Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego oraz niektórych innych ustaw

tytoniowego, w art. 33fb ust. 1 ustawy należy zmienić brzmienie pkt 1 i 2. W pkt 1
przytoczono pełną nazwę tego rejestru z odesłaniem do uchylonego rozporządzenia
nr 1782/2003, na podstawie którego utworzono ten rejestr. Zachowanie tego rejestru jest
niezbędne z uwagi na niezakończoną wypłatę płatności związanej z produkcją za 2007
i 2008 r., na skutek niezgłoszenia się spadkobierców albo toczące się postępowania
spadkowe. Ponadto do dnia 10 maja 2010 r. przyjmowane były wnioski o wypłatę
powyższej płatności za 2009 r. Wysokość tej płatności zostanie wyliczona i wypłacona
po złożeniu wniosków przez wszystkie podmioty uprawnione do uzyskania tej
płatności. Z przepisami projektowanego art. 33fb ust. 1 ustawy powiązany jest art. 8
projektu ustawy, na podstawie którego rejestr podmiotów posiadających prawo do
uzyskania płatności związanej z produkcją surowca tytoniowego zostanie utrzymany dla
celów rozstrzygania ewentualnych spraw spornych.
Zmiany w ust. 7 w art. 33fc ustawy (art. 1 pkt 25 projektu ustawy) wynikają ze zmian
wprowadzonych do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego dotyczących poświadczenia
dziedziczenia przez notariusza.
Do dotychczasowego brzmienia art. 33ff ustawy proponuje się dodać przepisy
dotyczące terminu wypłaty producentowi surowca tytoniowego płatności niezwiązanej
oraz sposobu postępowania w przypadku rozwiązania osoby prawnej albo śmierci
osoby fizycznej, która nabyła prawo do uzyskania płatności niezwiązanej (art. 1 pkt 26
lit. a projektu ustawy). Wypłaty te będzie realizowała Centrala ARR, z uwagi na
przyjęty w ARR zcentralizowany system wypłaty płatności. Realizacja tych płatności
jest dokonywana za pośrednictwem systemu informatycznego, w którym dyrektor
oddziału terenowego ARR wylicza wysokość tej płatności. Z tego względu, przy
uwzględnieniu specyfiki i obowiązującego trybu realizacji płatności, w projektowanym
ust. 6a i 6b tego artykułu jako realizatora płatności przewidziano ARR, a nie dyrektora
oddziału terenowego ARR.
Ponadto w ust. 7 art. 33ff ustawy, dotyczącym upoważnienia dla Rady Ministrów do
określenia wysokości środków finansowych przeznaczonych na płatność niezwiązaną,
proponuje się zastąpić odesłanie do rozporządzenia nr 1782/2003 odesłaniem do
rozporządzenia nr 73/2009, w związku z uchyleniem pierwszego z tych rozporządzeń
(art. 1 pkt 26 lit. b projektu ustawy).

20
Projektowane zmiany w art. 33g ustawy (art. 1 pkt 27 projektu ustawy) są związane
z koniecznością uchylenia przepisów w zakresie kontroli podmiotów uprawnionych do
płatności związanych z produkcją surowca tytoniowego, punktów jego odbioru, a także
pierwszych przetwórców tego surowca. W powyższym artykule pozostawiono przepisy
dotyczące kontroli podmiotów ubiegających się o przyznanie płatności niezwiązanych
z produkcją tytoniu. Kontrole te, tak jak w obowiązujących przepisach, będą
prowadzone przez ARR oraz ARiMR.
Jak już wcześniej wspomniano, w myśl rozporządzenia nr 2095/2005, państwa
członkowskie Unii Europejskiej, nadal obowiązane są do przekazywania informacji na
temat rynku tytoniu do Komisji Europejskiej. Stosownie do nowego brzmienia art. 33h
ustawy (art. 1 pkt 28 projektu ustawy) za przekazywanie tych informacji, a tym samym
również za ich pozyskiwanie, odpowiedzialny będzie minister właściwy do spraw
rynków rolnych. Zakłada się, że informacje powyższe przekażą organizacje społeczno-
zawodowe oraz grupy producentów tytoniu. Po zaprzestaniu zatwierdzania punktów
pierwszego odbioru surowca tytoniowego (w wyniku uchylenia rozporządzenia
nr
1973/2004) nie będzie bowiem możliwe ustalenie pełnej listy podmiotów
prowadzących takie punkty. A zatem nie jest celowe wskazywanie pierwszych
przetwórców surowca tytoniowego, tak jak dotychczas, jako podmiotów
przekazujących stosowne informacje ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych.
W art. 7 projektu ustawy dodano przepis przejściowy, w myśl którego do spraw
dotyczących przyznawania i wypłaty płatności uzupełniającej w części związanej
z produkcją za 2009 r. i lata poprzednie stosuje się przepisy dotychczasowe.
Rynek suszu paszowego
Projektowane zmiany w zakresie rynku suszu paszowego zawarte w art. 1 pkt 29 i 30
projektu ustawy mają, podobnie jak w przypadku rynku chmielu, charakter
porządkowy. Propozycje zawarte w art. 1 pkt 29 projektu wynikają z art. 1 pkt 8
projektu ustawy (dot. projektowanego ust. 1a w art. 19a ustawy), w którym
wprowadzony został skrót do rozporządzenia nr 1234/2007. Stąd w art. 35 ust. 1 pkt 1
lit. d ustawy zamiast pełnej nazwy wyżej wymienionego rozporządzenia został
zastosowany skrót tytułu tego aktu prawnego. Natomiast zmiany określone w art. 1
pkt 30 projektu ustawy mają na celu dostosowanie przepisów krajowych w zakresie
metod pobierania próbek suszu paszowego oraz wykonywania badań parametrów

21
jakościowych tej paszy (oznaczanie wilgotności oraz zawartości białka surowego) do
zmian w prawie Unii Europejskiej. Poprzednio powyższe zagadnienia były regulowane
w dyrektywach wspólnotowych (76/371/EWG, 71/393/EWG i 72/199/EWG).
Dyrektywy te zostały wdrożone do prawodawstwa krajowego aktami wydanymi na
podstawie ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach (Dz. U. Nr 144, poz. 1045,
z późn. zm.). W związku z tym w art. 37a ustawy odwoływano się do aktów
ogłoszonych na podstawie ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach. Jednakże od dnia
26 sierpnia 2009 r. powyższe zagadnienia zostały określone w rozporządzeniu Komisji
(WE) nr 152/2009 z dnia 27 stycznia 2009 r. ustanawiającym metody pobierania próbek
i dokonywania analiz do celów urzędowej kontroli pasz (Dz. Urz. UE L 54
z 26.02.2009, str. 1). Konieczne jest zatem uchylenie w art. 37a ust. 1, bowiem
zastępujące wyżej wymienione dyrektywy rozporządzenie Komisji Europejskiej jest
stosowane wprost i nie wymaga wdrożenia do systemu prawa polskiego.
Rynki lnu i konopi uprawianych na włókno
Aktualnie przepisy w zakresie wspólnej organizacji rynków lnu i konopi uprawianych
na włókno w prawie krajowym są zawarte w ustawie z dnia 20 grudnia 2002 r.
o organizacji niektórych rynków rolnych (Dz. U. Nr 240, poz. 2059, z późn. zm.).
W wyniku wielokrotnych zmian stała się ona niejednorodna.
Należy dodać, że wyżej wymieniona ustawa była pierwszą z ustaw wdrażających prawo
wspólnotowe. Nie był jeszcze wówczas ustalony sposób implementacji tych przepisów.
Ponadto nie były również dostępne oficjalne teksty aktów prawnych Unii Europejskiej
w języku polskim. Z tego względu terminologia użyta w ustawie z dnia 20 grudnia
2002 r. o organizacji niektórych rynków rolnych nie jest zgodna z terminologią
obowiązującą obecnie. Projektowane przepisy w zakresie rynków lnu i konopi
uprawianych na włókno dostosowują terminologię używaną w ustawie do terminologii
stosowanej w aktach prawnych Unii Europejskiej, tj. rozporządzenia nr 1234/2007 oraz
rozporządzenia Komisji (WE) nr 507/2008 z dnia 6 czerwca 2008 r. ustanawiającego
szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1673/2000 w sprawie
wspólnej organizacji rynków lnu i konopi uprawianych na włókno (Dz. Urz. UE L 149
z 07.06.2008, str. 38). Termin wprowadzenia tych przepisów jest związany z terminem
ogłoszenia i wynikami przeglądu przepisów wspólnej polityki rolnej (ang. health-check)
oraz przyjęciem rozporządzenia nr 72/2009. Na podstawie przepisów tego

22
rozporządzenia utrzymana została pomoc z tytułu przetwórstwa słomy lnianej na długie
i krótkie włókno oraz słomy konopnej na włókno do roku gospodarczego 2011/2012.
A zatem ostatnia wypłata wsparcia przyznawanego na podstawie wyżej wymienionych
przepisów zostanie dokonana do dnia 14 października 2013 r.
Jak już wspomniano, przepisy ustawy z dnia 20 grudnia 2002 r. o organizacji niektórych
rynków rolnych były opracowywane w okresie, gdy nie były dostępne poprawne
tłumaczenia wspólnotowych aktów prawnych na język polski. Oficjalne wersje tych
aktów w polskiej wersji językowej były znane dopiero na przełomie 2004 i 2005 r.
Dlatego terminologia zastosowana w ustawie z dnia 20 grudnia 2002 r.

o organizacji niektórych rynków rolnych różniła się od terminologii używanej w języku
polskim w aktach prawnych Unii Europejskiej dotyczących rynków lnu i konopi
uprawianych na włókno, ogłoszonych w 2005 r. w wydaniu specjalnym Dziennika
Urzędowego Unii Europejskiej. Przypomnieć również należy, że na tym rynku
dwukrotnie dokonywano przeglądu zasad wsparcia, mającego na celu ich zmianę.
Pierwszy przegląd, który miał miejsce w 2005 r., nie doprowadził do zmiany zasad.
W jego rezultacie na 2 kolejne lata gospodarcze przedłużono działanie przepisów
wspólnej organizacji rynków lnu i konopi uprawianych na włókno w dotychczasowej
formie. Po 2 latach ponownie przedłużono działanie wyżej wymienionych przepisów
o rok. O kształcie regulacji w zakresie wspólnej organizacji rynków lnu i konopi
uprawianych na włókno do roku gospodarczego 2011/2012 zadecydowano ostatecznie
w końcu 2008 r. na zakończenie przeglądu przepisów wspólnej polityki rolnej (ang.
health-check). Jego wynikiem było wyżej wymienione rozporządzenie nr 72/2009
wprowadzające zmiany do rozporządzenia nr 1234/2007.
Dokonany został również przegląd przepisów krajowych dla rynków lnu i konopi
uprawianych na włókno. W celu uporządkowania tych przepisów proponuje się
przeniesienie regulacji w zakresie pomocy na rynkach lnu i konopi z ustawy z dnia
20 grudnia 2002 r. o organizacji niektórych rynków rolnych do ustawy. Przepisy
w zakresie rynku zbóż zawarte w tej ustawie proponuje się natomiast przenieść do
ustawy o Agencji, jednocześnie uchylając przepisy ustawy z dnia 20 grudnia 2002 r.
o organizacji niektórych rynków rolnych. Powyższe propozycje zostały przedstawione
w projektowanej ustawie.

23
Przepisy w zakresie rynków lnu i konopi uprawianych na włókno zostały określone
w art. 1 pkt 31 projektu ustawy i zgrupowane w projektowanych art. 39a – 39g. Należy
przy tym zauważyć, że większość przepisów dotyczących rynków lnu i konopi
uprawianych na włókno przeniesiono z ustawy z dnia 20 grudnia 2002 r. o organizacji
niektórych rynków rolnych bez zmian, a część w formie tylko nieznacznie zmienionej.
Stosownie do terminologii używanej w aktach prawnych Unii Europejskiej
(rozporządzenie nr 1234/2007 i rozporządzenie nr 507/2008) pojęcia używane
w ustawie z dnia 20 grudnia 2002 r. o organizacji niektórych rynków rolnych
w projekcie ustawy zastąpiono w następujący sposób: wyraz „uznanie” – wyrazem
„upoważnienie”, wyrazy „uznany pierwszy przetwórca” – wyrazami „upoważniony
główny przetwórca”, wyraz „dopłata” – wyrazem „pomoc”, wyrazy „współczynnik
średniej wydajności długiego włókna lnianego, krótkiego włókna lnianego oraz włókna
konopi z 1 ha upraw lnu i konopi włóknistych” – wyrazami „współczynnik ilościowy”.
Przepisami projektowanego art. 39a ust. 1 Prezes ARR został wyznaczony do
administrowania mechanizmem pomocy dla upoważnionych głównych przetwórców
słomy lnianej i konopnej na włókno, tj. do wydawania decyzji o upoważnieniu
i cofaniu upoważnienia dla głównego przetwórcy tej słomy oraz przyznawaniu pomocy
i udzielaniu zezwolenia na czyszczenie krótkiego włókna lnianego. W ust. 2 tego
artykułu wskazano, że wniosek o upoważnienie składa się na formularzach
opracowanych i udostępnionych na stronie internetowej administrowanej przez ARR.
Ponadto określony został nowy termin na składanie wniosku. W stosunku do
obowiązujących przepisów byłby to termin wcześniejszy o miesiąc, a zatem wnioski
byłyby składane do dnia 30 czerwca. Obowiązujący termin (do dnia 31 lipca) jest
bowiem zbyt krótki. ARR nie jest w stanie dokładnie sprawdzić przekazanej
dokumentacji (kontrola administracyjna), dokonać kontroli na miejscu, a także
przekazać decyzji Prezesa ARR przed upływem pierwszej połowy sierpnia danego roku
gospodarczego. Konieczność przekazania decyzji Prezesa ARR o upoważnieniu
głównemu przetwórcy w pierwszej połowie sierpnia jest uzasadniona tym, że do dnia
20 września danego roku gospodarczego przetwórca powyższy obowiązany jest
przesłać Prezesowi ARR wniosek o przyznanie pomocy z tytułu przetwórstwa słomy
lnianej i konopnej na włókno za dany rok gospodarczy. We wniosku tym powinien
posłużyć się nadanym numerem upoważnienia. Przed wysłaniem wniosku powinien
również zawrzeć umowy sprzedaży słomy lnianej lub konopnej z dostawcami tej słomy.

24