Rządowy projekt ustawy o publicznym transporcie zbiorowym

1) środki własne jednostki samorządu terytorialnego będącej orga-
nizatorem;
2) środki z budżetu państwa.
2. Do ródeł finansowania, o których mowa w ust. 1, należą również
wpływy ze sprzedaży biletów oraz wpływy z opłat dodatkowych pobieranych od pasa-
żerów, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe,
jeżeli z umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego wy-
nika, że wpływy z tych opłat pobiera organizator.

Art. 47. 1. Operatorowi przysługuje rekompensata, jeżeli wykaże, że podstawą
poniesionej straty z tytułu realizacji usług w zakresie publicznego transportu zbiorowe-
go są utracone przychody i poniesione koszty, o których mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2,
proporcjonalnie do poniesionej straty.
2. W ramach rekompensaty, w części, o której mowa w art. 45 ust. 1
pkt 2 lit. c, operatorowi przysługuje rozsądny zysk, o którym mowa w załączniku do
rozporządzenia (WE) nr 1370/2007.
3. Przepis ust. 2 nie dotyczy operatora wybranego w trybie, o którym
mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2, oraz operatora będącego samorządowym zakładem budże-
towym.

Art. 48. 1. Właściwy organizator przekazuje operatorowi rekompensatę, o któ-
rej mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2, jeżeli operator poniósł stratę i złożył wniosek o rekom-
pensatę w trybie określonym w umowie o świadczenie usług w zakresie publicznego
transportu zbiorowego.
2. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, określa się wysokość utra-
conych przychodów i poniesionych kosztów, o których mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2,
obliczoną zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (WE) nr 1370/2007.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się dokumenty po-
twierdzające wysokość poniesionej straty i poniesionych kosztów, o których mowa
w art. 45 ust. 1 pkt 2.

45

Art. 49. 1. Właściwy organizator weryfikuje wniosek i dokumenty przedsta-
wione przez operatora, stanowiące podstawę obliczenia rekompensaty.
2. W przypadku pozytywnego wyniku weryfikacji, o której mowa
w ust. 1, organizator:
1) występuje do właściwego marszałka województwa z wnio-
skiem o przekazanie rekompensaty w części stanowiącej
zwrot utraconych przychodów z tytułu stosowania ustawo-
wych uprawnień do ulgowych przejazdów w publicznym
transporcie zbiorowym do wysokości poniesionej z tego tytu-
łu straty;
2) wypłaca przyznaną operatorowi rekompensatę w zakresie po-
niesionej straty z tytułu:
a) realizacji usług w zakresie publicznego transportu zbio-
rowego,
b) utraconych przychodów w związku ze stosowaniem
uprawnień do ulgowych przejazdów w publicznym trans-
porcie zbiorowym ustanowionych na obszarze właściwo-
ści danego organizatora.
3. Przepisu ust. 2 pkt 1 nie stosuje się, w przypadku gdy organizato-
rem jest marszałek województwa lub minister właściwy do spraw transportu.

Art. 50. 1. Operator realizujący usługi w zakresie publicznego transportu zbio-
rowego w transporcie kolejowym w międzywojewódzkich przewozach pasażerskich
otrzymuje rekompensatę w części, o której mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2 lit. c, w postaci
dotacji z budżetu państwa.
2. Operator realizujący usługi w zakresie publicznego transportu zbio-
rowego w transporcie kolejowym w międzynarodowych przewozach pasażerskich może
otrzymać rekompensatę w części, o której mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2 lit. c, w postaci
dotacji z budżetu państwa.

46

Art. 51. 1. Na wyrównanie straty z tytułu utraconych przychodów w związku
ze stosowaniem ustawowych uprawnień do ulgowych przejazdów w publicznym trans-
porcie zbiorowym, operatorowi przysługuje rekompensata w części, o której mowa
w art. 45 ust. 1 pkt 2 lit. a, w postaci dotacji.
2. Wydatki na sfinansowanie straty, o której mowa w ust. 1, są po-
krywane z budżetu państwa, z wyłączeniem wydatków na sfinansowanie straty wynika-
jącej z uprawnień do ulgowych przejazdów w komunikacji miejskiej.

Art. 52. 1. Uprawnienie do otrzymywania rekompensaty w części, o której
mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2 lit. a, nabywa operator, który stosuje kasy rejestrujące po-
siadające pozytywną opinię ministra właściwego do spraw finansów publicznych, które
umożliwiają określenie kwoty dopłat do przewozów w podziale na poszczególne kate-
gorie ulg ustawowych.
2. Zmiany w programach kas rejestrujących, uwzględniających zasa-
dy określone w ust. 1, wymagają uzyskania pozytywnej opinii ministra właściwego do
spraw finansów publicznych.

Art. 53. Operator, który poza świadczeniem usług w zakresie publicznego
transportu zbiorowego prowadzi inną działalność gospodarczą, jest obowiązany do pro-
wadzenia oddzielnej rachunkowości dla usług świadczonych w zakresie publicznego
transportu zbiorowego, związanych z wykonywaniem przewozu o charakterze użytecz-
ności publicznej.

DZIAŁ III
Skarga i kary pieniężne

Rozdział 1
Postępowanie skargowe

47

Art. 54. 1. W przypadku bezpośredniego zawarcia umowy, o którym mowa
w art. 20 ust. 1, podmiotowi, który jest lub był zainteresowany zawarciem danej umowy
i który doznał szkody lub któremu grozi szkoda w wyniku zarzucanego naruszenia prze-
pisów prawa wspólnotowego lub ustawy, przysługuje prawo do wniesienia skargi do
sądu administracyjnego.
2. W postępowaniu toczącym się wskutek wniesienia skargi stosuje się
przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami admi-
nistracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z pó n. zm.15)), jeżeli przepisy niniejszego
rozdziału nie stanowią inaczej.

Art. 55. 1. Skargę wnosi się do wojewódzkiego sądu administracyjnego wła-
ściwego dla organizatora, który zawarł umowę, w terminie 10 dni od dnia, w którym
skarżący powziął lub przy zachowaniu należytej staranności mógł powziąć informację
o czynności podjętej przez organizatora w sprawie.
2. Od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyj-
nym pobiera się wpis stały w wysokości określonej w przepisach wydanych na podsta-
wie art. 233 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami
administracyjnymi.
3. Skargę do sądu wnosi się za pośrednictwem organizatora, którego
czynność jest przedmiotem skargi.
4. Organizator, o którym mowa w ust. 3, przekazuje skargę sądowi
wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie 10 dni od dnia jej wniesienia.
5. Organizator, o którym mowa w ust. 3, może w zakresie swojej wła-
ściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.


15) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 162, poz. 1692, z 2005 r. Nr 94,
poz. 788, Nr 169, poz. 1417, Nr 250, poz. 2118 i Nr 264, poz. 2205, z 2006 r. Nr 38, poz. 268, Nr 208,
poz. 1536 i Nr 217, poz. 1590, z 2007 r. Nr 120, poz. 818, Nr 121, poz. 831 i Nr 221, poz. 1650,
z 2008 r. Nr 190, poz. 1171 i Nr 216, poz. 1367 oraz z 2009 r. Nr 53, poz. 433, Nr 144, poz. 1179,
Nr 178, poz. 1375 i Nr 161, poz. 1278.

48
Art. 56. 1. Sąd nie może orzekać co do zarzutów i wniosków, które nie były
zawarte w skardze.
2. Sąd, uwzględniając skargę, uchyla czynności podjęte przez organi-
zatora, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ na wynik po-
stępowania o zawarcie umowy.
3. W przypadku zawarcia umowy sąd, uwzględniając skargę, może
odstąpić od uchylenia czynności organizatora podjętych w postępowaniu o zawarcie tej
umowy, w uzasadnionych przypadkach, w których uchylenie czynności mogłoby wy-
wołać niewspółmierne negatywne skutki dla interesu publicznego.
4. W przypadku odstąpienia od uchylenia czynności organizatora
z przyczyn wskazanych w ust. 3, skarżącemu, który poniósł szkodę w wyniku narusze-
nia przepisów ustawy, które miało wpływ na wynik postępowania o zawarcie umowy,
przysługuje roszczenie o odszkodowanie na zasadach określonych w ustawie z dnia
23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z pó n. zm.16)).

Art. 57. Sąd rozpoznaje skargę niezwłocznie, nie pó niej jednak niż w terminie
30 dni od dnia otrzymania akt wraz z odpowiedzią na skargę.

Rozdział 2
Kary pieniężne


16) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19,
poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242,
z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79,
poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27,
poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542,
Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751
i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r.
Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983 i Nr 114, poz. 1191, z 2001 r. Nr 11, poz. 91,
Nr 71, poz. 733, Nr 130, poz. 1450 i Nr 145, poz. 1638, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 141,
poz. 1176, z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 60, poz. 535, Nr 64, poz. 592 i Nr 124, poz. 1151, z 2004 r.
Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 162, poz. 1692, Nr 172, poz. 1804 i Nr 281, poz. 2783, z 2005 r.
Nr 48, poz. 462, Nr 157, poz. 1316 i Nr 172, poz. 1438, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 164,
poz. 1166, z 2007 r. Nr 80, poz. 538, Nr 82, poz. 557 i Nr 181, poz. 1287, z 2008 r. Nr 116, poz. 731,
Nr 163, poz. 1012, Nr 220, poz. 1425 i Nr 228, poz. 1506 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 341, Nr 79,
poz. 662 i Nr 131, poz. 1075.

49