Rządowy projekt ustawy - Prawo probiercze
projekt dotyczy: określenia zasad i warunków wprowadzania do obrotu wyrobów z metali szlachetnych oraz obrotu nimi na terytorium RP, zasad i trybu przeprowadzenia badań i oznaczenia (prób) tych wyrobów, organizacji administracji probierczej i zasad nadzoru nad wykonaniem przepisów ustawy
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 3359
- Data wpłynięcia: 2010-08-24
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: - Prawo probiercze
- data uchwalenia: 2011-04-01
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 92, poz. 529
3359
wytwarzanych wyrobów może zgłosić projekt graficzny znaku imiennego do rejestru znaków
imiennych.
3. Rejestr znaków imiennych jest prowadzony w systemie informatycznym
przez właściwego dyrektora okręgowego urzędu probierczego.
4. Zgłoszenie znaku imiennego do rejestru znaków imiennych zawiera:
1) oznaczenie podmiotu zgłaszającego;
2)
wskazanie adresu do doręczeń lub adresu, pod którym jest
wykonywana działalność gospodarcza;
3) projekt graficzny znaku imiennego;
4) zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej albo
odpis z Krajowego Rejestru Sądowego oraz numer identyfikacyjny
w
Krajowym Rejestrze Urzędowym Podmiotów Gospodarki
Narodowej (REGON) w przypadku podmiotów, o których mowa
w art. 18 ust. 2;
5) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu
Ewidencji Ludności (PESEL) lub numer innego dokumentu
potwierdzającego tożsamość i obywatelstwo w przypadku podmiotu,
o którym mowa w ust. 2.
5. Podmiot dokonujący zgłoszenia znaku imiennego do rejestru znaków
imiennych jest obowiązany do przedstawienia go we właściwym okręgowym urzędzie
probierczym w celu wykonania odbitki kontrolnej znaku.
6. Dyrektor właściwego okręgowego urzędu probierczego dokonuje wpisu
znaku imiennego do rejestru znaków imiennych, w przypadku gdy projekt graficzny znaku
imiennego pozwala na jednoznaczną identyfikację podmiotu zgłaszającego i nie jest podobny
do znaku imiennego wpisanego wcześniej do rejestru znaków imiennych.
7. Dyrektor właściwego okręgowego urzędu probierczego odmawia wpisu
znaku imiennego do rejestru znaków imiennych, jeżeli projekt graficzny znaku imiennego nie
spełnia warunków określonych w ust. 6.
8. Wpis znaku imiennego do rejestru znaków imiennych oraz odmowa
10
wpisu następuje w drodze decyzji administracyjnej wydanej przez dyrektora właściwego
okręgowego urzędu probierczego. Uzasadnienie decyzji o odmowie wpisu znaku imiennego
do rejestru znaków imiennych powinno zawierać wskazanie przyczyny wydania decyzji.
9. Podmiot zgłaszający znak imienny jest obowiązany do zawiadamiania
dyrektora właściwego okręgowego urzędu probierczego o zmianach danych objętych wpisem
do rejestru znaków imiennych, w terminie miesiąca od powstania tych zmian.
Art. 20. 1. Wpisowi do rejestru znaków imiennych podlegają:
1) numer ewidencyjny znaku imiennego;
2) data wpisu do rejestru znaków imiennych;
3) oznaczenie podmiotu zgłaszającego;
4) adres do doręczeń lub adres, pod którym jest wykonywana
działalność gospodarcza;
5) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w ewidencji
działalności gospodarczej – w przypadku podmiotów, o których
mowa w art. 18 ust. 2;
6) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu
Ewidencji Ludności (PESEL) lub numer innego dokumentu
potwierdzającego tożsamość i obywatelstwo w przypadku podmiotu,
o którym mowa w art. 19 ust. 2;
7) informacje o zmianie danych objętych wpisem do rejestru znaków
imiennych, wraz ze wskazaniem daty powstania tych zmian.
2. W rejestrze umieszcza się projekt graficzny znaku imiennego.
Art. 21. 1. Rejestr znaków imiennych jest jawny.
2. Dyrektor właściwego okręgowego urzędu probierczego, na pisemny
wniosek zainteresowanych podmiotów, udostępnia w formie pisemnej informacje z rejestru
znaków imiennych, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 – 4 oraz ust. 2.
3. Wniosek o udostępnienie informacji z rejestru znaków imiennych
zawiera oznaczenie wnioskodawcy oraz wskazanie informacji, które mają być udostępnione.
11
Art. 22. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
wzór formularza zgłoszenia znaku imiennego do rejestru znaków imiennych, mając na
względzie zakres danych zawartych w zgłoszeniu.
Rozdział 4
Próby dla wyrobów z metali szlachetnych
Art. 23. Zawartość metalu szlachetnego w wyrobie określa się próbą. Wyrób
odpowiada danej próbie, jeżeli zawartość metalu szlachetnego nie jest mniejsza od
przewidzianej dla danej próby.
Art. 24. 1. Ustala się następujące obowiązujące próby dla wyrobów:
1) platynowych:
a) 0,999,
b) 0,950,
c) 0,850;
2) palladowych:
a) 0,999,
b) 0,850,
c) 0,500;
3) złotych:
a) 0,999,
b) 0,960,
c) 0,750,
d) 0,585,
e) 0,500,
f) 0,375,
g) 0,333;
4) srebrnych:
12
a) 0,999,
b) 0,925,
c) 0,875,
d) 0,830,
e) 0,800.
2. W wyrobach platynowych wykonanych ze stopu, w którym obok platyny
występuje iryd, rod i ruten, jako zawartość platyny przyjmuje się łączną zawartość tych
metali.
3. Przy określaniu zawartości metali szlachetnych w wyrobach nie
dopuszcza się tolerancji ujemnej.
Art. 25. Stopy metali szlachetnych, z których jest wykonany wyrób, powinny być
jednorodne, czyli wykazywać tę samą próbę zarówno na powierzchni, jak i wewnątrz.
Art. 26. 1. Do łączenia części wyrobów ze złota:
1) o próbie niższej niż 0,750 – stosuje się lutowie ze złota o próbie co
najmniej równej próbie wyrobu;
2) o próbie równej lub wyższej niż 0,750 – stosuje się lutowie ze złota
o próbie nie niższej niż 0,750.
2. Do łączenia części z platyny stosuje się lutowie, w którym minimalna
łączna zawartość metali szlachetnych wynosi 0,800.
3. Do łączenia części z palladu stosuje się lutowie, w którym minimalna
łączna zawartość metali szlachetnych wynosi 0,700.
4. Do łączenia części ze srebra stosuje się lutowie, w którym minimalna
łączna zawartość metali szlachetnych wynosi 0,550.
5. Do
łączenia produkowanych maszynowo części wyrobów
łańcuszkowych ze złota lub srebra może być stosowane lutowie niezawierające metali
szlachetnych, pod warunkiem że jego zastosowanie nie obniży próby wyrobu.
6. Lutowie nie może być stosowane do wzmacniania, obciążania,
wypełniania lub dekoracji wyrobów.
13
Rozdział 5
Organy administracji probierczej
Art. 27. 1. Zadania państwa związane z przeprowadzaniem badań i oznaczaniem
wyrobów z metali szlachetnych i wyrobów zawierających metale szlachetne oraz nadzorem
nad wykonywaniem przepisów ustawy sprawują organy administracji probierczej.
2.
Organy administracji probierczej, w celu wykonywania zadań
związanych z przeprowadzaniem badań i oznaczaniem wyrobów z metali szlachetnych
i wyrobów zawierających metale szlachetne oraz zadań związanych z prowadzeniem rejestru
znaków imiennych, mogą zawierać z partnerami prywatnymi umowy, o których mowa
w art. 7 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz. U.
z 2009 r. Nr 19, poz. 100 oraz z 2010 r. Nr 106, poz. 675).
3. Umowa, o której mowa w ust. 2, określa szczegółowe warunki oraz
zakres współpracy organu administracji probierczej i partnera prywatnego, w szczególności:
1) łączną wartość środków przewidzianych na realizację przedsię-
wzięcia będącego przedmiotem umowy, niezależnie od źródła ich
pochodzenia;
2) normy
jakościowe, wymagania i standardy stosowane przy realizacji
przedsięwzięcia;
3) zasady i zakres ubezpieczeń realizowanego przedsięwzięcia, a także
dodatkowe gwarancje i umowy oraz zobowiązania stron w tym
przedmiocie.
4. Organem odwoławczym od decyzji administracyjnych wydawanych
w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego jest Prezes Głównego Urzędu Miar.
Art. 28. Organami administracji probierczej są:
1) Prezes Głównego Urzędu Miar, zwany dalej „Prezesem”;
2) dyrektorzy okręgowych urzędów probierczych, zwani dalej
„dyrektorami”.
14