Rządowy projekt ustawy - Prawo probiercze

Art. 29. 1. Prezes jest centralnym organem administracji rządowej w zakresie
probiernictwa.
2. Nadzór nad Prezesem sprawuje minister właściwy do spraw gospodarki.
3. Zasady i tryb powoływania i odwoływania Prezesa Głównego Urzędu
Miar określa ustawa z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. z 2004 r. Nr 243,
poz. 2441, z późn. zm.1)).

Art. 30. 1. Prezes wykonuje swoje zadania w zakresie probiernictwa przy pomocy
Głównego Urzędu Miar.
2. Dyrektorzy wykonują swoje zadania przy pomocy kierowanych przez
nich okręgowych urzędów probierczych. Okręgowe urzędy probiercze są jednostkami
budżetowymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach
publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 146 i Nr 96, poz. 620).

Art. 31. 1. Prezes powołuje i odwołuje dyrektorów oraz wykonuje w stosunku do
nich inne czynności z zakresu prawa pracy.
2.
Prezes sprawuje nadzór i kontrolę w zakresie prawidłowości
wykonywania przez dyrektorów należących do nich zadań oraz prawidłowości
funkcjonowania kierowanych przez nich okręgowych urzędów probierczych.

Art. 32. Do zakresu działania Prezesa w sprawach probiernictwa należy:
1) nadzór
i
koordynowanie
działalności okręgowych urzędów
probierczych;
2) przedstawianie propozycji dotyczących kierunków zmian
legislacyjnych w zakresie probiernictwa;
3) gromadzenie i upowszechnianie informacji popularyzujących
i promujących wiedzę z zakresu probiernictwa;
4) publikowanie w Dzienniku Urzędowym Głównego Urzędu Miar
informacji, ogłoszeń i komunikatów Prezesa Głównego Urzędu Miar;
5)

zlecanie dyrektorom okręgowych urzędów probierczych

15
wykonywania zadań, w szczególności w zakresie przeprowadzania
badań i oznaczania wyrobów z metali szlachetnych.

Art. 33. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze rozporządzenia,
tworzy i znosi okręgowe urzędy probiercze, a także określa ich obszar działania i siedziby,
uwzględniając w szczególności zapotrzebowanie na czynności probiercze w poszczególnych
regionach oraz tradycję w tym zakresie.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze rozporządzenia,
w ramach okręgowych urzędów probierczych tworzyć wydziały zamiejscowe tych urzędów,
uwzględniając zapotrzebowanie na czynności probiercze w poszczególnych regionach oraz
tradycję w tym zakresie.

Art. 34. 1. Prezes może tworzyć punkty probiercze u podmiotu wprowadzającego do
obrotu wyroby z metali szlachetnych w celu wykonywania przez organy administracji
probierczej czynności związanych z badaniem i oznaczaniem wyrobów z metali szlachetnych
oraz wyrobów zawierających metale szlachetne.
2. Punkty probiercze są tworzone na czas określony nie krótszy niż 5 lat,
w drodze decyzji administracyjnej, wydanej na wniosek podmiotu, o którym mowa w ust. 1,
po zasięgnięciu opinii właściwego dyrektora.
3. Podmiot wnioskujący o utworzenie punktu probierczego jest obowiązany
zapewnić warunki techniczno-organizacyjne do przeprowadzania badań i oznaczania
wyrobów z metali szlachetnych i wyrobów zawierających metale szlachetne, w szczególności
zapewnić i utrzymywać odpowiednio zabezpieczone miejsce wykonywania tych czynności,
właściwe wyposażenie techniczne punktu probierczego, udział personelu pomocniczego oraz
odpowiednie warunki w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.
4. Wniosek o utworzenie punktu probierczego zawiera:
1) oznaczenie podmiotu składającego wniosek;
2) wskazanie adresu do doręczeń lub adresu, pod którym jest
wykonywana działalność gospodarcza;
3) wykaz
wyposażenia technicznego punktu probierczego;


16
4) zaświadczenie o wpisie przedsiębiorcy do ewidencji działalności
gospodarczej albo odpis z Krajowego Rejestru Sądowego;
5) informacje
dotyczące planowanej działalności punktu probierczego,
zawierające:
a) adres punktu probierczego,
b) opis miejsca, w którym będą wykonywane czynności związane
z badaniem i oznaczaniem wyrobów z metali szlachetnych oraz
wyrobów zawierających metale szlachetne, z uwzględnieniem
jego zabezpieczenia,
c) dane dotyczące personelu pomocniczego.
5. Prezes tworzy punkt probierczy po sprawdzeniu, czy podmiot spełnia
wymagania konieczne do utworzenia tego punktu. Sprawdzenia dokonuje, z upoważnienia
Prezesa, właściwy dyrektor.
6. Nadzór nad działalnością punktu probierczego sprawuje właściwy
dyrektor.
7. Prezes, w drodze decyzji administracyjnej, odmawia utworzenia punktu
probierczego, jeżeli:
1) wniosek o utworzenie punktu probierczego nie spełnia warunków,
o których mowa w ust. 4;
2) przedsiębiorca nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 3.
8. Prezes znosi, w drodze decyzji administracyjnej, punkt probierczy:
1)
na wniosek podmiotu, który wystąpił z wnioskiem o jego
utworzenie;
2) gdy przestanie on spełniać wymagania konieczne do jego
utworzenia.
9. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze
rozporządzenia, wzór wniosku o utworzenie punktu probierczego oraz zakres wyposażenia
technicznego punktu probierczego, uwzględniając specyfikę i zakres wykonywanych
czynności podczas badania i oznaczania wyrobów z metali szlachetnych.


17
Art. 35. 1. Organizację okręgowych urzędów probierczych określają statuty oraz
regulaminy nadane w drodze zarządzenia przez Prezesa.
2. Do zakresu działania dyrektora należy:
1) zarządzanie działalnością okręgowego urzędu probierczego;
2)
zapewnienie organizacyjnych i technicznych warunków
funkcjonowania okręgowych urzędów probierczych oraz jego
wydziałów zamiejscowych, o ile zostały utworzone;
3) nadzór i koordynacja działalności wydziałów zamiejscowych, o ile
zostały utworzone;
4) współpraca z organami administracji rządowej oraz samorządowej;
5) identyfikacja oznaczeń probierczych oraz wydawanie opinii
o autentyczności krajowych cech probierczych w ramach
wykonywanych ekspertyz;
6) współpraca z krajowymi i zagranicznymi instytucjami
prowadzącymi działalność w zakresie probiernictwa;
7) wykonywanie zadań związanych z rejestracją znaków imiennych,
nadzorem nad wykonywaniem przepisów ustawy oraz nadzorem nad
punktami probierczymi, przewidzianych w niniejszej ustawie;
8) wykonywanie innych zadań przewidzianych w odrębnych ustawach
lub powierzonych przez Prezesa.
3. Prezes, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw gospodarki,
może, w drodze zarządzenia, przekazać składniki przydzielonego lub nabytego mienia
okręgowego urzędu probierczego innemu urzędowi, w przypadku gdy w wyniku
przeprowadzonych czynności w ramach nadzoru lub kontroli wyjdą na jaw okoliczności
wskazujące, że składniki te są zbędne lub wykorzystywane w sposób niezgodny z przepisami
prawa.
4. Dyrektor może udzielać konsultacji i prowadzić szkolenia z zakresu
probiernictwa, pobierając za nie wynagrodzenie, którego wysokość jest określana w umowach
cywilnoprawnych zawieranych z podmiotami, na rzecz których są wykonywane dane prace.
Wynagrodzenie to stanowi dochód budżetu państwa.

18
Art. 36. 1. Organy administracji probierczej pobierają opłaty za:
1) przeprowadzanie
badań wyrobów z metali szlachetnych i wyrobów
zawierających metale szlachetne;
2) umieszczenie znaku „MET” na wyrobach i częściach wyrobów
z metali szlachetnych;
3) oznaczenie wyrobów cechami probierczymi przy użyciu laserowych
urządzeń;
4)
wydanie
świadectw badania na wniosek podmiotów zgłaszających;
5) dokonanie ekspertyzy wyrobów z metali szlachetnych i stopów
zawierających metale szlachetne, w tym ekspertyz wyrobów
zabezpieczonych podczas czynności kontrolnych, w przypadku gdy
wynik badania tych wyrobów nie potwierdzi próby deklarowanej
przez podmiot wprowadzający wyrób do obrotu;
6) dokonanie wpisu znaku imiennego do rejestru znaków imiennych;
7) udostępnienie danych z rejestru znaków imiennych;
8) umieszczenie na wyrobach z metali szlachetnych, na wniosek
podmiotu zgłaszającego, znaków imiennych oraz oznaczeń
liczbowych informujących o próbie;
9) wykonanie, na wniosek podmiotu zgłaszającego, czynności
pomocniczych, towarzyszących czynnościom badania i oznaczania;
10) wystawienie, na wniosek podmiotu zgłaszającego, zaświadczeń;
11) wydanie decyzji o utworzeniu albo o odmowie utworzenia punktu
probierczego.
2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu państwa.
3. Opłatę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, pobiera się za każdy rozpoczęty
gram badanego wyrobu z metali szlachetnych, niezależnie od zastosowanej metody badania.
4. Opłatę za umieszczenie na wyrobie znaku imiennego znaku „MET” oraz
oznaczeń liczbowych informujących o próbie wyrobu z metalu szlachetnego przy użyciu
laserowych urządzeń pobiera się od każdej oznaczonej sztuki.

19