Rządowy projekt ustawy o publicznym transporcie zbiorowym

zgłoszenia przewozu;
11) przewóz o charakterze użyteczności publicznej – powszechnie dostępna
usługa w zakresie publicznego transportu zbiorowego wykonywana przez
operatora publicznego transportu zbiorowego w celu bieżącego i
nieprzerwanego zaspokajania potrzeb przewozowych społeczności na
danym obszarze, której świadczenia, w przypadku braku rekompensaty,
operator publicznego transportu zbiorowego nie podjąłby się lub nie
podjąłby się w takim samym zakresie lub na takich samych warunkach ze
względu na swój własny interes gospodarczy;
12) przystanek komunikacyjny – miejsce przeznaczone do wsiadania lub
wysiadania pasażerów na danej linii komunikacyjnej, w którym umieszcza
się informacje dotyczące w szczególności godzin odjazdów środków
transportu, a ponadto, w transporcie drogowym, oznaczone zgodnie z
przepisami ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym
(Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.);
13) publiczny transport zbiorowy – powszechnie dostępny regularny przewóz
osób wykonywany w określonych odstępach czasu i po określonej linii
komunikacyjnej, liniach komunikacyjnych lub sieci komunikacyjnej;
14) rekompensata – środki pieniężne lub inne korzyści majątkowe przyznane
operatorowi publicznego transportu zbiorowego w związku ze
świadczeniem usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego;
15) sieć komunikacyjna – układ linii komunikacyjnych obejmujących obszar
działania organizatora publicznego transportu zbiorowego lub część tego
obszaru;
16) strefa transgraniczna – obszar co najmniej jednej gminy, powiatu lub co
najmniej jednego województwa, na którym operator publicznego
transportu zbiorowego świadczy usługi w zakresie publicznego transportu
zbiorowego, położony bezpośrednio przy granicy Rzeczypospolitej
Polskiej i obszar odpowiedniej jednostki administracyjnej położonej poza
granicą Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium sąsiedniego państwa;
17) transport drogowy – transport w rozumieniu ustawy z dnia 6 września
2001 r. o transporcie drogowym;
18) transport inny szynowy – przewóz osób środkiem transportu poruszającym
się po szynach lub torach kolejowych, w tym tramwajem lub metrem; inny
niż transport kolejowy i transport linowo-terenowy;
6


19) transport kolejowy – przewóz osób środkiem transportu poruszającym się
po torach kolejowych;
20) transport linowy – przewóz osób środkiem transportu poruszającym się za
pomocą napowietrznej liny ciągnącej;
21)
transport linowo-terenowy – przewóz osób środkiem transportu
poruszającym się po szynach za pomocą liny napędowej;
22) transport morski – przewóz osób środkiem transportu morskiego po
morskich wodach wewnętrznych lub po morzu terytorialnym;
23) umowa o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu
zbiorowego – umowa pomiędzy organizatorem publicznego transportu
zbiorowego a operatorem publicznego transportu zbiorowego, która
przyznaje temu operatorowi prawo i zobowiązuje go do wykonywania
określonych usług związanych z wykonywaniem przewozu o charakterze
użyteczności publicznej;
24) wojewódzkie przewozy pasażerskie – przewóz osób w ramach
publicznego transportu zbiorowego wykonywany w granicach
administracyjnych co najmniej dwóch powiatów i nie wykraczający poza
granice jednego województwa, a w przypadku linii komunikacyjnych w
transporcie kolejowym także przewóz do najbliższej stacji w
województwie sąsiednim, umożliwiający przesiadki w celu odbycia
dalszej podróży lub techniczne odwrócenie biegu pociągu;
25) zintegrowany system taryfowo-biletowy – rozwiązanie polegające na
umożliwieniu wykorzystywania przez pasażera biletu, uprawniającego do
korzystania z różnych środków transportu na obszarze właściwości
organizatora publicznego transportu zbiorowego;
26) zintegrowany węzeł przesiadkowy – miejsce umożliwiające dogodną
zmianę środka transportu wyposażone w niezbędną dla obsługi
podróżnych infrastrukturę, w szczególności: miejsca postojowe, przystanki
komunikacyjne, punkty sprzedaży biletów, systemy informacyjne
umożliwiające zapoznanie się zwłaszcza z rozkładem jazdy, linią
komunikacyjną lub siecią komunikacyjną;
27) zrównoważony rozwój publicznego transportu zbiorowego – proces
rozwoju transportu uwzględniający oczekiwania społeczne dotyczące
zapewnienia powszechnej dostępności do usług publicznego transportu
7

zbiorowego, zmierzający do wykorzystywania różnych środków
transportu, a także promujący przyjazne dla środowiska i wyposażone w
nowoczesne rozwiązania techniczne środki transportu;
28) żegluga śródlądowa – przewóz osób środkiem transportu wodnego
śródlądowego po wodach śródlądowych.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) jednostce
samorządu terytorialnego – należy przez to rozumieć również
związek międzygminny lub związek powiatów;
2) rozkładzie jazdy – należy przez to rozumieć również rozkład rejsu w
transporcie morskim oraz w żegludze śródlądowej;
3) przystanku komunikacyjnym – należy przez to rozumieć również port lub
przystań usytuowane na wodach morskich lub wodach śródlądowych;
4) umowie o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu
zbiorowego – należy przez to rozumieć również akt wewnętrzny
określający warunki wykonywania usług w zakresie publicznego
transportu zbiorowego przez samorządowy zakład budżetowy.
Art. 5 i Art. 5. 1. Publiczny transport zbiorowy odbywa się na zasadach konkurencji Potrzeba wprowadzenia przepisów wynika z tego, iż
6
regulowanej, o której mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1370/2007, zgodnie z rozporządzenie (WE) nr 1370/2007 dotyczy wyłącznie
zasadami określonymi w ustawie oraz z uwzględnieniem potrzeb organizowania przewozów niezbędnych z punktu widzenia
zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego.
ogólnego interesu gospodarczego. Natomiast na terytorium
2. Publiczny transport zbiorowy może odbywać się na podstawie:
RP funkcjonują również przewozy wykonywane na
1) umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zasadach komercyjnych. Ustawa normująca regularny
zbiorowego;
przewóz osób musi zatem zawierać przepisy odnoszące się
2) potwierdzenia zgłoszenia przewozu.
zarówno do przewozów o charakterze użyteczności

publicznej, jak i przewozów komercyjnych. Ponadto,
Art. 6. 1. Publiczny transport zbiorowy może być wykonywany przez operatora uwzględniając przepisy rozporządzenia (WE) nr
publicznego transportu zbiorowego, zwanego dalej „operatorem”, i przewoźnika 1370/2007, postanowiono nie korzystać z możliwości
spełniających warunki do podejmowania i wykonywania działalności w zakresie zobowiązywania podmiotów do świadczenia usług
przewozu osób określone odpowiednio w:
przewozowych w formie decyzji administracyjnej.
1) ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. z Mając na uwadze powyższe, koniecznym było
2006 r. Nr 99, poz. 693, z późn. zm.),
wprowadzenie przepisów wskazujących, na jakich
2) ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2006 podstawach może odbywać się na terytorium RP publiczny
r. Nr 123, poz. 857, z późn. zm.),
transport zbiorowy oraz jakie warunki muszą spełniać
3) ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym,
podmioty świadczące usługi w zakresie regularnego
4) ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2007 przewozu osób.
8

r. Nr 16, poz. 94, z późn. zm.),

5) ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej
(Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.), lub
6) ustawie z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski (Dz. U. Nr 138, poz.
1545, z późn. zm.).
2. Jeżeli wykonywanie przewozu osób wymaga posiadania odpowiednich
kwalifikacji, w szczególności do kierowania środkami transportu, wynikających z
odrębnych przepisów, posiadanie tych kwalifikacji jest również niezbędne do
wykonywania publicznego transportu zbiorowego.
Art. 7
Art. 7. 1. Organizatorem publicznego transportu zbiorowego, zwanym dalej Wprowadzenie przepisu stanowi skonkretyzowanie na
„organizatorem”, właściwym w zależności od zasięgu przewozów, jest:
gruncie prawa wewnętrznego RP pojęcia „właściwe organy
1) gmina:
państw członkowskich”, którym posługuje się
a) na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w gminnych rozporządzenie (WE) nr 1370/2007.
przewozach pasażerskich,
b) której powierzono zadanie organizacji publicznego transportu
zbiorowego na mocy porozumienia między gminami – na linii
komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w gminnych przewozach
pasażerskich;
2) związek międzygminny – na linii komunikacyjnej albo sieci
komunikacyjnej na obszarze gmin tworzących związek międzygminny;
3) miasto na prawach powiatu, któremu powierzono zadanie organizacji
publicznego transportu zbiorowego na mocy porozumienia między
gminami – na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej na
obszarze metropolitalnym;
4) powiat:
a) na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w powiatowych
przewozach pasażerskich,
b) któremu powierzono zadanie organizacji publicznego transportu
zbiorowego na mocy porozumienia między powiatami – na linii
komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w powiatowych

przewozach pasażerskich;
5) związek powiatów – na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej
na obszarze powiatów tworzących związek powiatów;
6) województwo:
a) na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w wojewódzkich
9

przewozach pasażerskich oraz w transporcie morskim,
b) właściwe ze względu na planowany przebieg linii komunikacyjnej
albo sieci komunikacyjnej, w uzgodnieniu z województwami
właściwymi ze względu na przebieg tej linii komunikacyjnej albo sieci
komunikacyjnej – na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w
międzywojewódzkich przewozach pasażerskich,
c) któremu powierzono zadanie organizacji publicznego transportu
zbiorowego na mocy porozumienia między województwami
właściwymi ze względu na planowany przebieg linii komunikacyjnej
albo sieci komunikacyjnej – na linii komunikacyjnej albo sieci
komunikacyjnej w wojewódzkich przewozach pasażerskich;
7) minister właściwy do spraw transportu - na linii komunikacyjnej albo
sieci komunikacyjnej w międzywojewódzkich i międzynarodowych
przewozach pasażerskich w transporcie kolejowym.
2. Organizator, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-6, jest organizatorem publicznego
transportu zbiorowego realizowanego w strefie transgranicznej.
3. Określone w ustawie zadania organizatora, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-6,
wykonuje, w przypadku:
1) gminy – wójt, burmistrz albo prezydent miasta;
2) związku międzygminnego – zarząd związku międzygminnego;
3) miasta na prawach powiatu – prezydent miasta na prawach powiatu;
4) powiatu – starosta;
5) związku powiatów – zarząd związku powiatów;
6) województwa – marszałek województwa.
Art. 8
Art. 8. Do zadań organizatora należy:
Koniecznym jest wprowadzenie przepisu zawierającego
1) planowanie rozwoju transportu;
katalog podstawowych zadań organizatorów publicznego
2) organizowanie sieci komunikacyjnej;
transportu zbiorowego, które następnie są uszczegółowione
3) zarządzanie siecią komunikacyjną.
w kolejnych rozdziałach projektu ustawy. Proponowany
katalog zadań stanowi „połączenie” zadań wynikających
wprost z rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 z zadaniami
wynikającymi ze specyfiki rynku przewozowego RP.
Art. 9- Art. 9. 1. Plan zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego, Przepisy rozdziału 2 odnoszą się do nowej instytucji –
14
zwany dalej „planem transportowym”, opracowuje:
planu zrównoważonego rozwoju publicznego transportu
1) gmina:
zbiorowego. W związku z uregulowanymi w
a) licząca co najmniej 50 000 osób – w zakresie linii komunikacyjnej rozporządzeniu (WE) nr 1370/2007 przewozami o
10