Rządowy projekt ustawy o publicznym transporcie zbiorowym

rekompensatę w trybie określonym w umowie o świadczenie usług w zakresie
publicznego transportu zbiorowego.
2. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, określa się wysokość utraconych
przychodów i poniesionych kosztów, o których mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2,
obliczoną zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (WE) nr 1370/2007.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się dokumenty potwierdzające
wysokość poniesionej straty i poniesionych kosztów, o których mowa w art. 45 ust.
1 pkt 2.

Art. 49. 1. Właściwy organizator weryfikuje wniosek i dokumenty przedstawione
przez operatora, stanowiące podstawę obliczenia rekompensaty.
2. W przypadku pozytywnego wyniku weryfikacji, o której mowa w ust. 1,
organizator:
1) występuje do właściwego marszałka województwa z wnioskiem o
przekazanie rekompensaty w części stanowiącej zwrot utraconych
przychodów z tytułu stosowania ustawowych uprawnień do ulgowych
przejazdów w publicznym transporcie zbiorowym do wysokości
poniesionej z tego tytułu straty;
2) wypłaca przyznaną operatorowi rekompensatę w zakresie poniesionej
straty z tytułu:
a) realizacji
usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego,
b) utraconych przychodów w związku ze stosowaniem uprawnień do
ulgowych przejazdów w publicznym transporcie zbiorowym
ustanowionych na obszarze właściwości danego organizatora.
3. Przepisu ust. 2 pkt 1 nie stosuje się w przypadku, gdy organizatorem jest
marszałek województwa lub minister właściwy do spraw transportu.

Art. 50. 1. Operator realizujący usługi w zakresie publicznego transportu
zbiorowego w transporcie kolejowym w międzywojewódzkich przewozach
pasażerskich otrzymuje rekompensatę w części, o której mowa w art. 45 ust. 1 pkt
2 lit. c, w postaci dotacji z budżetu państwa.
2. Operator realizujący usługi w zakresie publicznego transportu zbiorowego w
transporcie kolejowym w międzynarodowych przewozach pasażerskich może
otrzymać rekompensatę w części, o której mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2 lit. c, w
postaci dotacji z budżetu państwa.
36


Art. 51. 1. Na wyrównanie straty z tytułu utraconych przychodów w związku ze
stosowaniem ustawowych uprawnień do ulgowych przejazdów w publicznym
transporcie zbiorowym, operatorowi przysługuje rekompensata w części, o której
mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2 lit. a, w postaci dotacji.
2. Wydatki na sfinansowanie straty, o której mowa w ust. 1, są pokrywane z
budżetu państwa, z wyłączeniem wydatków na sfinansowanie straty wynikającej z
uprawnień do ulgowych przejazdów w komunikacji miejskiej.

Art. 52. 1. Uprawnienie do otrzymywania rekompensaty w części, o której mowa
w art. 45 ust. 1 pkt 2 lit. a, nabywa operator, który stosuje kasy rejestrujące
posiadające pozytywną opinię ministra właściwego do spraw finansów
publicznych, które umożliwiają określenie kwoty dopłat do przewozów w podziale
na poszczególne kategorie ulg ustawowych.
2. Zmiany w programach kas rejestrujących, uwzględniających zasady określone
w ust. 1, wymagają uzyskania pozytywnej opinii ministra właściwego do spraw
finansów publicznych.

Art. 53. Operator, który poza świadczeniem usług w zakresie publicznego
transportu zbiorowego prowadzi inną działalność gospodarczą jest obowiązany do
prowadzenia oddzielnej rachunkowości dla usług świadczonych w zakresie
publicznego transportu zbiorowego, związanych z wykonywaniem przewozu o
charakterze użyteczności publicznej.
Art. 54- Art. 54. 1. W przypadku bezpośredniego zawarcia umowy, o którym mowa w art. W związku ze skorzystaniem z przewidzianej w
57
20 ust. 1, podmiotowi, który jest lub był zainteresowany zawarciem danej umowy rozporządzeniu (WE) nr 1370/2007 możliwości
i który doznał szkody lub któremu grozi szkoda w wyniku zarzucanego naruszenia bezpośredniego zawarcia umowy o świadczenie usług w
przepisów prawa wspólnotowego lub ustawy, przysługuje prawo do wniesienia zakresie publicznego transportu zbiorowego, niezbędnym
skargi do sądu administracyjnego.
było zapewnienie podmiotom zainteresowanym zawarciem
2. W postępowaniu toczącym się wskutek wniesienia skargi stosuje się przepisy danej umowy, które doznały szkody lub którym grozi
ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami szkoda w wyniku zarzucanego naruszenia prawa
administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.), jeżeli przepisy wspólnotowego lub ustawy, środka mającego na celu
niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.
szybkie i skuteczne skontrolowanie podjętej przez

organizatora decyzji. W związku z funkcjonowaniem
Art. 55. 1. Skargę wnosi się do wojewódzkiego sądu administracyjnego takiego rozwiązania w ustawie z dnia 9 stycznia 2009 r. o
właściwego dla organizatora, który zawarł umowę, w terminie 10 dni od dnia, w koncesji na roboty budowlane lub usługi, postanowiono o
37

którym skarżący powziął lub przy zachowaniu należytej staranności mógł powziąć wprowadzeniu analogicznego rozwiązania w projektowanej
informację o czynności podjętej przez organizatora w sprawie.
regulacji.
2.
Od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym
pobiera się wpis stały w wysokości określonej w przepisach wydanych na
podstawie art. 233 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed
sądami administracyjnymi.
3. Skargę do sądu wnosi się za pośrednictwem organizatora, którego czynność
jest przedmiotem skargi.
4. Organizator, o którym mowa w ust. 3, przekazuje skargę sądowi wraz z
aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie 10 dni od dnia jej wniesienia.
5. Organizator, o którym mowa w ust. 3, może w zakresie swojej właściwości
uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Art. 56. 1. Sąd nie może orzekać co do zarzutów i wniosków, które nie były
zawarte w skardze.
2. Sąd, uwzględniając skargę, uchyla czynności podjęte przez organizatora, jeżeli
stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ na wynik postępowania
o zawarcie umowy.
3. W przypadku zawarcia umowy, sąd, uwzględniając skargę, może odstąpić od
uchylenia czynności organizatora podjętych w postępowaniu o zawarcie tej
umowy, w uzasadnionych przypadkach, w których uchylenie czynności mogłoby
wywołać niewspółmierne negatywne skutki dla interesu publicznego.
4. W przypadku odstąpienia od uchylenia czynności organizatora z przyczyn
wskazanych w ust. 3, skarżącemu, który poniósł szkodę w wyniku naruszenia
przepisów ustawy, które miało wpływ na wynik postępowania o zawarcie umowy,
przysługuje roszczenie o odszkodowanie na zasadach określonych w ustawie z
dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.).

Art. 57. Sąd rozpoznaje skargę niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30
dni od dnia otrzymania akt wraz z odpowiedzią na skargę.
Art. 58- Art. 58. 1. Kto wykonuje regularny przewóz osób, w określonych odstępach czasu Konieczne jest wprowadzenie przepisów ustanawiających
60
i po określonej linii komunikacyjnej w transporcie drogowym, naruszając kary pieniężne za wykonywanie regularnego przewozu
obowiązki lub warunki wynikające z przepisów ustawy, podlega karze pieniężnej osób, naruszając przepisy projektowanej ustawy.
w wysokości określonej w załączniku do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o Ustanawianie w przepisach obowiązków bądź zasad, do
transporcie drogowym.
których realizowania lub przestrzegania zobowiązuje się
38

2. Nakładanie kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie określone podmioty, bez przewidzenia sankcji za
przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym.
postępowanie niezgodnie z nimi skutkuje nieskutecznością

ich funkcjonowania w systemie prawnym i brakiem
Art. 59. 1. Kto wykonuje regularny przewóz osób, w określonych odstępach czasu możliwości wyegzekwowania postępowania zgodnego z
i po określonej linii komunikacyjnej w transporcie kolejowym, innym szynowym, prawem.
linowym, linowo-terenowym, morskim lub w żegludze śródlądowej, bez umowy o
świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego albo bez
potwierdzenia zgłoszenia przewozu, podlega karze pieniężnej w wysokości 10
000 zł.
2. Operator lub przewoźnik, który:
1) nie wystąpił do właściwego organizatora z wnioskiem o zmianę treści
zaświadczenia, o którym mowa w art. 25 ust. 1, lub potwierdzenia, o
którym mowa w art. 29 ust. 1, w przypadku wszelkich zmian dotyczących:
oznaczenia przedsiębiorcy, jego siedziby (miejsca zamieszkania) lub
adresu, numeru w rejestrze przedsiębiorców albo w ewidencji działalności
gospodarczej, nie później niż w terminie 14 dni od dnia ich powstania,
2) nie zgłosił na piśmie właściwemu organizatorowi zmiany dotyczącej
rozkładu jazdy, nie później niż w terminie odpowiednio 30 albo 14 dni
przed dniem aktualizacji rozkładów jazdy w terminach określonych w
ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe,
3) nie przekazał organizatorowi, w terminie do dnia 31 marca każdego roku,
informacji o liczbie i sposobie załatwienia skarg i reklamacji składanych
przez pasażerów w związku z realizacją usług w zakresie publicznego
transportu zbiorowego oraz informacji o liczbie i wysokości przyznanych
odszkodowań
- podlega karze pieniężnej w wysokości 1 000 zł.
3. Przewoźnik, który nie zwrócił dokumentów, o których mowa w art. 29 ust. 1,
organizatorowi, który wydał potwierdzenie zgłoszenia przewozu:
1) niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym
decyzja o cofnięciu potwierdzenia stała się ostateczna, w przypadkach o
których mowa w art. 30 ust. 4,
2) wraz z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia potwierdzenia zgłoszenia
przewozów, w przypadkach, o których mowa w art. 30 ust. 8 pkt 1,
- podlega karze pieniężnej w wysokości 1 000 zł.
4. Przewoźnik, który nie poinformował właściwego organizatora o podjęciu
39

wykonywania przewozu we wskazanym przez siebie terminie w przypadku
zawieszenia jego wykonywania, podlega karze pieniężnej w wysokości 1 000 zł.
5. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1-4, nakłada, w drodze decyzji
administracyjnej, organizator właściwy ze względu na miejsce przeprowadzonej
kontroli.

Art. 60. Kary pieniężne, o których mowa w art. 58 ust. 1 oraz w art. 59 ust. 1-4,
stanowią dochód właściwego organizatora, z przeznaczeniem na realizację zadań:
1) wynikających z organizacji publicznego transportu zbiorowego, oraz
2) określonych w art. 16 – w przypadku, gdy organizatorem jest gmina.
Art. 61- Art. 61. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz. U. z Celem wprowadzenia przepisów działu IV „Zmiany w
72
2000 r. Nr 50, poz. 601, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
przepisach obowiązujących” jest harmonizacja przepisów
1) w art. 8 w ust. 1:
obowiązujących ustaw z przepisami projektowanej ustawy.
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
Ponadto, zmiana art. 5 ust. 3 ustawy o uprawnieniach do
„1) ministra właściwego do spraw transportu, a w odniesieniu do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu
wojewódzkiego, powiatowego albo gminnego regularnego zbiorowego została wprowadzona w celu zapewnienia
przewozu osób odpowiednio przez wojewodę, starostę, wójta albo zgodności obowiązujących przepisów z prawem Unii
burmistrza (prezydenta miasta) - ze względu na potrzeby Europejskiej, w związku z zarzutami formalnymi Komisji
obronności lub bezpieczeństwa państwa albo w przypadku klęski Wspólnot Europejskich, dotyczącymi naruszenia zasady
żywiołowej,”,
niedyskryminacji ze względu na obywatelstwo w zakresie
b) w pkt 2 uchyla się lit. d;
dostępu do ulg na przejazdy środkami transportu
2) w art. 14 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
publicznego (nr naruszenia: 2007/4027).
„2. Przewoźnik powinien podejmować działania ułatwiające podróżnym,
w szczególności osobom o ograniczonej zdolności ruchowej oraz osobom
niepełnosprawnym, korzystanie ze środków transportowych.”;

3) w art. 15 ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5. W odniesieniu do gminnego regularnego przewozu osób oraz
przewozów osób i bagażu taksówkami przepisy porządkowe określa rada
gminy, a na terenie miasta stołecznego Warszawy - Rada miasta
stołecznego Warszawy.
6. W odniesieniu do powiatowego regularnego przewozu osób przepisy
porządkowe określa rada powiatu, a w odniesieniu do wojewódzkiego
regularnego przewozu osób – sejmik województwa.”;
4) art. 16 otrzymuje brzmienie:
40