Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz niektórych innych ustaw
projekt ustawy dotyczy uregulowania trybu i zasad wnoszenia do sądów powszechnych odwołań od orzeczeń Komitetu Odwoławczego przy Polskim Centrum Akredytacji, rozszerzenia kompetencji ministra ds. gospodarki o zatwierdzanie planów i sprawozdań Polskiego Centrum Akredytacji
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 3772
- Data wpłynięcia: 2010-12-29
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz niektórych innych ustaw
- data uchwalenia: 2011-04-15
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 102, poz. 586
3772
wnioskujący organ oceny zgodności prowadzi
działalność, może wziąć udział w danym
postępowaniu w charakterze obserwatora.
3. Krajowa jednostka akredytująca może wystąpić do
innej krajowej jednostki akredytującej z prośbą o
N
wykonanie części czynności związanych z oceną. W
takim przypadku jednostka wnioskująca wystawia
certyfikat akredytacji.
Art. 8
Wymagania dla krajowych jednostek
Przepisy
stosują się bezpośrednio
akredytujących
Krajowa jednostka akredytująca spełnia następujące
wymagania:
1)
jest zorganizowana w sposób zapewniający jej
niezależność od ocenianych przez siebie
N
jednostek oceniających zgodność i od nacisków
komercyjnych oraz w sposób, który
gwarantuje, że nie występuje konflikt interesów
z jednostkami oceniającymi zgodność;
2)
jest zorganizowana i prowadzona w sposób
N
dający gwarancję obiektywizmu
i bezstronności jej działań;
3) gwarantuje,
że każda decyzja odnosząca się do
poświadczenia kompetencji podejmowana jest
N
przez osoby kompetentne, przy czym nie są to
osoby, które dokonały oceny;
4)
jest odpowiednio przygotowana do
zabezpieczenia poufności uzyskanych
N
informacji;
5) określa działania z zakresu oceny zgodności, w
odniesieniu do których posiada kompetencje do
wykonywania akredytacji, odwołując się w
stosowanych przypadkach do odpowiednich
N
wspólnotowych lub krajowych przepisów i
norm;
6) określa niezbędne procedury w celu
zapewnienia sprawnego zarządzania i
N
właściwej kontroli wewnętrznej;
7) dysponuje
wystarczającą liczbą kompetentnych
pracowników do wykonywania swoich zadań;
N
9
8) dokumentuje
obowiązki, zakres
N
odpowiedzialności i uprawnienia personelu,
który może mieć wpływ na jakość oceny i
poświadczenia kompetencji;
9) ustanawia,
wdraża i utrzymuje procedury w
N
zakresie monitorowania wydajności i
kompetencji zaangażowanego personelu;
10) sprawdza, czy oceny zgodności
przeprowadzane są w odpowiedni sposób, co
N
oznacza, że na przedsiębiorstwa nie nakłada się
zbędnych obciążeń oraz że w odpowiednim
stopniu uwzględnia się wielkość
przedsiębiorstwa, sektor, w którym ono działa,
strukturę tego przedsiębiorstwa, stopień
złożoności technologii danego produktu oraz
masowy bądź seryjny charakter procesu
produkcji;
11) publikuje roczne zweryfikowane sprawozdania
finansowe przygotowane zgodnie z ogólnie
N
przyjętymi zasadami rachunkowości.
Art. 9
Zgodność z wymaganiami
1. W przypadku gdy krajowa jednostka
akredytująca nie spełnia wymagań niniejszego
rozporządzenia lub nie wykonuje określonych w nim N
swoich obowiązków, dane państwo członkowskie
podejmuje właściwe działanie korygujące lub
zapewnia, aby takie działanie zostało podjęte, i
powiadamia o tym Komisję.
2. Państwa członkowskie monitorują swoje
krajowe jednostki akredytujące w stałych odstępach
N
czasu w celu zagwarantowania, że w sposób ciągły
spełniają one wymagania określone w art. 8.
3. Państwa członkowskie przy przeprowadzaniu
monitoringu, o którym mowa w ust. 2, uwzględniają
w najwyższym stopniu wyniki wzajemnej oceny
N
przeprowadzonej na mocy art. 10.
4. Krajowe jednostki akredytujące dysponują
Przepis odzwierciedla wymaganie
procedurami koniecznymi dla rozpatrywania skarg
zawarte w normie (zharmonizo-
dotyczących jednostek oceniających zgodność,
wanej) dotyczącej jednostek
którym udzieliły akredytacji.
N
akredytujących (ISO/IEC 17011),
10
które zobowiązuje jednostkę
akredytującą do rozpatrzenia
skarg dotyczących działalności
akredytowanych jednostek.
Art.10 Ocena wzajemna
1. Krajowe jednostki akredytujące poddają się ocenie
wzajemnej zorganizowanej przez jednostkę uznaną
N
na mocy art. 14.
2. Zainteresowane strony mają prawo uczestniczyć w
systemie stworzonym do celów nadzoru nad oceną
wzajemną, ale nie w poszczególnych procedurach
N
oceny wzajemnej.
3. Państwa członkowskie gwarantują systematyczne
poddawanie się ocenie wzajemnej ich krajowych
jednostek akredytujących, zgodnie z wymaganiami
N
zawartymi w ust. 1.
4. Ocenę wzajemną prowadzi się w oparciu o
rzetelne i przejrzyste kryteria i procedury oceny, w
szczególności w odniesieniu do wymagań
N
dotyczących struktury, zasobów ludzkich i procedur,
poufności i skarg. Przewiduje się odpowiednie
procedury odwoławcze od decyzji podejmowanych w
wyniku takiej oceny.
5. Ocena wzajemna potwierdza, czy krajowe
jednostki akredytujące spełniają wymagania
określone w art. 8 z uwzględnieniem odpowiednich
N
norm zharmonizowanych, o których mowa w art. 11.
6. Wyniki oceny wzajemnej są publikowane i
podawane do wiadomości wszystkich państw
członkowskich i Komisji przez jednostkę uznaną na
N
mocy art. 14.
7. Komisja we współpracy z państwami
członkowskimi nadzoruje reguły i właściwe
funkcjonowanie systemu oceny wzajemnej.
N
Art.11 Domniemanie zgodności dla krajowych jednostek
akredytujących
1. W przypadku krajowych jednostek
akredytujących, które wykazują zgodność z
N
kryteriami określonymi w odpowiedniej normie
11
zharmonizowanej, do której odniesienie
opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej, poprzez odbycie pomyślnej oceny
wzajemnej na podstawie art. 10, istnieje
domniemanie, że spełniają one wymagania określone
w art. 8.
2. Władze krajowe uznają równoważność usług
świadczonych przez te jednostki akredytujące, które N
pomyślnie przeszły ocenę wzajemną na podstawie
art. 10, i akceptują tym samym, na podstawie
domniemania, o którym mowa w ust. 1, certyfikaty
akredytacji tych jednostek oraz świadectwa wydane
przez akredytowane przez nie jednostki oceniające
zgodność.
Art.12 Obowiązki w zakresie przekazywania informacji
1. Każda krajowa jednostka akredytująca informuje
inne krajowe jednostki akredytujące o czynnościach
z zakresu oceny zgodności, w odniesieniu do których N
dokonuje akredytacji, oraz o wszelkich zmianach w
tym względzie.
2. Każde państwo członkowskie informuje
Komisję i jednostkę uznaną na mocy art. 14 o
Art. 1 W art. 27 w ust. 6 dodaje się pkt 6
Przepis zapewni ministrowi
tożsamości swojej krajowej jednostki akredytującej
pkt 15 w brzmieniu:
nadzorującemu PCA (MG) dostęp
oraz o wszystkich czynnościach z zakresu oceny
T
lit. a
„6) przekazywanie ministrowi właściwemu do
do aktualnych informacji, które
zgodności, w odniesieniu do których jednostka ta
spraw gospodarki aktualnej informacji
będzie przekazywał do KE.
dokonuje akredytacji, w związku ze
o zakresie akredytacji udzielanej w związku
wspólnotowym prawodawstwem
z unijnym prawodawstwem harmonizacyjnym.”;
harmonizacyjnym i o wszelkich zmianach w tym
względzie.
3. Każda krajowa jednostka akredytująca regularnie
udostępnia informacje na temat uzyskanych wyników
oceny wzajemnej, czynności z zakresu oceny
zgodności, w odniesieniu do których dokonuje
N
akredytacji, i o wszelkich zmianach w tym
względzie.
Art.13 Wnioski do jednostki uznanej na mocy art.14
1. Komisja, po zasięgnięciu opinii komitetu
utworzonego na mocy art. 5 dyrektywy 98/34/WE,
może zwracać się do jednostki uznanej na mocy art.
14 z wnioskiem o wkład tej organizacji w
N
12
opracowanie, utrzymanie i wdrażanie akredytacji we
Wspólnocie.
2. Komisja może również, stosując procedurę
określoną w ust. 1:
a) wystąpić do jednostki uznanej na mocy art. 14
N
z wnioskiem o określenie kryteriów oceny i
procedur dotyczących oceny wzajemnej oraz o
opracowanie systemów akredytacji sektorowej;
b) zaakceptować istniejące systemy określające
kryteria oceny i procedury dotyczące oceny
wzajemnej.
3. Komisja zapewnia, że systemy sektorowe
określają specyfikacje techniczne konieczne dla
zapewnienia poziomu kompetencji wymaganego
przez wspólnotowe prawodawstwo harmonizacyjne
w dziedzinach o szczególnych wymaganiach
N
odnoszących się do technologii, zdrowia i
bezpieczeństwa lub środowiska albo innych
aspektów ochrony interesu publicznego.
Art.14 Europejska infrastruktura akredytacji
1. Po konsultacjach z państwami członkowskimi
N
Komisja uznaje jednostkę, jeżeli spełnia ona
wymagania określone w załączniku I do niniejszego
rozporządzenia.
2. Aby jednostka mogła zostać uznana na podstawie
ust. 1, zawiera ona umowę z Komisją. Umowa ta
określa między innymi szczegółowe obowiązki
jednostki, przepisy dotyczące finansowania oraz
N
przepisy dotyczące nadzoru nad jednostką. Komisja i
jednostka mogą rozwiązać umowę bez uzasadnienia
po wygaśnięciu określonego w niej stosownego
okresu wypowiedzenia.
3. Komisja i jednostka podają umowę do publicznej
N
wiadomości.
4. Komisja powiadamia o uznaniu jednostki na
podstawie ust. 1 państwa członkowskie i krajowe
N
jednostki akredytujące.
5. Komisja może uznać jednorazowo tylko jedną
N
jednostkę.
6. Pierwszą jednostką uznaną na mocy tego
13