Rządowy projekt ustawy - Prawo probiercze

Art. 48. Orzekanie w sprawach o czyny wymienione w art. 45 – 47 następuje
w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

Rozdział 8
Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy dostosowujące, przejściowe i końcowe

Art. 49. W ustawie z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji
rządowej w województwie (Dz. U. Nr 31, poz. 206 oraz z 2010 r. Nr 40, poz. 230) w art. 56
w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) dyrektorzy okręgowych urzędów probierczych;”.

Art. 50. 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy znosi się organy administracji
probierczej – naczelników obwodowych urzędów probierczych oraz likwiduje się obwodowe
urzędy probiercze.
2. Dotychczasowe zadania i kompetencje naczelników obwodowych
urzędów probierczych przejmują właściwi miejscowo dyrektorzy okręgowych urzędów
probierczych.

Art. 51. Postępowania prowadzone przez naczelników obwodowych urzędów
probierczych, wszczęte i niezakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, są
prowadzone przez dyrektorów właściwych okręgowych urzędów probierczych.

Art. 52. 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy:
1) należności i zobowiązania obwodowych urzędów probierczych stają
się należnościami i zobowiązaniami właściwych okręgowych
urzędów probierczych;
2) składniki mienia będące dotychczas w posiadaniu obwodowych
urzędów probierczych przechodzą w posiadanie właściwych
okręgowych urzędów probierczych.

25
2. Dyrektorzy okręgowych urzędów probierczych dokonają inwentaryzacji
składników mienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, na dzień objęcia ich w posiadanie przez
okręgowe urzędy probiercze.

Art. 53. 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, naczelnicy obwodowych
urzędów probierczych niebędący członkami korpusu służby cywilnej stają się pracownikami
służby cywilnej zatrudnionymi we właściwych miejscowo okręgowych urzędach
probierczych.
2. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, pracownicy zatrudnieni
w obwodowych urzędach probierczych stają się pracownikami właściwych miejscowo
okręgowych urzędów probierczych.
3. Właściwi dyrektorzy okręgowych urzędów probierczych są obowiązani
zawiadomić na piśmie pracowników, o których mowa w ust. 1 i 2, o zmianach, jakie mają
nastąpić w zakresie ich stosunku pracy. Przepis art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r.
– Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.3)) stosuje się odpowiednio.
4. Przepisów ust. 2 i ust. 3 zdanie drugie nie stosuje się do urzędników
służby cywilnej, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie
cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1706).

Art. 54. Znaki imienne, o których mowa w art. 13 ust. 2 ustawy wymienionej
w art. 57, z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stają się znakami imiennymi
w rozumieniu niniejszej ustawy i podlegają ujawnieniu w rejestrze znaków imiennych, bez
konieczności ponownego ich zgłoszenia do rejestru.

Art. 55. Do postępowań wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie
niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 56. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 1a, art. 5
ust. 2 oraz art. 16 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 57, zachowują moc do dnia wejścia
w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 17, art. 33 oraz art. 36 ust. 8
niniejszej ustawy, jednak nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie
niniejszej ustawy.

26
Art. 57. Traci moc ustawa z dnia 3 kwietnia 1993 r. – Prawo probiercze (Dz. U.
Nr 55, poz. 249, z późn. zm.4)).

Art. 58. Ustawa wchodzi w życie po upływie sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia,
z wyjątkiem przepisów art. 24 ust. 1 pkt 1 lit. a i c, pkt 2 lit. a, pkt 3 lit. a i pkt 4 lit. a, które
wchodzą w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia.
1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 163, poz. 1362
i Nr 180, poz. 1494, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 176, poz. 1238, z 2008 r.
Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 91, poz. 740 oraz z 2010 r. Nr 66, poz. 421 i Nr 107,
poz. 679.
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 127, poz. 880
i Nr 180, poz. 1280, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 116, poz. 732, Nr 141, poz. 888, Nr 171, poz. 1056
i Nr 216, poz. 1367, z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 18, poz. 97, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540 oraz
z 2010 r. Nr 47, poz. 278 i Nr 107, poz. 679.
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668
i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127
i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111,
poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135,
poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213,
poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407, z 2005 r.
Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732 i Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711,
Nr 133, poz. 935, Nr 217, poz. 1587 i Nr 221, poz. 1615, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, Nr 89, poz. 589, Nr 176,
poz. 1239, Nr 181, poz. 1288 i Nr 225 poz. 1672, z 2008 r. Nr 93, poz. 586, Nr 116, poz. 740, Nr 223,
poz. 1460 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 56, poz. 458, Nr 58, poz. 485, Nr 98, poz. 817,
Nr 99, poz. 825, Nr 115, poz. 958, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1704 oraz z 2010 r. Nr 105, poz. 655.
4) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 120, poz. 1286, z 2001 r. Nr 63,
poz. 636, Nr 126, poz. 1382 i Nr 154, poz. 1800, z 2003 r. Nr 171, poz. 1664 oraz z 2010 r. Nr 107,
poz. 679.



07_02zb

27
U Z A S A D N I E N I E


I. Stan obecny i cel wydania nowego aktu

Aktualnie obowiązujący system prawa probierczego w Polsce jest oparty na
przepisach ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. – Prawo probiercze (Dz. U. Nr 55, poz. 249,
z późn. zm.).
Głównym celem ustawy z 1993 r. było dostosowanie prawa i administracji
probierczej do warunków gospodarki rynkowej, w szczególności przez rezygnację
z reglamentacji prawnej obrotu kamieniami szlachetnymi oraz zniesienie większości
przepisów karnych. Ustawa ta zniosła również możliwość badania jakości kamieni
szlachetnych przez urzędy probiercze na wniosek zainteresowanego. W ciągu kilkunastu
lat obowiązywania ustawy polska gospodarka, a także rynek złotniczo-jubilerski uległy
istotnym przemianom. Również otoczenie prawno-instytucjonalne polskiego życia
gospodarczego podlegało w tym okresie znaczącej transformacji, w szczególności
w związku z akcesją Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej. Ponadto Polska
ratyfikowała Konwencję Wiedeńską o Kontroli i Cechowaniu Wyrobów z Metali
Szlachetnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 46, poz. 297).

Zgodnie z obowiązującą ustawą, wyroby z metali szlachetnych wyprodukowane
w kraju oraz sprowadzone z zagranicy, wprowadzone do obrotu handlowego na terenie
Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi badania i cechowania w urzędach
probierczych.
Obowiązek zgłoszenia tych wyrobów do urzędów probierczych spoczywa na
producentach lub importerach. Osoby prywatne, wprowadzające do obrotu wyroby z metali
szlachetnych nieoznaczone polskimi cechami probierczymi, również muszą je zgłosić do
urzędu probierczego.

Struktura administracji probierczej jest trójszczeblowa. Organami administracji
rządowej w zakresie probiernictwa są: Prezes Głównego Urzędu Miar, dyrektorzy
okręgowych urzędów probierczych i naczelnicy obwodowych urzędów probierczych.
Organom tym podporządkowane są odpowiednio: Główny Urząd Miar, okręgowe urzędy
probiercze oraz obwodowe urzędy probiercze.
Strukturę administracji probierczej stanowią zatem:
1) Główny Urząd Miar;

2) 2 okręgowe urzędy probiercze;
3) 10 obwodowych urzędów probierczych.
Od dłuższego czasu pojawiają się sygnały ze środowisk branżowych oraz ze
strony administracji probierczej, że obecny system prawa probierczego wykazuje określone
wady i nie sprzyja rozwojowi rynku.
W związku z powyższym Ministerstwo Gospodarki podjęło inicjatywę
pogłębionej analizy problemów rynku złotniczo-jubilerskiego, której efektem jest projekt
ustawy zawierający propozycje rozwiązań zmierzających do zapewnienia jego lepszego
funkcjonowania.
Ministerstwo Gospodarki przeprowadziło oraz zleciło przeprowadzenie prac
związanych z analizą prawnych, administracyjnych i ekonomicznych ograniczeń rozwoju
złotnictwa i jubilerstwa w Polsce, zmierzające do wprowadzenia nowej regulacji – Prawo
probiercze. W grudniu 2006 r. przeprowadzono badanie mające na celu identyfikację
problemów branży, w formie wywiadów indywidualnych z przedstawicielami środowisk
jubilerskich2). Na początku 2007 r. zostały przeprowadzone badania społeczne mające na
celu określenie postaw społecznych i konsumenckich w stosunku do wyrobów
jubilerskich3).
W marcu i kwietniu 2007 r. Ministerstwo Gospodarki przeprowadziło ankietę skierowaną
do firm z branży jubilerskiej na temat faktycznych problemów, trudności i niedogodności,
na jakie napotyka przedsiębiorca podczas prowadzenia działalności4). Badanie zostało
zrealizowane za pomocą ankiety przekazanej do wybranej losowo próby przedsiębiorców.
Na 1500 wysłanych ankiet uzyskano odpowiedzi od 331 przedsiębiorców, co zapewniło
badaniu wysoką reprezentatywność i wiarygodność wyrażanych ocen i opinii. W celu
analizy stanu polskiego wzornictwa oraz wskazania koncepcji wykorzystania wzornictwa
w rozwoju branży złotniczo-jubilerskiej i bursztyniarskiej jako czynnika kształtującego
markę firmy i zwiększającą konkurencyjność na rynku, Ministerstwo Gospodarki zleciło
Instytutowi Wzornictwa Przemysłowego wykonanie ekspertyzy pt. „Wzornictwo szansą
rozwoju branży jubilersko-złotniczej i bursztyniarskiej w Polsce” 5).

2) Problemy rynku wyrobów złotniczych i gemmologicznych. Raport z badania społecznego dla Ministerstwa
Gospodarki (opracowanie dr Katarzyna Maria Staszyńska), grudzień 2006.
3) Badanie ankietowe probiernictwa i zasad funkcjonowania rynku wyrobów z metali szlachetnych, CBOS,
luty–marzec 2007 r.
4) Centrum Informacji Społeczno-Gospodarczej, Warunki funkcjonowania branży złotniczej i jubilerskiej
w Polsce (opracowanie na podstawie badań ankietowych), Warszawa, kwiecień 2007.
5) Instytut Wzornictwa Przemysłowego, Wzornictwo szansą rozwoju branży jubilersko-złotniczej
i bursztyniarskiej w Polsce, Warszawa, listopad 2007.

2