Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych

Druk nr 3475

Warszawa, 5 sierpnia 2010 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Marszałek Senatu



Pan

Grzegorz
Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej


Szanowny Panie Marszałku!

Zgodnie z art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. mam zaszczyt powiadomić Pana Marszałka, że Senat na 61.
posiedzeniu w dniu 5 sierpnia 2010 r. podjął uchwałę w sprawie wniesienia do
Sejmu projektu ustawy


- o zmianie ustawy o podatkach i
opłatach lokalnych.

Projekt ustawy stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu
prawa do orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego
Jednocześnie pragnę poinformować, że Senat upoważnił senatora Marka
Trzcińskiego do reprezentowania Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
W załączeniu przesyłam opinię o zgodności projektu ustawy z prawem
Unii Europejskiej.

Z poważaniem

(-) Bogdan Borusewicz
1
U C H W A Ł A
SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia 5 sierpnia 2010 r.
w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o podatkach i
opłatach lokalnych
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r., Senat wnosi do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie
ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Jednocześnie upoważnia senatora Marka Trzcińskiego do reprezentowania Senatu w
pracach nad projektem.
MARSZAŁEK SENATU
Bogdan BORUSEWICZ
p r o j e k t
USTAWA
z dnia
o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych
Art. 1.
W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95,
poz. 613 i Nr 96, poz. 620) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 15:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek
organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży w
miejscach określonych w uchwale rady gminy, zwanych dalej targowiskami.",
b) uchyla się ust. 2,
c) ust. 2a otrzymuje brzmienie:
"2a. Opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich
częściach.",
d) uchyla się ust. 3,
e) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
"4. Rada gminy może różnicować wysokość stawek opłaty targowej uwzględniając
w szczególności: lokalizację targowiska, strefę na targowisku, asortyment towarów i
usług, sposób dokonywania sprzedaży, dzień tygodnia lub zajmowaną do sprzedaży
powierzchnię.";
2) uchyla się art. 16.
2
Art. 2.
Uchwały rad gmin w zakresie dotyczącym opłaty targowej, podjęte przed dniem wejścia
w życie niniejszej ustawy zachowują moc do czasu wejścia w życie nowych uchwał, podjętych
z uwzględnieniem przepisów wprowadzanych niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż do dnia
31 maja 2011 r.
Art. 3.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
UZASADNIENIE
1. Ustawa wykonująca wyrok Trybunału Konstytucyjnego
Projektowana ustawa stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do
orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 grudnia 2009 r. (sygn. akt K 7/08),
stwierdzającego niezgodność przepisu art. 15 ust. 2a ustawy 12 stycznia 1991 r. o podatkach
i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 884, z późn. zm.; dalej jako: ustawa lub
ustawa o podatkach i opłatach lokalnych) z Konstytucją.
Sentencja wyroku opublikowana została w Dz. U. z 2009 r. Nr 215, poz. 1674 (dzień
publikacji: 18 grudnia 2009 r.). Pełny tekst orzeczenia wraz z uzasadnieniem zamieszczony
został w OTK Z.U. z 2009 r. Nr 11A, poz. 166.
2. Przedmiot i istota rozstrzygnięcia Trybunału Konstytucyjnego
2.1. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 15 ust. 2a ustawy o podatkach i opłatach
lokalnych, dodany przez art. 1 pkt 11 lit. b ustawy z dnia 30 października 2002 r. o zmianie
ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U.
Nr 200, poz. 1683) narusza art. 2 w związku z art. 217 Konstytucji RP.
2.2. Z uwagi na fakt, iż podstawowym zarzutem zgłoszonym w sprawie K 7/08 był
zarzut braku precyzji i jasności uregulowania zawartego w art. 15 ust. 2a ustawy o podatkach i
opłatach lokalnych, Trybunał przypomniał, że: „(…) na treść zasady demokratycznego państwa
prawnego, wyrażonej w art. 2 Konstytucji, składa się szereg zasad. W orzecznictwie
konstytucyjnym i w doktrynie wyprowadza się [z niej] daleko idące konsekwencje, zarówno
gdy chodzi o same wymagania co do techniki legislacyjnej (zasada przyzwoitej legislacji,
określoności przepisów), jak i co do bezpieczeństwa prawnego (zasada ochrony zaufania do
państwa i stanowionego przezeń prawa, zasada ochrony praw nabytych). (…) teoretycznie
wyróżnione i nazwane zasady na tle konkretnych stanów faktycznych splatają się ze sobą;
niejasność przepisu w praktyce zwykle oznacza niepewność sytuacji prawnej adresata normy
i pozostawienie jej ukształtowania organom stosującym prawo; z kolei zróżnicowanie