadku braku ważnej Zielonej
Karty przez posiadacza pojazdu mechanicznego zarejestrowanego za granicą, z wyłączeniem
posiadaczy pojazdów mechanicznych zarejestrowanych w państwach, których biura narodowe
są sygnatariuszami Porozumienia Wielostronnego;”,



d) pkt 15 i 16 otrzymują brzmienie:



„15) Porozumienie Wielostronne – umowa zawarta między biurami narodowymi
z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) oraz państw stowarzyszonych, określająca wzajemne stosunki między
biurami narodowymi;


16) sygnatariusz Porozumienia Wielostronnego – biuro narodowe, które zawarło
umowę dotyczącą zaspokajania roszczeń wynikających z międzynarodowego ruchu pojazdów
mechanicznych, zgodnie z postanowieniami Porozumienia Wielostronnego;”;

2) w art. 5 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze
rozporządzenia, rodzaj i zakres dokumentu potwierdzającego zawarcie umowy ubezpieczenia
obowiązkowego, uwzględniając w szczególności rodzaj ubezpieczenia obowiązkowego.”;

3) w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie:



3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 81, poz. 530, Nr 126,
poz. 853 i Nr 127, poz. 1858.

2
„2. W każdym przypadku ustalenia taryfy składek za ubezpieczenia obowiązkowe,
o których mowa w art. 4 pkt 1 – 3, lub ich zmiany, zakład ubezpieczeń przedstawia organowi
nadzoru informacje o tych taryfach oraz o podstawach ich ustalenia, w terminie 14 dni od
dnia, w którym najwcześniej możliwe było zawarcie umowy ubezpieczenia obowiązkowego
ze składką obliczoną na ich podstawie.”;

4) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu:

„Art.
8a.
Jeżeli ubezpieczający nie podał zakładowi ubezpieczeń wszystkich znanych
sobie okoliczności istotnych dla ustalenia wysokości składki ubezpieczeniowej, o które
ubezpieczyciel zapytywał przed zawarciem umowy ubezpieczenia obowiązkowego,
a okoliczności te wyszły na jaw po zawarciu umowy ubezpieczenia obowiązkowego, zakład
ubezpieczeń ma prawo żądać odpowiedniej zmiany wysokości składki ubezpieczeniowej
z uwzględnieniem okoliczności niepodanych do jego wiadomości.”;

5) w art. 10:


a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:


„1. Obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej uważa się
za spełniony, jeżeli została zawarta umowa ubezpieczenia na cały okres, w którym osoba
objęta tą umową jest obowiązana do posiadania ochrony ubezpieczeniowej zgodnie
z przepisami ustawy albo odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych wprowadzających
obowiązek ubezpieczenia.”,


b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:


„1a. Umowa ubezpieczenia obowiązkowego nie może obejmować ubezpieczeniem
okresu poprzedzającego zawarcie tej umowy.”;

6) w art. 11 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.
Zakładowi ubezpieczeń oraz Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu,
w przypadkach określonych w art. 98 ust. 2 pkt 1, przysługuje prawo dochodzenia od

3
ubezpieczonego lub osób, za które ponosi on odpowiedzialność, zwrotu wypłaconego z tytułu
ubezpieczeń obowiązkowych, o których mowa w art. 4 pkt 4, odszkodowania za szkody
określone w ust. 2, a także w przypadku, jeżeli szkoda została wyrządzona przez
ubezpieczonego lub osoby, za które ponosi on odpowiedzialność, w stanie po użyciu alkoholu
lub w stanie nietrzeźwości albo po użyciu środków odurzających, substancji
psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu przepisów o przeciwdziałaniu
narkomanii.”;

7) w art. 14:

a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.
Jeżeli w terminie, o którym mowa w ust. 1 albo 2, zakład ubezpieczeń nie ustali
ważności umowy ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w art. 4 pkt 1 i 2, osoby
odpowiedzialnej za szkodę, właściwy do wypłaty odszkodowania jest Ubezpieczeniowy
Fundusz Gwarancyjny, na zasadach określonych w rozdziale 7. W przypadku ustalenia przez
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń,
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny dochodzi od tego zakładu ubezpieczeń zwrotu
wypłaconego odszkodowania i poniesionych kosztów.”,


b) uchyla się ust. 5;

8) w art. 18:

a) uchyla się ust. 1,

b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:


„3. W wypadku nadania oświadczenia o wypowiedzeniu umowy ubezpieczenia
obowiązkowego, o którym mowa w art. 4 pkt 1 – 3, przesyłką listową, za datę jego złożenia
uważa się datę nadania oświadczenia w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego.”;

9) w art. 19 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:


4