Rządowy projekt ustawy o publicznym transporcie zbiorowym

TABELA ZBIEŻNOŚCI


TYTUŁ PROJEKTU:
Ustawa o publicznym transporcie zbiorowym
TYTUŁ WDRA ANEGO AKTU PRAWNEGO/ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2009/33 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w
WDRA ANYCH AKTÓW PRAWNYCH 1):
sprawie promowania ekologicznie czystych i energooszczędnych pojazdów transportu drogowego
(Dz. Urz. UE L 120 z 15.05.2009, str. 5)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
PRZEPISY UNII EUROPEJSKIEJ 2)
Jedn.
Treść przepisu UE 3)
Koniec
Jedn.
Treść przepisu/ów projektu (*)
Uzasadnienie
red.
zność
red.
uwzględnienia
wdroże
(*)
w projekcie
nia
przepisów

wykraczających
T / N
poza minimalne
wymogi prawa
UE (**)
Art. 1
Niniejsza dyrektywa nakłada na instytucje
T

Nie wykracza
zamawiające, podmioty zamawiające oraz


poza minimalne
niektórych operatorów obowiązek


wymogi prawa
uwzględniania przy zakupie pojazdów


UE
transportu drogowego czynnika


energetycznego, i oddziaływania na środowisko


podczas całego cyklu użytkowania pojazdu, w


tym zużycia energii oraz emisji CO2 i
Art.
„Art. 23. 3. W umowie, o której mowa w ust. 1, określa
niektórych zanieczyszczeń, w celu promowania
23 ust. się, w szczególności:
i pobudzania rynku ekologicznie czystych i
3 pkt
17) warunki zakupu przez operatora środków transportu
energooszczędnych pojazdów oraz zwiększania
17
drogowego niezbędnych do realizacji usług w zakresie
udziału sektora transportowego w polityce

publicznego transportu zbiorowego;”
Wspólnoty dotyczącej środowiska, klimatu i
oraz

energii.

„Art. 41. 1. Funkcjonowanie publicznego transportu
1

Art. 3 Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do
T art.
41
zbiorowego odbywa się zgodnie z następującymi
Nie wykracza
lit b
zamówień na zakup pojazdów transportu
ust. 1 zasadami:
poza minimalne
drogowego przez:
pkt 11 11) w przypadku, gdy wartość zamówienia publicznego
wymogi prawa
b) podmioty gospodarcze, na wywiązanie się
albo przedmiotu umowy o świadczenie usług w
UE
ze zobowiązań dotyczących usług publicznych
zakresie publicznego transportu zbiorowego
w ramach umowy o świadczenie usług
przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty
publicznych w rozumieniu rozporządzenia
14.000 euro, przy zakupie środków transportu
(WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i
drogowego operator powinien uwzględniać czynnik
Rady z dnia 23 października 2007 r.
energetyczny i oddziaływania na środowisko podczas
dotyczącego usług publicznych w zakresie
całego cyklu użytkowania środków transportu;”
kolejowego i drogowego transportu

pasażerskiego ponad wartość progową
określoną przez państwa członkowskie,
nieprzekraczającą wartości progowych
określonych w dyrektywach 2004/17/WE i
2004/18/WE.
Art. 5 Państwa członkowskie zapewniają, od dnia 4
T Art.
„Art. 86. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy
Nie wykracza
ust. 1
grudnia 2010 r., że wszystkie instytucje
86 pkt od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:
poza minimalne
zamawiające, podmioty zamawiające i
1
wymogi prawa
1) art. 23 ust. 3 pkt 18, art. 41 ust. 1 pkt 11 oraz art.
operatorzy, o których mowa w art. 3,
UE
70, które wchodzą w życie z dniem 4 grudnia 2010
uwzględniali przy zakupie pojazdów transportu
r.;”
drogowego czynniki energetyczny i
oddziaływania na środowisko podczas cyklu

użytkowania pojazdu określone w ust. 2 i
stosowały co najmniej jedną z możliwości
określonych w ust. 3.

POZOSTAŁE PRZEPISY PROJEKTU4)

Jedn.
Treść przepisu projektu krajowego
Uzasadnienie wprowadzenia przepisu
red.
Art. 1 i Art. 1. 1. Ustawa określa zasady organizacji i funkcjonowania regularnego Niezbędność przepisów wynika z konieczności określenia
2
przewozu osób w publicznym transporcie zbiorowym realizowanego na zakresu przedmiotowego regulacji, uwzględniając zakres
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w strefie transgranicznej, w transporcie
przedmiotowy rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 oraz
drogowym, kolejowym, innym szynowym, linowym, linowo-terenowym,
możliwość stosowania jego przepisów do innych niż
2

morskim oraz w żegludze śródlądowej.
transport drogowy, kolejowy i inny szynowy, rodzajów
transportu.
2. Ustawa określa także zasady finansowania regularnego przewozu osób w
publicznym transporcie zbiorowym, w zakresie przewozów o charakterze
użyteczności publicznej, realizowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
w transporcie, o którym mowa w ust. 1.
Art. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do regularnego przewozu osób
realizowanego w:
1) międzynarodowym transporcie drogowym;
2) międzynarodowym transporcie morskim;
3) międzynarodowej żegludze śródlądowej;
4) celach turystycznych.
Art. 3
Art. 3. 1. Przepisy ustawy stosuje się z uwzględnieniem przepisów:
Wprowadzenie przepisu wynika z zapewnienia
1) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1370/2007 z przejrzystości obowiązującego systemu prawnego w
dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie zakresie regularnego przewozu osób obowiązującego na
kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającego terytorium RP, poprzez wskazanie obowiązujących aktów
rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70 (Dz. Urz. prawa UE, które należy uwzględniać stosując przepisy
UE L 315 z 03.12.2007, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem (WE) projektowanej ustawy.
nr 1370/2007”;
2) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1371/2007 z
dnia 23 października 2007 r. dotyczącego praw i obowiązków
pasażerów w ruchu kolejowym (Dz. Urz. UE L 315 z 03.12.2007, str.
14, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem (WE) nr
1371/2007”;
3) rozporządzenia Rady (WE) nr 12/98 z dnia 11 grudnia 1997 r.
ustanawiającego warunki dostępu przewoźników niemających stałej
siedziby w Państwie Członkowskim do transportu drogowego osób w
Państwie Członkowskim (Dz. Urz. UE L 4 z 08.01.1998, str. 10, z
późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, roz. 7, t. 3, str. 10);
4) rozporządzenia Rady (EWG) nr 3577/92 z dnia 7 grudnia 1992 r.
dotyczącego stosowania zasady swobody świadczenia
usług w transporcie
morskim w obrębie Państw Członkowskich
(kabotaż morski) (Dz. Urz. WE L 364 z 12.12.1992, str. 7; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne, roz. 6, t. 2, str. 10);
5) rozporządzenia Rady (EWG) nr 3921/91 z dnia 16 grudnia 1991 r.
3

ustanawiające warunki, zgodnie z którymi przewoźnicy niemający
stałej siedziby w Państwie Członkowskim mogą dokonywać transportu
rzeczy lub osób żeglugą śródlądową w Państwie Członkowskim (Dz.
Urz. WE L 373 z 31.12.1991, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, roz. 7, t. 1, str. 345);
6) rozporządzenia Rady (EWG) nr 684/92 z dnia 16 marca 1992 r.
w
sprawie wspólnych zasad międzynarodowego przewozu osób
autokarem i autobusem (Dz. Urz. WE L 74 z 20.03.1992, str. 1, z późn.
zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, roz. 6, t. 1, str. 306),
zwanego dalej „rozporządzeniem (EWG) nr 684/92”;
7) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/2009 z
dnia 21 października 2009 r. w sprawie wspólnych zasad dostępu do
międzynarodowego rynku usług autokarowych i
autobusowych
i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 561/2006 (Dz. Urz. UE L 300 z
14.11.2009, str. 88).
2. W zakresie regularnego przewozu osób realizowanego w strefie
transgranicznej, przepisy ustawy stosuje się z uwzględnieniem przepisów ustawy
z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz.
874, z późn. zm.) oraz rozporządzenia (EWG) nr 684/92 w zakresie
międzynarodowego transportu drogowego.
Art. 4
Art. 4. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
Wprowadzenie przepisu wynika z konieczności objaśnienia
1) dworzec – miejsce przeznaczone do odprawy pasażerów, w którym używanych w treści projektowanej ustawy określeń.
znajdują się w szczególności: przystanki komunikacyjne, punkt sprzedaży
biletów oraz punkt informacji dla podróżnych;
2) gminne przewozy pasażerskie – przewóz osób w ramach publicznego
transportu zbiorowego wykonywany w granicach administracyjnych jednej
gminy lub gmin sąsiadujących, które zawarły stosowne porozumienie lub
które utworzyły związek międzygminny;
3) komunikacja miejska – gminne przewozy pasażerskie wykonywane w
granicach administracyjnych:
a) miasta,
b) obszaru metropolitalnego,
c) miasta i gminy,
d) miast,
albo
e) miast i gmin sąsiadujących
4

- jeżeli zostało zawarte porozumienie lub został utworzony związek
międzygminny w celu wspólnej realizacji publicznego transportu
zbiorowego;
4) linia komunikacyjna – połączenie komunikacyjne na:
a) sieci dróg publicznych, albo
b) liniach kolejowych, innych szynowych, linowych, linowo-terenowych,
albo
c) akwenach morskich lub wodach śródlądowych
- wraz z oznaczonymi miejscami do wsiadania i wysiadania pasażerów, po
których odbywa się publiczny transport zbiorowy;
5) międzynarodowe przewozy pasażerskie – przewóz osób w ramach
publicznego transportu zbiorowego wykonywany z przekroczeniem
granicy Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem przewozów
realizowanych w strefie transgranicznej;
6) międzywojewódzkie przewozy pasażerskie – przewóz osób w ramach
publicznego transportu zbiorowego wykonywany z przekroczeniem
granicy województwa; inne niż wojewódzkie przewozy pasażerskie;
7) operator publicznego transportu zbiorowego – przedsiębiorca uprawniony
do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób,
który zawarł z organizatorem publicznego transportu zbiorowego umowę o
świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego oraz
samorządowy zakład budżetowy;
8) organizator publicznego transportu zbiorowego – właściwa jednostka
samorządu terytorialnego albo minister właściwy do spraw transportu,
zapewniający funkcjonowanie publicznego transportu zbiorowego na
danym obszarze; organizator publicznego transportu zbiorowego jest
„właściwym organem”, o którym mowa w przepisach rozporządzenia
(WE) nr 1370/2007;
9) powiatowe przewozy pasażerskie – przewóz osób w ramach publicznego
transportu zbiorowego wykonywany w granicach administracyjnych co
najmniej dwóch gmin i nie wykraczający poza granice jednego powiatu
albo w granicach administracyjnych powiatów sąsiadujących, które
zawarły stosowne porozumienie lub które utworzyły związek powiatów;
10) przewoźnik – przedsiębiorca uprawniony do prowadzenia działalności
gospodarczej w zakresie przewozu osób na podstawie potwierdzenia
5