Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz niektórych innych ustaw

akredytująca w państwie członkowskim, w którym

wnioskujący organ oceny zgodności prowadzi

działalność, może wziąć udział w danym

postępowaniu w charakterze obserwatora.

3. Krajowa jednostka akredytująca może wystąpić do
innej krajowej jednostki akredytującej z prośbą o
N
wykonanie części czynności związanych z oceną. W
takim przypadku jednostka wnioskująca wystawia
certyfikat akredytacji.
Art. 8
Wymagania dla krajowych jednostek


Przepisy
stosują się bezpośrednio
akredytujących

Krajowa jednostka akredytująca spełnia następujące

wymagania:

1)
jest zorganizowana w sposób zapewniający jej
niezależność od ocenianych przez siebie
N
jednostek oceniających zgodność i od nacisków
komercyjnych oraz w sposób, który

gwarantuje, że nie występuje konflikt interesów
z jednostkami oceniającymi zgodność;

2)
jest zorganizowana i prowadzona w sposób
N
dający gwarancję obiektywizmu

i bezstronności jej działań;

3) gwarantuje,
że każda decyzja odnosząca się do
poświadczenia kompetencji podejmowana jest
N
przez osoby kompetentne, przy czym nie są to

osoby, które dokonały oceny;

4)
jest odpowiednio przygotowana do

zabezpieczenia poufności uzyskanych
N
informacji;

5) określa działania z zakresu oceny zgodności, w
odniesieniu do których posiada kompetencje do
wykonywania akredytacji, odwołując się w

stosowanych przypadkach do odpowiednich
N
wspólnotowych lub krajowych przepisów i

norm;

6) określa niezbędne procedury w celu

zapewnienia sprawnego zarządzania i
N
właściwej kontroli wewnętrznej;

7) dysponuje
wystarczającą liczbą kompetentnych
pracowników do wykonywania swoich zadań;
N

9
8) dokumentuje
obowiązki, zakres
N
odpowiedzialności i uprawnienia personelu,

który może mieć wpływ na jakość oceny i

poświadczenia kompetencji;

9) ustanawia,
wdraża i utrzymuje procedury w
N
zakresie monitorowania wydajności i

kompetencji zaangażowanego personelu;

10) sprawdza, czy oceny zgodności

przeprowadzane są w odpowiedni sposób, co
N
oznacza, że na przedsiębiorstwa nie nakłada się
zbędnych obciążeń oraz że w odpowiednim

stopniu uwzględnia się wielkość

przedsiębiorstwa, sektor, w którym ono działa,
strukturę tego przedsiębiorstwa, stopień

złożoności technologii danego produktu oraz

masowy bądź seryjny charakter procesu

produkcji;

11) publikuje roczne zweryfikowane sprawozdania
finansowe przygotowane zgodnie z ogólnie
N
przyjętymi zasadami rachunkowości.
Art. 9
Zgodność z wymaganiami




1. W przypadku gdy krajowa jednostka


akredytująca nie spełnia wymagań niniejszego


rozporządzenia lub nie wykonuje określonych w nim N

swoich obowiązków, dane państwo członkowskie


podejmuje właściwe działanie korygujące lub


zapewnia, aby takie działanie zostało podjęte, i


powiadamia o tym Komisję.


2. Państwa członkowskie monitorują swoje


krajowe jednostki akredytujące w stałych odstępach
N

czasu w celu zagwarantowania, że w sposób ciągły


spełniają one wymagania określone w art. 8.


3. Państwa członkowskie przy przeprowadzaniu

monitoringu, o którym mowa w ust. 2, uwzględniają

w najwyższym stopniu wyniki wzajemnej oceny
N

przeprowadzonej na mocy art. 10.


4. Krajowe jednostki akredytujące dysponują

Przepis odzwierciedla wymaganie
procedurami koniecznymi dla rozpatrywania skarg

zawarte w normie (zharmonizo-
dotyczących jednostek oceniających zgodność,

wanej) dotyczącej jednostek
którym udzieliły akredytacji.
N
akredytujących (ISO/IEC 17011),

10
które zobowiązuje jednostkę
akredytującą do rozpatrzenia
skarg dotyczących działalności
akredytowanych jednostek.
Art.10 Ocena wzajemna





1. Krajowe jednostki akredytujące poddają się ocenie
wzajemnej zorganizowanej przez jednostkę uznaną
N
na mocy art. 14.

2. Zainteresowane strony mają prawo uczestniczyć w
systemie stworzonym do celów nadzoru nad oceną

wzajemną, ale nie w poszczególnych procedurach
N
oceny wzajemnej.

3. Państwa członkowskie gwarantują systematyczne

poddawanie się ocenie wzajemnej ich krajowych

jednostek akredytujących, zgodnie z wymaganiami
N
zawartymi w ust. 1.

4. Ocenę wzajemną prowadzi się w oparciu o

rzetelne i przejrzyste kryteria i procedury oceny, w

szczególności w odniesieniu do wymagań
N
dotyczących struktury, zasobów ludzkich i procedur,
poufności i skarg. Przewiduje się odpowiednie

procedury odwoławcze od decyzji podejmowanych w
wyniku takiej oceny.

5. Ocena wzajemna potwierdza, czy krajowe

jednostki akredytujące spełniają wymagania

określone w art. 8 z uwzględnieniem odpowiednich
N
norm zharmonizowanych, o których mowa w art. 11.
6. Wyniki oceny wzajemnej są publikowane i

podawane do wiadomości wszystkich państw

członkowskich i Komisji przez jednostkę uznaną na
N
mocy art. 14.

7. Komisja we współpracy z państwami

członkowskimi nadzoruje reguły i właściwe

funkcjonowanie systemu oceny wzajemnej.
N
Art.11 Domniemanie zgodności dla krajowych jednostek



akredytujących

1. W przypadku krajowych jednostek

akredytujących, które wykazują zgodność z
N
kryteriami określonymi w odpowiedniej normie


11
zharmonizowanej, do której odniesienie

opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii

Europejskiej, poprzez odbycie pomyślnej oceny

wzajemnej na podstawie art. 10, istnieje

domniemanie, że spełniają one wymagania określone
w art. 8.

2. Władze krajowe uznają równoważność usług

świadczonych przez te jednostki akredytujące, które N
pomyślnie przeszły ocenę wzajemną na podstawie
art. 10, i akceptują tym samym, na podstawie
domniemania, o którym mowa w ust. 1, certyfikaty
akredytacji tych jednostek oraz świadectwa wydane
przez akredytowane przez nie jednostki oceniające
zgodność.
Art.12 Obowiązki w zakresie przekazywania informacji




1. Każda krajowa jednostka akredytująca informuje




inne krajowe jednostki akredytujące o czynnościach




z zakresu oceny zgodności, w odniesieniu do których N



dokonuje akredytacji, oraz o wszelkich zmianach w




tym względzie.




2. Każde państwo członkowskie informuje




Komisję i jednostkę uznaną na mocy art. 14 o

Art. 1 W art. 27 w ust. 6 dodaje się pkt 6
Przepis zapewni ministrowi
tożsamości swojej krajowej jednostki akredytującej

pkt 15 w brzmieniu:
nadzorującemu PCA (MG) dostęp
oraz o wszystkich czynnościach z zakresu oceny
T
lit. a
„6) przekazywanie ministrowi właściwemu do
do aktualnych informacji, które
zgodności, w odniesieniu do których jednostka ta

spraw gospodarki aktualnej informacji
będzie przekazywał do KE.
dokonuje akredytacji, w związku ze

o zakresie akredytacji udzielanej w związku
wspólnotowym prawodawstwem

z unijnym prawodawstwem harmonizacyjnym.”;
harmonizacyjnym i o wszelkich zmianach w tym


względzie.

3. Każda krajowa jednostka akredytująca regularnie

udostępnia informacje na temat uzyskanych wyników
oceny wzajemnej, czynności z zakresu oceny

zgodności, w odniesieniu do których dokonuje
N
akredytacji, i o wszelkich zmianach w tym
względzie.
Art.13 Wnioski do jednostki uznanej na mocy art.14




1. Komisja, po zasięgnięciu opinii komitetu

utworzonego na mocy art. 5 dyrektywy 98/34/WE,

może zwracać się do jednostki uznanej na mocy art.

14 z wnioskiem o wkład tej organizacji w
N

12
opracowanie, utrzymanie i wdrażanie akredytacji we
Wspólnocie.

2. Komisja może również, stosując procedurę

określoną w ust. 1:

a) wystąpić do jednostki uznanej na mocy art. 14
N
z wnioskiem o określenie kryteriów oceny i

procedur dotyczących oceny wzajemnej oraz o
opracowanie systemów akredytacji sektorowej;
b) zaakceptować istniejące systemy określające

kryteria oceny i procedury dotyczące oceny

wzajemnej.

3. Komisja zapewnia, że systemy sektorowe

określają specyfikacje techniczne konieczne dla

zapewnienia poziomu kompetencji wymaganego

przez wspólnotowe prawodawstwo harmonizacyjne

w dziedzinach o szczególnych wymaganiach
N
odnoszących się do technologii, zdrowia i
bezpieczeństwa lub środowiska albo innych
aspektów ochrony interesu publicznego.
Art.14 Europejska infrastruktura akredytacji




1. Po konsultacjach z państwami członkowskimi
N
Komisja uznaje jednostkę, jeżeli spełnia ona

wymagania określone w załączniku I do niniejszego

rozporządzenia.

2. Aby jednostka mogła zostać uznana na podstawie

ust. 1, zawiera ona umowę z Komisją. Umowa ta

określa między innymi szczegółowe obowiązki

jednostki, przepisy dotyczące finansowania oraz
N
przepisy dotyczące nadzoru nad jednostką. Komisja i
jednostka mogą rozwiązać umowę bez uzasadnienia

po wygaśnięciu określonego w niej stosownego

okresu wypowiedzenia.

3. Komisja i jednostka podają umowę do publicznej
N
wiadomości.

4. Komisja powiadamia o uznaniu jednostki na

podstawie ust. 1 państwa członkowskie i krajowe
N
jednostki akredytujące.

5. Komisja może uznać jednorazowo tylko jedną
N
jednostkę.

6. Pierwszą jednostką uznaną na mocy tego


13