Rządowy projekt ustawy o publicznym transporcie zbiorowym

5) zasady organizacji rynku przewozów;
6) pożądany standard usług przewozowych w przewozach o cha-
rakterze użyteczności publicznej.
2. Przy opracowywaniu planu transportowego należy uwzględnić:
1) stan zagospodarowania przestrzennego oraz ustalenia odpo-
wiednio:
a) koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju,
b) planu zagospodarowania przestrzennego województwa,
c) studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania prze-
strzennego gminy,
d) miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego;
2) sytuację społeczno-gospodarczą danego obszaru;
3) wpływ transportu na środowisko;
4) potrzeby zrównoważonego rozwoju publicznego transportu
zbiorowego, w szczególności potrzeby osób niepełnosprawnych
i osób o ograniczonej zdolności ruchowej, w zakresie usług
przewozowych;
5) potrzeby wynikające z kierunku polityki państwa, w zakresie
linii komunikacyjnych w międzywojewódzkich i międzynaro-
dowych przewozach pasażerskich;
6) rentowność linii komunikacyjnych.
3. Do planu transportowego opracowywanego przez ministra właści-
wego do spraw transportu nie mają zastosowania przepisy ust. 1 pkt 3 i 4 oraz ust. 2
pkt 1 lit. b – d.
4. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporzą-
dzenia, szczegółowy zakres planu transportowego z podziałem na część tekstową i gra-
ficzną, uwzględniając skalę opracowań kartograficznych, stosowane oznaczenia i na-
zewnictwo oraz rodzaj transportu, którym będzie wykonywany przewóz.


15
Art. 13. 1. Marszałek województwa przedstawia sejmikowi województwa pro-
jekt planu transportowego:
1) uzgodniony z marszałkiem sąsiedniego województwa,
2) zaopiniowany przez właściwe organy powiatów lub związku
powiatów, leżących na obszarze właściwości danego marszałka
województwa
– w zakresie wspólnych linii komunikacyjnych leżących na obsza-
rach ich właściwości.
2. Starosta lub zarząd związku powiatów, o ile jest utworzony, przed-
stawia odpowiednio radzie powiatu albo zgromadzeniu związku powiatów projekt planu
transportowego:
1) uzgodniony z właściwymi organami sąsiednich powiatów lub
związku powiatów, o ile jest utworzony,
2) zaopiniowany przez właściwe organy gmin lub związku mię-
dzygminnego, o ile jest utworzony, leżących na obszarze wła-
ściwości danego starosty lub zgromadzenia związku powiatów
– w zakresie wspólnych linii komunikacyjnych leżących na obsza-
rach ich właściwości.
3. Wójt, burmistrz, prezydent lub zarząd związku międzygminnego
przedstawia radzie gminy albo zgromadzeniu związku międzygminnego projekt planu
transportowego uzgodniony z właściwymi organami sąsiednich gmin lub zarządem są-
siedniego związku międzygminnego, o ile jest utworzony, w zakresie wspólnych linii
komunikacyjnych leżących na obszarach ich właściwości.
4. Gmina licząca mniej niż 50.000 osób może zgłosić potrzeby trans-
portowe dotyczące linii komunikacyjnych wykraczających poza obszar swojej właści-
wości, bezpośrednio do starosty albo marszałka województwa właściwego ze względu
na przebieg tych linii komunikacyjnych.
5. Plan transportowy jest podawany do publicznej wiadomości przez
jego ogłoszenie we właściwym dla organizatora dzienniku urzędowym, a w przypadku
gdy organizatorem jest związek międzygminny albo związek powiatów – w sposób

16
zwyczajowo przyjęty na obszarach gmin albo powiatów tworzących te związki oraz
w dzienniku urzędowym województwa, na którego obszarze działa związek między-
gminny albo związek powiatów.
6. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporzą-
dzenia, plan transportowy w zakresie linii komunikacyjnej lub sieci komunikacyjnej
w międzywojewódzkich i międzynarodowych przewozach pasażerskich w transporcie
kolejowym, uwzględniając zakres niezbędnych danych, które powinny zostać określone
w tym planie.

Art. 14. Do aktualizacji planu transportowego, o której mowa w art. 11 ust. 2,
stosuje się odpowiednio przepisy art. 10, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 – 3 oraz art. 13.

Rozdział 3
Organizowanie publicznego transportu zbiorowego
Oddział 1
Zasady ogólne

Art.
15.
1.
Organizowanie publicznego transportu zbiorowego polega
w szczególności na:
1) badaniu i analizie potrzeb przewozowych w publicznym trans-
porcie zbiorowym, z uwzględnieniem potrzeb osób niepełno-
sprawnych i osób o ograniczonej zdolności ruchowej;
2) podejmowaniu działań zmierzających do realizacji istniejącego
planu transportowego albo do aktualizacji tego planu;
3) zapewnieniu odpowiednich warunków funkcjonowania pu-
blicznego transportu zbiorowego, w szczególności w zakresie:
a) standardów dotyczących przystanków komunikacyjnych
oraz dworców,

17
b) korzystania z przystanków komunikacyjnych oraz dwor-
ców,
c) funkcjonowania zintegrowanego węzła przesiadkowego,
d) funkcjonowania
zintegrowanego
systemu
taryfowo-
-biletowego;
4) określaniu sposobu oznakowania środków transportu wykorzy-
stywanych w przewozach o charakterze użyteczności publicz-
nej;
5) ustalaniu stawek opłat za korzystanie przez operatorów i prze-
wo ników z przystanków komunikacyjnych i dworców, których
właścicielem albo zarządzającym nie jest jednostka samorządu
terytorialnego, zlokalizowanych na liniach komunikacyjnych na
obszarze właściwości organizatora;
6) udzielaniu zgody na korzystanie z przystanków komunikacyj-
nych i dworców, których właścicielem albo zarządzającym jest
jednostka samorządu terytorialnego, i określaniu zasad tego ko-
rzystania;
7) przygotowaniu i przeprowadzeniu postępowania prowadzącego
do zawarcia umowy o świadczenie usług w zakresie publiczne-
go transportu zbiorowego;
8) zawieraniu umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego
transportu zbiorowego;
9) ustalaniu opłat za przewóz oraz innych opłat, o których mowa
w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe
(Dz. U. z 2000 r. Nr 50, poz. 601, z pó n. zm.8)), za usługę
świadczoną przez operatora w zakresie publicznego transportu
zbiorowego;

8) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 125,
poz. 1371, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 130, poz. 1112, z 2003 r. Nr 149, poz. 1452 i Nr 211,
poz. 2049, z 2004 r. Nr 97, poz. 962, Nr 160, poz. 1678 i Nr 281, poz. 2780, z 2006 r. Nr 133, poz. 935,
z 2008 r. Nr 219, poz. 1408 oraz z 2009 r. Nr 92, poz. 753.

18
10) ustalaniu sposobu dystrybucji biletów za usługę świadczoną
przez operatora w zakresie publicznego transportu zbiorowego;
11) wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 7 ust. 2 rozporzą-
dzenia (WE) nr 1370/2007.
2. Stawki opłat za korzystanie przez operatora i przewo nika z przy-
stanków komunikacyjnych lub dworców oraz standardy, o których mowa w ust. 1 pkt 3
lit. a, są ustalane w drodze negocjacji między gminą, na obszarze której jest usytuowany
przystanek komunikacyjny lub dworzec, i właścicielem albo zarządzającym przystan-
kiem komunikacyjnym lub dworcem.
3. Stawki opłat, o których mowa w ust. 2, powinny być ustalane
z uwzględnieniem niedyskryminujących zasad dla wszystkich operatorów i przewo ni-
ków wykonujących publiczny transport zbiorowy na obszarze właściwości organizatora.
4. Za korzystanie przez operatora i przewo nika z przystanków komu-
nikacyjnych lub dworców, których właścicielem albo zarządzającym jest jednostka sa-
morządu terytorialnego, mogą być pobierane opłaty. Stawka opłaty jest ustalana w dro-
dze uchwały podjętej przez właściwy organ danej jednostki samorządu terytorialnego,
z uwzględnieniem niedyskryminujących zasad.
5. Stawka opłaty, o której mowa w ust. 4, nie może być wyższa niż
0,05 zł za jedno zatrzymanie środka transportu.
6. Stawka opłaty, o której mowa w ust. 5, ulega zmianie w stopniu
odpowiadającym planowanemu średniorocznemu wska nikowi cen towarów i usług
konsumpcyjnych, ustalonemu w ustawie budżetowej na dany rok. Zmiana następuje od
pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została ogłoszona
ustawa budżetowa.
7. Opłaty, o których mowa w ust. 4, stanowią dochód właściwej jed-
nostki samorządu terytorialnego, z przeznaczeniem na:
1) utrzymanie przystanków komunikacyjnych oraz dworców,
o których mowa w ust. 4, oraz
2) realizację zadań określonych w art. 16 – w przypadku gdy or-
ganizatorem jest gmina.

19