Rządowy projekt ustawy o publicznym transporcie zbiorowym

z ulg przez wskazane w ustawie podmioty. W ustawie tej nie powinny być regulowane formy
i ródła rekompensowania przewo nikom utraconych przychodów z tytułu obowiązku
honorowania ulg ustawowych, przyznanych także innymi ustawami. Zagadnienia te powinny
regulować ustawy stanowiące o zasadach wykonywania poszczególnych rodzajów transportu
albo ustawy regulujące zasady finansowania zadań nałożonych przez państwo,
w związku z czym przepisy art. 8a i 8b powołanej ustawy powinny zostać uchylone,

d) zmiany dotyczące przepisów ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości
i porządku w gminach ( Dz. U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008, z pó n. zm.)

W ustawie zaproponowano w art. 3 w ust. 2 po pkt 3 dodanie pkt 3a oraz zmianę
brzmienia ust. 3 w art. 5, wprowadzając tym samym obowiązek gminy w zakresie utrzymania
czystości i porządku na przystankach komunikacyjnych, których właścicielem jest gmina lub
które położone są na jej obszarze bez względu na kategorię dróg, przy których są usytuowane.
Aktualnie istniejący w tym zakresie obowiązek nałożony na przedsiębiorców, w praktyce nie
jest realizowany z uwagi na dużą liczbę takich przedsiębiorców. Ponadto istniejący
w przepisach ustawy o transporcie drogowym przepis art. 22 ust. 1a, jako lex specialis,
w stosunku do przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej ( Dz. U.
z 1997 r. Nr 9, poz. 43, z pó n. zm.), zabrania pobierania opłat za korzystanie z przystanku,
jako miejsca użyteczności publicznej. Mając na uwadze, że organizator publicznego
transportu zbiorowego, zgodnie z przepisami ustawy o publicznym transporcie zbiorowym,
ma zapewnić m.in. warunki do korzystania z przystanków i dworców, zaproponowano, aby
obowiązek utrzymania czystości na przystankach komunikacyjnych spoczywał na gminie,
która wykonuje zadanie organizacji lokalnego transportu zbiorowego,

e) zmiany dotyczące przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych
(Dz. U. Nr 123, poz. 779, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, z 2003 r. Nr 130, poz. 1190 oraz
z 2008 r. Nr 223, poz. 1458)

Propozycja dodania pkt 2a w art. 11 ma na celu poszerzenie kompetencji strażników
straży gminnej do przeprowadzania kontroli w transporcie drogowym, ale wyłącznie
w zakresie kontroli publicznego transportu zbiorowego w odniesieniu do kontroli
dokumentów związanych ze świadczeniem usług przewozowych,

41
f) zmiany dotyczące przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1997 r. o gospodarce komunalnej
(Dz. U. z 2000 r. Nr 9, poz. 43, z pó n. zm.)

Wprowadzenie zmiany w art. 3 w ust. 1 ww. ustawy wynika z tego, że w związku
z ustawą o publicznym transporcie zbiorowym, powierzanie przez jednostkę samorządu
terytorialnego wykonywania zadań z zakresu gospodarki komunalnej będzie mogło się
odbywać również z uwzględnieniem przepisów tej ustawy,

g) zmiany dotyczące przepisów ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97,
poz.1050, z pó n. zm.)

W art. 8 ustawy w ust. 1 i 2 zaproponowano, aby dotychczasowe kompetencje rady gminy
i rady powiatu do ustalania cen urzędowych za usługi przewozowe w publicznym transporcie
zbiorowym ograniczyć wyłącznie do usług realizowanych jako zadanie użyteczności
publicznej. Taką samą możliwość dano również sejmikom wojewódzkim (dodany ust. 4),

h) zmiany dotyczące przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym
(Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, z pó n. zm.)

Zaproponowane zmiany polegają przede wszystkim na dostosowaniu do przepisów
ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, zarówno w zakresie definicji, jak i przepisów
szczegółowych dotyczących funkcjonowania regularnego przewozu osób. Uchylono definicję
dotyczącą regularnego przewozu osób, wprowadzając w jej miejsce definicję
międzynarodowego przewozu regularnego. Zakres przedmiotowy ustawy o transporcie
drogowym, po wyłączeniu z jej regulacji przepisów dotyczących krajowego regularnego
przewozu osób, ulegnie zmianie. W zakresie przewozu krajowego ustawa o transporcie
drogowym będzie regulować wyłącznie przewozy regularne specjalne, przewozy wahadłowe
i okazjonalne. Przyjęto, że ustawa o publicznym transporcie zbiorowym, jako ustawa
podstawowa, regulująca dziedzinę regularnego przewozu osób, będzie zawierać
najważniejsze definicje związane z tym rodzajem przewozów. Natomiast ustawa o transporcie
drogowym, regulująca niewielki obszar przewozów regularnych (specjalne

42
i międzynarodowe), będzie posiłkować się definicjami określonymi w ustawie o publicznym
transporcie zbiorowym.
Zaproponowano zmiany w przepisach określających właściwość organów w zakresie
wydawania zezwoleń. Ponieważ zezwolenia na przewozy regularne osób, zgodnie
z przepisami przejściowymi, zostają utrzymane do dnia 31 grudnia 2014 r., zaproponowana
zmiana art. 18 ustawy o transporcie drogowym wejdzie w życie dopiero w dniu 31 grudnia
2014 r. Do tego dnia obowiązują dotychczasowe przepisy w zakresie wydawania zezwoleń na
przewozy regularne. To samo dotyczy innych proponowanych zmian w przepisach,

i) zmiany dotyczące przepisów ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym
(Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94, z pó n. zm.)

Zaproponowane zmiany polegają przede wszystkim na dostosowaniu obowiązujących
przepisów ustawy o transporcie kolejowym do projektowanych przepisów ustawy

o publicznym transporcie zbiorowym. Zaproponowano wykreślenie niektórych przepisów
związanych z funkcjonowaniem publicznego transportu zbiorowego i kompleksowe
uregulowanie tych kwestii w jednym akcie prawnym,

j) zmiany dotyczące przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców
(Dz. U. Nr 92, poz. 879, z pó n. zm.)

Zaproponowane zmiany mają na celu dostosowanie definicji przewozu regularnego do
przepisów ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, jak również zmienionych przepisów
ustawy o transporcie drogowym,

k) zmiany dotyczące przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655, z pó n. zm.)

Zaproponowane zmiany wynikają z konieczności implementacji dyrektywy Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 2009/33 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania
ekologicznie czystych i energooszczędnych pojazdów transportu drogowego, która odnosi się
również do środków transportu, którymi będzie wykonywany publiczny transporty zbiorowy,

43
l) art. 72 projektu

Zaproponowane brzmienie projektowanego art. 72 wynika z występowania
„przewo nika”, jako przedsiębiorcy uprawnionego do prowadzenia działalności gospodarczej
w zakresie przewozu osób, w wielu aktach prawnych (również aktach wykonawczych do
ustaw), m.in. w ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, czy w ustawie
z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe. Wprowadzenie zmian w każdym z aktów
posługujących się wyrazem „przewo nik” wiąże się z niebezpieczeństwem nieobjęcia
niektórych przepisów odpowiednią zmianą. Zatem w tym przypadku zastosowanie
dorozumianej zmiany jest uzasadnione w celu uniknięcia jakichkolwiek wątpliwości
interpretacyjnych w tym zakresie.

14. Przepisy przejściowe i końcowe
W przepisach przejściowych i końcowych projektu ustawy zaproponowano, aby
dotychczasowa działalność w zakresie regularnego przewozu osób w krajowym transporcie
drogowym, w transporcie kolejowym, innym szynowym, linowym, linowo-terenowym,
morskim i w żegludze śródlądowej mogła być wykonywana na podstawie posiadanych
uprawnień, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2014 r., kiedy zacznie obowiązywać
w pełni cała regulacja w zakresie przewozu osób, czyli projektowana ustawa. W związku
z tym utrzymano dotychczasowe przepisy w tym zakresie przez zróżnicowanie terminu
wejścia w życie poszczególnych przepisów zmieniających. Należy podkreślić, że
projektowany art. 73 ma charakter porządkujący, wygaszający wszystkie zezwolenia na
przewozy regularne w transporcie drogowym, również te wydane przed dniem 1 stycznia
2002 r., tj. przed dniem wejścia w życie art. 104 ustawy z dnia 6 września 2001 r.
o transporcie drogowym. Graniczny termin ważności takich zezwoleń (były one wydawane
bezterminowo) ustalono analogicznie, jak do pozostałych uprawnień, na podstawie których
może być prowadzona działalność w zakresie przewozu osób, w przypadku podjęcia
wykonywania tej działalności przed dniem wejścia w życie ustawy, tj. nie dłużej niż do dnia
31 grudnia 2014 r.
W odniesieniu do umów, na podstawie których może być wykonywana
dotychczasowa działalność w zakresie regularnego przewozu osób, zawartych przed dniem
wejścia w życie ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, wprowadzono rozwiązanie

44
zgodne z regulacjami rozporządzenia (WE) nr 1370/2007. Umowy takie będą mogły
obowiązywać do czasu ich wygaśnięcia, jednak nie dłużej niż przez okres 30 lat.
Ze względu na wprowadzane ustawą o publicznym transporcie zbiorowym dokumenty
związane z wykonywaniem publicznego transportu zbiorowego, niezbędne jest, aby
podmiotowi z którym została zawarta umowa, o której mowa w art. 74 ust. 4 oraz w art. 75,
organizator publicznego transportu zbiorowego, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia
w życie ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, wydał zaświadczenie na wykonywanie
publicznego transportu zbiorowego. Biorąc pod uwagę długie okresy obowiązywania takich
umów, należy uniknąć sytuacji, w której na rynku przewozów będą prowadzić działalność
podmioty, których nie obejmie obowiązek posiadania dokumentu uprawniającego do
wykonywania publicznego transportu zbiorowego.
Do końca 2014 r. przewidziano okres przejściowy dla finansowania, w postaci dotacji
przedmiotowej z budżetu państwa, operatorowi utraconych przychodów z tytułu stosowania
ustawowych uprawnień do ulgowych przejazdów (art. 76). W celu umożliwienia operatorom
w transporcie kolejowym dostosowania się do obowiązku stosowania kas rejestrujących,
wynikającego z art. 52 ust. 1 projektowanej ustawy, postanowiono o związaniu tym
obowiązkiem powyższych operatorów od dnia 1 stycznia 2015 r. (art. 77).

W odniesieniu do rozkładów jazdy uzgodnionych przed dniem wejścia w życie ustawy
zaproponowano, aby zachowały one swoją ważność przez okres, którego dotyczą albo do
czasu wprowadzenia w nich zmian przez przewo nika (art. 79), bowiem fakt wprowadzenia
zmian w rozkładzie jazdy skutkuje utratą jego ważności w dotychczasowej treści.
Ponieważ opracowanie i uchwalenie planów transportowych wymaga odpowiedniego
czasu, zaproponowano, aby pierwsze plany transportowe zostały opracowane i uchwalone
odpowiednio w terminie roku (minister właściwy do spraw transportu), 2 lat (samorząd
województwa) i 3 lat (samorząd powiatowy) oraz 4 lat (samorząd gminny) od dnia wejścia
w życie ustawy o publicznym transporcie zbiorowym (art. 80).
Rozwiązanie proponowane w art. 81 projektu przewiduje, że przedsiębiorca
zamierzający wykonywać przewozy po dniu 31 grudnia 2014 r. na podstawie potwierdzenia
zgłoszenia przewozu może dokonać do właściwego organizatora zgłoszenia o zamiarze ich
wykonywania od dnia 1 lipca 2014 r. Przepis ma na celu przede wszystkim usprawnienie
procesu związanego z dokonywaniem zgłoszeń i wydawaniem na ich podstawie potwierdzeń
zgłoszenia przewozu.

45