eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPrawoAkty prawneProjekty ustawKomisyjny projekt ustawy o broni i amunicji

Komisyjny projekt ustawy o broni i amunicji

- określenie zasad posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej broni i amunicji, jej nabywania i zbywania, przechowywania, noszenia, przenoszenia, używania, przywozu i wywozu za granicę, prowadzenia rejestru broni oraz funkcjonowania strzelnic;- uchylenie ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji;

  • Kadencja sejmu: 6
  • Nr druku: 3426
  • Data wpłynięcia: 2010-02-15
  • Uchwalenie:

3426

UZASADNIENIE
Proponowana ustawa o broni i amunicji ma zastąpić ustawę z dnia 21 maja 1999 r. o broni i
amunicji (Dz.U. Nr 53, poz. 549, z 2001 r. Nr 27, poz. 298 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr
117, poz. 1007). Zmiana ta jest podyktowana przede wszystkim koniecznością uzyskania
pełnej harmonizacji polskiego ładu prawnego dotyczącego kontroli nabywania i posiadania
broni palnej z przepisami obowiązującymi w Unii Europejskiej, a w szczególności ze
znowelizowaną właśnie dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/51/WE z dnia 21
maja 2008 roku zmieniającą dyrektywę Rady 91/477/EWG w sprawie kontroli nabywania i
posiadania broni (Dz.Urz. UE L 179 z 08.07.2008 r.). Istniejące przepisy tej zgodności nie
zapewniają – a niektóre, odziedziczone po poprzednim ustroju regulacje nie przystają do
porządku prawnego wolnego państwa demokratycznego.
Praktyka wydawania pozwoleń opiera się w obecnej sytuacji prawnej na arbitralnej
uznaniowości organu decydującego – w efekcie każda z komend Policji wydających
pozwolenia kieruje się własnymi interpretacjami i identyczne w treści podanie tej samej
osoby będzie w różnych częściach kraju rozpatrzone odmiennie. Co więcej, w tej samej
komendzie efekt końcowy różni się zależnie od czasu złożenia i rozpatrywania sprawy.
Przepisy są nieprecyzyjne i w sposób dowolny interpretowane przez Policję, przy czym część
interpretacji powstaje na drodze różnych uzusów. Zdarzają się przypadki interpretacji wręcz
sprzecznych z brzmieniem przepisów, albo dotyczące spraw w nich nieujętych.
Możliwie szeroki, aczkolwiek ściśle kontrolowany dostęp praworządnych obywateli do broni
stanowi z jednej strony gwarancję poszanowania swobód obywatelskich, a z drugiej jest
ważnym elementem zapewnienia bezpieczeństwa państwowego. Wszystkie kraje Unii
Europejskiej dopuszczają swoich obywateli do broni palnej, traktowanej jako naturalny
przedmiot związany z rozwojem cywilizacji europejskiej, służący w chwili obecnej do
realizacji pasji o charakterze hobbystycznym. Szeroko rozumiane strzelectwo, tak sportowe,
jak rekreacyjne, myślistwo, kolekcjonerstwo broni – a także ruch rekonstruktorski,
odtwarzania wydarzeń historycznych – są równoprawną składową kultury europejskiej oraz
elementem tożsamości naszego kontynentu. Oczywiście posiadanie broni jest obarczone
pewną specyfiką i wymaga poddania dokładnej i skutecznej kontroli. W interesie społecznym
jest, aby w posiadanie broni nie wchodziły osoby niepowołane, w szczególności karane za
przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu oraz z zastosowaniem przemocy lub gro by jej
użycia, jak też osoby chore psychicznie. Jak pokazuje praktyka innych krajów europejskich,
gdy przepisy są precyzyjne i jednoznaczne nie ma kłopotów ze spełnieniem tego warunku.
W dobie armii zawodowej, która sama nie jest w stanie obronić kraju przed agresją,
niezbędne jest posiadanie odpowiedniej infrastruktury inżynieryjno-technicznej – ale także
posiadanie odpowiednio wyszkolonych w umiejętności posługiwania się bronią obywateli. Ci,
którzy chcą się tego nauczyć za własne pieniądze i przy pomocy własnej broni, są bardzo
cenni dla kraju, a w godzinie zagrożenia będą wręcz na wagę złota. Polska ma w tej chwili
unikalny w swej historii okres spokoju na granicach, gdy nikt z sąsiadów nie zagraża jej
państwowości i nie wysuwa roszczeń. Ale taki stan nie będzie trwał wiecznie, a jak uczy
historia, nie wolno popełniać grzechu bezczynności – już nie raz wydawało się, że nasz kraj
będzie trwał niezagrożony przez wieki, co wkrótce okazywało się bolesną ułudą. Polski nie
stać, ani nie ma takiej bezpośredniej potrzeby, aby rozpoczynać masowe szkolenia ludności
na wypadek agresji. Tym bardziej jest racjonalne wspieranie oddolnych obywatelskich
ruchów strzeleckich, sprzyjanie powstawaniu klubów sportowych i innych form promujących
postawy patriotyczne. Unormowanie kwestii dostępu do broni jest tu sprawą kluczową.
Ostatnią, ale także istotną kwestią, jest powstanie w gospodarce kraju dużego segmentu
rynku, przynoszącego corocznie znaczne dochody dla budżetu państwa. Poza siecią sprzedaży
broni i akcesoriów do niej ten segment gospodarki stanowią także strzelnice z kadrą
instruktorską, placówki szkoleniowe, warsztaty rusznikarskie, prywatne placówki muzealne
oraz, co najważniejsze, kluby zrzeszające ludzi o wspólnych zainteresowaniach, co sprzyja
rozwojowi społeczeństwa obywatelskiego. Wprowadzenie w życie proponowanego projektu
ustawy doprowadzi do odtworzenia polskiego przemysłu wytwarzania broni strzeleckiej oraz
amunicji, który miał piękne tradycje przedwojenne, a który obecnie przeżywa wielkie
trudności i grozi mu całkowity upadek.
Znowelizowane właśnie przepisy europejskie dotyczące kontroli nabywania i posiadania
broni palnej zobowiązują nasz kraj do dostosowania prawa w terminie do dnia 28 lipca 2010
roku. Aby ułatwić prace legislacyjne, siłami środowiska strzeleckiego został opracowany
społeczny projekt ustawy o broni i amunicji, zgodny w całości z nowymi regulacjami
unijnymi. W szczególności projekt wprowadza do polskiego prawa podział broni, wzorowany
na zastosowanym we wspomnianej dyrektywie. Jednak trzeba zaznaczyć, że w stosunku do
dyrektywy projekt przewiduje w wielu przypadkach regulacje surowsze.
Najważniejsze zmiany wprowadzane przez proponowaną ustawę w stosunku do
istniejących przepisów prawa:

1. Wprowadzenie zgodnej z dyrektywą unijną klasyfikacji kategorii i rodzajów broni palnej.
W warstwie nazewniczej zastosowano słownictwo zgodne z polską normą bronioznawczą,
pogrupowano także rodzaje broni w sposób zgodny z dotychczasową praktyką – na przykład
nie wydzielono jako osobnej grupy długiej broni palnej jednostrzałowej z lufą o gładkim
przewodzie, zrównując ją w sensie prawnym z innymi strzelbami dłuższymi niż 600 mm
(regulacja surowsza, niż minimalna norma dyrektywy).
2. Jednoznaczne zdefiniowanie wszystkich pojęć używanych w ustawie, w celu uniknięcia
obecnych problemów z interpretacją zapisów poszczególnych artykułów.
3. Zmiana organu wydającego pozwolenia – pozwolenia mieliby wydawać komendanci
Policji szczebla powiatowego, którzy obecnie wydają karty rejestracyjne broni pneumatycznej
oraz broni pozbawionej cech użytkowych. Ta zmiana przybliży organ wydający pozwolenia
do obywatela, co jest zgodne z duchem budowy państwa obywatelskiego.
4. Precyzyjne określenie przesłanek wykluczających możliwość posiadania broni – bycie
karanym za określone przestępstwa, choroba psychiczna, zbyt młody wiek, brak stałego
miejsca zamieszkania. Każda osoba, która nie podlega tym wyłączeniom, może mieć
obywatelską kartę broni, jeżeli przedstawi uzasadniony powód posiadania broni.

5. Odejście od pozwoleń na broń wydawanych „do celu” i zastąpienie ich pozwoleniami
podzielonymi na trzy poziomy dostępu, związane z poziomami kompetencji posiadacza broni
– im jest ona większa, tym więcej rodzajów broni może on posiadać. Proponuje się
następujące poziomy dostępu: pierwszy (obywatelska karta broni) – broń gazowa, niektóre
rodzaje broni bocznego zapłonu i strzelby, drugi (pozwolenie na broń) – broń dopuszczona do
posiadania przez osoby cywilne, trzeci (pozwolenie na broń, rozszerzone) – poziom drugi
plus prawo do noszenia broni krótkiej w ukryciu w miejscach publicznych. Jednocześnie
zgodnie z dyrektywą utrzymano konieczność przedstawienia uzasadnionego powodu
posiadania broni, podając przy tym przykładowy katalog powodów posiadania, uznanych za
uzasadnione. Należy podkreślić, że deklarowany uzasadniony powód posiadania broni nie
może być utożsamiany z pozwoleniem wydanym „do celu”, gdyż rodzaj pozwolenia
determinują wyłącznie techniczne parametry broni.
6. Posiadanie broni „normalnej” wymaga zdania egzaminu teoretycznego albo trzyletniego
stażu jako posiadacz broni „pierwszego kontaktu”. Nienaganny staż jest praktycznym
dowodem na znajomość przepisów, dlatego nie ma potrzeby przeprowadzania w tym
wypadku dodatkowego egzaminu. Posiadanie broni z prawem noszenia jest w warunkach
europejskich czymś raczej wyjątkowym, dlatego w projekcie wymaga się zdania dość
trudnego egzaminu kompetencyjnego z umiejętności strzelania. Co więcej – egzamin ten
należy okresowo powtarzać. Celem tej regulacji jest wyeliminowanie potencjalnego
zagrożenia, jakie mogą stanowić uzbrojone osoby nie mające umiejętności posługiwania się
bronią w stresie. Osoby sprawnie posługujące się bronią nie powinny mieć trudności ze
zdaniem tego egzaminu.
7. Stworzenie ogólnopolskiego, jednolitego komputerowego systemu ewidencjonowania
wszystkich pozwoleń na broń i wszystkich egzemplarzy broni, oraz wszystkich transakcji
sprzedaży, co umożliwi tworzenie wymaganej prawem międzynarodowym indywidualnej
historii każdego egzemplarza broni. Taki system jest wymagany przez znowelizowaną
dyrektywę unijną, Polska wprowadzając go jako jedna z pierwszych stanie w awangardzie
unijnych państw pod względem rozwoju infrastruktury informatycznej. Obecny system
ewidencji broni palnej stwarza pole do błędów i nadużyć, zaś kontrola stanu posiadania broni
przez osoby cywilne jest iluzoryczna.
OCENA SKUTKÓW REGULACJI
Projekt nowej ustawy o broni i amunicji zmierza do uzyskania całkowitej zgodności
polskiego porządku prawnego z normatywami Unii Europejskiej w przedmiotowym zakresie.
Pomimo kilkukrotnych nowelizacji, dotychczasowa ustawa w dalszym ciągu nie przystaje do
wymagań europejskich. Skutki proponowanych zmian zostały omówione w rozbiciu na
poszczególne obszary oddziaływania. W przypadku nie wymienienia konkretnego obszaru
oznacza to, że zmiany nie wpływają na ten obszar, lub wpływ ten jest nieznany.

Obszary, na które oddziałuje proponowana regulacja prawna:
Na podstawie doświadczeń innych krajów spodziewany jest spadek przestępczości, zwłaszcza
najbardziej uciążliwej dla obywateli przestępczości o charakterze rozbójniczym oraz
rabunkowym. Na tej samej podstawie nie spodziewa się problemów z nielegalnym użyciem
legalnie posiadanej broni palnej, co także dotychczas było znikomym marginesem.
Proponowana regulacja poprzez umożliwienie posiadania broni na podstawie jasnych,
jednoznacznych kryteriów spowoduje istotne ograniczenie czarnego rynku broni, zwłaszcza
gromadzonej w celach kolekcjonerskich, oraz likwidację wielu patologicznych sytuacji
spowodowanych nieprzystawaniem obecnych regulacji prawnych do oczekiwań społecznych
– np. organizowane na szeroką skalę rekonstrukcje wydarzeń historycznych odbywają się
obecnie z konieczności z naruszeniem przepisów prawa. Proponowane regulacje będą miały
także dodatni wpływ na gromadzenie zabytków polskiego dziedzictwa kulturowego oraz
pamiątek historycznych.
Nie przewiduje się bezpośredniego oddziaływania proponowanych zmian na obszar Prawa
Łowieckiego, tak jak nie pociągnęły go zmiany wprowadzone w latach 1999 i 2003. Należy
zaznaczyć, że dotychczasowe zapisy ustawy o broni i amunicji oraz ustawy Prawo Łowieckie
były wzajemnie sprzeczne, a obecnie uzyska się ich całkowitą spójność. Proponowane
regulacje powinny wpłynąć na podniesienie umiejętności strzeleckich wśród myśliwych, jako
skutek przewidywanego zwiększenia liczby strzelnic i wzrostu kultury posługiwania się
bronią palną.
Proponowane zmiany przyniosą korzystne skutki dla państwowych formacji uzbrojonych,
które zyskają nowe miejsca do treningu, a także dopływ wstępnie przeszkolonych kadr.
Zmiana ustawy będzie miała także ważny pozytywny wpływ na obronność kraju, zwłaszcza w
kontekście planowanego uzawodowienia armii – w ramach tych samych wydatkowanych
kwot polskie siły zbrojne uzyskają lepiej wyszkolonych żołnierzy.
Równie ważnym skutkiem wprowadzenia w życie nowej ustawy będzie powstanie licznych
klubów i stowarzyszeń o charakterze hobbystycznym, co umocni społeczności lokalne oraz
przyczyni się wydatnie do rozwoju społeczeństwa obywatelskiego.
Konsultacje społeczne:
Założenia projektu zostały napisane przez obywateli, zainteresowanych wprowadzeniem
przejrzystych zasad regulująych dostęp do broni. W toku uzgodnień projekt ustawy był
przedłożony celem zaopiniowania środowiskom strzeleckim, w tym strzelcom sportowym
oraz czarnoprochowym, myśliwym, kolekcjonerom, przedsiębiorcom działającym w branży
obrotu i wytwarzania broni i amunicji, a w zakresie specjalistycznym – lekarzom oraz
prawnikom. Uwagi zgłoszone w ramach konsultacji zostały uwzględnione.
Wpływ regulacji na dochody i wydatki budżetu oraz sektora publicznego:
Szacuje się, że liczba osób zainteresowanych uzyskaniem obywatelskiej karty broni oraz
pozwoleniem podstawowym będzie w pierwszym roku obowiązywania ustawy nie większa,
niż 100 tysięcy. Będzie to miało jednak wymierny skutek w odniesieniu do zwiększenia
obrotów generowanych na rynku w sektorze broni i akcesoriów – szacuje się wzrost tego
obrotu o około 1 miliard PLN, co przełoży się na odpowiedni wzrost wpływów budżetowych
z tytułu podatków i opłat. Odpowiedni wzrost będzie także dotyczył wpływów z tytułu opłaty
skarbowej.
Koszty opracowania i wdrożenia systemu CEBiP są szacowane na około 1 milion PLN, ale
wprowadzenie tego systemu jest wymogiem nałożonym przez Parlament Europejski i Radę
Wspólnot Europejskich, w ramach nowelizacji dyrektywy o kontroli nabywania i posiadania
broni palnej, co pośrednio wiążę się z Konwencją Narodów Zjednoczonych o kontroli obrotu
bronią, ratyfikowanej przez Polskę. Szacunkowy koszt opracowania i wprowadzenia systemu
CEBiP oparto na analizie rynku informatycznego, przy założeniu niskiej złożoności bazy
danych systemu (system jest bardzo prosty – zaledwie około 10 rekordów). Baza danych przy
tak małej złożoności w minimalnym stopniu obciąży urzędowe łącza internetowe.
Znowelizowana dyrektywa wyznacza stosunkowo krótki okres na wprowadzenie
elektronicznego systemu kontroli obrotu bronią oraz tworzącego historię poszczególnych
egzemplarzy broni znajdującej się w obrocie. Tworzenie nowego systemu do starej ustawy
mija się całkowicie z celem i byłoby decyzją ze wszech miar błędną. Związane z systemem
CEBiP obciążenia finansowe dla organów wydających pozwolenia (głównie związane z
przeszkoleniem urzędników) będą relatywnie niewielkie, z uwagi na zbieżność procedur z
innymi systemami ewidencji funkcjonującymi w administracji, np. CEPiK. Prowadzony
obecnie w Komendzie Głównej Policji rejestr „Broń” nie ma ustawowej podstawy prawnej,
przez co budzi uzasadnione obawy odnośnie legalności gromadzenia zawartych w nim
wrażliwych danych osobowych, w świetle obowiązującej Ustawy o ochronie danych
osobowych. Poza tym rejestr ten w niewystarczający sposób zapewnia kontrolę nad stanem
posiadania i obrotem bronią.
Wpływ regulacji na rynek pracy:
Powstaną miejsca pracy w nowo powstałym sektorze gospodarki, związanym ze strzelnicami
i ośrodkami szkoleniowymi. Przy założeniu utworzenia średnio jednej strzelnicy w powiecie i
jednego ośrodka w województwie, daje to liczbę minimum 2500 miejsc pracy. Co ważne,
powstaną one również na terenach niezurbanizowanych, tam gdzie dziś są największe
problemy z tworzeniem nowych miejsc pracy. Do tego dochodzi trudny do oszacowania
wzrost zatrudnienia w przemyśle i handlu. Należy założyć, że pozycja finansowa, a co za tym
idzie możliwości rozwoju krajowego przemysłu broni i amunicji ulegną zasadniczej zmianie.
Przepisy proponowanego projektu wpłyną także na większy popyt na
wysokokwalifikowanych specjalistów w dziedzinie ochrony bezpieczeństwa i instruktorów
strzelectwa.
Wpływ na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość:
Proponowana regulacja będzie mieć oczywisty wpływ na zwiększenie konkurencyjności
gospodarki, zarówno wewnętrznej, jak i zewnętrznej. Stworzy także szanse dla odbudowy
polskiego przemysłu obronnego. rodki pozyskane z cywilnego rynku broni i amunicji będą
mogły być wykorzystane na rozwój specjalistycznego zaplecza naukowo-badawczego, jak to
się dzieje w wielu krajach przodujących w tej dziedzinie techniki.
strony : 1 ... 6 . [ 7 ] . 8 ... 10

Dokumenty związane z tym projektem:



Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Akty prawne

Rok NR Pozycja

Najnowsze akty prawne

Dziennik Ustaw z 2017 r. pozycja:
1900, 1899, 1898, 1897, 1896, 1895, 1894, 1893, 1892

Monitor Polski z 2017 r. pozycja:
938, 937, 936, 935, 934, 933, 932, 931, 930

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: