Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw

5

„24) zawieszająca procedura celna – zawieszającą procedurę celną w rozumieniu
przepisów prawa celnego, jak również wprowadzenie wyrobów akcyzowych
do miejsca składowania czasowego, do wolnych obszarów celnych lub do
składów wolnocłowych;
25) miejsce importu – miejsce, w którym znajdują się importowane wyroby
akcyzowe w momencie dopuszczenia do obrotu w rozumieniu przepisów
prawa celnego;
26) System – krajowy system teleinformatyczny służący do obsługi
przemieszczania wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy, w szczególności do przesyłania e-AD, raportu
odbioru i raportu wywozu, unieważnienia e-AD, zmiany miejsca przeznaczenia
oraz zawiadomienia o zmianie miejsca przeznaczenia, o których mowa
w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 684/2009 z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie
wykonania dyrektywy Rady 2008/118/WE w odniesieniu do
skomputeryzowanych procedur przemieszczania wyrobów akcyzowych
w procedurze zawieszenia poboru akcyzy (Dz. Urz. UE L 197 z 29.07.2009,
str. 24);
27) raport odbioru – raport składany za pośrednictwem Systemu stanowiący
dowód, iż przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy zostało zakończone;
28) dokument zastępujący raport odbioru – dokument zawierający takie same dane
jak raport odbioru, stanowiący dowód, iż przemieszczanie wyrobów
akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zostało
zakończone, stosowany, gdy System jest niedostępny;
29) raport wywozu – raport składany za pośrednictwem Systemu stanowiący
dowód, iż w przypadku eksportu przemieszczanie wyrobów akcyzowych
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zostało zakończone;
30) dokument zastępujący raport wywozu – dokument zawierający takie same dane
jak raport wywozu, stanowiący dowód, iż w przypadku eksportu
przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy zostało zakończone, stosowany, gdy System jest
niedostępny;


6

31) podmiot wysyłający – podmiot prowadzący skład podatkowy lub
zarejestrowanego wysyłającego, którzy wysyłają wyroby akcyzowe
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy;
32) podmiot odbierający – podmiot prowadzący skład podatkowy,
zarejestrowanego odbiorcę, nabywcę na terytorium państwa członkowskiego
będącego podmiotem upoważnionym przez właściwe władze podatkowe tego
państwa członkowskiego do otrzymywania wyrobów akcyzowych w ramach
procedury zawieszenia poboru akcyzy lub podmiot objęty zwolnieniem od
akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1, do których są wysyłane wyroby akcyzowe
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.”,
i) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 – 4 w brzmieniu:
„2. Królestwo Hiszpanii może złożyć oświadczenie, że przepisy prawa Unii
Europejskiej dotyczące akcyzy mają zastosowanie na Wyspach Kanaryjskich
w stosunku do wszystkich lub niektórych wyrobów akcyzowych. Po złożeniu
takiego oświadczenia Wyspy Kanaryjskie, w zakresie objętym oświadczeniem,
będą uznawane za terytorium państwa członkowskiego w rozumieniu ustawy.
3. Republika Francuska może złożyć oświadczenie, że przepisy prawa Unii
Europejskiej dotyczące akcyzy mają zastosowanie w jej zamorskich
departamentach w stosunku do wszystkich lub niektórych wyrobów akcyzowych.
Po złożeniu takiego oświadczenia zamorskie departamenty Republiki Francuskiej,
w zakresie objętym oświadczeniem, będą uznawane za terytorium państwa
członkowskiego w rozumieniu ustawy.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych powiadomi, w drodze
obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów, o złożeniu przez
Królestwo Hiszpanii lub przez Republikę Francuską oświadczenia, o którym mowa
w ust. 2 albo 3.”;
2) po art. 7 dodaje się art. 7a i 7b w brzmieniu:
„Art. 7a. W przypadku zawarcia przez Rzeczpospolitą Polską z państwem
członkowskim umowy w sprawie odpowiedzialności za budowę lub utrzymanie
mostu transgranicznego, most i miejsce jego budowy, o których mowa w umowie,
uważa się za część terytorium państwa, które zgodnie z umową jest odpowiedzialne
za budowę lub utrzymanie mostu.


7

Art. 7b. 1. Wiążąca informacja taryfowa, o której mowa w art. 12 rozporządzenia
Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego
Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn.
zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307, z późn. zm.), ma
odpowiednio zastosowanie w obrocie wyrobami akcyzowymi na terytorium kraju
oraz w ich nabyciu wewnątrzwspólnotowym, zgodnie z przepisami rozporządzenia
Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny oraz
rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego
przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92
ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 253 z 11.10.1993,
str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 6, str. 3,
z późn. zm.).
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku wiążącej informacji taryfowej
wydanej na podstawie zmiany w Nomenklaturze Scalonej, która nie została
określona w niniejszej ustawie.”;
3) w art. 8:
a) w ust. 1:
– pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów
akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia
poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego
niebędącego importerem tych wyrobów;”,
– dodaje się pkt 6 w brzmieniu:
„6) wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy
importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez
zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.”,
b) w ust. 2 w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy
albo zastosowania tej stawki akcyzy;”,
c) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:


8

„3. Przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych
lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1
pkt 20. Wyrób uważa się za całkowicie zniszczony, gdy nie może już zostać
wykorzystany jako wyrób akcyzowy.
4. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również zużycie:
1) wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których
mowa w art. 89 ust. 2, do produkcji innych wyrobów;
2) napojów alkoholowych, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, przez
podmiot zużywający.”;
4) w art. 9:
a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym
przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję
lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia
1997 r. – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku
przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej
w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej
nielegalnie.”,
c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy
w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie
powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej
opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana
w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.”;
5) w art. 10 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. Obowiązek podatkowy z tytułu importu wyrobów akcyzowych powstaje
z dniem powstania długu celnego w rozumieniu przepisów prawa celnego.



9

3. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów
akcyzowych przez zarejestrowanego odbiorcę powstaje z dniem, w którym wyroby
akcyzowe zostały wprowadzone do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca
odbioru wyrobów akcyzowych.”;
6) art. 11 otrzymuje brzmienie:
„Art. 11. 1. W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:
1) z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę
końcowego;
2) z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku
sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3) z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9
ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4) z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej
przez nabywcę końcowego.
2. Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu
jest związane z wystawieniem przez podatnika każdej faktury lub każdego innego
dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika
energię elektryczną.”;
7) w art. 13:
a) w ust. 1:
– pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) u którego powstają ubytki wyrobów akcyzowych lub doszło do całkowitego
zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20, również
gdy nie jest właścicielem tych wyrobów akcyzowych;”,
– pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) będący zarejestrowanym odbiorcą, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy
posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca – z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów
akcyzowych na rzecz innego podmiotu;”,
– dodaje się pkt 6 w brzmieniu: