Rządowy projekt ustawy o substancjach chemicznych i ich mieszaninach

Art. 10 ust. 2 działalność gospodarczą we Wspólnocie, która jest

w przypadku środków ochrony roślin dodatkowe zwroty
dyrektywy
odpowiedzialna za wprowadzenie preparatu na

określające warunki bezpiecznego stosowania.
1999/45/WE rynek,


bez względu na to, czy będzie to producent, importer


lub


dystrybutor;
Art 20
W przypadku mieszanin niebezpiecznych dostępnych dla
2.7. Nominalna ilość (nominalna masa lub
ust 5
ogółu społeczeństwa oznakowanie opakowania zawiera
nominalna objętość)
nominalną ilość mieszaniny w opakowaniu, jeżeli
zawartości w przypadku preparatów oferowanych
informacja ta nie jest podana w innym miejscu na
lub sprzedawanych ogółowi społeczeństwa.
opakowaniu.

Art. 15
Jeżeli osoba odpowiedzialna za wprowadzenie T Art.20
Zastosowanie alternatywnej nazwy rodzajowej wymaga
dyrektywy
preparatu na rynek, może dowieść, że ujawnienie na
ust. 3
uzyskania zgody Inspektora. Inspektor, na wniosek osoby
1999/45/WE etykiecie lub karcie charakterystyki rodzaju
wprowadzającej mieszaninę niebezpieczną do obrotu,
substancji chemicznej, która jest sklasyfikowana
wydaje zgodę albo odmawia wydania zgody na
wyłącznie jako:
zastosowanie alternatywnej nazwy rodzajowej dla
— drażniąca za wyjątkiem tych substancji, które
zawartych w mieszaninie substancji niebezpiecznych w
sklasyfikowano w kategorii R41, lub drażniąca w
drodze decyzji. Inspektor odmawia zgody na zastosowanie
połączeniu z jedną, lub więcej
alternatywnej nazwy rodzajowej dla zawartych w
właściwościami wspomnianymi w art. 10 ppkt 2.3.4,
mieszaninie substancji niebezpiecznych w przypadku gdy
lub
substancja nie spełnia warunków określonych w przepisach
— szkodliwa lub szkodliwa w połączeniu z jedną,
wydanych na podstawie ust. 11.
lub więcej
.
właściwościami wspomnianymi w art. 10 ppkt. 2.3.4
posiadająca sama cechy śmiercionośne
narazi poufny charakter jego własności
intelektualnej, może ona, zgodnie z przepisami
załącznika VI, uzyskać pozwolenie na
odniesienie się do tej substancji albo przy pomocy
nazwy określającej najważniejsze chemiczne grupy
funkcyjne, albo przy pomocy nazwy alternatywnej.
Procedury takiej można nie stosować wtedy, gdy
substancji, o której mowa, nadano we Wspólnocie
wartość graniczną narażenia.
Gdy osoba odpowiedzialna za wprowadzenie
preparatu na rynek zechce wykorzystać przepisy o
poufności, zwraca się z prośbą do
właściwego organu Państwa Członkowskiego, w
którym preparat po raz pierwszy wprowadza się na
rynek. Wniosek musi być przedłożony zgodnie z
przepisami załącznika VI i musi zawierać informacje
wymagane w formularzu z części A niniejszego
załącznika. Właściwe organy mogą jednakże
34


zwrócić się do osoby odpowiedzialnej za
dopuszczenie preparatu na rynek o dostarczenie
dalszych informacji, jeżeli takie informacje okażą
się niezbędne do oceny zasadności wniosku.
Po otrzymaniu wniosku w sprawie poufności, organ
Państwa Członkowskiego powiadamia stronę
wnioskującą o swojej decyzji.
Osoba odpowiedzialna za wprowadzenie preparatu
na rynek rynkowego przekaże kopię tej decyzji
każdemu Państwu Członkowskiemu,
w których produkt będzie wprowadzony na rynek.
Informacje poufne na które zwrócono uwagę
organom Państwa Członkowskiego lub Komisji będą
traktowane zgodnie z art. 19 ust. 4 dyrektywy
67/548/EWG.
Art. 10 ust 4 Jeżeli zawartość opakowania nie przekracza
T Art
20
W przypadku niektórych rodzajów lub kategorii substancji
i 12
objętości 125 ml:
ust 4
niebezpiecznych oraz mieszanin niebezpiecznych, oraz
dyrektywy
— w przypadku preparatów sklasyfikowanych jako
niektórych rodzajów opakowań, oznakowanie opakowania
1999/45/WE wysoce łatwopalne, utleniające, drażniące, za
może nie zawierać wszystkich elementów, o których mowa

wyjątkiem
w ust. 2.

tych, które oznaczono R41, lub niebezpiecznych


dla środowiska i oznaczonych symbolem N, nie

jest konieczne używanie zwrotów R lub S,

— w przypadku preparatów sklasyfikowanych jako

łatwopalne lub niebezpieczne dla środowiska i nie

oznaczonych symbolem N, należy stosować zwrot

R,natomiast nie jest konieczne stosowanie zwrotów

S.



1. Artykuł 9, 10 i 11 nie ma zastosowania do

materiałów wybuchowych wprowadzonych na rynek

w celu uzyskania materiału wybuchowego lub efektu

pirotechnicznego.

2. Artykuł 9, 10 i 11 nie mają zastosowania do

pewnych preparatów niebezpiecznych w rozumieniu

art. 5, 6 lub 7 i określonych w załączniku VII, które

w formie w której wprowadzone są na rynek, nie

stanowią żadnego zagrożenia z uwagi na swe

właściwości fizykochemiczne, dla zdrowia lub

środowiska.

3. Państwa Członkowskie mogą ponadto:

a) zezwolić na etykietowanie wymagane przez art.

10 w inny właściwy sposób, w przypadku
35



opakowań, które są albo zbyt małe, albo w inaczej

nieprzystosowane do etykietowania zgodnie z art. 11

ust. 1 i 2;

b) w drodze odstępstwa od przepisów art. 10 i 11,

zezwolić, aby opakowania niebezpiecznych

preparatów sklasyfikowanych jako szkodliwe,

skrajnie łatwopalne, wysoce łatwopalne, łatwopalne,

drażniące lub utleniające, nie były etykietowane

lub etykietowane w inny sposób, jeżeli zawierają tak

małe ilości preparatów, że nie ma obawy o istnienie

zagrożenia dla osób obchodzących się z takimi

preparatami lub dla innych osób;

c) w drodze odstępstwa od przepisów art. 10 i 11,

dla preparatów sklasyfikowanych zgodnie z art. 7,

zezwolić, aby opakowania preparatów

niebezpiecznych nie było etykietowane lub

etykietowane inaczej, jeżeli zawierają tak małe ilości

preparatów, iż nie ma zagrożenia dla środowiska;

d) w drodze odstępstwa od przepisów art. 10 i 11,

można dopuścić opakowania preparatów

niebezpiecznych, które nie są wspomniane w lit. b)

lub c) powyżej, aby były etykietowane w jakiś inny

sposób, jeżeli opakowania są zbyt małe, aby

mogły być etykietowane zgodnie z art. 10 i 11, oraz

gdy nie ma powodów do obaw jeśli chodzi o

zagrożenie dla osób obchodzących się z tymi

preparatami lub dla innych osób. Przy stosowaniu

tego ustępu, nie zezwala się na użycie symboli,

znaków ostrzegawczych, zwrotów zagrożenia (R) i

zwrotów bezpieczeństwa (S). Innych niż te

ustanowione w niniejszej dyrektywie.

4. Gdy Państwo Członkowskie wykorzystuje opcje

zawarte w ust. 3, niezwłocznie musi powiadomić o

tym Komisję oraz inne Państwa Członkowskie. Jeśli

właściwe, należy podjąć odpowiednie środki w

ramach załącznika V oraz zgodnie z przepisami

art. 20.





1. Przepisów art. 22, 23 i 24 nie stosuje się do

amunicji i materiałów wybuchowych

wprowadzanych do obrotu w celach uzyskania
Art.25
rzeczywistego skutku przez wywołanie eksplozji lub
36


dyrektywy
efektu pirotechnicznego. Żadnych przepisów wyżej
67/548/
wymienionych artykułów nie stosuje się do butanu,
EWG
propanu oraz gazu ziemnego w postaci ciekłej, do

dnia 30 kwietnia 1997 r.

2. Państwa Członkowskie mogą ponadto:
a) zezwalać, aby etykietowanie zgodne z art. 23
stosowane było w inny, właściwy sposób na
opakowaniach, które są albo zbyt małe, albo w inny
sposób nieodpowiednie do etykietowania zgodnie z
art. 24 ust. 1 i 2;
b) w drodze odstępstwa od przepisów art. 23 i 24
dopuszczenie pakowania substancji
niebezpiecznych, które nie są wybuchowe, wysoce
toksyczne ani toksyczne, były nieetykietowane lub
etykietowane w inny sposób, jeśli zawierają one tak
małe ilości, że nie stanowią zagrożenia dla osób je
obsługujących lub dla innych osób;
c) zezwalać, jeśli opakowania są zbyt małe, by
można było zastosować etykietowanie zgodnie z
wymaganiami art. 23 i 24 i nie ma powodu do obaw,
aby ludzie mający kontakt z nimi byli narażeni na
niebezpieczeństwo, aby na opakowaniu substancji
wybuchowych, silnie toksycznych, lub toksycznych
substancji, umieścić inne etykiety.
Niniejsze odstępstwo nie pozwala na użycie
symboli, znaków niebezpieczeństwa, oznakowania
ryzyka (oznaczenia »R«) lub bezpieczeństwa
(oznaczenia »S«) innych, niż ustanowione w
niniejszej dyrektywie.
3. Jeśli Państwo Członkowskie korzysta z
możliwości przewidzianych w ust. 2, informuje o
tym niezwłocznie Komisję.

Art.23 ust 2 Każde opakowanie wskazuje w sposób jasny i
T Art.
20
W przypadku substancji zamieszczonej w tabeli 3.2
lit a
nieusuwalny:
ust 6
załącznika VI do rozporządzenia nr 1272/2008
dyrektywy
a) nazwę substancji zgodnie z oznaczeniami podanymi
oznakowanie opakowania zawiera numer WE, jeżeli został
67/548/
w załączniku I; jeśli substancja nie jest jeszcze
przypisany danej substancji oraz wyrazy „Oznakowanie
EWG
umieszczona w załączniku I, należy podać jej nazwę
WE”.

zgodną z uznaną nomenklaturą międzynarodowym;
Art. 24
1. Gdy szczegółowe dane wymagane w art. 23
T Art.
20
Oznakowanie opakowania substancji niebezpiecznej i
dyrektywy
występują na etykiecie, etykietę tę przymocowuje się
ust 7
mieszaniny niebezpiecznej ma odpowiednie wymiary
67/548/
na stałe do jednej lub więcej powierzchni opakowania
zależne od pojemności opakowania.
EWG
w ten sposób, aby informacje te mogły być czytane

poziomo, gdy opakowanie jest normalnie ułożone.
37



Wymiary etykiety ustala się następująco (…)
Art. 24 ust. 5 Państwa Członkowskie mogą uzależnić N Art.20
Oznakowanie opakowania substancji niebezpiecznej lub
dyrektywy
wprowadzanie substancji niebezpiecznych do obrotu
ust. 8
mieszaniny niebezpiecznej, wprowadzanych do obrotu na
67/548/
na ich terytorium od użycia języka lub języków
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, powinno być
EWG
urzędowych przy ich etykietowaniu.
sporządzone w języku polskim, zgodnie z wymogami


określonymi w przepisach o języku polskim.



Państwa Członkowskie mogą poddać dopuszczenie

na rynek na swoim terytorium preparatów objętych

niniejszą dyrektywą obowiązkowi stosowania ich
Art. 11 ust. 5 języka lub języków urzędowych w odniesieniu do
dyrektywy
etykietowania.
1999/45/WE
Art. 23 ust. 4 Oznaczeń, takich jak "nietoksyczne", "nieszkodliwe" T Art.20
Na opakowaniach substancji niebezpiecznych i mieszanin
dyrektywy
lub innych podobnych oznaczeń nie umieszcza się
ust. 9
niebezpiecznych nie wolno umieszczać oznaczeń
67/548/
na etykiecie lub opakowaniu substancji, będących
wskazujących, że taka substancja lub taka mieszanina nie są
EWG
przedmiotem niniejszej dyrektywy.
niebezpieczne.





Bez uszczerbku dla przepisów art. 16 ust. 4

dyrektywy 91/414/WE, nie należy umieszczać na
Art. 10 ust. 5 opakowaniu lub etykiecie jakikolwiek preparatu
dyrektywy
objętego niniejszą dyrektywą oznaczeń takich jak:
1999/45/WE „nietoksyczny”, „nieszkodliwy”,
,„niezanieczyszczający”, „ekologiczny”, lub
jakichkolwiek innych napisów wskazujących, że
preparat nie jest niebezpieczny lub mogących
prowadzić do niedoceniania zagrożenia
wykazywanego przez dany preparat.
Załącznik V SZCZEGÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE Art
20
W przypadku niektórych mieszanin, w tym także
do
ETYKIETOWANIA NIEKTÓRYCH
ust 10
niezaklasyfikowanych jako niebezpieczne, oznakowanie
dyrektywy
PREPARATÓW
opakowania zawiera dodatkowe napisy, mające znaczenie
1999/45/WE
dla użytkownika.

Art. 22
1. Państwa Członkowskie przyjmą i opublikują T Art.
20
11. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z
dyrektywy
przed dniem 30 lipca 2002 r. przepisy ustawowe,
ust 11
ministrem właściwym do spraw gospodarki, ministrem
1999/45/WE wykonawcze i administracyjne niezbędne do
właściwym do spraw pracy, ministrem właściwym do spraw

wykonania niniejszej dyrektywy i niezwłocznie
rolnictwa oraz ministrem właściwym do spraw środowiska

powiadomią o tym Komisję.
określi, w drodze rozporządzenia:

2. Państwa Członkowskie zastosują przepisy
1) sposób oznakowania opakowań substancji

ustawowe, wykonawcze i administracyjne określone
niebezpiecznych i mieszanin niebezpiecznych,

w ust. 1:
2) sposób tworzenia nazwy umożliwiającej jednoznaczną

a) w odniesieniu do preparatów nieobjętych
identyfikację substancji niebezpiecznej i mieszaniny
38